มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

ปล่อยนะเฟ้ย! ไอ้เถิก

เด็กหนุ่มอายุ18นั้นกำลังโวยวายพร้อมกู่ตะโกนดังทั่วฐานอย่างกับสุนัขกำลังโดนรถเหยียบขาหักอย่างไงอย่างงั้น

คิซารากิคนพี่  ไม่สิ  ชินทาโร่~ นายฝันอะไรเกี่ยวกับพี่สาวงั้นเหรอ~"ไอ้เจ้าคาโนะถามอย่างสงสัยก่อนจะฉีกยิ้มแบบพิลึกๆให้ผมอย่างน่าขนลุกพร้อมส่งแววตาสุดหน้าสะพรึงกลัวที่ส่อแววอาฆาต

ก่อนจะหันไปถามเอเนะผู้รับรู้เหตุการเกือบจะทั้งหมด 

"เอเนะจัง...ชินทาโร่เขาระเมอบ้างรึเปล่า~?"

"ระเมอเจ้าค่ะ"เด็กสาวจากโลกไซเบอร์กล่าวขึ้นก่อนจะเลือบมองนายท่านของตัวเองก่อนจะยิ้มออกมาด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนมีแผนแกล้งผม

ก็ประมาณว่า อายาโนะ ...อย่าทิ้งชั้นไป~ น่ะเจ้าค่ะ^^"พอพูดจบก็ทำท่าทางประกอบเสริมเข้าไปด้วย

เหหหหห ชินทาโร่ถึงกับระเมอเรียกชื่อคุณพี่สาวเชียวเหรอ"คาโนะเริ่มทำสีหน้าแปลกขึ้นเรื่อยๆก่อนจะมองหน้าผมเหมือนมองใส้เดือน

"แล้วจากนั้นเป็นยังไงต่อเหรอ~?"คาโนะหันไปถามเอเนะอีกรอบอย่างเก็บอาการเพื่อไม่ให้เด็กสาวจากโลกไซเบอร์สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่าง.

"ก็...กอดหมอนข้างแล้วก็กลิ้งไปกลิ้งมาพร้อมกับพูดคำว่า อายาโนะ~~ น่ะเจ้าค่ะ"

พอเอเนะพูดจบคาโนะก็นิ่งเงียบไปราวกับมีมนต์สะกดเอาไว้ผมที่เห็นแบบนั้นจึงเถียงกลับอย่างไม่รีรอให้เจ้ากำมาต่อยปากแตก

ห๊า!! ตอนระเมอชั้นทำงั้นด้วยเหรอเอเนะ?"ผมมองหน้ายัยไวรัสอย่างสงสัยก่อนจะก่อนจะรีบเถียงกลับ

เหหหหห เป็นงั้นเองเหรอ?"คาโนะเริ่มแสดงสีหน้าที่แปลกกว่าเดิม

"ไม่ใช่อย่างที่คิดนะเฟ้ย!!"ผมโวยขึ้นอีกครั้ง

คาโนะที่ดูเหมือนเริ่มสุดจะทนแล้วจึงตัดสินใจเอ่ยไล่

  เอเนะจัง~ออกไปรอข้างนอกก่อนนะ"พอพูดจบก็เหลือบตามองเด็กสาวมัลแวร์ที่เริ่มจะทำแก้มป่องแสดงถึงอาการไม่พอใจที่อยู่ก็โดนขันไสไล่ส่ง

จึงรีบออกไปรอข้างนอกกับพวกคิโดะ

          "เอาละ~สิ่งที่ผมอยากจะบอกนายก็คือ"

คาโนะหุปยิ้มก่อนจะมองผมด้วยสายตาเย็นชาพร้อใเอ่ยขึ้นว่า

แกไม่มีแม้แต่สิทธิจะฝันถึงพี่อายาโนะ!!"คาโนะพูดอย่างโกรธเกรี้ยวก่อนจะกระชากคอเสื้อชายร่างหนาที่อยู่ตรงหน้าเต็มแรง 

พี่สาวผม..ตายเพราะแก..ชินทาโร่!!.

ความโกรธแปลเปลี่ยนเป็นนํ้าตาที่ไหลรินออกมาจากนัยตาของเด็กหนึ่งตาแมวผู้ที่มักจะแสแสร้งแกล้งทำเป็นยิ้มตลอดมา 

             ทำไม. ทำไมแกต้องผลักพี่อายาโนะ!!

เพื่อไอ้โรงงานโค้กบ้าๆนั่นด้วย!! ตอบชั้นมา!! ฮรึก

เด็กหนุ่มตะคอกใส่หน้าอีกฝ่ายทั้งนํ้าตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดแล้วความแค้นเคือง

              เอามา!!...เอาพี่สาว..ของพวกผมคืนมา!!

ร่างหนาเมื่อเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจพูดสิ่งที่กำลังคิดออกมา.  

                            ชั้น..รู้ว่าชั้นมันเลว

                     ชั้นทิ้งอายาโนะไว้เพราะโค้ก

                      ชั้นมันเห็นแก่ตัว!.. ผัวะ!!!

พอร่างหนาพูดจบไม่ทันไรก็โดนอีกฝ่ายต่อยเข้าที่หน้าอย่างจังจนหน้าหันมีรอยชํ้าที่ข้างแก้ม

อย่างไม่ปราณี

อย่ามาล้อเล่น!!จะมาขอโทษอะไรเอาตอนนี้!!

ชั้นเกลียดแก!!  ได้ยินไหมชินทาโร่!!

ฮรึก ฮืออออ

เด็กหนุ่มเริ่มปล่อยโฮ่ออกมาอย่างไม่อายก่อจะชกชินทาโร่ซํ้าแล้วซํ้าเล่าจนเพื่อนๆเริ่มผิดสังเกตว่าทำไมถึงนานขนาดนี้จึงพากันเดินมาดูสถานการณ์

ทุกๆคนต่างตกตลึงภาพที่ตนเองเห็นเพราะไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่าง(ไอเถิก)จะร้องไห้มิหนำซํ้ายังกำลังใช้ความรุนแรงกับชินทาโร่อีก

เฮ้ย!! คาโนะหยุดนะ!!

เซโตะกับคิโดะพูดเป็นเสียงเดียวกันก่อนจะวิ่งเข้า

ไปแยกคาโนะเพื่อพามาสงบสติอารณ์

ปล่อยนะเซโตะ!! คาโนะยังคงตะโกนออกมาอย่างไม่หยุดปากก่อนจะโดนเซโตะสับท้ายทอยเพื่อไห้สลบ

                         พี่อายาโนะ....

                           ชินทาโร่กับเจ้าคาโนะ

                             เทลาะกัน

              พี่ไม่ต้องห่วงนะพวกเราจะจัดการทุกอย่างเองหลับไห้สบายนะ...พี่ 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

=======================================

ตอนนี้คาโนะร้องไห้ขี้มูกโป่งY_Y