รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด
7.5
เขียนโดย Blacksakura
วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.39 น.
28 บท
60 วิจารณ์
37.25K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 18.44 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
8) วันเดท แสนวุ่น - มุ่งหน้าสู่สวนสนุกนามิโมริ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันต่อมา ห้องสึโนะ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงกรี๊ดอันโหยหวน ชวนสยองดังขึ้นมา ดังผีสางนางไม้จะออกมาเริงระบำ บรื๊อออออ (แกแต่งเรื่องผีเหรอฟ่ะ)
สึนะ:เป็นอะไร สึโนะ สึโนะ ตอบพี่สิ/เปิดประตูเข้าไป
สึโนะ:พี่ค่ะ ไม่จริงใช่ไหม วันนี้ไม่ใช่วันออกเดทใช่ไหมมมม ฮือ
สึนะ:เอ่อ มันคือวันนั้นแหละ
สึโนะ:ไม่จริงงงงงงงงงงง /(ดูนางโหยหวน ยิ่งแต่งยิ่งไปเรื่องผีเรื่อยๆแล้ว)
สึนะ:ไปเตรียมตัวเถอะ
สึโนะ:ก็ได้ค่ะ /เดินคอตกเหมือนหมาพุ๊ดเดิลอดกินขนม???เข้าห้องน้ำไป
เวลาต่อมา
ปี๊นนนน (มโนว่าเป็นเสียงแตรรถ คนแต่งคิดได้เนอะ)
สึนะ:คุณฮิบาริ สวัสดีครับ
ฮิบาริ:ไหน ยัยสัตว์กินพืช
สึนะ:โน่น ครับ / ชี้ให้ดูสึโนะ
(ใส่ชุดแบบนี้)
สึโนะ:จ้องไรย่ะ อยากตายเหรอไง
ฮิบาริ:หึ ใครจ้อง/(ขี้เก๊กอ่ะ)
สึโนะ:นายรสนิยมดีเหมือนกันนิ /จ้องรถฮิบาริ แล้วจ้องฮิบาริ
(รถฮิบาริ)
(ชุดที่ท่านฮิใส่)
ฮิบาริ:หึ คิดว่าฉันไม่มีรสนิยมหรือยังไง
สึโนะ:ป๋าวววว นายขับ ฉันคงไม่ตายก่อนวัยอันควรน่ะ พี่สึนะ ไปแล้วน่ะค่ะ ถ้าหนูเป็นไรไป ฝากทำศพด้วยน่ะค่ะ
ฮิบาริ:ผมพาคุณไปเดทน่ะ ไม่ใช่ไปตาย ไปกันได้แล้ว
สึโนะ:ค่ะ คุณสัตว์กินเนื้อ/ซ้อนท้ายรถฮิบาริ
ฮิบาริ:กอดเอวผมไว้
สึโนะ:ฉันไม่ม่ีวันกอ......ว้ายยยย/กอดเอวฮิบาริแน่น เอาหน้าซุกแผ่นหลังฮิบาริ
ฮิบาริ:หึ กอดผมทำไม ไหนบอกว่าจะไม่กอดไง
สึโนะ:ก็นายขับเร็วซ่ะขนาดนี้ ไอบ้า/มือยังกอด หน้ายังซุก
ฮิบาริ:หึ
สึโนะ Talk
อบอุ่นจัง หลังเจ้าหมอเนี๊ยะนี้ แถมหอมอีกต่างหาก นี้ฉันคิดอะไรเนี๊ยะ(ซากุ//โรคจิตอ่ะสึโนะ สึโนะ//แกอยากตายเหรอยัยซากุ) แต่ติดอยู่อย่างเดียว เย็นชา แถมหื่นไปนิดนึง ไม่นิดแล้วหล่ะ แต่ทำไมอยู่ใกล้เจ้าหมอนี้ทีไร มันเต้นเเรงทุกทีเลยฟ่ะ..........หัวใจฉัน.......มันเป็นอะไรไปน่ะ
สึโนะ End
ฮิบาริ Talk
ไหงยัยนั้นเงียบไป แถมยังเอาหน้าซุกหลังผมอีก คงไม่รู้สิน่ะว่าหน้าอกเธอ ติดกับหลังผมอยู่ นุ่มจัง (ซากุ//เฮ้ย ฮิบาริหื่น วอหนึ่งเรียกวอสอง นางเอกฉันถูกลวนลาม นางเอกฉะ แอ็ก /สลบคาเท้าท่านฮิ) ไม่รู้เป็นเพราะอะไร รู้สึกสนใจยัยนี้ตั้งแต่สู้กันครั้งแรกแล้ว แถมเวลาอยู่ใกล้ยัยนี้ทีไร หัวใจผมมัน.........เต้นแรงทุกที....เหรอว่าผมจะเป็นโรคหัวใจน่ะ
ฮิบาริ End
ณ สวนสนุกนามิโมริ (ซากุ//ใช้หลักมโน ว่ามันมีค่ะ)
ฮิบาริ:นี่เธอ จะซบไหล่ฉันอีกนายไหม/แกะมือสึโนะที่กอดเอวออกแล้วหันหลังมอง
สึโนะ:อีก 5 นาทีค๊าาาา/ละเมอพูดออกมา
ฮิบาริ:หึ หลับแล้วเหรอเนี๊ยะ/ยิ้มแล้วแบกสึโนะขึ้นหลัง แล้วพาไปนั่งที่ม้านั่งในสวนสนุก โดยให้สึโนะพิงไหล่
ฮิบาริ Talk
ยัยนี้เวลานอนหลับน่ารักชะมัดเลย ไม่อยากปลุกเลยแฮะ แต่ไอพวกสัตว์กินพืชตัวผู้พวกนั้นเอาแต่จ้องเธอไม่ได้หยุดเลย ผมก็เลยส่งรังสีอัมหิตไปใส่พวกนั้น ผมดูยัยนี้ได้คนเดียว??? น่ารักอย่างนี้ขอสักทีเถอะ จุ๊บ ผมจุ๊บหน้าผากยัยนี้ไปทีนึง ความจริงก็อยากจูบ แต่เดี๋ยวยัยนี้โวยวายขึ้นมาอีก คงไม่รู้ตัวหรอกน่ะ ไม่เคยเจอสัตว์กินพืชตัวไหนแสบ ซ่า แถมหน้ารักเหมือนยัยตัวนี้เลย (ซากุ// นางเอกของเค้า ไม่ใช่ตัวน่ะ)
ฮิบาริ End
10 นาทีต่อมา
สึโนะ:อืออออ/งัวเงีย
ฮิบาริ:ตื่นสักที ฉันเจ็บไหล่จะแย่อยู่แล้ว
สึโนะ:ห่ะ นี้ฉันนอนพิงไหล่นายเหรอ/มองฮิบาริ แล้วหน้าแดง
ฮิบาริ:ใช่ บอกขอห้านาที แต่ดันปาไปสิบนาที
สึโนะ:แล้วนี้เราอยู่ที่ไหน
ฮิบาริ:สวนสนุกนามิโมริ
สึโนะ:สวนสนุกเหรอ ว้าวว เย้ๆๆๆๆ/กระโดดดีใจ
ฮิบาริ:ทำยังกะเด็กไม่เคยมาสวนสนุก/ยิ้มกับท่าทางของสึโนะ
สึโนะ:ก็ฉัน........ไม่เคยมาเลยนี่หน่า ตั้งแต่ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี คุณพ่อก็ไม่ยอมให้ออกจากบ้านเลย เอาแต่บอกว่าที่ทำไปก็เพื่อฉัน อย่าไปนึกถึงมันเลยไปเล่นของเล่นกันเถอะ/จูงมือ(ลาก) ฮิบาริไปเล่นของเล่น
ฮิบาริ:/คิด ยังมีอะไรที่ฉันยังไม่รู้เกี่ยวกับเธออีกน่ะ
(ตอนต่อไป จะเป็นยังไงเมือท่านฮิกับสึโนะไปเล่นของเล่นกัน แล้วจะเล่นอะไรกันน่ะ.......)
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงกรี๊ดอันโหยหวน ชวนสยองดังขึ้นมา ดังผีสางนางไม้จะออกมาเริงระบำ บรื๊อออออ (แกแต่งเรื่องผีเหรอฟ่ะ)
สึนะ:เป็นอะไร สึโนะ สึโนะ ตอบพี่สิ/เปิดประตูเข้าไป
สึโนะ:พี่ค่ะ ไม่จริงใช่ไหม วันนี้ไม่ใช่วันออกเดทใช่ไหมมมม ฮือ
สึนะ:เอ่อ มันคือวันนั้นแหละ
สึโนะ:ไม่จริงงงงงงงงงงง /(ดูนางโหยหวน ยิ่งแต่งยิ่งไปเรื่องผีเรื่อยๆแล้ว)
สึนะ:ไปเตรียมตัวเถอะ
สึโนะ:ก็ได้ค่ะ /เดินคอตกเหมือนหมาพุ๊ดเดิลอดกินขนม???เข้าห้องน้ำไป
เวลาต่อมา
ปี๊นนนน (มโนว่าเป็นเสียงแตรรถ คนแต่งคิดได้เนอะ)
สึนะ:คุณฮิบาริ สวัสดีครับ
ฮิบาริ:ไหน ยัยสัตว์กินพืช
สึนะ:โน่น ครับ / ชี้ให้ดูสึโนะ
(ใส่ชุดแบบนี้)
สึโนะ:จ้องไรย่ะ อยากตายเหรอไง
ฮิบาริ:หึ ใครจ้อง/(ขี้เก๊กอ่ะ)
สึโนะ:นายรสนิยมดีเหมือนกันนิ /จ้องรถฮิบาริ แล้วจ้องฮิบาริ
(รถฮิบาริ)
(ชุดที่ท่านฮิใส่)
ฮิบาริ:หึ คิดว่าฉันไม่มีรสนิยมหรือยังไง
สึโนะ:ป๋าวววว นายขับ ฉันคงไม่ตายก่อนวัยอันควรน่ะ พี่สึนะ ไปแล้วน่ะค่ะ ถ้าหนูเป็นไรไป ฝากทำศพด้วยน่ะค่ะ
ฮิบาริ:ผมพาคุณไปเดทน่ะ ไม่ใช่ไปตาย ไปกันได้แล้ว
สึโนะ:ค่ะ คุณสัตว์กินเนื้อ/ซ้อนท้ายรถฮิบาริ
ฮิบาริ:กอดเอวผมไว้
สึโนะ:ฉันไม่ม่ีวันกอ......ว้ายยยย/กอดเอวฮิบาริแน่น เอาหน้าซุกแผ่นหลังฮิบาริ
ฮิบาริ:หึ กอดผมทำไม ไหนบอกว่าจะไม่กอดไง
สึโนะ:ก็นายขับเร็วซ่ะขนาดนี้ ไอบ้า/มือยังกอด หน้ายังซุก
ฮิบาริ:หึ
สึโนะ Talk
อบอุ่นจัง หลังเจ้าหมอเนี๊ยะนี้ แถมหอมอีกต่างหาก นี้ฉันคิดอะไรเนี๊ยะ(ซากุ//โรคจิตอ่ะสึโนะ สึโนะ//แกอยากตายเหรอยัยซากุ) แต่ติดอยู่อย่างเดียว เย็นชา แถมหื่นไปนิดนึง ไม่นิดแล้วหล่ะ แต่ทำไมอยู่ใกล้เจ้าหมอนี้ทีไร มันเต้นเเรงทุกทีเลยฟ่ะ..........หัวใจฉัน.......มันเป็นอะไรไปน่ะ
สึโนะ End
ฮิบาริ Talk
ไหงยัยนั้นเงียบไป แถมยังเอาหน้าซุกหลังผมอีก คงไม่รู้สิน่ะว่าหน้าอกเธอ ติดกับหลังผมอยู่ นุ่มจัง (ซากุ//เฮ้ย ฮิบาริหื่น วอหนึ่งเรียกวอสอง นางเอกฉันถูกลวนลาม นางเอกฉะ แอ็ก /สลบคาเท้าท่านฮิ) ไม่รู้เป็นเพราะอะไร รู้สึกสนใจยัยนี้ตั้งแต่สู้กันครั้งแรกแล้ว แถมเวลาอยู่ใกล้ยัยนี้ทีไร หัวใจผมมัน.........เต้นแรงทุกที....เหรอว่าผมจะเป็นโรคหัวใจน่ะ
ฮิบาริ End
ณ สวนสนุกนามิโมริ (ซากุ//ใช้หลักมโน ว่ามันมีค่ะ)
ฮิบาริ:นี่เธอ จะซบไหล่ฉันอีกนายไหม/แกะมือสึโนะที่กอดเอวออกแล้วหันหลังมอง
สึโนะ:อีก 5 นาทีค๊าาาา/ละเมอพูดออกมา
ฮิบาริ:หึ หลับแล้วเหรอเนี๊ยะ/ยิ้มแล้วแบกสึโนะขึ้นหลัง แล้วพาไปนั่งที่ม้านั่งในสวนสนุก โดยให้สึโนะพิงไหล่
ฮิบาริ Talk
ยัยนี้เวลานอนหลับน่ารักชะมัดเลย ไม่อยากปลุกเลยแฮะ แต่ไอพวกสัตว์กินพืชตัวผู้พวกนั้นเอาแต่จ้องเธอไม่ได้หยุดเลย ผมก็เลยส่งรังสีอัมหิตไปใส่พวกนั้น ผมดูยัยนี้ได้คนเดียว??? น่ารักอย่างนี้ขอสักทีเถอะ จุ๊บ ผมจุ๊บหน้าผากยัยนี้ไปทีนึง ความจริงก็อยากจูบ แต่เดี๋ยวยัยนี้โวยวายขึ้นมาอีก คงไม่รู้ตัวหรอกน่ะ ไม่เคยเจอสัตว์กินพืชตัวไหนแสบ ซ่า แถมหน้ารักเหมือนยัยตัวนี้เลย (ซากุ// นางเอกของเค้า ไม่ใช่ตัวน่ะ)
ฮิบาริ End
10 นาทีต่อมา
สึโนะ:อืออออ/งัวเงีย
ฮิบาริ:ตื่นสักที ฉันเจ็บไหล่จะแย่อยู่แล้ว
สึโนะ:ห่ะ นี้ฉันนอนพิงไหล่นายเหรอ/มองฮิบาริ แล้วหน้าแดง
ฮิบาริ:ใช่ บอกขอห้านาที แต่ดันปาไปสิบนาที
สึโนะ:แล้วนี้เราอยู่ที่ไหน
ฮิบาริ:สวนสนุกนามิโมริ
สึโนะ:สวนสนุกเหรอ ว้าวว เย้ๆๆๆๆ/กระโดดดีใจ
ฮิบาริ:ทำยังกะเด็กไม่เคยมาสวนสนุก/ยิ้มกับท่าทางของสึโนะ
สึโนะ:ก็ฉัน........ไม่เคยมาเลยนี่หน่า ตั้งแต่ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี คุณพ่อก็ไม่ยอมให้ออกจากบ้านเลย เอาแต่บอกว่าที่ทำไปก็เพื่อฉัน อย่าไปนึกถึงมันเลยไปเล่นของเล่นกันเถอะ/จูงมือ(ลาก) ฮิบาริไปเล่นของเล่น
ฮิบาริ:/คิด ยังมีอะไรที่ฉันยังไม่รู้เกี่ยวกับเธออีกน่ะ
(ตอนต่อไป จะเป็นยังไงเมือท่านฮิกับสึโนะไปเล่นของเล่นกัน แล้วจะเล่นอะไรกันน่ะ.......)
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ