เพื่อนนะ
เขียนโดย nongfin
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.00 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 06.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความระหว่างที่ไคกำลังบึ่งมอเตอร์ไซด์คู่ใจกลับบ้าน
มุมตึกร้างแห่งหนึ่งเขาได้สังเกตเห็นวัยรุ่นชาย
กำลังวิวาทกันอยู่มีชายคนหนึ่งถูกลุม เขาจะไม่เข้าไปยุ่งเลย
ถ้ายูนิฟอร์มไม่ใช่เซย์ริน
" สี่ต่อหนึ่งหมาหมู่ชัดๆ " ไคเลี้ยวจอดรถแล้วรีบ
ตรงไปยังที่เกิดเหตุทันที ก่อนเดินเข้าไปเขาเตะกระป๋องโค้ก
เข้าไปกลางวงเป็นบ่งบอกว่ามีผู้มาเยือนใหม่เข้าไปกลางวงเป็นบ่งบอกว่ามีผู้มาเยือนใหม่
" ใครว่ะ! บังอาจนักสงสัยต้องส่งไปเยี่ยมบ้านเก่า
สักหน่อยแล้ว " หนึ่งในสี่คนเอ่ยออกมาอย่างดุดัน
" หึ ถ้าคิดว่าหมาหมู่อย่างพวกแกทำได้ก็ลองดู "
" คะ...ไคแห่งเซย์รินนี่...หยึ่ยฝากไว้ก่อนเถอะ "
ชายทั้งสี่รีบออกไปจากที่ตรงนี้
" เป็นไรมั้ย " ไคถามหนุ่มสถาบันเดียวกับตน
" ขอบคุณครับท่านไค "
" เดียวฉันพาไปโรงพยาบาล " ชายหนุ่มฟังไคแต่โดยดี
ใบหน้าของเขาพกช้ำแต่โชคยังดีที่ไม่มีส่วนใดของร่างกาย
แตกหัก ไคมีชื่อเสียงในหมู่อันธพาลเพราะพ่อของเขา
เป็นมาเฟียแต่มีจิตใจใฝ่คุณธรรมไม่ยุ่งเกี่ยวกับ
สิ่งที่ผิดกฎหมายผู้มีอำนาจจึงเกรงใจพ่อไคมาก
ส่วนไคเป็นคณะกรรมการคุมกฎแต่ก็ช่วยดูแลความสงบ
ของเมือง บ่อยครั้งจึงมีพวกอันธพาลมาหาเรื่องเขา
แต่ก็อย่างที่เห็นไม่มีต่อสู้แบบตัวต่อตัวกลับเขาได้
" กลับมาแล้วครับ "
" อ้าวไควันนี้กลับช้านะ " หญิงผู้เป็นแม่เดินออกมาจากครัว
" วันนี้แวะนิดๆหน่อยๆน่ะครับ "
" แหม..มารุโกะจังติดต่อมาน่ะบอกว่าอยากคุยกับพี่ชาย "
มารุโกะเป็นน้องสาวของไคตอนนี้ศึกษาในช่วงช้ันมัธยมตอนต้น
ที่สวิสเซอร์แลนด์
" แล้วมารุโกะจะกลับมาตอนไหนล่ะครับ "
" ปีใหม่นี้คงไม่ได้กลับเห็นบอกว่าจะกลับช่วงปิดเทอมน่ะ
ว้า...อีกตั้งสองเดือน " แม่ของไคพูดจาอย่างร่าเริงผิดกับไค
ที่พูดจาขรึม ( ขี้เก็ก )
" แล้วพ่อยังไม่กลับหรอครับ "
" รายนั้นโทรมารายงานแล้วเห็นบอกว่ามีประชุม
กับบริษัทของพ่อเรียวเค้าน่ะ " บริษัทของพ่อไคเป็นบรษัท
เกี่ยวกับการบินและเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่
โดยถือหุ้นกับบริษัทพ่อของเรียวเพราะพวกเขาเป็นบริษัท
ที่มีรูปแบบเหมือนกัน
" อีกหนึ่งเดือนก็สิ้นปีแล้ว มีสาวควงไปเที่ยวรึยังล่ะไค "
" ไม่มีครับ "
" งั้นไปเที่ยวกับแม่มั้ย "
" ไม่ดีกว่าเดี๋ยวพ่อหึง แม่ยิ่งเหมือนพี่สาวเอาะๆอยู่ "
" แหม...ลูกก็พูดเกินไป " แม่ของไคบิดไปบิดมา
" แม่ครับกลิ่นอะไรไหม้ๆ "
" ว้าย!...ตายแล้วแกงกะหรี่ " ผู้เป็นแม่รีบวิ่งเข้าไปในครัว
" เฮ้อ...เย็นนี้ได้กินบะหมี่อีกแน่เลย เออจริงสิอัมอยู่บ้าน
คนเดียววันๆหนึ่งกินอะไรล่ะน่ะ...คงไม่ใช่กินแต่บะหมี่หรอกนะ "
แล้วก็เดินเข้าบ้านของตัวเองไป พูดถึงบ้านมาเฟียญี่ปุ่น
บ้านก็ประมาณคฤหาสน์โบราณมีสวนประมาณนั้น
แต่บ้านของไคผสมผสานแบบตะสันตกนิดนึง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ