[Fic naruto] short story sakura

"นี่ซากุระแกดูสิรุ่นน้องเราหล่อๆ ทั้งนั้นเลย อ๊าย" หญิงสาวผมเหลืองใบหน้าหวานเติมแต้มไปด้วยรอยยิ้ม นัยตาสีฟ้าจ้องมองไปที่กลุ่มเด็กปีหนึ่งที่นั่งกันอยู่ที่พื้นราวๆ 20 คนในวันรับน้อง

"นี่ยัยอิโนะ แกจะบ้าผู้ชายไปถึงไหนเนี่ย ทำตัวเป็นแบบที่ดีหน่อยจะได้ไหม" หญิงสาวนามซากุระตอบกลับเพื่อนสาวทำเอารุ่นน้องหัวเราะกันเป็นแถว

"เอาๆ!! จะหัวเราะอะไรกันพวกฉันรุ่นพี่!ไม่ใช่เพื่อนเล่น! อยากหัวเราะกันนักใช่ไหมดี! ลุก!!" ซาสึเกะเป็นพี่ว๊ากและพี่ระเบียบสั่งรุ่นน้องเสียงเข้ม รุ่นน้องต่างพากันกลัวจนหยุดหัวเราะแทบไม่ทัน

"ซาสึเกะนายจะจริงจังอะไรวะ คนเรามันต้องหัวเราะสิวะไม่งั้นเครียดตายกันพอดี" ชายผมเหลืองอีกคนพูดแทรกขึ้นมา

"ได้ไงวะไอ้โตะ ปล่อยไปแบบนี้ก็ไร้ระเบียบกันหมดพอดี อยากหัวเราะกันนักใช่ไหม!!! ไปวิ่งรอบสนาม 3 รอบ ไป!!!!" ซาสึเกะหันไปบอกเหล่ารุ่นน้องหลังจากคุยกับนารูโตะ

"โห๊ย!!!" รุ่นน้องต่างพากันโห่ร้องกันออกมา

"แค่นี้บ่น!! เพิ่มอีก 3 รอบ!!" ซาสึเกะตะคอกกลับไปทำเอารุ่นน้องหงอยทันทีก่อนจะทยอยกันไปที่สนามบอลของคณะ

"ไรวะหัวเราะแค่นี้ให้วิ่งเลยหรอวะ ถ้ากูไม่วิ่งจะทำไม" ดูเหมือนรุ่นน้องคนนี้จะไม่รู้ชะตาชีวิตตัวเองเสียแล้วว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร

"ก็ไม่อะไรหรอครับ ก็แค่เอาใบนี้ไปกรอกแล้วไปยื่นให้ฝ่ายทะเบียนก็เท่านั้น" ซาสึเกะส่งยิ้มสุดหวานเยิ้มไปด้วยคาวเลือด ให้รุ่นน้องคนนั้น แต่ดูเหมือนรุ่นน้องจะไม่กลัวเท่าไหร่

"ใบลาออก กูจ่ายเงินมาเรียนไม่ได้ขอมึงเข้าเรียนที่นี่ทำไมต้องทำตามที่มึงสั่งด้วยวะ" ชายหนุ่มยังคงนั่งที่เดิม

"แต่ถ้ากูจะให้ออกมึงจะทำไม อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าครอบครัวมึงทำอะไร" ซาสึเกะนั่งลงยองๆ เสยผมต้นคอให้ดูรอยสัก ก่อนจะเอามือลูบหัวเหมือนชายตรงหน้าเป็นเด็กน้อย

"ห๊ะ!! อุจิวะ พะ..พวกตำรวจ" รุ่นน้องใจกล้าหน้าซีดเล็กน้อย

"หรือถ้ามึงยังซ่าอีก ดูนี่ซะก่อน" ซาสึเกะขวักมือเรียกชิโนะดึงแขนเสื้อให้ดูรอยสักที่ข้อมือ

"พะ..พวกโดคุโนมูชิ ผะ..ผมขะ.ขอโทษครับพี่" โดคุโนมูชิแก๊งมาเฟียที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโคโนฮะ ทำเอารุ่นน้องคนหน้าซีดเป็นไก่ต้ม ก้มหน้ายอมทำตามคำสั่งของเหล่ารุ่นพี่สุดโหด

"เอา!!ใครอยากมีปัญหาอีกไหม!!!" ซาสึเกะหันไปถามรุ่นน้องคนอื่น เด็กเหล่านั้นกลัวรุ่นพี่สุดโหดคนนี้จนตัวสั่น

"มะ..ไม่มีละ.แล้วค่ะ/ครับ" รุ่นน้องตอบเป็นเสียงเดียวกัน

"งั้นไปวิ่งกันได้แล้ว" ซาสึเกะปรับเสียงให้อ่อนลงมาเพราะมองหน้ารุ่นน้องแต่ละคนที่ทำท่าจะช็อกตายกันอยู่มะลอมมะล่อ

"เดี๋ยวก่อน" คิบะเรียกรุ่นน้อง

"อะไรครับรุ่นพี่คิบะ" หัวหน้าห้องถาม

"อย่าลืมหัวเราะไปด้วยละ เอาแบบหัวเราะจริงๆ ไม่ใช่แค่เสียง จะมีใครเสียสระทำท่าแปลกให้เพื่อนหัวเราะก็ได้พี่ไม่ว่า อีกอย่างถ้าพี่ 2 คนไม่ได้ยินเสียงหัวเราะหละก็อย่าหวังว่าจะได้หยุดวิ่ง ไปกันได้แล้ว" คิบะพูดขณะเอาหูฟังโดยเปิดเสียงให้ดังที่สุดเท่าที่สมาท์กโฟนจะทำได้ดูเหมือนว่าซาสึเกะเองก็ทำไม่ต่างกัน รุ่นน้องเริ่มวิ่งไปหัวเราะไป คนที่อยู่บริเวณนั้นต่างยืนดูหัวเราะกับสิ่งที่เห็น

"O.K. พอได้แล้วครับมานั่งรวมกันตรงนี้" นารูโตะเห็นรุ่นน้องวิ่งกันได้ 2 รอบก็เรียกรวมเพราะสงสารลูกตาตัวเองเห็นเด็กวิ่งไปหัวเราะไปทำท่าทางแปลกๆ เหมือนคนบ้า

"ขอบคุณค่ะ/ครับรุ่นพี่" เด็กๆ ต่างขอบคุณที่นารูโตะช่วยไว้จากความอายทั้งหมด

"อืมไม่เป็นไร ต่อไปพี่จะบอกว่าใครเป็นพี่รหัสใคร เริ่มจากรหัสลงท้ายด้วย 01..." นารูโตะไล่บอกไปเรื่อยๆ จนครบ เหมือนโชคจะเข้าข้างเด็กน้อยสุดซ่าคนเมื่อกี๋

"ว่าไงครับ มีกูเป็นพี่รหัส อยากอยู่อย่างสงบหรือสะบัดสะบอมเลือกได้เลยเดี๋ยวกูจัดให้" ซาสึเกะเข้าไปกอดคอน้องรหัสด้วยสายสัมพันแห่งรักของพี่และน้องรหัส

"โอ๊โฮ๊!!! ซากุระแกได้น้องรหัสสุดหล่อหรือเนี่ย อิจฉาวะ" อิโนะส่งสายตาเร้าร้อนไปให้รุ่นน้องสุดหล่อ

"บ้า!!ยัยอิโนะอย่านะโว๊ย คนนี้เด็กฉันยะ" ซากุระเอาแขนกอดคอน้องรหัสพร้อมเอามือขยี่ผมรุ่นน้องเล่นอย่างสนุกเหมือนรู้จักกันมานาน

"พี่ครับ อย่าทำอย่างนี้สิครับผมหวั่นไหวนะ" รุ่นน้องลูบไล้ตามแขนของรุ่นพี่สาวสุดสวยที่โอบไว้

"บ้าพูดอะไรเนี่ยพี่เขินนะ อะ..เอ่อ..." ซากุระทำท่าเขินก่อนจะสบัดหน้าไปอีกทางแต่ต้องอึดอัดขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อหันไปเจอสายตาจ้องเขม็งของชายคนหนึ่งส่งมาให้

"ผิวพี่ซากุระทั้งนุ่มทั้งหอมเลยน่ะครับ" ชายหนุ่มตรงหน้ายกแขนซากุระขึ้นมาด้มสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อซับความหอมจากกรุ่นพี่สาว การกระทำนั้นทำเอาใครบางคนที่มองอยู่อยากเข้ามากระชากหญิงสาวออกจากชายคนนั้นแล้วตบที่หน้าหญิงสาวอีกทีเพื่อเตือนให้เธอรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่

"อะ..เอ่อ.. พะ..พี่ขอโทษทะ.ที่ทำแล้วกันนะ เอ่อ... ปะ..ไปรวมตัวกับเพื่อนได้ละ..แล้ว" ซากุระค่อยๆ ดึงมือออกจากคอของรุ่นน้องก่อนจะไล่ให้ไปหาเพื่อน เธอมองชายคนนั้นที่จ้องตาเขม็งมาให้เดินไปตรงห้องน้ำหลังตึก ซากุระเดินตามไปทันทีอย่างรู้ชะตาตัวเองดีว่าจะโดนอะไร

"โอ๊ย!!!" ร่างบางโดนผลักจนกระเด็นไปติดกับกำแพงห้องน้ำอย่างแรง

"นิสัยร่านๆ ทำไมแกไม่หายสักที" ชายผมเหลืองเข้ามารวมมือทั้ง 2 ของร่างบางไว้เหนือหัว ตะคอกถามเสียดัง โชคดีที่บริเวณนั้นเป็นมุมอับสายตาและปลอดคน

"ฉันกะ.ก็แค่เล่นกับน้องเขาเท่านั้น" ซากุระตอบไม่กล้าสบตาร่างสูงตรงหน้า

"มึงคิดว่ากูจะเชื่อคนร่านๆ อย่างมึงหรอ มีกูเป็นผัวคนนึงยังไม่พออีกหรือไง" นารูโตะตบเข้าที่หน้าหวานจนสบัดมีเลือดไหลที่มุมปากเล็กน้อย

"มะ..มะ.ไม่ใช่ยะ.อย่างนั้นนะ..อื้อ.. อือ...อืม" ไม่ทันที่ซากุระจะพูดจบนารูโตะก็เข้ามาเปิดปากจูบทันที ซากุระเองก็ไม่ได้ขัดแต่อย่างใด ถ้าจะพูดให้ถูกเธอขัดเขาไม่ได้ต่างหาก ได้แต่จูบตอบเขากลับไปเอาลิ้นพันกับลิ้นของนารูโตะจนเลือดที่มุมปากของซากุระจางหายไปเปลี่ยนเป็นคราบน้ำลายที่ไหลเยิ้มไปทั่วปากโดยมือของเธอยังคงถูกเขาผนึกไว้ อีกมือของนารูโตะก็ล้วงเอาไปในกระโปรงพรีชสั้นเหนือเข่า สอดนิ้วเข้าไปในช่องหวานที่แฉะรออยู่แล้วรัวนิ้วแรงและเร็ว

"มึงแฉะขนาดนี้ยังมาบอกว่าไม่อีกหรอ" นารูโตะเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสองเร่งจังหวะชักเข้าออกเร็วขึ้น ซากุระเองร่อนเอวรับอย่างลืมตัว

"อะ..อืม..ฉะ..ฉัน อ่า..ไม่ได้..อืม.คิดอะ..อะไรจริงๆ นะ อ๊าาาา" นารูโตะเร่งจังหวะมือแรงขึ้นไปอีกเพิ่มนิ้วจากสองเป็นสาม นิ้วหัวแม่มือเองก็ไม่อยู่เฉยทำการบีบบี้ติ่งเนื้อที่ไวต่อการสัมผัสอย่างแรง ซากุระสายเอวรับอย่างลืมตัวหอบหายใจหนักขึ้นเมื่อใกล้ถึงจุด นารูโตะยิ่งขยับนิ้วเข้าออกแรงขึ้นซากุระกลั้นใจจนใจแทบขาดเพราะชายตรงหน้าเร่งจังหวะมือเร็วแรง แถมจุดรับสัมผัสยังโดนบี้อย่างแรง

"ใกล้แล้วสิมึงกูจะช่วยทำให้มึงหายคันเอง" นารูโตะรับรู้ถึงแรงตอดรับที่นิ้วก็ยิ่งเร่งจังหวะ มือของเขาอาบไปด้วยน้ำหล่อลื่นของซากุระที่ไหลออกมามากจนมือมันวาว

"ยะ..อือ.อย่านะ..อื่อ.นี่ไม่ชะ..อื๊อ.ใช่บ้านนะ..อืม.หยุด..อืออ..อึ๊ก.อึ๊ก..แฮ่กๆๆ" นารูโตะเร่งมือจนได้ยินเสียงนิ้วที่ชักเข้าออกดังขึ้นมา เขารู้สึกถึงแรงตอดที่แรงมากจนนิ้วแทบขาด ซากุระกลั้นหายใจร่อนเอวจนถึงจุด น้ำหวานไหลออกมาตามต้นขาขาวๆ เป็นทางตัวเกร็งกระตุกแรงๆ 2-3 ครั้ง ก่อนซากุระจะหอบหายใจอย่างหนักเธอแถบจะขาดใจเมื่อถึงจุดในหัวขาวโพรงมึนเบอไปหมด เรี่ยวแรงไม่มีขาอ่อนจนพับลงมาแทบจะนั่งกับพื้น แต่นารูโตะจับข้อมือของซากุระไว้อยู่อีกมือยังคงซอยเข้าออกอย่างช้าๆ ข้างในเธอยังคงกระตุกอยู่ เขาซอยจนมันเริ่มคลายก่อนจะชักนิ้วออกมา

"เป็นไงมึงหายคันหรือยัง มึงดูน้ำโสโคกของมึงที่มือกู ไหลออกมาเยอะขนาดนี้ยังบอกว่าไม่คิดไรหรอ ถ้ากูไม่มองมึงคงนอนอ้าขาให้มันเอาแล้ว" นารูโตะพูดเสร็จก็ดูดเลียนิ้วมือของตัวเองที่เต็มไปด้วยน้ำหวานของซากุระเพื่อทำความสะอาด เธอมองภาพชายหนุ่มคนรักทำถึงกับเสียวขึ้นมาที่ท้องน้อยเลยที่เดียว

"ฉะ..แฮ่กๆ..อือ.ฉันขอโทษ..อืม.จะมะ..อือ.ไม่ทำอีกแล้ว..แฮกแฮ๊กๆ.." ซากุระบอกด้วยความเหนื่อยก่อนจะยันตัวเองขึ้นมายืนอีกครั้ง

"กูรู้ว่าแค่นี้มึงไม่หายอยากหรอก ชอบให้มีอะไรมาคาไว้มากนักใช่ไหมดี กูจะสนองมึงเอง" นารูโตะปล่อยมือจากข้อมือของซากุระเปลี่ยนมายกเอาเข่าชันขึ้นไว้กับกำแพงเพื่อให้เธอนั่งเพราะเรี่ยวแรงเธอยังไม่กลับมา ก่อนจะหยิบไวเบรเตอร์(ไข่สั้น)ในกระเป๋ากางเกงออกมา

"จะทะ..ทำอะไร" ซากุระจ้องที่ไวเบรเตอร์

"ก็มึงชอบให้มีอะไรมายัดรูไม่ใช่หรือไงกูก็กำลังสนองให้มึง" นารูโตะพูดขณะสอดไวเบรเตอร์เข้าไปในช่องหวานของซากุระพร้อมซอยนิ้วเพื่อดันให้มันเข้าไปให้ลึกที่สุดเท่าที่นิ้วจะสอดเข้าไปได้ ก่อนจะรัดตัวเครื่องไว้ที่ต้นขาด้วยผ้าจนแน่ใจแล้วว่ามันจะไม่หลุดออกมาก่อนจะเลื่อนชั้นในให้เข้าที่เหมือนเดิมและไม่ลืมเปิดเครื่องเพื่อรับสัญญาที่รีโมทอันเล็กที่อยู่ในกางเกงของเขา แต่ไม่ได้เปิดสั่นไว้หลังจากนั้นก็ผลักตัวออกจากตัวเธอ

"มะ..ไม่เอานะ นารูโตะอย่าทำแบบนี้" ซากุระร้องขอ เขาชอบทำหรือลงโทษอะไรแปลกๆ กับเธอแบบนี้เสมอ

"มึงมีสิทธ์ร้องขอด้วยหรือไง อย่าเอาออกและปิดเครื่องน่ะมึง ไม่งั้นมึงโดนหนักแน่" นารูโตะบอกก่อนจะเดินออกไปจากบริเวณนั้น

"ฮึดๆ ทำไมนายทำกับฉันแบบนี้ละ ฮึดๆ นารูโตะแสนดีคนเดินหายไปไหนทำไมไม่กลับมา..ฮือออ" ซากุระนั่งลงไปกองกับพื้นร้องไห้ออกมาอย่างหนักก่อนจะเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดตัวและกลับไปหาพวกเพื่อนๆ อย่างเดิม

ปล.1 ถึงคุณ ฮารูโนะ ซากุระ คู่เพน อยากได้เดี๋ยวจัดให้ค่ะ แต่รอหน่อยน่ะ ขอแต่งเรื่องนี้ก่อน แต่ถ้าอารมณ์มาจะรีบแต่งให้อ่านเลยค๊าา (ความจริงก็มาแล้วแต่อยากแต่งเรื่องนี้ก่อน พอดีที่เด็กดีมีคนขอแนวนี้มาอ่ะเลยอยากแต่งให้จบก่อน) แต่ถ้าแต่งเสร็จแล้วอาจเลื่อนไปไว้ตอนบนก่อนเรื่องนี้ เพราะเรื่อง Rolling Love บ่วงรัก NC&SM [narusaku] อาจมี 2-3 ตอน เราจะแต่งแบบสั้นบ้างยาวบ้างจะได้ไม่เบื่อ

ปล.2 ถ้าหากใครอยากอ่านแนวไหนคู่ไหนก็บอกกันได้น่ะค่ะ นอกเหนือจาก 4 คู่นี้คือ [SASUSAKU] [NARUSAKU] [ITASAKU] [KAKASAKU] (เราชอบ 4 คู่นี้อ่ะ) แต่คู่อื่นก็ได้น่ะ บอกมาได้เลยบอกแนวที่อยากอ่านมาด้วยก็ได้ เราเองก็พยายามแต่งหลายๆ แนวจะได้ไม่เบื่อ

ปล.3 ถามว่าจะแต่งกี่เรื่อง อันนี้ตอบไม่ได้แต่งไปเรื่อยๆ จนกว่าจะคิดไม่ออกว่าจะแต่งอะไรดี(แต่คงยากเพราะเราเป็นพวกจินตาการเหลือล้น () นะเพิ่งแต่งไปแค่ 10 กว่าเรื่องเอง)