มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

1. ชินทาโร่เป็นอะไรรึเปล่า!?
3. ชั้นไม่เป็นอะไร..
4. แค่นี้เอง..สบายมาก
5. ยังไงซะชั้นก็สมควรโดน
6. แล้วล่ะ
7. ชั้นผิดเองที่ทำแบบนั้นลงไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลังและผลเสียที่จะตามมาเลยสักนิด
8. ผมเงยหน้ามองทุกๆคนอย่างรู้สึกไม่สู้ดีซะเท่าไหร่นัก
9. ก่อนจะเมินหน้าหนีหันไปทางอื่น
10. ก่อนจะจมสู่ห้วงนิทราในยามสายที่ยังมีแสงจากพระอาทิตย์อยู่
11. .
12. .
13. .
14. .
15. .
16. .
17. .
18. .
19. ที่นี่มัน..
20. ผมมองไปรอบๆอย่างตกตลึงก่อนจะเดินสำรวจรอบๆ
21. ฝืนนภาสีเลือดอรุณถูกย้อมด้วยสีดำสนิท
22. เป็นความทรงจำในอดีตของผมแน่ๆ
24. ชินทาโร่คุง...
25. รีบไปกันเถอะจ้ะก่อนที่โลกจะสูญสิ้น
26. ผมหันไปมองเด็กสาวเลือนผมสีนํ้าตาลผู้สวมผ้าพันคอสีแดงทุกฤดูกาล.
27. ไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่สวมมันเลยสักครั้ง
28. ผมเดินตามหลังเธอไปด้วยบรรยากาศล้อมรอบมีผู้คนกำลังพากันหนีตายอยู่อย่าตื่นตระหนก
29. เธอในตอนนั้นไม่กลัวบ้างรึไงนะ
30. ....อายาโนะ..
31. ผมคิดในใจพลางมองเด็กสาวที่ดูท่าทางจะไม่หวั่นเกรงเลยสักครั้ง
32. ผมมองแผ่นหลังเล็กๆที่กำลังเดินจูงมือผมไปโรงงานโค้กที่เป็นต้นกำเนิดแห่งความวิบัติจนทำไห้ผมต้องสูญเสียเธอไป
33. จนในที่สุดผมกับเธอก็มาหยุดยืนอยู่น่าโรงงานโค้กขนาดใหญ่
34. ผมลงความเห็นว่าจะไปสำรวจแน่นอนเธอก็ยินยอมแต่โดยดี
35. ผมอยากจะบอกเธอว่า..ผมขอโทษ..แต่มันสายเกินแก้แล้วผมไม่สามารถจะพูดอะไรออกไปได้มากนัก
36. ถึงเวลาแล้วละจ้ะ..
37. ชินทาโร่คุง
38. เธอหันมามองหน้าผมพลางส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้
39. บ้าเอ้ยในเวลาแบบนี้ไม่ควรร้องไห้สิผมพูดกับตัวเองก่อนจะส่งยิ้มไปไห้เธอจนทำให้เธอต้องอึ้งจนตาแทนถลนออกมาจากเบ้าตา
40. อ...อะ...อะไรของเธอ
41. ชินทาโร่....คุง..ไข้ขึ้นรึเปล่าจ้ะ
42. พอพูดจบเธอก็เอื้อมมือไปจับคอเสื้อผมเพื่อเป็นการส่งสัญญาณบอกว่าให้ก้มลงมาหน่อยผมก้มลงไปใกล้ๆหน้าเธอก่อนจะหลบสายตาไปทางอื่น
43. (คนอ่านจะไม่ใช่ฉากจูบนะอย่าเข้าใจผิด><")
44. เธอเอาหน้าผากตัวเองมาแนบที่หน้าผากผมพลางวัดอุณหภูมิความร้อนว่ามีไข้รึเปล่า
45. เอ๋?..ก็ไม่มีไข้นินาแล้วทำไมถึง...ยิ้มได้ละ
46. เธอมองหน้าผมอย่างสงสัย
47. ห๊า!? พูดอะไรของเธอทำอย่างกับว่าชั้นไม่เคยยิ้มไห้เห็นแหน่ะ
48. ก็มันจริงนิจ้ะ..
49. ชินทาโร่คุง
50. ไม่เคยยิ้มไห้ชั้นเห็นเลยสักครั้ง
51. พออายาโนะทำท่าเหมือนจะเอาหน้าผากออก
52. ผมก็รีบจับข้อมือเธอไว้เพื่อไม่ให้ผละออก
53. ถ้าจะตายก็ตายอยู่ท่านี้แหละ
54. ผมพูดพลางดึงตัวอายาโนะมาให้แนบชิดกว่าเดิม
55. จนผู้ถูกกระทำเริ่มหน้าแดง
56. ผมแอบขำในใจเบาๆ
57. พึบ!!
58. ว้ายยบย
59. จู่ๆก็มีมือปริศนามาดึงตัวอายาโนะออกจากผม
60. ปล่อยอายาโนะนะเฟ้ย!!
61. ผมกำหมัดก่อนจะวิ่งพุ่งพรวดไปหาไอ้คนที่มาทำเสียบรรยากาศซะหมดพอผมเงยหน้ามองก็พบว่า
62. ตัวผมอีกคนเป็นคนมาดึงตัวอายาโนะออกจากผม
63. มือที่กำลังจะต่อยเข้าที่หน้าอีกฝ่ายหยุดชะงักลง
64. ชิ..ชินทาโร่คุง..ช่วยด้วย..
65. ผมรีบหันไปมองอายาโนะที่โดนเขวี้ยงลงไปข้างล่าง
66. ผมรีบวิ่งเข้าไปดึงมือเธอก่อนจะตกลงไป
67. อดทนหน่อยนะ..อายาโนะ!!
68. ผมตะโกนบอกเธอ
69. ก่อนจะพยายามดึงเธอขึ้นมา
70. ตูบ!!?
71. ผมอีกคนเหยียบฝ่ามือผมอย่างเต็มแรง
72. จนมีเลือดออกที่ฝ่ามือของผม
73. จากการกระทำคงอยากไห้อายาโนะตกลงไปข้างล่างละสิผมไม่ยอมแน่..
74. ไม่เป็นไรนะอายาโนะ...
75. ปล่อยมือเถอะนะ...ชินทาโร่คุง
76. เด็กสาวทำหน้าเศร้าก่อนจะปล่อยมือจากมือผมเพื่อที่จะตกลงไปข้างล่าง
77. ยัยบ้า!!..อย่าทำแบบนี้สิฟะ!
78. ผมที่แค่สามารถยื้อมือเล็กๆของเธอไว้ได้ชั้งอ่อนแอจริงๆไม่สามารถดึงเธอขึ้นมาได้
79. เลือดที่ฝ่ามือผมเริ่มซึมออกมาด้วยแรงของคนที่กำลังเหยียบมือผมอยู่อย่างเต็มแรงโดยไม่เห็นใจผมเลย
80. พรึบ!!
81. ลาก่อนนะจ้ะ..ชินทาโร่
82. ข้อมือของเด็กสาวที่ผมพยายามยื้อเอาไว้ได้หลุดออกจากมือผมร่างกายของเธอได้ตกลงไปข้างล่าง
83. ไม่!!!..อายาโนะ!!!.
84. ผมตระโกนสุดเสียงก่อนจะหลุกขึ้นยืนพร้อมเสยคางตัวผมอีกคนที่ยังคงทำหน้านิ่งเหมือนไร้ความรู้สึก
85. ทำแบบนั้นทำไม!!!
86. ผมตระหวาดใส่หน้าผมอีกคนก่อนจะบีบคอคนตรงหน้า
87. "ไห้นายตื่นจากฝันไง"
88. ผมสดุ้งกับคำพูดของคนตรงหน้าก่อนจะปล่อยมือออก
89. ฝันเหรอ..
90. .
91. .
92. .
93.  
94. .ต่อไห้ต้องพยายามช่วย
95. .
96. .
97. .
98. แค่ไหนก็ไม่มีผล
99. .
100. .
101. .

สินะ

อายาโนะ..

=======================================

นีทเอ็งโผล่มาบ่อยมาก

ตายๆๆนีทฝันแล้วตาย

ฮ่าๆๆๆ

(โรคบ้ากำเริบ)