What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 
อัพเดทชีวิตรันทดสไตล์คนมีเสนียด ผู้ทิ้ง เพื่อนเท ล่าสุดมี FC ตามแอดเฟรนด์ถึงหน้าห้อง
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
เคาะไปแจ้ผีเวง หวยออกงวดหน้าก็ไม่เปิด!
 
หัดดูป้าข้างห้องเป็นตัวอย่างตำบักหุ้งดังกว่าอี๊ก
 
ป๊อกๆๆๆ
 
บอกเลยรุ่นเนี้ยรัวทั้งคืน ทรงพลังดั่งเฟอรารี่ที่ไม่เคยคิดเบรก~
 
ทุกโคนน สงสัยอ๊ะป่าว ว่าไอ้ผีตัวนี้เดี๊ยนได้แต่ใดมา 
 
สตอรี่มีอยู่แว้ กาลครั้งหนึ่งไม่นาน 3 วันก่อน หลังจากโยเลี้ยงดินเนอร์แต๊งกิ้ว ฉันตัดสินใจเป็น ผอ. ต่อเพื่อรอคืนกำไร…Reason รองคือหว้าเหว้ อยาก
รีเทิร์นซัมวัน
 
ว่างจัด ไอ้เราก็คันเก่ง เลยหาเหาใส่หัวจ้างรถตักไปบึ้มโบถส์ผีแม่ชีหวังบิ้วท์คาเฟ่สายหวาน 
 
โฮะๆ…ได้ของแถมกลับบ้านตามระเบียบ ToT
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
ป๊อกๆๆๆๆ
 
หล่อนประท้วงทำไมก่อน ฉันเวรคืนตามขนบนิมนต์พระพรมน้ำมนต์ + ปลูกศาลโมเดิร์นให้แล้วไง! 
 
ถ้าม้าลายตัวเล็กไปหรือน้ำแดงไม่อร่อย เข้าฝันศรีสมรโลด T^T
 
ตั้งเดือนหน้ากว่าจะคอมพลีสแผนมูฟป้าจี๊ดออกจากศรีธัญญ่า เพราะระบบราชการทำงานแบบเต่าคลาน
 
ดีตรงเรฟจากส่องตาแมวเมื่อคืนจบตามสูตร เก่งมาจากไหนก็แพ้ Working hours ผีเดอะนันกลองชุดประจำการ 6 โมงถึงตี 5 
 
ฉันอยากรู้เหมือนกัน ถ้าเจ้าของห้อง Unwelcome นอกจากปั่นประสาท แกจะทำอะไรได้!
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
ป๊อกๆๆๆๆๆๆๆ
 
…
 
.
 
-5.01 น.-
 
Door ป๊อกๆ ปาปาย่าก๊อกๆ เอิ่ม…นอนน้อย เอาเป็นว่ามัน replay in my head! 
 
เชอรี่จะไม่ทน! >0< สายสิญจน์ เกลือ กางเขน ไม่สลด เดี๋ยวแกเจอ My Ex ขลังสุดในสามโลก!
 
แต่ก่อนอื่นขอเคลียร์ป้าข้างห้องแป๊บ
 
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ
 
ขณะที่เดี๊ยนเคาะสเต็ปชะชะช่า เมดสาววัยคะนองเข็นรถคลีนเนอร์ผ่านทางก็แวะหยุดพูดสอด
 
“เอ่อ…ขอยาดเจ๋อนะคะ ห้องนี้ไม่มีคนอยู่ 3 เดือนแล้วค่ะ”
 
“ว๊อททท!?! O[]o”
 
นางเปิดประตูเพื่อทำความสะอาด เผยให้เห็นสภาพห้องฝุ่นคลุ้งแผ่ออร่ารกร้างวังเวงจิต
 
จังหวะนั้นขนแขนสแตนด์อัพ นับถอยหลัง ตุลา กันยา สิงหา
 
…แล้วตำบังหุ้งแซ่บที่สวบไปคืออิหยัง!? 
 
กรี๊ดด!!!! ผีหลอกซ้ำซ้อนอยู่ไม่ได้แว้วว T[]T~
 
.
 
-7.05 น.-
 
(ณ โถงทางเดินเซนต์อคาเดมี)
 
ไอแอมเชอรี่ ชื่อนี้การันตีสู้ชีวิต 1000%
 
มีมิชชั่นแน่วแน่ว่าต้องเคลมไอ้หัวแดงก่อนตะวันตกดิน
 
“แม็กม่า…แม็กม่า! แม็กม๊าา!!!”
 
“โว้ยย รำคาญ! ตามติดเป็นเหาฉลามอยู่ได้!!!”
 
“ก็นายเมินฉันเน้!”
 
หมับ!
 
“เฮือก…!”
 
ร่างสูงสะดุ้งโหยงเพราะถูกพุ่งกอดหลัง
 
“ฉันผิดเองที่ไม่รู้ว่าชอบนาย…กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ”
 
“…”
 
“คะ คนเค้าอุตส่าห์ง้อ อย่าเล่นตัวได้ป้ะ! >\\\<”
 
ถึงขั้นยอมขึ้นหิ้งนางเอกหน้าด้านรุกเร็ว 5G 
 
พลีสๆ~ ใจอ่อนที ไม่อยากสวดมนต์อะโลน ToT
 
“ทำสมองหล่นหายตอนสำส่อนเหรอ?” 
 
ปากแซ่บด่าทอตะคอกไล่เหมียนหมา เขาแกะมือฉันออกอย่างไร้เยื่อใย
 
“ต้องให้พูดกรอกหัวกลวงๆ ซักกี่ครั้ง! เลิกกันแล้ว! อย่ามายุ่งกับฉัน!”
 
ม่ายยย ท่ามกลางสายตาทานกำนัลอายคูณสอง ฉันจะแพ้ไม่ได้! >*<
 
“โอ๊ย~”
 
ฉันแกล้งสะดุดฝุ่นก้นจ้ำพื้น โพสท่าพ้อยขายั่วถกกระโปรงขึ้นนิดๆ ใส่จริตมาริลีนมอนโร 
 
บอกเลยว่าเซ็กซี่ขยี้ใจจนหนุ่มๆ น้ำลายไหล ทำเอาไอ้แฟนเก่าหันขวับกลับมามองด้วยอาการหึงสุดขีด
 
“ลุก!”
 
“ไม่!”
 
พูดละก้มนมหกเพิ่มอีกดอก
 
“อุ้ยๆ เจ็บขาจุง~”
 
ชุดซีทรูแดงเดือดเหมือนหัวนายมันใช้คุ้มสมราคาดีจริงจริ๊ง
 
“เฮ้ย!!! ใครมอง***ตาย”
 
ไทยมุงวงแตกป๊อดกันใหญ่ หมอนั่นแค่ขู่ฆ่าเอ๊ง 
 
แหม่ๆ ใช่ว่าทุกคนจะมีภูมิต้านทานหมาบ้าแบบฉันเนอะ 
 
แม็กม่าจิ๊ปากหงุดหงิดทรุดตัวดึงกระโปรงลงให้
 
ฮุๆ I won แบบนอนมา ชัดเจนนายยังแคร์ ^.^
 
“ยิ้มไรวะ อย่าหลอน! แค่ไม่อยากเห็นของอุจาดตา -*-”
 
“ทีตัวเองปลดกระดุมโชว์นม…”
 
“ห๋าา!”
 
ทำเป็นกดเสียงเข้มเอาเรื่อง 
 
เป็นถึง ผอ. ทำไมฉันจะไม่รู้ This is a สาเหตุที่นายต้องขัดส้วม รองจากตื้บคน ด่าครู และทำลายข้าวของ
 
“ได้ยินชัดแล้วนี่ ไอ้แว้นหัวปาปริก้า ปากตลาด เห่าเก่ง ถ่อยสถุลอย่างนาย โชคดีแค่ไหนที่มีฉัน! ส่วนเรื่องยัยเอวาไอด้อนแคร์ ฉันอร่อยกว่าล้านเท่า
แป๊บๆ นายก็ลืม เรารีเทิร์น…อุ๊บส์! -x-”
 
มือใหญ่ปิดปากแน่น ก่อนสาด Bad point ใส่
 
“ฟังนะ! ฉันบ้านจน เกลียดเด็ก เกลียดสัตว์ ขี้เหนียว ขี้หึง ใจร้อน ขวานผ่าซาก ซาดิสม์ อริเยอะ มูมมาม ซกมก ห้องรก กกน.ม้วนเป็นเลข 8 ชอบแก้
ผ้านอนกรน อาบน้ำวันเว้นวัน ในเครื่องมีคลิปเด็ดสาวเจเปน!”
 
เฮอะ คิดว่าแค่นี้จะสะพรึง? No-way! ป๋าเลวร้ายกว่านายเยอะ!
 
แต่ดูทรงมันรั้น คงต้องเปลี่ยนกลยุทธ์ - -^
 
ฉันงัดมือตานั่นออกโรลเพลย์นางพจมานเชิดใส่ชายกลาง
 
“เอาจริงไม่อยากคบนายหร๊อก บัดช่วงนี้ดวงตกผีหลอก uou”
 
“แล้วหน้าฉันเหมือนพระเครื่องรึไง?”
 
แม็กม่ากัดฟันกรอดตอบเสียงเหี้ยมรอดไรฟัน 
 
เอ้า ฉุนไรเบอร์นั้นอ่ะ หรืออยากให้คบหรา?
 
เอาใจยากปุยมุ้ย -*-
 
“ไหนบอกอยากเป็นยาม ^0^”
 
“บูลลี่อ่อ?”
 
“ป๊าวว แค่จะจ้างเฝ้าประตู…จุ๊ๆๆ ห้ามเซย์โน! ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น นายนอนไหนฉันนอนนั่น! Do you understand?”
 
.
 
พักเที่ยงฉันยังตามตอแยต้อยๆ
 
“คืนนี้นอนไหนจ้ะ บ้านนาย ห้องฉัน หอชายก็ดีนะ รูมเมทหล่อมะ ว่าจะพรีบันนี่เกิร์ลไปเมคเฟร…อุ๊บส์ -x-”
 
คราวนี้ปากถูกปิดผนึกด้วยลูกชิ้น
 
วรั้ยๆ ผู้ชายป้อน ^w^~ 
 
อี๊ทสิเคอะรอไร!
 
งั่มๆ
 
แม็กม่าเท้าคางมองโล่งใจที่ฉันเงียบได้ซักที
 
“ไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ”
 
น้ำเสียงอ่อนโยนและนัยน์ตาดาร์กช็อกฯ จ้องประสาน
 
ตึกตัก…ตึกตัก…
 
จังหวะตกหลุมร๊ากก เป็นอย่างเน้~
 
“ฉันไม่นอนกับเธอ”
 
ชะอ้าว -[]-
 
ย่อมด้ายยย…ในเมื่อนายบังคับให้ฉันรว้าย!
 
ตึง!
 
ฉันทุบโต๊ะชี้หน้าขู่กรรโชกฉอดๆๆ
 
“วันนี้ฉันต้องได้! ต่อให้ฆ่าคนตาย โปะยา กักขัง ล่ามโซ่ แบล็คเมล์หรือใช้เงินฟาดหัวใครก็ไม่สน!!!”
 
“อิป้าภัยสังคม!”
 
“เออ! แล้วนายจะทำไม!?”
 
“เฮ้อ”
 
แม็กม่าขมวดคิ้ว ถอนหายใจเอือมระอา 
 
สมองลิงคงเริ่มเรียนรู้ว่าต่อต้านไปก็เปล่าประโยชน์
 
“กี่วัน?”
 
“1 เดือน”
 
หมับ!
 
มือหยาบพุ่งบีบคอฉับพลัน ทำเอาฉันสำลักน้ำลาย
 
“แค่กๆ!”
 
หนุ่มโฉดยื่นหน้าเข้ามาใกล้กระตุกยิ้มร้ายศักรินทร์ดาวโจร
 
ขนลุกพรึบเมื่อสัมผัสถึงน้ำเสียงเย็นวาบและสายตาอำมหิต
 
“เอาสิ…ถ้าว้อนนัก ฉันจะทำให้เธอทรมานเหมือนตกนรกทั้งเป็น”
 
.
 
-17.30 น.-
 
(ณ คอนโดฉันเอง)
 
หมาเมินตลอดทาง แม็กม่าเงียบกริบเลี่ยงสบตา ปั้นหน้าบูดเป็นตูดลิง
 
ด้อนวอรี่~ พอฉันชอบนายจะทำอะไรก็ตัลล้ากก ขนาดโดนบีบคอยังแอบเสว
 
วี๊ดว๊าย~ อยู่ก่อนแต่งสยิวกิ้ว o>\\<o จับกดท่าไหนดีน้าา
 
…
 
กระตู้วู้ลั้นลาไปเถ๊อะ หารู้ไม่ว่าความกวนติงกำลังจะบังเกิด…
 
มาถึงพ่องทิ้งเป๋าเป้ทางผีผ่านละนอนท่าบุดดามันตรงนั้น
 
“เบบี๋…เอาของเก็บในตู้สิ เหลือที่ตั้งเยอะแยะ ^^;”
 
“…”
 
ปากอมเหรียญหรอวะ 
 
คือจะออกห้องทีฉันต้องข้ามศพนายว่าซ่าน -*-
 
“อาบน้ำมั้ย? หิวอ๊ะป่าว?”
 
“…”
 
ไอ้หัวแดงไถมือถือไม่สนใจ 
 
อะจร้าๆ พ่อโดมผู้จองหอง 
 
“รอแป๊บนะ มีเซอร์ไพรส์~ ^3<”
 
ส่งจุ๊บเสร็จฉันรีบแจ้นเข้าห้องน้ำ ขัดสีฉวีวรรณเตรียมใส่ชุดเผด็จศึก
 
ตู้วหูว เรดแซนตี้สุดเซะซี่ เกาะอกเฟอร์พร้อมถุงน่องตาข่าย 
 
นายไม่รอดแน่แม็กม่า!
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
Sh*t ลืมผี =-= รมณ์บ่จอย! กขค.เจรงๆ!
 
“คร้าบๆ~”
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
อิ๊บอ๋าย! ไอ้บื้อนั่นขานรับ
 
ฉันรีบพุ่งตัวออกจากห้องน้ำทันที
 
“กรี๊ดดด! ห้ามเปิดประตู๊!!!~”
 
แกร๊ก
 
พรึ่บ!
 
ไฟดับมืดตื๋อ Last picture คือแม็กม่ามองฉันแก้มแดงแป้ด
 
คงฟินกว่านี้…ถ้าไม่มีผีแม่ชียืนฉีกยิ้มหน้าประตู!
 
ขาฉันสั่นพั่บๆ พยายามคลานหาจุดเซฟโซน
 
“ฮืออ!~ แม็กม่านายอยู่หนายย ToT”
 
หมับ!
 
“…”
 
มือสัมผัสโดนซัมติง ซึ่งไม่แน่ใจว่าคนหรือผี 
 
ฟุดฟิดๆ
 
จมูกไม่ได้กลิ่นเพราะร้องไห้ฟูมฟาย
 
อืม…อุ่นๆ นุ่มๆ แข็งๆ 
 
“ระ…โรคจิต! อย่าจับที่แปลกๆ ดิว๊ะ!!!”
 
เสียงตะคอกแสนหวาน ชงให้มั่นใจล้านเปอร์เซ็น
 
หมับ!
 
“แม็กม่าๆๆ!”
 
“เฮ้ยๆ! เอานมเธอออกไป๊”
 
“อร๊าย~”
 
“ขะ ขอโทษ…ฉันมองไม่เห็น”
 
เรายื้อยุดฉุดกระชากจนมาจบที่ท่าคร่อม ฉันกลัวเกาะไม่ปล่อย ในขณะที่เขาพยายามผลักออกเลยเผลอโดนจุดต้องห้าม ผมกระเซิง เสื้อผ้าขาดหลุด
ลุ่ย…ถ้าไฟเปิดตอนนี้ นายได้เจอเด็ดกว่าสาวเจเปนแน่
 
ตึกตักๆๆ
 
ใจเราเต้นแรงเซมๆ…ลมหายใจร้อนหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆ
 
“ตัวเธอ…หอมจัง…”
 
ชอบแบบออร์แกนิคสินะ -\\- เพราะผีขัดจังหวะ ฉันเลยไม่ทันได้แต่งหน้าฉีดน้ำหอม
 
กรี๊ดด~ ว่าแต่ผีไปไหนแล้ว?? >0<
 
“อ๊าา”
 
เสียงครางตอบสนองเจ้ามือซนที่ลูบไล้ตามท่อนขา… 
 
เสวก็เสว! กลัวก็กลัว! เอาไงดีวะเนี๊ย!?
 
ริมฝีปากร้อนฉ่าพรมจูบจนประกบเข้ากับปาก
 
“อุ๊บส์”
 
ช่างเถอะ ผีมันมีทุกที่แหละ…
 
สะเออะหลอกหลอนผิดเวลา ยืนดูนกกระจอกกินน้ำไปนะแกร๊!
 
“ฮ้าา…”
 
ฉันกดหัวเค้าให้นัวแน่นกว่าเดิม มือข้างนึงใจดีช่วยถอดเข็มขัด
 
“…รักฉันมั้ย?”
 
ร่างกายยิ่งเร่าร้อน เมื่อแม็กม่าตอบด้วยเสียงหอบกระเส่า
 
“รัก…แทบบ้า”
 

 
(จบตอน)