ยัยน้องสาวตัวแสบ!
เขียนโดย BerryFarm
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2563 เวลา 21.36 น.
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2563 10.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
21) ยัยน้องสาวตัวแสบ! ตอนที่ 21 : หนูมีเรื่องอยากปรึกษา...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อ่าว นั่นคลาวด์ไม่ใช่หรอน่ะ"
เสียงของไรท์พูดขึ้นมา
"พะ-พี่..."
คลาวด์พูดด้วยเสียงสั่นกลัว
"พี่หรอ! สะ-สวัสดีค่ะ หนูชื่อฝน เป็นเพื่อนของคลาวด์ คลาวด์มักจะดูแลหนูอยู่ตลอดเลย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
ฝนพูดแนะนำตัวพร้อมโค้งคำนับ
"โอ้...ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก"
"ฉันชื่อไรท์ เป็นพี่ชายของยัยนี่น่ะนะ"
ไรท์ลูบหัวตัวเองเบาๆ
"ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ไม่ลองมาเที่ยวเล่นบ้านของพวกเราหน่อยล่ะ"
ไรท์พูดเปิดประเด็น
คลาวด์จับชายเสื้อของฝนไว้
"เอ๋-"
คลาวด์ตกใจแล้วจับชายเสื้อของฝนไว้
"ยะ-อย่าไปเลยนะ"
คลาวด์พูดเสียงกระซิบ
"(เอ๋ หมายความว่ายังไงกันล่ะ?)"
คลาวด์เริ่มสงสัย
"ว่ายังไงล่ะ?"
ไรท์ถามซ้ำ
"มะ-ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่ชวนนะคะ แต่พอดีหนูมีนัดแล้วน่ะ"
ฝนกล่าวขอโทษ
"โอ้..งั้นหรอๆ"
ไรท์กวักมือเรียกคลาวด์
"งั้นพวกเราขอกลับก่อนละกันนะ ถ้าว่างเมื่อไหรก็แวะมาได้เสมอเลย"
ไรท์บีบไปที่ไหล่ของคลาวด์
"(โอ๊ย! จะ-เจ็บจัง!)"
คลาวด์คิดในใจพร้อมมีอาการสั่นกลัว
"....ค่ะ งั้นขอตัวนะคะ"
ฝนโค้งคำนับแล้วเดินจากไปจนมองไม่เห็น
"เธอนะ...."
ไรท์พูดด้วยเสียงที่มีน้ำโห
"วันนี้....ฉันโดนเพื่อนร่วมงานนินทาฉันล่ะ..."
คลาวด์ในตอนนี้มีสีหน้าที่หวาดกลัวอย่างมาก พร้อมกับอาการเจ็บไหล่ในขณะนี้
"เธอคงจะรู้สินะ...ว่าฉันต้องการอะไร"
ไรท์พูดด้วยสีหน้าที่ดูโหดเหี้ยม
"...คะ-ค่ะ...ขะ-เข้าใจแล้ว.."
คลาวด์พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอ
-ณ.ที่บ้านฝน-
"กลับมาแล้วค่ะ"
ฝนยืนอยู่หน้าบ้านเพื่อที่จะถอดรองเท้าก่อน
"โอ้ กลับมาเร็วจังเลยนะ"
พี่ชายเดินมาหาฝนพร้อมกับขนมไปพลางๆ
"หนูต่างหากที่ต้องพูดแบบนั้น ทำไมวันนี้กลับเร็วจังเลยล่ะ"
"ก็วันนี้บริษัทเลิกเร็วน่ะสิ เห็นว่าจะปิดประบปรุงเรื่องน้ำประปาน่ะนะ ง่ำๆ"
พี่ชายกินขนมโชว์
"..."
ฝนเงียบ
"หือ? มีอะไรหรอ ทำไมทำหน้าเครียดจัง"
พี่ชายเปิดคำถามใส่
"..."
"หนูมีเรื่องจะปรึกษา..."
"เรื่องเพื่อนของหนูน่ะ"
ฝนพูดออกมาอย่างเปิดอก ดูเหมือนว่าจะดูจริงจังมาก
"งั้นหรอ...งั้นก็ไปคุยกันที่ห้องรับแขกดีกว่านะ อย่ามายืนคุยกันแบบนี้เลย"
พี่ชายเดินไปที่ห้องรับแขก
"...ค่ะ"
ฝนเดินตาม
-เวลาผ่านไปสักพักนึง-
"แล้วมีเรื่องอะไรหรอ"
พี่ชายถาม
"..ดูเหมือนว่าเพื่อนของหนูจะไม่ค่อยถูกกับพี่ชายของเขาน่ะค่ะ"
"เห....เพื่อคนที่ว่านี่...ใช่คลาวด์รึป่าว"
พี่ชายถาม
"ใช่ค่ะ..."
"ตอนที่กำลังจะกลับบ้านกับคลาวด์ พี่ชายของเขาก็มาพอดี"
"แล้วตอนนั้น พี่ชายของเขาก็ชวนหนูให้ไปเล่นที่บ้าน"
"แต่ว่าในช่วงวินาทีนั้น คลาวด์ก็จับชายเสื้อของหนูไว้..."
"แล้วบอกว่า[อย่าไปเลยน่ะ]"
"...."
พี่ชายกำลังนั่งฟังอย่างตั้งใจ
"ในตอนนั้น คลาวด์ดูสั่นกลัวมาก เธอมีน้ำตาคลอออกมาจากตา สีหน้าที่ดูสั่นกลัวอยู่ตลอดเวลานั่น..."
"มันทำให้หนู..."
ฝนเริ่มน้ำตาคลอเบ้า
-พี่ชายยืนมือมาลูบหัวฝน-
"....?"
"ไม่เป็นไรนะ คลาวด์ต้องไม่เป็นอะไรแน่ๆ เชื่อพี่ชายคนนี้ได้เลย!"
พี่ชายยิ้มให้กำลังใจพลางลูบหัวฝน
"...ฮะ...ฮือ!...."
ฝนร้องไห้ออกมาแล้วกอดพี่ชายไว้
"โอ๋นะ โอ๋ๆ"
พี่ชายกอดฝนไว้
"งั้นวันนี้พอแค่นี้แล้วกันนะ เธอไปนอนพักสักหน่อยเถอะ"
พี่ชายพูด
"อะ-อื้ม! ขอบคุณนะคะ"
ฝนยิ้ม
"หนูน่ะ รักพี่ชายที่สุดเลย"
ฝนยิ้มกว้างแสดงความดีใจและโล่งใจ
-ฝนเดินกลับขึ้นห้องของตัวเองไป-
"...."
พี่ชายคิด
"ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ