คิไมระ
6.3
เขียนโดย 
หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
26.22K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
7) การเผาไหม้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสเนลกระโดดลงจากใหล่ของโซระและเลื้อยไปซ่อนที่พุ่มหญ้า
เมื่อสเนลไม่อยู่ โซระจึงโจมตีเต็มที่ เขาวิ่งพุ่งไปด้านหน้าพร้อมๆ กับยื่นแขนซ้ายและเปลี่ยนแขนกลายเป็นงูสไลม์แล้วเลื้อยมัดวนรอบตัวของโกร่า(ราชามังกร)
" ทำได้แค่นี้หรือ อ่อนหัด! "
โกร่ากระตุ้นร่างกายให้ร้อนจนงูสไลม์เริ่มระเหยเป็นไอน้ำจนเกือบละลายหมด
" ฮ่าฮ่าฮ่า มีอะไรอีกไหมเจ้ามนุษย์ " โกร่าหัวเราะโซระอย่างน่าสมเพช
แต่โซระก็นิ่งเงียบไม่ตอบโต้อะไร เมื่อใช้วิธีแรกไม่ได้ผลเขาก็เริ่มแบ่งตัวเป็นสไลม์จำนวนมาก
ร่างนั้นไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย รีบๆ ฆ่ามันเลยดีกว่า
คิดได้ดังนั้นโกร่าก็ปล่อยลูกไฟออกจากปากอย่างต่อเนื่อง ในสายตาของโซระ โกร่าปล่อยลูกไฟสิบลูก หลังพิจารณาแล้วโซระก็ปล่อยน้ำกรดที่ปั้นเป็นลูกกลมๆ ให้เท่ากับลูกไฟ เมื่อมันปะทะกันก็เกิดระเบิดจนควันคลุ้งไปหมด
" แค่กๆ นี่มันอะไรกันเนี่ย "
ในขณะที่โกร่าเผลอตัว ร่างงูจำนานมากได้ฝ่ากลุ่มควันจนมาถึงตัวโกร่าและเกาะหนึบเป็นปลิงบนตัวเขา
นี่มัน! ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
" ระ ราชา "
ขี้ข้าสองตนตกใจจึงเข้ามาช่วย แต่โกร่าห้ามไว้และบอกว่าตนจะจัดการด้วยตนเอง
โฮ่! เจ้ากิ้งก่านี้พระเอกสุดๆ ผมขอชื่นชมเลย
เมื่อเกาะหนึบกันเต็มตัวโซระก็เริ่มย่อยสลายด้วยกรดขั้นสูงสุดจนร่างของโกร่าเริ่มเปื่อย สร้างความตกใจให้กับขี้ข้าสองตนอีกครั้ง
" ราชา! ร่างของท่าน! "
" หุบปากของพวกเจ้าซะ! แค่นี้ไม่ทำให้ข้าทรุดหรอกน่า! ฮ้าาาาาาา! "
โกร่าเร่งร่างกายให้อุณภูมิสูงขึ้นจนเริ่มเดือด
ร้อนฉิบหาย แต่ผมมั่นใจกว่า! ดูสิระหว่างไฟของคุณกับพิษของผมอันไหนมันจะแน่กว่ากัน
พอกัดกร่อนจนเห็นกระดูก โซระก็เริ่มขั้นตอนการปล่อยพิษแทรกเข้าไปในร่างกายของโกร่าทันทีจนกระดูกที่ว่าแข็งแกร่งที่สุดก็เริ่มเน่า
บ้าเอ๊ย!
เมื่อจนตรอกไม่มีทางหนี โกร่าก็สลัดหางตนเองทิ้งและส่งสายตาไปที่ขี้ข้าทำให้มันสองตนรู้ว่านายของมันแพ้แล้ว
" ดันเก็บหางพร้อมกับข้ามันหนัก "
" โอเค ดีน "
เมื่อยกขึ้นมาได้ ทาสรับใช้ของโกร่าก็ปล่อยควันออกจากปากเพื่อพรางตัว จากนั้นก็หนีหายไป
โซระย่อยศพของโกร่าจนหมดจนตนเองกลับมาสู่ร่างมนุษย์อีกครั้ง
แหวะ! เนื้อมังกรนี้คาวชะมัด ถ้าเอาไปย่างคงจะดีไม่น้อย แต่ติดตรงที่มันไม่มีไฟนี่สิ
พอฆ่าสำเร็จ สเนลก็ออกมาจากที่ซ่อน
(( ทำได้ดีมากเจ้าลูกศิษย์ ))
" มันไม่ขนาดนั้นหรอ....! "
ขณะที่กำลังจะเดินไปหาสเนล ร่างกายของเขาก็เริ่มร้อนเหมือนโดนไฟเผา
" อ๊ากกกกก! "
(( โซระ! เกิดอะไรขึ้น! ))
สเนลหน้าตาตื่นเลื้อยเข้ามาด้วยความเร็ว
โซระเริ่มสติเลือนรางจนล้มลงหมดสติไปในทันที
- ต้านการเผาไหม้ เลเวล 1
(( นะ นี่มัน! ))
สเนลมองดูร่างของเขาที่ช่วงมือจนถึงแขนทั้งสองข้างมีรอยของการถูกเผาและเริ่มลามเข้าตัวเรื่อยๆ
(( เจ้าโกร่า! นี่เจ้าโกงจนถึงวาระสุดท้ายเลยรึ! เจ้าจิ้งเหลนเวร! ))
ณ โพรงสไลม์
วางไว้ตรงเตียงนั่นแหละ
สเนลสั่งฝูงสไลม์
((เขาจะไม่ตายใช่ไหม))
ไม่ต้องห่วง หนังเหนียวอย่างโซระไม่ตายง่ายๆ หรอก
พวกเจ้าเฝ้าเขาให้ดีๆ ล่ะ! ข้าจะออกไปข้างนอกหน่อย
((บุ๋งบุ๋ง))
ถิ่นสไลม์
ณ บ่อน้ำ
วิธีที่จะรักษาอาการเผาไหม้นั่นได้ก็มีแต่วิธีนั้น แต่ว่า! เจ้านั่นเป็นปีศาจที่จับยากด้วยสิไม่รู้ว่าตอนนี้ข้าจะสามารถทำได้ไหม
' ไม่ลองก็ไม่รู้สิ '
หึ! เจ้าเด็กนั่นเนี่ยน้าาา ทำเอาข้าถึงกับยอมใจไปแป๊ปหนึ่ง เอาเถอะ จะยอมพยายามหน่อยล่ะกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
