[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

บทที่17 : สารภาพ
" ลุกขึ้นมา!""อ๊ะ..." ไอ้พี่เนากิมันกระชากตัวผมให้ลุกขึ้น ทั้งๆที่ผมเจ็บอยู่เเต่ผมก็ต้องยืนขึ้นตามเเรงของมัน มันจ้องหน้าผมอย่างเย็นชา เช่นเดียวกัน ผมก็จ้องหน้ามันอย่างเย็นชาเหมือนกัน เอาสิเเรงมาก็เเรงไป ใครจะตาย ผมไม่สนเเล้วผั้วะ!ผมต่อยมันคืน มันเซถอยหลังไปตอนนี้คิดอย่างเดียว...ผมต้องหนี ตึก ตึก ตึก ตึก ... ผมพยายามวิ่งจากมันให้ไวที่สุด เเต่เเรงของผมที่เหลือเพียงนิดเดียวจะหนีมันได้ยังไงงงงงง!!"กลับมา!!" มันตะโกนตามหลังมา กลับไปก็โง่สิวะ"ได้ ชอบความรุนเเรงนักใช่มั้ย" "ไปตายซะ! olo" ผมหันกลับไปด่ามันเเล้วชูนิ้วกลางให้ ปกติผมไม่ใช่คนเเบบนี้นะเเต่มันกดดันให้ผมเป็นเเบบนี้ !!จริงๆเเล้วผมเป็นเด็กดีนะครับ T_T"หนอย...มึง" *****************************เเฮ่ก เเฮ่ก... หน่ะ...เหนื่อย ชิบเป๋ง!ผมวิ่งออกจากโรงจอดรถของผับมาเเล้ว ตอนนี้ยืนหอบอยู่บนฟุตบาศข้างถนน ถนนตอนนี้มีรถวิ่งสวนกันไปมาอย่างวุ่นวาย ให้ตายเหอะ ผมจะไปทางไหนดี ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน รู้เเค่ว่าอยู่ที่ผับ เเต่ที่ๆผับอยู่มันเรียกว่าอะไรวะ เชี้ยเอ๊ย! ต่อไปนี้ผมจะไม่มากับพวกมันอีกเเล้ว อะไรก็ช่างมัน ไว้เคลียร์ทีหลัง เเต่ตอนนี้ต้องเรียกรถเเท็กซี่กลับโรงเรียนให้ไวที่สุดเอ๊ะ! กระเป๋านักเรียนผมล่ะ เฮ้ย! กระเป๋านักเรียนอยู่ที่รถไอ้เเกง อ๊ากกก บัดซบที่สุดT_T พ่อครับเเม่ครับช่วยวุ่นด้วยหมับ!"อ๊ะ..." ตกใจหมด ใครวะมาจับเเขน..."คิดหรอว่าหน้าโง่ๆอย่างมึงจะหนีกูพ้น" ชัดเลย ไอ้พี่เนากินี่เอง(-*-)"พ้นหรือไม่พ้น ก็คอยดูเอาเถอะ" ผมปัดมือไอ้พี่เนากิออกเเล้ววิ่งต่อไปอีก มืดก็มืด ผมวิ่งไปเรื่อยๆจุดหมายผมน่ะหรอ...ไม่มี หนีไอ้พี่เนากิได้ก็เป็นลาภอันประเสริฐเเล้วล่ะครับเวลานี้บรื้นนนนนนนน! เอี๊ยดดดมันขับรถมาหรอ !!อ๊ะ...มาเเล้ว ผมเร่งฝีเท้าก้าวขาให้ยาวที่สุดเเต่ เข่าก็เเสบเพราะรอยถลอกเมื่อตอนเย็น ไหนจะเจ็บท้องที่โดนมันต่อยอีก ...พลั่กก ตุ้บ!" โอ๊ยยย "ผมลงไปนอนกลิ้งกับพื้นเพราะสะดุดอะไรไม่รู้ ทำไมต้องมาสะดุดเวลานี้ด้วยวะ บ้าจริง!!"ขึ้นรถ""ไม่ ปล่อยกูนะ" ผมทั้งดิ้น ทั้งทุบมันเเต่ไม่เป็นผลอะไรเลย ไอ้พี่เนากิอุ้มผมเเล้วโยนขึ้นรถอย่างเเรง ผมหน้าคว่ำอยู่บนรถ ยังไม่ทันจะตั้งตัวรถคันหรูของไอ้พี่เนากิก็กระชากตัวออกไปอย่างเเรงจนผมที่เสียหลักอยู่บนรถ ยังไม่ทันจะลุกขึ้นมาตั้งหลัก หน้าผมกระเเทกกับเบาะรถของไอ้พี่เนากิ อ๊ากกก... เจ็บ ฟันจะเหยินมั้ยเนี่ย! "จะพาผมไปไหน ปล่อยผมไปเถอะ เลิกยุ่งกับผมซะที" น้ำตา ...ผมต้องบีบน้ำตา =_=!!ทำไมน้ำตาไม่ออกวะ"ไม่ต้องบีบน้ำตาหรอก ยังไงกูก็ไม่ปล่อยมึงเเน่" มันพูดกับผมทั้งๆที่ตามันก็มองทางไปด้วย ผมจะทำไงดีวะ ผมจะทำยังไงดี!***********************เอี๊ยดดดด..... กึกรถที่วิ่งอย่่างเร็วหยุดลงที่ไหนก็ไม่รู้ ตลอดทางผมพยายามจำทุกอย่างที่อยู่ข้างๆทาง เผื่อมันจะพาผมมาฆ่าเเล้วผมจะได้หนีกลับมาตามทางเดิม เเต่...ให้ตายเหอะ ผมพยายามสังเกต เเต่มันมืดมาก มองไม่เห็นเลย สรุปที่สังเกตข้างทางมาตั้งนานนั้น... มันเสียเวลาสิ้นดีT.Tรู้ว่าที่นี่น่าจะเป็นต่างจังหวัดนะ เพราะไม่ค่อยจะมีรถวิ่งกันเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเป็นสิบล้อ ผมนี่มันฉลาดจริงๆ!"ลง" "....." สั่ง...คิดว่าผมจะทำตามคำสั่งมันหรอ"มึงจะลงดีๆหรือให้กูถีบลง"พรึ่บบ ....ผมเปิดประตูรถลงอย่างไว (-..-!) ไม่ได้กลัวนะ เเค่ไม่อยากโดนถีบมันดับเครื่องของรถมันเเล้วเดินเข้าไปในบ้าน อ้อ...ผมลืมบอก ตอนนี้ข้างหน้าผมมีบ้านอยู่หลังนึงน่าจะทำด้วยไม้นะเท่าที่ดุ ขนาดก็ ...ใหญ่ดี นี่ผมต้องตามมันเข้าไปหรือเปล่า ควับ... ไอ้พี่เนากิหันมามองผมด้วยสายตานักฆ่า ถึงจะมืดเเต่ผมก็ยังพอมองเห็นอยู่บ้างโอเค ต้องตามสินะY.Yผมเดินตามมาช้าๆจนถึงหน้าบ้าน พี่เนากิเปิดประตูเข้าไปข้างในเเล้วเปิดไฟ พรึ่บ. ไฟในห้องเปิดขึ้นพร้อมกัน โอ้โห....สวยชะมัดเลย เฟอรนิเจอร์เยอะเเยะ เต็มไปหมด...ควับบบบ พี่เนากิมันดึงผมไปประชิดตัวมัน หน้าหล่อๆที่มีเเต่รอยช้ำก้มลงมามองหน้าผมผมสบตากับสายตาคู่นั้นของพี่เนากิตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก......หัวใจผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะ ทะ...ทำไมต้องเป็น บะ...เเบบนี้ด้วย วะ...หวั่นไหวหรอ...ไม่นะ !พลั่ก ...ผมผลักตัวพี่เนากิออกไปเเล้วเดินไปทางอื่น เเกร่ก...เสียงปิดประตู?ผมหันกลับไปมอง ใช่จริงๆ พี่เนากิปิดประตูเเล้วเดินเข้ามาหาผม เฮ้ย...เอาไงดี หนี!"อย่าคิดจะหนี ถามหนีอีก มึงก็จะได้ลงไปนอนเเบบไอ้สอง""......" ไอ้โหด ไอ้เลว ฮึ่มมมมมมไอ้พี่เนากิมาถึงตัวผมเเล้วช้อนหน้าผมให้เงยขึ้นมามองตามันเเววตาของพี่เนากิทั้งเย็นชาเเละไร้ความรู้สึกผมดูออก ที่มันจับตัวผมมาเพราะเเค่ต้องการจะปลดปล่อยใช่มั้ย ...ไม่ได้ทำเพราะความรู้สึกรักน่าเจ็บใจชะมัด....************************(( เนากิ ))เจ็บใจงั้นหรอ...ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มันรู้สึกเเบบนี้นะ วุ่นมันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ใส่ผม ไม่ ผมจะไม่สงสานมัน เพราะมันก็ทำให้ผมเจ็บใจเหมือนกัน ต้องทำยังไงมันถึงจะเป็นของผมคนเดียว ต้องทำยังไงถึงจะให้คนที่สัมผัสมันได้มีเเค่ผมคนเดียว ผมต้องทำยังไง....เเละที่สำคัญ ผมหึงมันจนเผลอใช้ความรุนเเรงอย่างนี้ก็เท่ากับผมใช้มีด2คม ฆ่าทั้งมันเเละตัวผมเอง...ขอโทษนะพลั่ก! ผมผลักไอ้วุ่นไป จนมันหงายหลังนอนลงไปกับเตียงทรงยุโรปที่จัดเเต่งอย่างสวยงามของบ้านหลังนี้กึก! ผมขึ้นไปคร่อมเเละรวบข้อมือทั้งสองข้างของมันเอาไว้บนหมอนสีขาวๆนิ่มๆ"....."ทำไม...มันจ้องหน้าผมอย่างนั้น เเล้วทำไมมันไม่ดิ้นไม่ขัดขืน...หรือว่า จะไอ้วุ่นมันกำลังรอให้ผมทำเเบบนี้อยู่"ทำไมไม่ดิ้นล่ะ หรือว่าชอบล่ะหืม?" ดี...ไม่ดิ้นไม่สู้เเบบนี้ จะได้กินง่ายๆผมไซร้คอขาวๆของมันไปมา"อื้อ..." ครางออกมาเเล้ว...วันนี้ไอ้วุ่นแปลกๆเเฮะ บทจะง่ายก็ง่ายเเบบนี้เลยหรอ (-_-?) หรือว่า มันจะชินกับเรื่องบนเตียงเเล้ว!!!มันไปทำกับใครมา!!!??"...ได้ผัวมากี่คนเเล้วล่ะ" ชิ...หงุดหงิด"กี่คนดีนะ...คิดเองสิ^-^ " มันพูดยิ้มๆ นี่มึง ตั้งใจจะยั่วโมโหกูใช่มั้ย ได้!!"ร่าน!!!" พูดจบผมก็บดขยี้ริมฝีปากบางๆของมันอย่างรุนเเรง ให้สมกับความโกรธของผมตอนนี้ "อื้ออออ อออ ออ.." ฮึ่มมม มันกล้าดียังไงไปนอนกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม!"อึ่ก..อืออ พะ...พอก่อน" ไอ้วุ่นร้องปรามผมเเล้วเอามือมาปิดปากของมันเอง"ทำไม ไม่ชอบเเบบรุนเเรงหรือไง หรือมึงชอบเเบบที่ไอ้สองทำให้...หรือว่ามึงไม่ได้ทำกับไอ้สองคนเดียว เเต่ทำกับไอ้น็อคด้วย""....." นิ่งหรอ ยอมรับสินะมึง"...ผมชอบเเบบที่น็อคทำให้นะ น็อคเค้าทั้งนุ่มนวล ทั้งอ่อนโยน....""......""เเล้วที่สำคัญนะ ของน็อคน่ะ...." ไอ้วุ่นมันลุกขึ้นมา เเล้วเลื่อนปากมากระซิบข้างหูผม"ใหญ่กว่าของคุณตั้งเยอะ หึหึ"….…………………………………….…..………"อ๊า อ๊า....อื้อออ อออออ…""ชอบเเบบอ่อนโยนใช่มั้ย!!!" ผมกระเเทกใส่มันเต็มที่"อ๊า…ออออ...อ่าาาา""ชอบมีผัวหลายคนนักใช่มั้ย!!"สวบ!!.... ผมยัดใส่เข้าไปอย่างไม่เล้าโลมมันก่อน คงเจ็บน่าดูเลยสิมึง...มึงอยากให้กูใส่เข้าไปสินะ หึหึ!!"อ่าาาาา อา...."ผมอยากจะฆ่าพวกมันให้ตาย ใครก็ตามที่เข้าใกล้มัน เเล้วมันก็เหมือนกัน เข้าใกล้ใครเมื่อไหร่ ปล่อยตัวเมื่อไหร่ มันต้องเจอเเบบนี้ !!อึก...อ่าาา เสียวเป็นบ้าเลย...พรึ่บ..."อื๋อ..?" ไอ้วุ่น มันทำหน้าสงสัยเมื่อผมพลิกตัวมันให้ขึ้นมาทับตัวผม ในขณะที่ผมนอนอยู่ข้างล่าง โดยที่ช่วงล่างของเรายังเชื่อมกันอยู่..."ทำสิ ฝีมือดีไม่ใช่หรือไง หึหึ มึงมีผัวเยอะ คงจะมากประสบการณ์สินะ ไหนโชว์หน่อยซิ"หน้ามันเเดงแล้วเหมือนจะไปไม่เป็น ผมกระเเทกสะโพกขึ้นให้มันเริ่มโยกตัว..."อ๊าาาา...อ๊ะ ..อ๊ะ" ไอ้วุ่นค่อยๆโยกตัวขึ้นลงอย่างช้าๆ "อื้มม ดี..อื้มมมม" อ่าาาา ...รู้สึกดีจริงๆ ผมลูบมือไปที่เเท่งน้อยๆของมัน เเล้วบีบที่ปลายจุดสัมผัสจนมันร้องออกมา"อื้อออ...อ๊าาา" รู้สึกดีจริงๆ อ่าาาา....เปาะ...เปาะ...น้ำอะไรหยดใส่ท้องผมเนี่ย...หืม..."ฮึ่ก...ฮื่อ.." อะไร...ไอ้วุ่นร้องไห้งั้นหรอ มันก้มหน้าลงเเล้วเอามือปาดหน้าตาของตัวเอง...นี่ผมทำอะไรลงไป มันคงเจ็บมาก เเต่มาถึงขั้นนี้เเล้ว มันน่าจะชินเเล้วนี่...หรือว่ามันยังไม่เคยทำให้ใคร..."ฮื่อออ...อออ""วุ่น..." มันหยุดเเล้วลืมตาขึ้นมามองหน้าผม หน้าเเดงๆเเก้มนวลๆของวุ่นที่เลอะไปด้วยคราบน้ำตา...ขนาดร้องไห้ยังน่ารักเลย (-///-)ผมยื่นมือไปลูบหยาดน้ำตาบนใบหน้าของวุ่นอย่างช้าๆพยายามจะอ่อนโยนให้มากที่สุด(เพราะมันชอบเเบบอ่อนโยนนี่นา) วุ่น...ทำไมไม่เป็นของพี่คนเดียว ทำไมไม่สนใจพี่เเค่คนเดียว"พี่ขอโทษนะ" ผมกดคอมันให้โน้มลงมาจูบผม มือของผมลูบเเก้มนวลๆของวุ่นอย่างอ่อนโยน "อื้มมม...""พี่รักวุ่น""ฮื่อออออออ.....ฮื่ออ T_T"อ่าว...กูพูดไรผิดวะ ร้องไห้ใหญ่เลย (=_=)"โก ....หก ฮื่ออ พี่เนากิโกหกผม" วุ่นมันสะอึกสะอื้นเเล้วปาดน้ำตาไปด้วย "ไม่ได้โกหก...รักจริงๆ ""ทำไม ....ฮึ่กก ต้องเมินผม...ด้วยล่ะ ฮึ่กกก.."เอ่อ...จะว่าไงดี ก็เเกล้งมันซะขนาดนั้น ให้เจอหน้าตรงๆคงอดขำไม่อยู่เเน่(-///-)"ตั้งเเต่...ผมไปเรียน ฮื่ออออ..พี่เนากิ ก็...ไม่ไปหาผม...เลย ฮื่ออ" เอ้า !ร้องไห้ใหญ่เลย "เอาตรงๆนะ คนที่ชอบเอาของวุ่นไปซ่อน คนที่เเกล้งวุ่นน่ะ พี่เอง...ถ้าให้พี่ไปเจอหน้าวุ่น พี่ก็หลุดขำออกมาสิเเล้ววุ่นก็จะรู้ดิว่าพี่เป็นคนเเกล้ง(-////-)" ในที่สุดผมก็บอกความจริงออกไป !ตุ้บบ.."เอ๊า...ชกพี่ทำไม" ผมลูบหน้าอกตัวเอง ก็วุ่นมันชกผมอ่ะถึงจะไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ก็เถอะ (-.,-) เเรงไปไหนหมดไอ้วุ่น!? (วุ่น:ก็หมดไปกับมึงไง!!)(เนากิ:อ่าวหรอ..อิอิ)"เเกล้งผมทำไม ฮึ่ก.." มันทำท่าเหมือนจะหยุดร้องไห้เเล้วเเต่หน้ายังเเดงอยู่"ก็หมั่นไส้"ตุ้บบ"ผมไปทำอะไรให้พี่เนากิ ฮึ่ก!""ก็อยากไปทำตัวน่ารักใส่คนอื่นทำไมอ่ะ""(-/////-) ไม่ได้ทำซะหน่อย""ไม่ได้ทำที่ไหน ก็ทำอยู่นี่ไง"ฟอดดดดด ><ผมหอมเเก้มมันไปหนึ่งที มันเขินจนหน้าเเดงขึ้นไปอีก โอ๊ะ...ลืมไปข้างล่างผมยังเชื่อมกับวุ่นอยู่...หึหึสวบบ!!"อ๊ะ! อ๊าาาา" เสียงไอ้วุ่นร้องสะดุ้ง เมื่อผมโยกสะโพกขึ้นลง วุ่นมันเเอ่นตัวรับ ผมก็กระเเทกขึ้นลงอยู่อย่างนั้น..."อื้อ..อื้อออ พี่เนากิ ผม...ผมจะ""พร้อมกันนะครับ""อ๊าาา อ๊าาา อ๊ะ...!!"ผมเองก็ใกล้มากเเล้ว...."อ๊ะ วุ่นพี่จะ..."ผมลุกขึ้นกอดวุ่นเเล้วฉีดน้ำอุ่นๆเข้าไปในตัวมันอ่าาา.... วุ่นมันซบหน้าลงบนอกกว้างของผมเเล้วหลับไป........... ผมนอนเพื่อพักเหนื่อยซักพักนึงก่อนจะค่อยๆยกตัววุ่นขึ้นจากตัวผมในขณะที่มันหลับอยู่น้ำที่ผมฉีดใส่เข้าไปไหลออกมาจากช่องรัก (-//-)ของวุ่น...เมื่อผมยกตัวมันขึ้นเเล้วเอามานอนลงข้างๆ ผมทำความสะอาดตรงนั้นให้มัน ผมมีประโยคสุดท้ายที่จะพูดในค่ำคืนนี้..."พี่รักวุ่นนะ"