What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 

กรี๊ดดดดด!!!!

 

พรึ่บ!

 

เดอะ นัน กรีดร้องคีย์โซปราโนหูแหก ยอมคืนแสงสว่างให้คอนโด

 

Bad news คือพอไฟมา ร่างกำยำเหมือนหลุดจากมนต์เสนียด เอ๊ย สะกด! รีบผละออก ก่อนตั้งสติได้ว่าควรลุกไปปิดประตูที่เปิดค้างอ้าซ่าเหมือนขาฉัน

-//- 

 

วุ้ว! เซ็งเป็ด! สภาพเดจาวูเหลือบ็อกเซอร์ ชั้นในและรอยจูบอะเกน

 

อ๊ะ…อย่าบอกนะ ว่าตอนลงโลงก็เซมๆ 

 

ปาติโธ่! นึกว่าเล็กเลยไม่เจ็บ ครางลั่นตึกนั่นฟีลลิ่งแม่นบ่?

 

Fun Flag = เดี๊ยนยังซิง ความจริงช่างโหดร้าย~ ToT

 

ขุนศึกบุกหน่อยสิเฮ้ย! แซนตี้สาวอุตส่าห์ถ่างขารอเป็นรูปตัวเอ็ม ลมโกรกแห้งแล้งมีแต่กลิ่นปลาเค็ม~

 

หยอกๆ คำคล้องจองซื่อๆ ฉันเชอรี่สมชื่อนั่นแหละ 

 

“…”

 

ต่างคนต่างแต่งตัวเงียบเชียบ อึมครึมเลยทีนี้ -_-

 

อยากจะเซดเหลือหลายว่า ต่อมั้ย? อีกยกป๊าว~ 

 

แต่คู่ชกเดี๊ยนนั่งพิงประตูกุมขมับโซซีเรียสฝุดๆ

 

ซึมไรมิทราบยะ? โปรดแซ่บด้วยว่าความผิดพลาดเดียวทูไนท์คือนายไม่เอาฉัน

 

เจอทีเด็ดฟิลลิ่งสวิงปานรถไฟเหาะ เด็กมันช็อคแหละเข้าใจ 

 

เมอร์ซี่ช่วยฮีลจิตหน่อยละกัน เครียดจัดเดี๋ยวเครซี่แบบป้าจี๊ดล่ะยุ่งเลย

 

ฉันทรุดตัวนั่งข้างหนุ่มเปลือยอกซบหัวอิงพิงไหล่ 

 

เอ็นดูฮีรีบถอดหาเสื้อที่ปาไปแอตแลนติก้าไม่เจอ…

 

ปากหมาปิดทำการ มืออุ่นลูบผมเบาๆ ชวนเคลิ้ม

 

ฮ้า~ เก็ตฟีลโรแมนติกซักที อยากหยุดเวลาจัง

 

ไรเตอร์ขึ้น The End โลด!

 

Just kidding~ รอเดี๊ยนเชอรี่ป๊อบก่อนนะ

 

“รีเทิร์นไม่ได้หรอ?”

 

ฉันเมคเสียงออดอ้อนตะล่อมถาม

 

“ไม่”

 

ไอ้ปากแข็งจัสเซย์โน

 

“แหม่ ไหนว่า รัก-แทบ-บร้าา~”

 

“เธอจะเอาอะไรกับคำพูดคนหงี่”

 

โจบล๊ะ -*- เงี้ยถึงว้อน The End.

 

ชิชะ เปลี่ยนเรื่องคุยก็ด้ะ

 

“เราต้องมูฟออนละ เพราะนายเปิดประตูให้ เดอะ นัน”

 

“ห้ะ กำนัน? หมู่บ้านไหน??”

 

“หนองก็อดแธมมั้ง ตุ๊ย! Don't make fun ฉันหมายถึง…ผีแม่ชี -o-;;”

 

“สมน้ำหน้า ใครให้เธอบึ้มบ้านมัน”

 

เอ๊า เบบี๋เข้าข้างสาวอื่นว่าซ่าน

 

“ว่าแต่นายรู้เรื่องนี้ด้วยหรอ?”

 

“เค้าลือกันให้แซ่ด คำสาปคริสมาสต์อีฟ”

 

อาถรรพ์ดาวโรงเรียนสินะ…หรือบางทีเราอาจหาทางปราบมันได้!

 

“โว้ว~ *0* เล่าเลยๆ ฉันอยากฟัง!”

 

แม็กม่าหัวเราะในลำคอลูบหัวเอ็นดูท่าทางอินเทอเรสติ้ง

 

อ๊า~ เปลี่ยนเวย์ช่างแม่ม แล้วหาทางจับกดฮีดีฝ่า >//<

 

เว้าปาย…ต้องฟังดิ Story must go on!

 

“นานมาแล้ว มีแม่ชีตะบะแตกหลงรักบาทหลวงหนุ่มเพลย์บอย”

 

แรดจริงๆ…ชะเอ่อะ เข้าตัวเองนี่หว่า =o=;

 

“บาทหลวงพบรักแท้และจัดงานแต่งขึ้นในวันคริสต์มาสอีฟ”

 

“แล้วนังแม่ชีตัวร้ายก็เข้ามาสาปส่งคู่บ่าวสาวแม่นบ่”

 

“โห่ เธอ…สปอยอ่ะ ไม่เล่าละ”

 

“ทำงอน~ ยังมีพีคอีกช้ะ”

 

“อืม…ขอให้หนุ่มสาวทุกคนในพื้นที่แห่งนี้ โดยเฉพาะพวกหน้าตาดี จงเจ็บปวดทรมาน อาภัพรักทุกชาติไป”

 

“โห่ ไอ้เราก็หน้าตาดีซะด้วย >o< แช่งแบบนี้เอามีดปาดคอกันเลยดีกว่า~”

 

“คิก ฮ่าๆๆ”

 

แม็กม่าหลุดขำพรืด 

 

วี๊ด~ หล่อลากก >\\<

 

But บูลลี่ฉันหรอห๊าา? เดี๊ยนไม่สวยตรงไหนเอาปากกามาวง!

 

“เพราะงี้ทุกวันคริสมาสต์อีฟถึงต้องมีการแก้เคล็ด โหวตคู่ ชาย-หญิง หน้าตาดีขึ้นมารับตำแหน่งอดัมกับอีฟ เพื่อกล่าวคำสาบานรัก ซึ่งจุดไฮไลท์คือ

ต้องแกล้งเป็นคู่รักกัน แต่ห้ามรักจริงเด็ดขาด ไม่งั้นก็โดนยัยผีขึ้นคานเล่นตามระเบียบ”

 

“อ่อ คือนายจะบอกว่าที่ยัยอีฟแด่ๆๆ ยัยเอวานอนเป็นผัก จนโย broken heart เป็นเพราะอิทฤทธิ์ของนังผีเวอร์จิ้น?”

 

แม็กม่ายักไหล่กวนแทนคำตอบ

 

“Thinking แป๊บ…ถ้าปีนี้ฉันแคนเซิลพิธีล่ะ?”

 

“โหวตไปแล้ว คู่ไอ้วิดก็ดูรักกันดีด้วยผลลัพธ์คงไม่ต่าง อยู่ที่คำสาปเพ้อเจ้อนั่นจะไปตกที่ใคร พวกชมรมลี้ลับว่างั้น”

 

“หน็อยแน่ะ! คิดแล้วปรี๊ดด!!!~ >*< เป็นแค่ผีโดนเท ชีกล้าดียังไงมาขัดขวางนโยบายโรแมนติกสคูลร้อยล้านของช้านน ไหนจะคาเฟ่สายหวาน

(+เลิฟซีนกิกิ้วของเรา! ปล.อันนี้คิดในใจ) Can not wait anymore! พรุ่งนี้ฉันจะพาป้าจี๊ดออกมาแล้วหาทางกำจัดมันซ้าา!!!”

 

แปะๆๆ

 

สูปรบมือกวนติงบ่?? - -^

 

“ดีเนอะ ใช้หนี้แทนคนเก่าแถมปราบผีให้อีก”

 

อุ้ยๆ ฮีทำทรงคุ้นๆ ออกอาการ หึงหรา~ ^3^

 

“รอคืนทุนหรอกย่ะ พอดีฉันมูฟออนเป็นเส้นตรง ว่าแต่นายเถ๊อะ พร้อมหลุดจากวงเวียนกี่โมง?”

 

หน้าเถื่อนคลายยิ้ม หรี่ตามองทำใจเต้นตุ้บตั้บ

 

“ถ้าหมายถึงวงเวียนปลาวาฬชุบแป้งทอด…คงต้องรออีกสักพัก”

 

“อร๊ายย คนบร้าา~ >\\\<”

 

เอ๊อะ…ตะกี้แสบๆ คันๆ 

 

มันหลอกด่าฉันอ๊ะป่าว??

 

.

 

-19.13 น.-

 

(ณ บ้านแม่ทองหยอง)

 

บั่บว่าอยากมีตติ้งแม่สะใภ้…เอิ่ม หนีผีเอาชัวร์ ฉันเลยอ้อนแกมบังคับให้แม็กม่าพามาบ้าน

 

Actually ต่อให้ฮีเซย์โน เดี๊ยนก็มีคอนแทคขุ่นแม่เค่อะ -^- พร้อม Reason ลูกชายมัมทำประตูห้องหนูพัง

 

‘พัง’ ที่แปลว่า ใช้กันผี เดอะ นัน บ่ได้

 

แม่ทองหยองแฮปปี้จัดดินเนอร์ข้าวต้มกุ้ย ไข่เค็ม ปาท่องโก๋ 

 

อี๊ทเสร็จฉันช่วยชีล้างจาน

 

อ๊ะๆ ถ้าพวกหล่อนคิดว่าเชอรี่ไทป์ลูกคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ...ถูกต้องคร่า!~

 

Except สู้เพื่อผู้ อึด ถึก ทน! ให้แบกปูนไปโบกตึกก็ยอม! 

 

…

วรั้ย! เพิ่งรู้ตัวถิ่นโจทก์เก่า แจ็คก้าจะโผล่มาวีนฉ่ำบ่น้อ >_<

 

ไหนแย็บถามขุ่นแม่ซิ

 

“อยู่กันแค่สองคนหรอคะ?”

 

“ไอ้แม็กไม่ได้บอกหรอจ้ะว่าพ่อตาย ^^”

 

โฮลี่ชีส! ดีปดราม่า! จะอะไรนักหนากับพ่องมัน??

 

“ด้อนวอรี่~ เรื่องผ่านมานมยาน จนป้าพร้อมมีผัวใหม่แล้วจ้า”

 

“That right ค่ะ ขุ่นแม่ยังสวยเริ่ด ^o^b ปล่อยงอมเสียดายของ”

 

“ฮุๆๆ ปากหวาน…ก็มีแต่ไอ้แม็กนี่แหละน้าา ไม่ยอมมูฟออนสักที”

 

บักควายจมปลัก…พูดงี้เดี๋ยวตำแหน่งสะใภ้ No.1 หลุดโพล 

 

“ผู้ชายที่ยึดมั่นซัมติง เวรี่เซ็กซี่นะเคอะ ^^;”

 

ดีเจ้าตัวโดนแม่ไล่ไปอาบน้ำ ไม่อยู่ด่าฉันทอแหล

 

“แปลว่าหนูยอมรับได้ ถ้ามันอยากเป็นยามตลอดชีพ?”

 

ว๊อททท (-[]-??) คอนเนคกันจังได๋วะเอ๋

 

แม่ทองหยองเอ็นดูหน้าจ๊าดง่าว ชีจึงแง้มปมสลดให้ฟัง

 

“6 ปีก่อน ลูกชายป้าอยู่ในเหตุกราดยิง ทั้งพ่อและยามห้างที่ช่วยมันเสียชีวิตก่อนตำรวจมาถึง”

 

“…”

 

“คนร้ายถูกวิสามัญไปแล้ว แต่ปมในใจไอ้แม็กยังอยู่…ป้าไม่เคยเห็นด้วยหรอกที่มันยังยึดติดกับคนตาย ในฐานะแม่คนนึงก็อยากเห็นลูกมีความสุขและ

ได้ทำในสิ่งที่ต้องการจริงๆ…ว๊าย! ร้องไห้ทำไมลู๊กก?!”

 

“ซอรี่ด้วยค่ะมัม T^T กระซิกๆ…สตอรี่ทัชใจ”

 

“โอ๋ๆ ด้อนครายจ้ะลูกสาว เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า ^^;; นุ่งสั้นแบบนี้หนูประกอบอาชีพหมอลำสิท่า ไหนเล่าซิ มาพบรักลูกป้าได้ไง?”

 

“อ่า…หนูเป็น ผอ. โรงเรียนค่ะ บั่บว่าคบแก้ชง ถูกผีผลักเข้าทฤษฎีสะพานแขวน บัดนาวหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยค่ะ”

 

“อุ้ยๆ แม่ชอบนะ Working women สวยแซ่บและหน้าด้าน เลี้ยงดูไอ้แม็กได้ ^^”

 

เอาว่ะ ปากขุ่นแม่เริ่มเหมือนลูก -_-^ บัดชีดูเฟรนลี่โกรธไม่ลง

 

“ซุบซิบๆ…คืนนี้นอนห้องไอ้แม็กมั้ย เดี๋ยวแม่ล่อมันเข้าไปให้”

 

“วี๊ดด~ จริงหราเคอะ! แต๊งกิ้วหลายเด้อค่าา หนูจะรับผิดชอบลูกแม่เอง! ^0^”

 

.

 

ถอนคำพูดทันป้ะ ห้องอย่างรกโคตรซกมก!

 

อื้อหือ ขิว~ >x<

 

บีลีฟละ มันส่งฉันลงนรกขุม Landfill Indeed

 

ขุ่นแม่ก็ช่างใจร้ายหลอกใช้หนูคลีนนิ่ง ToT

 

ไฟว้ติง!~ เพื่อวิมานฉิมพลี เดี๊ยนจะเนรมิตสวีทรูม!

 

รับบทนางซินปัดกวาดเช็ดถูวนไปจร้า

 

หวัดดีปีเตอร์แพนแดร๊กของเหลือเป็นตาแซ่บอีหลี กกน. ม้วนเลข 8 มีเห็ดราขึ้นด้วยง่า ละนั่นมันกองเสื้อผ้าหรือขยะมูลฝอย?

 

[คู่มือเตรียมสอบตำรวจเบื้องต้น]

 

มีตะลึงกว่าหนังสือโป๊วุ้ย

 

อ่อ ที่เซดอยากเป็นยาม คือยามว่างตั้งด่าน?? =.=

 

“เฮ้ย! อิป้าเข้าห้องตูได้ไงฟะ!?”

 

หนุ่มล่ำสุดเซะซี่ใส่บ็อกเซอร์ลายสก๊อตโอนลี่แตกตื่นชี้หน้าฉัน

 

Calm down มั้ยไอ้ชาย ป๊ะเมดสาวเรดแซนตี้บนเตียงต้องผงาดย่ะ ไม่ใช่ผวา!

 

Whatever เดี๊ยนอยากเจือกเรื่องนี้มากกว่า

 

“อยากเป็นโปลิสหรา~”

 

แม็กม่าเกาหัวชุ่มน้ำแกร๊กๆ เดินไปค้นเสื้อในตู้ไม้ผีสิงมาใส่

 

“ยกเครดิตให้เธอเลย”

 

ร่างสูงทิ้งปริศนาแล้วนั่งลงข้างๆ

 

“ฉันอยากเป็นตำรวจที่เร็วกว่ายาม ^^”

 

ตึกตักๆๆ

 

ไอต้าวยิ้มหล่อลาก~  

 

ห้องเน่าจริง แต่กลิ่นโคโลนกับสบู่นกขุนทองนายโคตรได้ 

 

เอื๊อก…กล้ามแน่นน่าเจี๊ยะ l'm ready ฝุดๆ ตัดเข้าเลิฟซีนโลด!~

 

มือใหญ่เอื้อมมาสัมผัสแก้ม เดี๊ยนหลับตาจือปากรอ

 

แต่มันดั๊นไม่ยอมจูบ…

 

“…”

 

ตึกตักๆๆ

 

วรั้ย >\\< ตาเยิ้มไรปานนั้นอ่ะ

 

“มะ มองไร!?”

 

แม็กม่าอมยิ้ม บีบแก้มฉันเล่นเป็นสกุชชี่

 

“เปล่า หน้าโล้นน่ารักดี…ขาวๆ กลมๆ เหมือนซาลาเปา ^^”

 

งึ๊ดเด้ >[]<* แม่มบูลลี่หน้าสดช้านน!!!~

 

“โอ๊ย”

 

ฉันแก้แค้นบี้แก้มมันคืนบ้าง

 

“นี่แน่ะๆๆๆ กร๊ากก~ ฮ่าๆๆ หน้าอย่างฮา ^[]^”

 

“ยัยบ้านี่…! -*-”

 

“วร๊ายย~ o///o”

 

ตาโตเบิกโพล่งเป็นไข่ห่านเพราะถูกผู้จับกดเตียง

 

ลมหายใจร้อนผ่าวราดรดหน้า สันจมูกโด่งค่อยๆ เคลื่อนเข้ามา พร้อมกับริมฝีปากน่าคิส

 

อีโรติก! อีโรติก! อีโรติก!

 

ขวับ

 

เอ๊า งั๊วเอ้ย! หันหนีเพื่อ?? =o=^

 

หมับ!

 

ฉันเอาขาเกี่ยวเอวเค้าไว้ ปลายนิ้วอ่อยไล้ท้ายทอยยั่วสวาท

 

“แม็กม่า…ฉันไม่น่ารักแล้วหรอ?”

 

อึก

 

ว้าย~ ใครน้าา กลืนน้ำลายลงคอ 

 

“คัมมอน~ เฮอรี่นาวเบบี๋~ <3…แอ๊ะ! ([   ])”

 

ไอ้หัวแดงมันเอาหมอนปิดหน้าช้านน

 

อุแหว๊ะ! เหม็นกลิ่นรา >TT< เห็ดจะงอกหน้าม้ายย?!?

 

“ฉะ ฉันยังไม่พร้อมเป็นพ่อคน…!”

 

 

“อู้อี้ๆๆๆ (พ่อคนก็แย่ละ! เดี๊ยนคุมกำเนิด 99.99% ย่ะ!!!)”

 

“เราเลิกกันแล้วเว้ย!!!”

 

จึก!

 

“…”

 

ฮือออ~ อันนี้เจ็บจี๊ดด ToT

 

“คืนนี้เธอเอาเตียงไปเลย! เดี๋ยวฉันนอนข้างล่าง! …ถ้าคิดทำอะไรแรดๆ พ่องจับโยนออกนอกห้องแน่!!!”

 

---

 

(จบตอน)