แต่งงานวุ่นลุ้นหัวใจให้รักกัน[?!]

 ปังๆๆๆๆๆๆ!!!!
เสียงปืนยังดังสนั่นอย่างต่อเนื่องไม่มีท่าทีจะหยุดหย่อนเลยแม้แต่น้อยจนใจฉันเริ่มหวั่นๆกลัว...ฉันยอมรับ..ฉันโครตกลัวเลยโว๊ยยยย!!!!
T_T.......
แต่นายมาดอนน่าไม่ได้มีท่าทีกลัวเลยแม้แต่น้อย...สักพักเขาก็ลุกแล้วเดินออกไปทำถ้าจะเปิดประตู...
"นี่นาย!!!อยากจะเป็นฟองนำ้รึไงห๊ะ!!!เดินออกไปอย่างนั้นน่ะ!!!!!!!"
ฉันตะโกนถามเขาแข่งกับเสียงปืน(ไอคนยิง กระสุนมันคงเหลือเฟือเนอะยิงอยู่ได้-_-)
"ฟองน้ำ?ทำไมเหรอ???!"
เขาตะโกนแล้วหันมาถามฉัน..'โง่'รึไงแค่นี้ไม่รู้•_•
"ก็พรุนไงพรุนโง่จังแค่นี้ไม่รู้!!!"
ฉันตะโกนแข่งตอบเขาแล้วฉีกยิ้ม(ช่างกวนได้ไม่รู้ที่และไม่รู้เวลา....)
เขาชี้หน้าฉันแล้วยิ้มโกรธๆอย่างคาดโทษ
'ไอพวกไม่ยอมรับความจริงเอ๊ย!!!'
เขาเดินออกไปข้างนอกฉันได้ยินเสียงปืนซ้อนกันอีกสี่ห้านัดแล้วทุกอย่างก็เงียบลงไป...เฮ้ย!O_Oตายแล้วเหรอทำไมมันเงียบจังละ...
ฉันค่อยๆเดินไปเปิดประตูอย่างเงียบๆแต่สิ่งที่ฉันเห็นคือทั้งสองคนกำลังอยู่ในช่วงได้เปรียบเสียเปรียบมีดของมามาดอนเนียจ่อคอนายชุดดำอยู่ส่วนมีดของนายชุดดำก็จ่อหลังคอของมาดอนเนียอยู่เช่นกัน....
นายชุดดำค่อยๆหันมามองหน้าฉันอย่างระแวงมีดที่จ่อคอเขาอยู่...
"..ท..ท่านหญิง!!!!"
ไอชุดดำตะโกนออกมาดังลั่นแล้วหักมือของมาดอนเนียแล้วรีบวิ่งมากหาฉัน...
"ท่านหญิงเป็นอย่างไรบบ้างได้รับบาดเจ็บหรือไม่.."
แววตาของชายชุดดำแสดงความเป็นห่วงฉันเป็นอย่างมาก
"อ..เอ่อฉันไม่เป็นไรแล้วฉันก็ไม่ใช่ท่านหญิงด้วยนายทักคนผิดแล้วละ..."
"ไม่ผิดแน่..."
ชายชุดดำอุ้มฉันขึ้นแล้วรีบวิ่งอย่างไวอย่างกับข้ามเวลาฉันเริ่มมองเห็นสิ่งของรอบตัวเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
"ท่านหญิง!!!!!!!!!!"
เสียงของมาดอนเนียตะโกนไล่หลังฉันมาและค่อยๆเบาลงเบาลง............
____________________________________________________________
ดีค่าาาาตอนนี้มาน้อยหน่อยต้องขอโทษด้วยนะคะเรื่องนี้ดำเนินมาถึงตอนที่3แล้วน้าาายังไงก็มาเม้นต์ติชมได้นะจ๊ะ จะโหวดให้เค้าก็ได้น้าาา สวัสดีค่าาาา