บ้านคณินธร

เช้าวันใหม่
นิชานอนหันหลังให้กับคณินธร คณินธรเข้ามากอดนิชาจากด้านหลังพร้อมกับจูบที่ไหล่อันบอบบางของนิชา นิชาพยายามจะเบี่ยงตัวหลบแต่เธอก็ทำไม่สำเร็จ
*สมใจคุณแล้วใช่ไหมค่ะ ถ้าคุณพอใจแล้วฉันขอตัวก่อนนะค่ะ*
นิชาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชามากในความรู้สึกของคณินธร
*คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงนิชา*
*ฉันเป็นคู่นอนของคุณไม่ใช่หรือค่ะ ถ้าคุณพอใจแล้วก็ช่วยปล่อยฉันไปเถอะค่ะ*
*ถ้าผมบอกว่าผมยังไม่พอละ*
*คุณคณิน…*
น้ำตาใสๆ เริ่มมาคลออยู่รอบๆ ดวงตาคู่งามคณินธรสังเกตเห็นแต่เขาก็ยังพูดจาทำร้ายจิตใจของนิชาได้อีก
*คุณเป็นคู่นอนของผม...คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นถ้าผมไม่อนุญาต คุณต้องนอนที่ห้องนี้กับผมทุกคืนเข้าใจไหม*
*เลวที่สุด*
*คุณอยากจะพูดอะไรก็เชิญผมไปอาบน้ำก่อนละ*
เมื่อคณินธรเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วนิชาก็นอนฟุบหน้าลงกับหมอนพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความเจ็บปวดใจเป็นที่สุด เขาคือคนที่เธอเคยรักจริงๆ หรือ ทำไมเขาถึงได้ทำตัวร้ายกาจกับเธอได้ถึงขนาดนี้นะ
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
ณ โรงอาหารโรงเรียน
*ครูนิชาครับ...ครูนิชา...ไม่สบายหรือเปล่าครับนั่งเหม่อเชียว*
*เอ่อ! ไม่มีอะไรค่ะ ครูวุฒิมีธุระอะไรกับฉันหรือค่ะ*
*พอดีว่าพรุ่งนี้ครูที่จะไปสัมมนากับผมเขาลาป่วยนะครับไม่ทราบว่าครูนิชาจะไปกับผมได้ไหมครับ*
*สัมมนาที่ไหนค่ะ*
*ไปสัมมนาที่ต่างจังหวัดครับไปได้ไหมครับ*
นิชากำลังจะตอบรับถ้าเธอไม่ได้มองไปเห็นสายตาของคณินธรที่กำลังนั่งจ้องมองมาที่เธออย่างไม่ค่อยเป็นมิตรนัก
ทำไมวันนี้เขาถึงลงมาทานข้าวที่โรงอาหารได้นะ
นิชาไม่ได้กลัวคณินธรแต่เธอกลัวว่าครูวุฒิจะเดือดร้อนเพราะเธอมากกว่า
*เอ่อ! พอดีฉันมีธุระต้องจัดการนะค่ะ...คงไปกับครูวุฒิไม่ได้หรอกค่ะ...ต้องขอโทษจริงๆ ค่ะ*
*ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ*
บ่ายวันนั้น
*ครูนิชาค่ะ ผอ. เรียกพบที่ห้องค่ะ*
*เอ่อ! พอดีนิมีสอนนะค่ะฝากพี่ปราณีบอก ผอ. ด้วยนะค่ะ*
พูดจบนิชาก็รีบเดินหนีไปทันที
*อ้าว! ทำไมครูนิชาถึงได้รีบวิ่งหนีไปแบบนั้นละ ครูนิชามีปัญหาอะไรกับ ผอ.หรือเปล่านะ*
เย็นวันนั้น
*คุณหลบหน้าผมทำไม*
นิชาสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงของคณินธรที่ดังมาจากด้านหลังในขณะที่เธอกำลังจะเดินเข้าประตูบ้าน แต่นิชาก็สามารถตั้งสติได้อย่างรวดเร็วก่อนที่เธอจะพูดตอบคณินธรกลับไป
*คุณอยากจะคิดยังไงก็เชิญเถอะค่ะ เพราะว่าฉันคงจะไปห้ามความคิดของคุณไม่ได้ ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ*
นิชาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเล็กน้อย
*นิชา...หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย…นิชา*
เมื่อคำทัดทานไม่เป็นผล คณินธรจึงรีบเดินตามนิชาไปทันที
ณ ห้องอาหาร
*ยายอุ่นครับคุณพ่อทะเลาะกับคุณครูหรือครับ*
เด็กชายชานนท์สามารถได้ยินเสียงสนทนาระหว่างนิชากับคณินธรได้อย่างชัดเจน เพราะห้องอาหารนั้นอยู่ใกล้กับจุดที่ทั้งสองคนนั้นยืนคุยกัน
*เปล่าค่ะ เปล่า ยายอุ่นคิดว่าอีกไม่นานคุณหนูอาจจะมีน้องมาวิ่งเล่นเป็นเพื่อนแล้วละค่ะ*
*ยายอุ่นหมายความว่ายังไงครับ*
*ก็หมายความว่าคุณพ่อกับคุณครูกำลังปรึกษากันเรื่องจะมีน้องให้คุณหนูยังไงละค่ะ*
*จริงๆ หรือครับ ผมอยากมีน้องครับ*
*ถ้าอย่างนั้นคุณหนูต้องร่วมมือกับยายอุ่นนะค่ะ*
*ตกลงครับ*