มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

6.1

เขียนโดย Enomoto

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 20.05 น.

21 ตอน

2 วิจารณ์

21.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 20.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมดีใจมากที่อายาโนะกลับมาอีกครั้ง

และสัญญากับหัวใจตัวเองว่าจะไม่เป็นพวกขวางโลกอีก(โตะ:เองพึ่งรู้ตัวว่าขวางโลกหราา/ชิน://โดดเตะปากคนเขียน)

ผมเงยหน้ามองเธอที่กำลังส่งยิ้มมาให้ผมอย่างอ่อนโยนราวกับเป็นฤดูร้อนที่นำพาแสงสว่างกับแดดอ่อนๆมาทำให้ใจของผมอบอุ่นอีกครั้งท้ามกลางแสงแดดสีแดงอมส้มยามเย็นได้ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาภายในห้องที่มีเพียงผมและเธอ

จู่ๆหน้าผมก็แดงขึ้นมาซะอย่างงั้นจนต้องรีบหันหน้าหนีพลางปล่อยเธอออกจากอ้อมกอดก่อนจะเอามือขวาปิดหน้าผมเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอสังเกตเห็น

ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนพร้อมกับแอบเหลือบตามองใบหน้าที่แสดงถึงความงุนงงของหญิงสาวที่ยังนั่งอยู่กับพื้นพร้อมเอียงคอมองผมด้วยใบหน้าไร้เดียงสา

ผมจึงรีบเดินตรงไปที่คอมก่อนจะค่อยๆว่างตนลงบนเก้าอี้สีดำสนิทพร้อมรีบหมุนตัวหันไปทางคอมพร้อมเปิดเครื่องพยายามหาเรื่องอื่นมาแทนที่ความเขิลอาย

ยัยบ้านั่นจะซื่อไปถึงไหน==!!ผมคิดในใจก่อนจะถอนหายใจเบาๆอย่างเหนื่อยใจกับเด็กสาวร่างบางคนนี้

"เป็นอะไรไปจ้ะ?ชินทาโร่คุง"

เธอถามขึ้นพลางยื่นหน้ามาใกล้ๆจนทำให้ผมสดุ้งเฮือกเพราะไม่รู้ว่าเธอมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แถมใบหน้าของเธอมันอยู่ใกล้ผมเกินไป

"อึก"

"ว....ว้ายยย!!"

โดยความลืมตัวผมจึงจับข้อมือเด็กสาวพลางดึงตัวมาหาผมนั่นทำให้เด็กสาวเซตัวมาล้มทับผมบนเก้าอี้สีดำ

อ๊ากกก!!นี่ชั้นทำบ้าอะไรเนี้ย..!..ผมคิดในใจพลางมองร่างบางที่ตอนนี้ใบหน้าแดงกํ่าอย่างกับมะเขือเทศ

นั่นยิ่งทำให้ผมเขิลเข้าไปใหญ่และภาวนาว่าจะไม่มีใครเข้ามาเห็นผมกับเธอในสภาพที่น่าอายแบบนี้ร่างกายของผมและเธอแนบชิดติดกันนั่นทำให้ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่นุ้มมากมากระทบกับแผ่นอกของผมมันทำให้ความต้อฃการอะไรบางอย่างถูกปลุกขึ้นมาจากการกระทำนี้

"นี่..อายาโนะชั้นขอได้รึเปล่า"

"ขอ..?..ขออะไรจ่ะ.."

ผมเอื้อมมือซ้ายไปจับหัวของเธอก่อนจะดันเบาๆให้ใบหน้าของเด็กสาวใกล้ผมมากขึ้น

ก่อนจะค่อยประกบริมฝีปากของผมลงบนริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยนพลางใช้มือที่ว่างอยู่ลูบคลำเรือนร่างของเด็กสาวก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปในปากพลางตะวัดลิ้นไปมาเพื่อหาความหวานภายในปากของเด็กสาวอย่างดูดดื่มก่อนจะค่อยๆถอนจูบอย่างเสียดาย

ท...ทำอะไรน่ะชินทาโร่คุง>///<

เด็กสาวเอ่ยถามพร้อมใบหน้าที่เขิลอาย

"เปล่านี่..ไม่ได้ทำอะไร"

ผมตอบด้วยสีหน้านิ่งเฉยปนความอาย

ทำต่อละนะ

อะ..แฮ่ม!

นายท่านทำอะไรอายาโนะจังน่ะเจ้าคะ!

เด็กสาวเรือนผมสีฟ้าครามทรงทวินเทลเอ่ยถามร่างหนาผู้มีสีหน้าตื่นตระหนกเมื่อเห็นว่าจู่ๆเด็กสาวก็โผล่ออกมาอย่างนั้น

ท.. เทอ..มาตอนไหนน่ะ!เอเนะ!?

ผมไม่รอช้ารีบชิงถามก่อนว่าเทอนั้นมาตอนไหน

ก่อนเหงื่อจะไหลพลากออกมาอย่างกับนํ้าตกเมื่อได้ยินคำตอบ

"อยู่ตั้งแต่แรกแล้วเจ้าค่ะ..ไม่ใช่แค่เอเนะนะเจ้าค่ะทุกๆคนก็อยู่ด้วย"