ยัยน้องสาวตัวแสบ!

"อ่าว นั่นคลาวด์ไม่ใช่หรอน่ะ"เสียงของไรท์พูดขึ้นมา
 
"พะ-พี่..."คลาวด์พูดด้วยเสียงสั่นกลัว
 
"พี่หรอ! สะ-สวัสดีค่ะ หนูชื่อฝน เป็นเพื่อนของคลาวด์ คลาวด์มักจะดูแลหนูอยู่ตลอดเลย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"ฝนพูดแนะนำตัวพร้อมโค้งคำนับ
 
"โอ้...ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก""ฉันชื่อไรท์ เป็นพี่ชายของยัยนี่น่ะนะ"ไรท์ลูบหัวตัวเองเบาๆ
 
"ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ไม่ลองมาเที่ยวเล่นบ้านของพวกเราหน่อยล่ะ"ไรท์พูดเปิดประเด็น
 
คลาวด์จับชายเสื้อของฝนไว้
"เอ๋-"คลาวด์ตกใจแล้วจับชายเสื้อของฝนไว้
 
"ยะ-อย่าไปเลยนะ"คลาวด์พูดเสียงกระซิบ
 
"(เอ๋ หมายความว่ายังไงกันล่ะ?)"คลาวด์เริ่มสงสัย
 
"ว่ายังไงล่ะ?"ไรท์ถามซ้ำ
 
"มะ-ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่ชวนนะคะ แต่พอดีหนูมีนัดแล้วน่ะ"ฝนกล่าวขอโทษ
 
"โอ้..งั้นหรอๆ"ไรท์กวักมือเรียกคลาวด์
 
"งั้นพวกเราขอกลับก่อนละกันนะ ถ้าว่างเมื่อไหรก็แวะมาได้เสมอเลย"ไรท์บีบไปที่ไหล่ของคลาวด์
 
"(โอ๊ย! จะ-เจ็บจัง!)"คลาวด์คิดในใจพร้อมมีอาการสั่นกลัว
 
"....ค่ะ งั้นขอตัวนะคะ"ฝนโค้งคำนับแล้วเดินจากไปจนมองไม่เห็น
 
 
"เธอนะ...."ไรท์พูดด้วยเสียงที่มีน้ำโห
 
"วันนี้....ฉันโดนเพื่อนร่วมงานนินทาฉันล่ะ..."คลาวด์ในตอนนี้มีสีหน้าที่หวาดกลัวอย่างมาก พร้อมกับอาการเจ็บไหล่ในขณะนี้
 
"เธอคงจะรู้สินะ...ว่าฉันต้องการอะไร"ไรท์พูดด้วยสีหน้าที่ดูโหดเหี้ยม
 
"...คะ-ค่ะ...ขะ-เข้าใจแล้ว.."คลาวด์พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอ
 
-ณ.ที่บ้านฝน-
"กลับมาแล้วค่ะ"ฝนยืนอยู่หน้าบ้านเพื่อที่จะถอดรองเท้าก่อน
 
"โอ้ กลับมาเร็วจังเลยนะ"พี่ชายเดินมาหาฝนพร้อมกับขนมไปพลางๆ
 
"หนูต่างหากที่ต้องพูดแบบนั้น ทำไมวันนี้กลับเร็วจังเลยล่ะ"
 
"ก็วันนี้บริษัทเลิกเร็วน่ะสิ เห็นว่าจะปิดประบปรุงเรื่องน้ำประปาน่ะนะ ง่ำๆ"พี่ชายกินขนมโชว์
 
"..."ฝนเงียบ
 
"หือ? มีอะไรหรอ ทำไมทำหน้าเครียดจัง"พี่ชายเปิดคำถามใส่
 
"..."
"หนูมีเรื่องจะปรึกษา..."
"เรื่องเพื่อนของหนูน่ะ"ฝนพูดออกมาอย่างเปิดอก ดูเหมือนว่าจะดูจริงจังมาก
 
"งั้นหรอ...งั้นก็ไปคุยกันที่ห้องรับแขกดีกว่านะ อย่ามายืนคุยกันแบบนี้เลย"พี่ชายเดินไปที่ห้องรับแขก
 
"...ค่ะ"ฝนเดินตาม
 
-เวลาผ่านไปสักพักนึง-
"แล้วมีเรื่องอะไรหรอ"พี่ชายถาม
 
"..ดูเหมือนว่าเพื่อนของหนูจะไม่ค่อยถูกกับพี่ชายของเขาน่ะค่ะ"
 
"เห....เพื่อคนที่ว่านี่...ใช่คลาวด์รึป่าว"พี่ชายถาม
 
"ใช่ค่ะ...""ตอนที่กำลังจะกลับบ้านกับคลาวด์ พี่ชายของเขาก็มาพอดี"
 
"แล้วตอนนั้น พี่ชายของเขาก็ชวนหนูให้ไปเล่นที่บ้าน""แต่ว่าในช่วงวินาทีนั้น คลาวด์ก็จับชายเสื้อของหนูไว้..."
"แล้วบอกว่า[อย่าไปเลยน่ะ]"
 
"...."พี่ชายกำลังนั่งฟังอย่างตั้งใจ
 
"ในตอนนั้น คลาวด์ดูสั่นกลัวมาก เธอมีน้ำตาคลอออกมาจากตา สีหน้าที่ดูสั่นกลัวอยู่ตลอดเวลานั่น..."
"มันทำให้หนู..."ฝนเริ่มน้ำตาคลอเบ้า
 
-พี่ชายยืนมือมาลูบหัวฝน- "....?"
 
"ไม่เป็นไรนะ คลาวด์ต้องไม่เป็นอะไรแน่ๆ เชื่อพี่ชายคนนี้ได้เลย!"พี่ชายยิ้มให้กำลังใจพลางลูบหัวฝน
 
"...ฮะ...ฮือ!...."ฝนร้องไห้ออกมาแล้วกอดพี่ชายไว้
 
"โอ๋นะ โอ๋ๆ"
พี่ชายกอดฝนไว้
 
"งั้นวันนี้พอแค่นี้แล้วกันนะ เธอไปนอนพักสักหน่อยเถอะ"พี่ชายพูด
 
"อะ-อื้ม! ขอบคุณนะคะ"ฝนยิ้ม
 
"หนูน่ะ รักพี่ชายที่สุดเลย"ฝนยิ้มกว้างแสดงความดีใจและโล่งใจ
 
-ฝนเดินกลับขึ้นห้องของตัวเองไป-
 
"...."
พี่ชายคิด"ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว"