[Fic naruto] short story sakura

"ซากุระแกไปไหนมา"

"เอ่อ..ไปเข้าห้องน้ำมานะ แล้วคนอื่นไปไหนกันหมดหละ" ซากุระถามหันมองหาเพื่อนและรุ่นน้อง

"พาไปเล่นตรงสนามหลังหอประชุม ฉันรอแกเนี่ยไปกันได้แล้ว" อิโนะเดินมาจับมือซากุระเดินไป ไม่นานก็มาถึงซากุระเหลือบมองนารูโตะที่อยู่กับฮินาตะ

"เหนื่อยไหมฮินาตะ ดูสิหน้าเลอสีแล้ว" นารูโตะยกมือเช็ดรอยที่หน้าอย่างเบามือ

"ขะ..ขอบใจจ๊ะนารูโตะคุง" ฮินาตะเอาแขนเสื้อเช็ดเหงื่อให้นารูโตะเขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนเอามือไล้แก้มเธอเบาๆ

"ขอบคุณครับ" ฮินาตะส่งยิ้มกลับไป ‘ทำไมนายไม่ทำกับฉันอย่างเดียวที่ทำกับฮินาตะละนารูโตะ สำหรับนายฉันคืออะไรกันแน่’ ซากุระได้แต่คิดอยู่ในใจก่อนจะหันหน้าหนีภาพคู่รักที่อยู่ตรงหน้า

"พี่สองคนดูรักกันจังเลยน่ะคะ" รุ่นน้องคนหนึ่งพูดขึ้นมา

"นั้นสิค่ะ เป็นแฟนกันหรือเปล่าค่ะเนี่ย" รุ่นน้องที่อยู่ใกล้ๆ ถาม นารูโตะหันมองซากุระเล็กน้อยเธอเองก็กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน นารูโตะเดินอ้อมไปอยู่หลังฮินาตะก่อนจะโอบกอดเธอจากด้านหลัง หอมแก้มเธออย่างแผวเบาก่อนจะเอาหน้าซุกกับซอกคอ

"ใช่แล้วครับแฟนพี่น่ารักไหม" ฮินาตะหน้าแดงเล็กน้อยแต่ก็ไม่ขัดขืน

"พี่คงรักกันมากแน่เลย"

"อิจฉาจังเลย" ซากุระมองภาพชายคนที่เธอรักกำลังสวีตกับคนที่เขารัก

"อ่ะ" เสียงของใครบางดังขึ้นมาพร้อมความเย็นที่สัมผัสอยู่ที่แก้มด้านซ้าย

"ซาสึเกะคุง" ซากุระหันไปก็พบเพื่อนชายอีกคนเอากระป๋องน้ำแตะแก้มเธอ

"ดื่มสิชอบไม่ใช่หรอ" ซาสึเกะยื่นน้ำให้

"เอ่อ..." ซากุระอำอึ่งเล็กน้อย

"ดื่มสิจะได้สดชื่น"

"ขอบใจน่ะ" ซากุระรับมาก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะข้างๆ

"ไม่เป็นไรเธอนั่งพักตรงนี้นะ แรงยังไม่กลับมาเดี๋ยวขาอ่อน"

"นะ..นี่นาย!" ซากุระตกใจเล็กน้อยมองหน้าซาสึเกะที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เธอเหมือนเมื่อก่อน

"หึหึ ดูทำหน้าเข้า ไม่ต้องกลัวใครรู้หรอฉันไม่ทำร้ายคนที่ฉันรักไม่ต้องห่วง" ซาสึเกะเอามือไล้แก้มเธอเบาๆ ก่อนจะโน้มหน้าจูบที่หน้าผากเธออย่างอ่อนโยน ซากุระหลับตารับสัมผัสที่อบอุ่นจากเขาอดีตคนที่เธอเคยรัก

"อ่ะ!!!" ซากุระเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อไวเบรเตอร์ที่อยู่ในตัวเธอสั่นอย่างแรงเธอกำมือกับกระป๋องแน่นเม้มปากข่มเสียงตัวเองไม่ให้ส่งเสียงแปลกๆ ออกมามืออีกข้างจิกที่ขอบโต๊ะ

"เป็นอะไรซากุระ ทำไมหน้าแดงหละ ไม่สบายหรอ" ซาสึเกะผลักตัวออกมาเพราะเธอส่งเสียงมองหน้าเธออีกครั้ง

"จ๊ะ..มะ..มะ.ไม่สบายนิดหน่อยน่ะ" ซากุระจิกมือกับโต๊ะแน่นข่มอารมณ์ตัวเองไว้

"หัดดูแลตัวเองด้วยสิ เธอยิ่งไม่สบายง่ายๆ อยู่ ช่วงนี้เริ่มหนาวแล้วต้องยิ่งดูแลสุขภาพตัวเอง ไม่มีฉันคอยดูแลเหมือนเมื่อก่อนดูแลตัวเองดีๆ น่ะซากุระ" ซาสึเกะลูบผมซากุระอย่างอ่อนโยนสัมผัสแบบนี้เธอไม่เคยได้จากนารูโตะ แต่ซาสึเกะคนที่เธอทิ้งไปอย่างไม่ใยดีกลับยังทำดีกับเธอคอยเป็นห่วงเธอ ‘ถ้าย้อนเวลากลับไปฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับนายซาสึเกะ’ ซากุระคิดในใจ

"ขะ..ขอโทษน่ะซะ...ซะ..ซาสึเกะที่ฉะ.. " ซากุระพูดเสียงสั่นพยายามข่มอารมณ์ตัวเอง

"ไม่ต้องหรอฉันไม่เคยโกรธเธอเลยแม้แต่น้อย ความสุขของเธอคือความสุขของฉันอย่าคิดมากน่ะ ฉันเอาน้ำไปให้พวกนั้นก่อนถ้าไม่ไหวก็อย่าฝืนตัวเองฉันเป็นห่วง" ซาสึเกะไล้แก้มซากุระพูดแทรกขึ้นมาก่อนจะเดินไปทางกลุ่มเพื่อนที่ทำการรับน้องอยู่ ซากุระมองตามไปแต่สายตาเธอดันไปเจอกับสายตาคาดโทษของคนที่เธอรักมองมาทางเธออย่างไม่พอใจเอามากๆ ถ้าเขาอยู่ใกล้ๆ เธอคงโดนตบจนเลือดกับปากแล้วโชคยังดีที่อยู่ไกลพอสมควร ส่วนไวเบรเตอร์ที่อยู่ในตัวเธอตอนนี้มันหยุดสั่นตั้งแต่ซาสึเกะเดินไปแล้ว เธอนั่งที่เดิมซักพักก็เดินมาหาเหล่าเพื่อนๆ

"วันนี้พอเท่านี้หวังว่าน้องทุกคนจะสามัคคีกันแล้วน่ะครับ" นารูโตะสั่งเลิกทุกคนแยกย้ายกับไป

"ฮินาตะให้ไปส่งไหม" นารูโตะหันไปถามแฟนสาว

"ไม่เป็นไรจ๊ะ นารูโตะคุง วันนี้ฉันกลับกับพี่เนจิได้จ๊ะ นารูโตะคุงกลับไปพักผ่อนเถอะจ๊ะ วันนี้เหนื่อยมากแล้ว" ฮินาตะตอบ

"งั้นเดี๋ยวเดินไปส่งที่รถแล้วกันน่ะครับ" นารูโตะโอบไหล่ฮินาตะเดินไปซากุระได้แต่มองตามตาละห้อย

"นี่ซากุระแกกลับกับฉันไหมเดี๋ยวไปส่ง" อิโนะเดินมาถาม

"ไม่เป็นไรอิโนะเธอต้องไปกับซาอิไม่ใช่หรอวันนี้ฉันกลับเองได้ไม่ต้องห่วงนะ" ซากุระตอบอย่างสดใสทำตัวให้เป็นปกติที่สุด

"งั้นฉันไปก่อนนะ บ๊ายจ๊า" อิโนะเดินไปพร้อมซาอิหันมาโบกมือให้ซากุระ

"งั้นเดี๋ยวฉันไปส่ง" เสียงของใครอีกคนดังขึ้นมา

"นะ..เนจิ!! มะ..ไม่เป็นไรฉันไปก่อนน่ะ" ซากุระเดินลี่ยงมาอีกทางแต่ระหว่างที่เดินผ่านเนจิเอามือโอบเอวซากุระพร้อมดึงเธอเข้ามาหาตัว

"เรามาทบทวนเรื่องนั้นกันหน่อยไหม ฉันติดใจรสชาติ กลิ่นตัว สัมผัสจากตัวเธอจริงๆ น่ะซากุระ" เนจิพูดพรางเอามือที่โอบเอวลูบไปมาตามหน้าท้องอีกมือลูบที่แขนอย่างแผวเบา ปากพูดวนรอบๆ ใบหูคลอเคลียร์มาที่แก้มเนียนขาวตอนนี้มีแดงฝากนิดๆ ก่อนจะก้มลงสูดกลิ่นตัวเธอตรงซอกคอสัมผัสของเขาทำเอาซากุระถึงกับเคลิ้มก่อนเธอจะสะดุ้งเมื่อเนจิเลื่อนมือลงไปลูบคลำที่ขากำลังสอดมือเข้ามาในกระโปรงเธอช้าๆ

"ปะ..ปล่อยน่ะ ปล่ยอสิ ปล่อย" ซากุระดิ้มขัดการกระทำของเนจิแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเท่าไหร

"ทำเป็นไม่เคยไปได้ ฉันติดใจเธอจริงๆ เลยน่ะซากุระวันนี้ไปกันฉันนะ" เนจิหันตัวซากุระให้มาเผชิญหน้า

หมับ

"มึงจะทำอะไรซากุระไอ้เนจิ" ซาสึเกะจับแขนเนจิไว้ก่อนจะกระชากเขาออกจากซากุระดึงตัวซากุระมาไว้ด้านหลังตัวเอง

"ยุ่งอะไรด้วยวะไอ้เกะ" เนจิทรงตัวกลับมา

"ฮินาตะรอที่รถแล้วมึงกลับไปหาเธอซะ อย่ามายุ่งกับซากุระ" ซากุระจับเสื้อซาสึเกะแน่นอยู่หลังซาสึเกะ ‘ทำไมน่ะถึงรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยแบบนี้’ ซากุระซบหน้ากับแผนหลังของซาสึเกะหลับตาเพราะรู้สึกปลอดภัยและสบายใจเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ๆ

"ให้รอนิดรอหน่อยจะเป็นไรไอ้โตะก็อยู่กลัวอะไร" เนจิตอบเอื่อมมือมาจับแขนซากุระ

พรึบ

"ไปหาฮินาตะซะไม่งั้นกูจะบอกความจริงกับไอ้โตะ" ซาสึเกะปัดมือเนจิออกก่อนจะมองหน้าอย่างเอาเรื่อง เนจิเห็นสีหน้าสายตาเอาจริงถึงกับชะงักก่อนจะหันหลังเดินไปซาสึเกะมองเนจิจนเดินพ้นสายตาไปจึงหันมาหาซากุระ

"ไม่เป็นไรใช่ไหมซากุระ มันทำอะไรเธอหรือเปล่า" ซาสึเกะสำรวจรอบตัวซากุระเธอมองชายตรงหน้าด้วยสายตาที่มีความรู้สึกมากมายทั้งดีใจ เสียใจ และสำนึกผิด

หมับ

"ฉันขอโทษซาสึเกะ ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ ที่ทำกับนายแบบนั้น ขอโทษ" ซากุระเข้าไปกอดซาสึเกะซุกหน้ากับอกของร่างสูงจนเขาสัมผัสถึงความชื้นที่อก ซาสึเกะตกใจเล็กน้อยก่อนจะเอามือลูบเบาที่ผมเธออย่างอ่อนโยน

"ไม่เป็นไรอย่างร้องไห้สิ" ซาสึเกะกอดซากุระซักพักก่อนจะผลักตัวเธอออกมาเช็ดคราบน้ำตาที่แก้มเธออย่างแผ่วเบาก่อนจะทาบริมฝีปากบนปากเธออย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล ‘ช่างแตกต่างกันเหลือเกินทำไมแตกต่างกันอย่างนี้’ ซากุระยอมให้ซาสึเกะจูบอยู่อย่างนั้นจน

"อื๊อ!!!" ซากุระกำมือที่เสื้อของซาสึเกะแน่นก่อนจะผลักตัวออกมาเพราะไวเบรเตอร์ในตัวเธอสั่นอย่างแรงจนเธอตกใจและเซไปชนกับแผ่นอกใครบางคน

"ถึงว่าทำไมไม่รับสายมาสวีตกับแฟนเก่านี่เอง มึงจะร่านไปถึงไหน" นารูโตะจับแขนซากุระแน่นจะเป็นรอย

"โอ๊ย!! อืม ยะ..หยุดนะขะ..ขอร้อง อือ..อ่า.." ซากุระส่งเสียงครางออกมาหันหน้าไปหานารูโตะ เขาเปิดเครื่องไวเบรเตอร์แรงสุดจับซากุระไว้เพราะเธอขาอ่อนจนแทบจะลงไปนอนที่พื้นมือข้างหนึ่งจับเสื้อของนารูโตะไว้ส่วนอีกมือเธอกำมือกับกระโปรงกัดฟันแน่นด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ

"ไอ้โตะอย่าทำแบบนี้!!" ซาสึเกะขอร้องเสียงแข็งมองหน้านารูโตะอย่างเอาเรื่อง

"เกี่ยวอะไรด้วยวะ เมียกูจะทำอะไรกับมันก็ได้สิทธิ์ของกู" นารูโตะตอบเสียงเรียบ

"อื่ม..ขะ..ขะ.ขอร้อง อ่า..ฉันขะ...ขอโทษ..อื๊ม..แฮ่กๆ" ซากุระหอบหายใจหลังจากนารูโตะหยุดเครื่องพร้อมปล่อยมือจากเธอ

"ซากุระ" ซาสึเกะเข้าไปประครองซากุระไว้

"จะมากไปแล้วนะไอ้โตะไหนมึงบอกจะดูแลซากุระไง เนี่ยนะหรอที่มึงเคยสัญญาไว้กับกู ถ้ามึงไม่รักเธอกูขอเธอคืน" ซาสึเกะกระชับอ้อมกอดซากุระไว้

"อยากได้คืนหรอเชิญตามสบาย" นารูโตะทำหน้าสบายๆ เอามือประสานไว้ที่ต้นคออย่างสบายอารมณ์ ซาสึเกะจับมือซากุระเดินไป

"มึงถามผู้หญิงก่อนดีไหมไอ้เกะว่าเขาเลือกใคร" นารูโตะพูดขณะซาสึเกะกำลังพาซากุระเดินไป ซาสึเกะหันมามองหน้าซากุระเธอมองนารูโตะอยู่ทำท่าเหมือนคิดอะไรบางอย่าง

"ว่าไงซากุระ เธอจะไปกับฉันไหม" ซาสึเกะถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซากุระมองนารูโตะสลับกับซาสึเกะ

"ฉะ..ฉัน...."