มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

ไม่เป็นอะไรนะจ้ะชินทาโร่คุง...

หลังจากที่สิ่งมีชีวิตทั้งสองกระทืบผมซะยับเยินจนเกือบตายอย่างไม่มีปราณีเด็กสาวก็เดินเข้ามาหาผมก่อนจะนั่งลงข้างๆพลางก้มหน้ามามองอย่างห่วงๆ

นั่นทำให้ผมสีนํ้าตาลยาวสลวยของเทอมาปกคลุมใบหน้าของผมนั่นทำให้ผมได้กลิ่นหอมๆจากเส้นผมยาวสลวยนั้นผมยังคงมองหน้าเด็กสาวตรงหน้านั่นยิ่งทำให้ผมอยากครอบครองเทอเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนอีก

                                    ชินทาโร่คุง..?

เด็กสาวก้มหน้าลงมามองผมก่อนจะเอียงคอมองผมด้วยสีหน้างุนงง 

ชินทาโร่คุงน่ะ...คิดถึงที่สุดเลย...นะ...พอเด็กสาวพูดจบก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน

บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนเป็นยามราตรีปกคลุมไปทั่วทั้งห้องผมจึงตัดสินใจนอนกอดอายาโนะไว้

      ..

.

.

แต่งงานกันะ...

ผมพึมพำเบาๆก่อนจะหลับตาลง..

รักนะ...

อายาโนะ/ชินทาโร่คุง