รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด
เขียนโดย Blacksakura
วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.39 น.
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 18.44 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
10) วันเดท แสนวุ่น - ชิงช้าสวรรค์พาใจสั่น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(ซากุ//ขอโทษน่ะค่ะที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ พอดีเมื่อวานไปสอบมาน่ะค่ะ ต้องขอโทษจิงจิงน่ะค่ะ//โค้งงามๆ)
19:30 ณ สวนสนุกนามิโมริ
สึโนะ:ไปเล่นอะไรต่อดีอ่ะ นึกไม่ออก นี่นายหัวเป็ดไปเล่นอะไรต่อดี/สะกิดท่านฮิ
ฮิบาริ:เลิกเรียกฉันว่านายหัวเป็ดก่อน แล้วฉันจะพาไปดูอะไร ที่เธอต้องชอบแน่
สึโนะ:ฮิบาริกรุณาพาดิฉันไปด้วยน่ะค่ะ(ประชด)
ฮิบาริ:ไม่ได้ให้เรียกว่าฮิบาริ
สึโนะ:แล้วจะให้เรียกว่าอะไร
ฮิบาริ:ป่าป๊า
สึโนะ:ป่ะ..ไอบ้า ฉันไม่เรียกหรอก
ฮิบาริ:แล้วอย่าแทนตัวเองว่าฉันด้วย ให้แทนว่าม่าม๊า
สึโนะ:ตาบ้า ปัญญาอ่อนรึป่าว/หน้าแดง
ฮิบาริ:หึ งั้นกลับ
สึโนะ:ดะ เดี๋ยว นายหะ...ป๊า...ช่วยพาฉะ....ม๊าไปเล่นต่อได้ไหม/หน้าแดง
ฮิบาริ:อะไรน่ะ
สึโนะ:ป๊าช่วยพาม๊าไปเล่นต่อได้หมะ...ไหม
ฮิบาริ:ม๊ารออยู่ตรงนี้แป๊ปนึง เดี๋ยวป๊ามา
สึโนะ:ย่ะ
ฮิบาริ:หึ/เดินไป
19:50 น.
ฮิบาริ:มาแล้ว
สึโนะ:ฉะ..ม๊ารอป๊าจนรากจะงอกอยู่แล้วเนี๊ยะ สวนสนุกจะปิดแล้วมั้ง/กอดอกหันหลังให้ท่านฮิ
ฮิบาริ:สวนสนุกนี้ปิดตอน สี่ทุ่มหน่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก
สึโนะ:งั้นก็เล่นได้แปปนึงหน่ะสิ เสียดายจัง
ฮิบาริ:แต่ถ้าป๊ายังไม่อยากให้ปิด มันก็ไม่มีสิทธิ์ปิด ถ้าบังอาจปิดจะขย้ำให้แหลก
สึโนะ:คนไรว่ะ โหดเป็นบ้า/พูดเบาๆ
ฮิบาริ:ไปกันเถอะ/จูงมือสึโนะ
สึโนะ:อืม/ก้มมองมือที่ท่านฮิจับ แล้วหน้าแดง
สึโนะTalk
ตาบ้าจะจับมือทำไม แล้วทำไมหน้าเรามันร้อนอย่างนี้ หรือจะเป็นไข้ ไม่หน่ะ แล้วทำไมหัวใจฉันมันเต้นแรงกันฟ่ะ โอ้ยยยย หงุดหงิดเป็นบ้า อย่างนี้ต้องไปตรวจหน่อยแล้ว จะเป็นโรคร้ายแรงไรป่าวเนี๊ยะ เกิดมาไม่เคยเจออาการอย่างนี้เลย เราจะตายไหมเนี๊ยะ
สึโนะEnd
ฮิบาริ:ถึงแล้ว
สึโนะ:ว้าว นี่ป๊ามันคืออะไรเหรอ
ฮิบาริ:ชิงช้าสวรรค์ไง ไปนั่งกันม๊า ป๊าจองที่พิเศษไว้ให้แล้ว
สึโนะ:อืม ไปกันเถอะ/จับมือท่านฮิวิ่ง
ฮิบาริยื่นบัตรให้พนักงาน และทั้งสองก็เข้าไปนั่งในชิงช้า
(ตัวชิงช้า)
สึโนะ:ว้าวกว้างจัง คงจองยากใช่ไหมป๊า ก็ที่พิเศษนิ
ฮิบาริ:ไม่ยากหรอก
ย้อนไป 20 นาทีที่แล้ว
ฮิบาริ:ซื้อบัตรชิงช้าสวรรค์ที่นั่งพิเศษ
พนักงาน:แต่มันเต็มแล้วครับ
ฮิบาริ:ถ้าไม่อยากโดนขย้ำ ส่งบัตรมา /ยกทอนฟา
พนักงาน:คะ ครับ /ยื่นบัตรให้
ฮิบาริ:บอกคนที่จองมันก่อนด้วย ว่าถ้าไม่อยากโดนขย้ำ อย่ามานั่งที่ของฉันให้ฉันเห็น
พนักงาน:คะ ครับ/สลบ
(ซากุ//อ๋อ ปล้นนี่เอง ท่านฮิ//อยากตายเหรอยัยสัตว์กินพืช)
สึโนะ:ว้าว ชิงช้าเคลื่อนแล้ว /ลุกขึ้น แล้วยืนขึ้นมองวิว
ฮิบาริ:ชอบใช่มั๊ย/เดินไปยืนใกล้สึโนะ
สึโนะ:อืม ชอบมากเลยหล่ะ
ผ่านไปซักพัก ชิงช้าก็หยุดลง เพื่อให้คนนั่งได้ชมวิวจากที่สูงสุด แสงไฟมากมายส่งแสงตามอาคาร และตึกต่างๆ มองดูคล้ายแสงจากหิ่งห้อย แสงไฟจากอาคาร ฉายกระทบกับพื้นน้ำ แต่บนฟ้าก็ยังมีดาว ภาพทั้งหมดชวนให้หลงใหลได้อย่างไม่ยาก สึโนะมองภาพนั้นอย่างต้องมนตร์สะกด ไม่นานนักสึโนะก็สัมผัสได้ถึงความเย็นที่อยู่บริเวณคอ จึงจะหันมองข้างหลัง แต่หากฮิบาริได้ห้ามไว้ก่อน
ฮิบาริ:อย่าพึ่งหันมา ฉันกำลังใส่ให้เธออยู่
สึโนะ:อะ อะไร
ฮิบาริ:ดูที่คอสิ/โน้มคอลงมากระซิบข้างหูสึโนะ
สึโนะ:สร้อยเป็ด น่ารักจัง นายให้ฉันเหรอ
ฮิบาริ:ใช่ ฉันให้เธอ เธอจะได้นึกถึงฉันตอนมองมันไง
สึโนะ: ขอบใจน่ะ/ยิ้มและหันไปถามท่านฮิ
ฟอดดด แต่ดันโดนท่านฮิขโมยหอมแก้ม
สึโนะ:นะ นี่ นาย /จับแก้มตัวเองและชี้หน้าท่านฮิ
ฮิบาริ:อย่าโกรธสิ ฉันไม่ได้ตั้งใจก็เธอหันมาเอง/ (ซากุ//แต่เมื่อกี้ดังฟอดเลยน่ะค่ะท่านฮิ)
สึโนะ:ไม่เชื่อย่ะ ตายซ่ะเถอะนายยยยย/วิ่งตีท่านฮิ
ฮิบาริ:หึ ใจเย็นเย็นสิม๊า อยากได้อีกก็ไม่บอกป๊า/จับแขนสึโนะไว้ได้ แล้วเปลี่ยนมาโอบเอว
สึโนะ:ใครบอกนาย ปล่อยน่ะ/ดิ้น หน้าแดง
ฟอดดดด
ฮิบาริ:หอมชื่นใจ
สึโนะ:นะ นายปล่อยน่ะ/ดิ้น
ฮิบาริ:อยากได้อีกเหรอม๊า เดี๋ยวป๊าจัดให้
ฟอดดดด
สึโนะ:ปล่อยน่ะย่ะ ตาบ้า ปล่อยๆๆ
ฮิบาริ:อยากได้มากกว่านี้เหรอ
ฟอดดดด
สึโนะ:ปล่อยน่ะ ถ้าไม่ปล่อยฉันจะงอนน่ะ/ทำแก้มป่อง
ฮิบาริ:โอะๆๆ ม๊าอย่างอนป๊าน่ะ ปล่อยแล้วก็ได้
สึโนะ:งอนแล้ว
ฮิบาริ:งั้นป๊ามีอะไรให้ม๊าดูด้วย ม๊าต้องหายงอนแน่
สึโนะ:อะไรย่ะ/ยังหันหลังมองไปข้างนอก
ฮิบาริ:5 4 3 2 1
สึโนะ:ว้าวววววววว สวยจัง
ฮิบาริ:ใช่ไหมหล่ะ หายงอนหรือยัง
สึโนะ:หายก็ได้ ขอบคุณมากน่ะ วันนีี้ฉันมีความสุขที่สุดเลย/หันมายิ้มให้
ฮิบาริ:วันนี้ฉันก็มีความสุขเหมือนกัน/เดินไปยืนข้างสึโนะ
และทั้งสองก็ยืนมองพลุที่ส่งแสงสดใส หัวใจของหนุ่มสาวทั้งคู่เต้นระรัว แต่ทั้งคู่ก็ไม่อาจรู้ได้ว่ามันเป็นเพราะอะไร ได้แต่เพียงเก็บข้อสงสัยไว้ในใจของตัวเอง แต่คงจะมีสักวันที่ทั้งคู่จะสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ทำให้หัวใจของทั้งคู่เป็นอย่างนี้
อีกด้านนึงในสวนสนุก
มีชายหนุ่มคนนึงยืนถือกล้องส่องทางไกล เฝ้ามองหญิงชายคู่หนึ่ง
"อีกไม่นานหรอก เธอก็ต้องมาเป็นของฉัน ไม่สิเธอหน่ะเป็นของฉันมานานแล้ว รอหน่อยหน่ะ "ผู้หญิงของฉัน"แล้วฉันจะมาทวงสัญญาของเรา"
กลับมาอีกด้านนึง ณ บ้านสึนะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
สึนะ: มาแล้วครับ อ้าวคุณฮิบาริ สึโนะ
ฮิบาริ:ยัยนี้หลับแล้วหน่ะ ไหนห้องยัยนี้
สึนะ:ยะ อยู่ข้างบนครับ/นำทาง
ฮิบาริ:หึ/คิด น่ารักแฮะ/มองสึโนะที่อุ้มอยู่แล้วเดินตามสึนะไป (ซากุ//มันหัวเราะเยีียงนี้ คงจะคิดมิดีมิร้ายกับสึโนะช่ะม่ะ แอ็กก /สลบคาเท้าท่านฮิอีกครั้ง)
สึนะ:นี่ครับ/เปิดประตูให้ฮิบาริ
ฮิบาริ:/เดินเข้าไปในห้องแล้ววางสึโนะบนเตียง
สึนะ:ขอบคุณที่มาส่งสึโนะน่ะครับ
ฮิบาริ:หึ ไม่เป็นไร/เดินออกจากห้องไป
สึนะ:/เดินไปส่งฮิบาริที่ประตู
สึนะ:ไม่น่าเชื่อว่าสึโนะยังปลอดภัย คิดว่าโดนขย้ำซ่ะแล้ว คุณฮิบาริแปลกๆแฮะ เหรอจะไม่สบาย
To Be Continued
(ขอโทษที่อัพช้าค่ะ พอดีหารูปยากหน่ะค่ะ กว่าจะหาได้เกือบเป็นลมค่ะ )
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ