คิไมระ
6.3
เขียนโดย หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
26.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) มิติราตรี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สเนลเลื้อยไปตามต้นไม้และเลียบนเปลือกไม้จนทั่วทั้งต้น ตั้งแต่รากจนถึงกิ่ง
อืมมมม ต้นนี้สัมผัสเวทย์ไม่ได้เลย....ลองอีกต้นดีกว่า
เขาทำแบบเดิมซ้ำไปซ้ำมาจนทั่วบริเวณบ่อน้ำ
อ่าาาา นี่ก็ต้นสุดท้ายแล้วสินะ ถ้ายังไม่เจออีกก็หมดปัญญาแล้วล่ะนะ
สเนลใช้ปลายลิ้นสัมผัสต้นสุดท้ายอย่างไม่คาดหวัง ทันใดนั้นตรงตาของต้นสุดท้าย
นะ นี่มัน! กลิ่นหอมหวานนี้...ไม่ผิดแน่!
เขาใช้เขี้ยวคู่กัดเข้าไปในเนื้อไม้จนตาต้นไม้เป็นรูกลวง จากนั้นสเนลก็เลื้อยเข้าไปในรูนั้นทันที
รูของตาต้นไม้ได้ส่งเขาไปยังอีกมิติหนึ่งที่มีชื่อว่า " มิติราตรี " เป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตลวงตาตัวหนึ่ง
อ๋อย! กว่าจะเข้ามาได้เลือดตาแทบกระเด็น
" เป็นเจ้าเองรึ สเนล "
โอ้! เจ้ายังอยู่อีกหรอ ฟลาย
" หึ! "
หลังจากเธอได้หัวเราะคำหนึ่ง ร่างของเธอก็ปรากฏกายในร่างของผีเสื้อราตรีขนาดยักษ์ ทุกส่วนของเธอเป็นสีชมพู ระยิบระยับไปด้วยผงเกสรสีรุ้ง
ข้าอยากได้ผงเกสรราตรีมาส่วนหนึ่ง เจ้าจะยอมให้ข้ารึเปล่า?
" ของ่ายๆ เลยรึ! ง่ายไปมั้ง "
ฟลาย กระจายตนเองกลายเป็นฝูงผีเสื้อราตรีนับพันตัวและบินกระจายไปทั่ว
เล่นยังงี้เลยรึ!
" ถ้าทำได้ล่ะก็นะ ฮิฮิฮิฮิ "
เหอะ! ของกล้วยๆ
สเนลกระโดดเหมือนสปริงและไล่งับผีเสื้อราตรีทีละตัว
" อ้าวๆ ทำแบบนั้นไม่แย่เอารึ "
เสียงหัวเราะปนสะใจก็ดังก้องอย่างต่อเนื่อง
เป็นการหัวเราะที่น่ารังเกียจซะจริง
เขากระโดดด้วยความเร็วและใช้ต้นไม้เป็นการทรงตัว จนกลายเป็นว่าพอมองตรงก็เหมือนกับเส้นน้ำตาลที่เกาะรวมตัวกันกลายเป็นสายไหมสีขาว
ตัวสุดท้าย จับได้แล้ว! เจ้าแพ้พนันข้าแล้วล่ะ ฟลาย
" ฮิฮิฮิฮิ หรอ ยินดีด้วยนะ "
เมื่อผีเสื้อราตรีหายไปหมด สเนลก็ถูกส่งกลับมายังที่เดิมคือ บ่อน้ำสไลม์ จากนั้นเขาก็เลื้อยอย่างเร่งรีบเพื่อไปถึงตัวโซระอย่างไวๆ
ต้องรีบแล้ว! ก่อนเจ้าเด็กนั่น......!?
สิ่งที่สเนลคาบไว้นั้นคือแกนพลังรูปแบบคริสตัลสีชมพูที่มีชื่อเรียกว่า " เกสรราตรี " เมื่อมาถึงอยู่ๆ เขาก็อ่อนแรงลง
แฮ่กๆๆ ร่างกายของข้าอ่อนแรงลงเรื่อยๆ แล้ว คงเป็นเพราะข้าใช้แรงมากไปหน่อย
พวกเจ้า!
((ท่านสเนล))
เอาเจ้าสิ่งนี้ไปป้อนโซระ เร็วเข้า!
((บุ๋งบุ๋ง))
และเขาก็หมดสติจนเผลอปล่อยคริสตัลออกจากปาก ฝูงสไลม์จึงสานต่อ
............................................
ถ้ำเพลิง
ณ ห้องบูชา
ดันกับดีนวางหางของโกร่าไว้กลางวงของวงเวทย์
" ดิว ไปเอาสิ่งนั้นมาจากเตาเพลิงซะ! "
" ขอรับ ท่านเดร่า "
ชิ! ปีศาจแบบไหนกันถึงทำให้ท่านพ่อมีสภาพแบบนี้
ดิวออกมาจากห้องเตาเพลิงและทำการจุดเทียนทั้งสี่ด้านด้วยเพลิงสีชาต ทันใดนั้นด้วยพลังอำนาจของเพลิง หางของโกร่าก็มีปฏิกิริยาและดิ้นไปดิ้นมาจนก่อร่างกลายเป็นมังกรอีกครั้ง เดร่าผู้เป็นลูกสาวเอาผ้าสีเขียวที่ตนนำมาโยนไปให้โกร่าที่อยู่ในสภาพเปลือยทั้งตัว
" ขอบใจเดร่า "
" ใครกัน! ที่ทำให้ท่านพ่อต้องกลายมาเป็นแบบนี้ " ลูกสาวเค้นถามอย่างเจ็บใจ
" เป็นฝีมือของมนุษย์ "
" หะ! มนุษย์เนี่ยนะ จะเป็นไปได้อย่างไรกันเจ้าสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอนั่น! "
" มันเป็นไปแล้ว แถมยังเป็นลูกศิษย์ของสเนลจอมโอหังนั่นด้วย! "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ