[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

บทที่17 : สารภาพ

" ลุกขึ้นมา!"

"อ๊ะ..." ไอ้พี่เนากิมันกระชากตัวผมให้ลุกขึ้น ทั้งๆที่ผมเจ็บอยู่เเต่ผมก็ต้องยืนขึ้นตามเเรงของมัน มันจ้องหน้าผมอย่างเย็นชา เช่นเดียวกัน ผมก็จ้องหน้ามันอย่างเย็นชาเหมือนกัน เอาสิเเรงมาก็เเรงไป ใครจะตาย ผมไม่สนเเล้ว

ผั้วะ!

ผมต่อยมันคืน มันเซถอยหลังไป
ตอนนี้คิดอย่างเดียว...ผมต้องหนี 

ตึก ตึก ตึก ตึก ... 
ผมพยายามวิ่งจากมันให้ไวที่สุด เเต่เเรงของผมที่เหลือเพียงนิดเดียวจะหนีมันได้ยังไงงงงงง!!

"กลับมา!!" มันตะโกนตามหลังมา กลับไปก็โง่สิวะ

"ได้ ชอบความรุนเเรงนักใช่มั้ย" 

"ไปตายซะ! olo" 
ผมหันกลับไปด่ามันเเล้วชูนิ้วกลางให้ ปกติผมไม่ใช่คนเเบบนี้นะ
เเต่มันกดดันให้ผมเป็นเเบบนี้ !!จริงๆเเล้วผมเป็นเด็กดีนะครับ T_T

"หนอย...มึง" 

*****************************

เเฮ่ก เเฮ่ก... หน่ะ...เหนื่อย ชิบเป๋ง!

ผมวิ่งออกจากโรงจอดรถของผับมาเเล้ว ตอนนี้ยืนหอบอยู่บนฟุตบาศข้างถนน ถนนตอนนี้มีรถวิ่งสวนกันไปมาอย่างวุ่นวาย ให้ตายเหอะ ผมจะไปทางไหนดี ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน รู้เเค่ว่าอยู่ที่ผับ เเต่ที่ๆผับอยู่มันเรียกว่าอะไรวะ เชี้ยเอ๊ย! ต่อไปนี้ผมจะไม่มากับพวกมันอีกเเล้ว อะไรก็ช่างมัน ไว้เคลียร์ทีหลัง เเต่ตอนนี้ต้องเรียกรถเเท็กซี่กลับโรงเรียนให้ไวที่สุด
เอ๊ะ! กระเป๋านักเรียนผมล่ะ เฮ้ย! กระเป๋านักเรียนอยู่ที่รถไอ้เเกง อ๊ากกก บัดซบที่สุดT_T พ่อครับเเม่ครับช่วยวุ่นด้วย

หมับ!

"อ๊ะ..." ตกใจหมด ใครวะมาจับเเขน...

"คิดหรอว่าหน้าโง่ๆอย่างมึงจะหนีกูพ้น" ชัดเลย ไอ้พี่เนากินี่เอง(-*-)

"พ้นหรือไม่พ้น ก็คอยดูเอาเถอะ" ผมปัดมือไอ้พี่เนากิออกเเล้ววิ่งต่อไปอีก มืดก็มืด ผมวิ่งไปเรื่อยๆจุดหมายผมน่ะหรอ...ไม่มี หนีไอ้พี่เนากิได้ก็เป็นลาภอันประเสริฐเเล้วล่ะครับเวลานี้

บรื้นนนนนนนน! เอี๊ยดดด

มันขับรถมาหรอ !!
อ๊ะ...มาเเล้ว ผมเร่งฝีเท้าก้าวขาให้ยาวที่สุดเเต่ เข่าก็เเสบเพราะรอยถลอกเมื่อตอนเย็น ไหนจะเจ็บท้องที่โดนมันต่อยอีก ...

พลั่กก ตุ้บ!

" โอ๊ยยย "ผมลงไปนอนกลิ้งกับพื้นเพราะสะดุดอะไรไม่รู้ ทำไมต้องมาสะดุดเวลานี้ด้วยวะ บ้าจริง!!

"ขึ้นรถ"

"ไม่ ปล่อยกูนะ" 
ผมทั้งดิ้น ทั้งทุบมันเเต่ไม่เป็นผลอะไรเลย 
ไอ้พี่เนากิอุ้มผมเเล้วโยนขึ้นรถอย่างเเรง ผมหน้าคว่ำอยู่บนรถ ยังไม่ทันจะตั้งตัวรถคันหรูของไอ้พี่เนากิก็กระชากตัวออกไปอย่างเเรงจนผมที่เสียหลักอยู่บนรถ ยังไม่ทันจะลุกขึ้นมาตั้งหลัก หน้าผมกระเเทกกับเบาะรถของไอ้พี่เนากิ อ๊ากกก... เจ็บ ฟันจะเหยินมั้ยเนี่ย! 

"จะพาผมไปไหน ปล่อยผมไปเถอะ เลิกยุ่งกับผมซะที" น้ำตา ...ผมต้องบีบน้ำตา =_=!!
ทำไมน้ำตาไม่ออกวะ

"ไม่ต้องบีบน้ำตาหรอก ยังไงกูก็ไม่ปล่อยมึงเเน่" มันพูดกับผมทั้งๆที่ตามันก็มองทางไปด้วย 
ผมจะทำไงดีวะ ผมจะทำยังไงดี!

***********************

เอี๊ยดดดด..... กึก

รถที่วิ่งอย่่างเร็วหยุดลงที่ไหนก็ไม่รู้ ตลอดทางผมพยายามจำทุกอย่างที่อยู่ข้างๆทาง เผื่อมันจะพาผมมาฆ่าเเล้วผมจะได้หนีกลับมาตามทางเดิม เเต่...ให้ตายเหอะ ผมพยายามสังเกต เเต่มันมืดมาก มองไม่เห็นเลย สรุปที่สังเกตข้างทางมาตั้งนานนั้น... มันเสียเวลาสิ้นดีT.T
รู้ว่าที่นี่น่าจะเป็นต่างจังหวัดนะ เพราะไม่ค่อยจะมีรถวิ่งกันเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเป็นสิบล้อ ผมนี่มันฉลาดจริงๆ!

"ลง" 

"....." สั่ง...คิดว่าผมจะทำตามคำสั่งมันหรอ

"มึงจะลงดีๆหรือให้กูถีบลง"

พรึ่บบ ....ผมเปิดประตูรถลงอย่างไว (-..-!) ไม่ได้กลัวนะ เเค่ไม่อยากโดนถีบ

มันดับเครื่องของรถมันเเล้วเดินเข้าไปในบ้าน อ้อ...ผมลืมบอก ตอนนี้ข้างหน้าผมมีบ้านอยู่หลังนึงน่าจะทำด้วยไม้นะเท่าที่ดุ ขนาดก็ ...ใหญ่ดี นี่ผมต้องตามมันเข้าไปหรือเปล่า 

ควับ... ไอ้พี่เนากิหันมามองผมด้วยสายตานักฆ่า ถึงจะมืดเเต่ผมก็ยังพอมองเห็นอยู่บ้าง

โอเค ต้องตามสินะY.Y

ผมเดินตามมาช้าๆจนถึงหน้าบ้าน พี่เนากิเปิดประตูเข้าไปข้างในเเล้วเปิดไฟ 

พรึ่บ. ไฟในห้องเปิดขึ้นพร้อมกัน โอ้โห....สวยชะมัดเลย เฟอรนิเจอร์เยอะเเยะ เต็มไปหมด...

ควับบบบ พี่เนากิมันดึงผมไปประชิดตัวมัน หน้าหล่อๆที่มีเเต่รอยช้ำก้มลงมามองหน้าผม
ผมสบตากับสายตาคู่นั้นของพี่เนากิ

ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก......

หัวใจผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะ ทะ...ทำไมต้องเป็น บะ...เเบบนี้ด้วย วะ...หวั่นไหวหรอ...ไม่นะ !

พลั่ก ...ผมผลักตัวพี่เนากิออกไปเเล้วเดินไปทางอื่น 

เเกร่ก...เสียงปิดประตู?
ผมหันกลับไปมอง ใช่จริงๆ พี่เนากิปิดประตูเเล้วเดินเข้ามาหาผม 
เฮ้ย...เอาไงดี หนี!

"อย่าคิดจะหนี ถามหนีอีก มึงก็จะได้ลงไปนอนเเบบไอ้สอง"

"......" ไอ้โหด ไอ้เลว ฮึ่มมมมมม

ไอ้พี่เนากิมาถึงตัวผมเเล้วช้อนหน้าผมให้เงยขึ้นมามองตามัน
เเววตาของพี่เนากิทั้งเย็นชาเเละไร้ความรู้สึก
ผมดูออก ที่มันจับตัวผมมาเพราะเเค่ต้องการจะปลดปล่อยใช่มั้ย ...ไม่ได้ทำเพราะความรู้สึกรัก

น่าเจ็บใจชะมัด....

************************
(( เนากิ ))

เจ็บใจงั้นหรอ...ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มันรู้สึกเเบบนี้นะ วุ่นมันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ใส่ผม ไม่ ผมจะไม่สงสานมัน เพราะมันก็ทำให้ผมเจ็บใจเหมือนกัน 
ต้องทำยังไงมันถึงจะเป็นของผมคนเดียว ต้องทำยังไงถึงจะให้คนที่สัมผัสมันได้มีเเค่ผมคนเดียว 
ผมต้องทำยังไง....

เเละที่สำคัญ ผมหึงมันจนเผลอใช้ความรุนเเรงอย่างนี้ก็เท่ากับผมใช้มีด2คม ฆ่าทั้งมันเเละตัวผมเอง...ขอโทษนะ

พลั่ก! 
ผมผลักไอ้วุ่นไป จนมันหงายหลังนอนลงไปกับเตียงทรงยุโรปที่จัดเเต่งอย่างสวยงามของบ้านหลังนี้

กึก! ผมขึ้นไปคร่อมเเละรวบข้อมือทั้งสองข้างของมันเอาไว้บนหมอนสีขาวๆนิ่มๆ

"....."

ทำไม...มันจ้องหน้าผมอย่างนั้น เเล้วทำไมมันไม่ดิ้นไม่ขัดขืน
...หรือว่า จะไอ้วุ่นมันกำลังรอให้ผมทำเเบบนี้อยู่

"ทำไมไม่ดิ้นล่ะ หรือว่าชอบล่ะหืม?" ดี...ไม่ดิ้นไม่สู้เเบบนี้ จะได้กินง่ายๆ
ผมไซร้คอขาวๆของมันไปมา

"อื้อ..." ครางออกมาเเล้ว...
วันนี้ไอ้วุ่นแปลกๆเเฮะ บทจะง่ายก็ง่ายเเบบนี้เลยหรอ (-_-?) 
หรือว่า มันจะชินกับเรื่องบนเตียงเเล้ว!!!
มันไปทำกับใครมา!!!??

"...ได้ผัวมากี่คนเเล้วล่ะ" ชิ...หงุดหงิด

"กี่คนดีนะ...คิดเองสิ^-^ " มันพูดยิ้มๆ 
นี่มึง ตั้งใจจะยั่วโมโหกูใช่มั้ย ได้!!

"ร่าน!!!" พูดจบผมก็บดขยี้ริมฝีปากบางๆของมันอย่างรุนเเรง ให้สมกับความโกรธของผมตอนนี้ 

"อื้ออออ อออ ออ.." 

ฮึ่มมม มันกล้าดียังไงไปนอนกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม!

"อึ่ก..อืออ พะ...พอก่อน" ไอ้วุ่นร้องปรามผมเเล้วเอามือมาปิดปากของมันเอง

"ทำไม ไม่ชอบเเบบรุนเเรงหรือไง หรือมึงชอบเเบบที่ไอ้สองทำให้...หรือว่ามึงไม่ได้ทำกับไอ้สองคนเดียว เเต่ทำกับไอ้น็อคด้วย"

"....." นิ่งหรอ ยอมรับสินะมึง

"...ผมชอบเเบบที่น็อคทำให้นะ น็อคเค้าทั้งนุ่มนวล ทั้งอ่อนโยน...."

"......"

"เเล้วที่สำคัญนะ ของน็อคน่ะ...." ไอ้วุ่นมันลุกขึ้นมา เเล้วเลื่อนปากมากระซิบข้างหูผม

"ใหญ่กว่าของคุณตั้งเยอะ หึหึ"

….…………………………………….…..………

"อ๊า อ๊า....อื้อออ อออออ…"

"ชอบเเบบอ่อนโยนใช่มั้ย!!!" ผมกระเเทกใส่มันเต็มที่

"อ๊า…ออออ...อ่าาาา"

"ชอบมีผัวหลายคนนักใช่มั้ย!!"

สวบ!!.... ผมยัดใส่เข้าไปอย่างไม่เล้าโลมมันก่อน คงเจ็บน่าดูเลยสิมึง...มึงอยากให้กูใส่เข้าไปสินะ หึหึ!!

"อ่าาาาา อา...."

ผมอยากจะฆ่าพวกมันให้ตาย ใครก็ตามที่เข้าใกล้มัน เเล้วมันก็เหมือนกัน เข้าใกล้ใครเมื่อไหร่ ปล่อยตัวเมื่อไหร่ มันต้องเจอเเบบนี้ !!

อึก...อ่าาา 
เสียวเป็นบ้าเลย...

พรึ่บ...

"อื๋อ..?" ไอ้วุ่น มันทำหน้าสงสัยเมื่อผมพลิกตัวมันให้ขึ้นมาทับตัวผม ในขณะที่ผมนอนอยู่ข้างล่าง โดยที่ช่วงล่างของเรายังเชื่อมกันอยู่...

"ทำสิ ฝีมือดีไม่ใช่หรือไง หึหึ มึงมีผัวเยอะ คงจะมากประสบการณ์สินะ ไหนโชว์หน่อยซิ"

หน้ามันเเดงแล้วเหมือนจะไปไม่เป็น ผมกระเเทกสะโพกขึ้นให้มันเริ่มโยกตัว...

"อ๊าาาา...อ๊ะ ..อ๊ะ" ไอ้วุ่นค่อยๆโยกตัวขึ้นลงอย่างช้าๆ 

"อื้มม ดี..อื้มมมม" อ่าาาา ...รู้สึกดีจริงๆ ผมลูบมือไปที่เเท่งน้อยๆของมัน เเล้วบีบที่ปลายจุดสัมผัสจนมันร้องออกมา

"อื้อออ...อ๊าาา" รู้สึกดีจริงๆ อ่าาาา....

เปาะ...เปาะ...

น้ำอะไรหยดใส่ท้องผมเนี่ย...หืม...

"ฮึ่ก...ฮื่อ.." 

อะไร...ไอ้วุ่นร้องไห้งั้นหรอ 
มันก้มหน้าลงเเล้วเอามือปาดหน้าตาของตัวเอง...นี่ผมทำอะไรลงไป มันคงเจ็บมาก เเต่มาถึงขั้นนี้เเล้ว มันน่าจะชินเเล้วนี่...

หรือว่ามันยังไม่เคยทำให้ใคร...

"ฮื่อออ...อออ"

"วุ่น..." มันหยุดเเล้วลืมตาขึ้นมามองหน้าผม หน้าเเดงๆเเก้มนวลๆของวุ่นที่เลอะไปด้วยคราบน้ำตา
...ขนาดร้องไห้ยังน่ารักเลย (-///-)

ผมยื่นมือไปลูบหยาดน้ำตาบนใบหน้าของวุ่นอย่างช้าๆพยายามจะอ่อนโยนให้มากที่สุด(เพราะมันชอบเเบบอ่อนโยนนี่นา) วุ่น...ทำไมไม่เป็นของพี่คนเดียว ทำไมไม่สนใจพี่เเค่คนเดียว

"พี่ขอโทษนะ" ผมกดคอมันให้โน้มลงมาจูบผม มือของผมลูบเเก้มนวลๆของวุ่นอย่างอ่อนโยน 

"อื้มมม..."

"พี่รักวุ่น"

"ฮื่อออออออ.....ฮื่ออ T_T"
อ่าว...กูพูดไรผิดวะ ร้องไห้ใหญ่เลย (=_=)

"โก ....หก ฮื่ออ พี่เนากิโกหกผม" วุ่นมันสะอึกสะอื้นเเล้วปาดน้ำตาไปด้วย 

"ไม่ได้โกหก...รักจริงๆ "

"ทำไม ....ฮึ่กก ต้องเมินผม...ด้วยล่ะ ฮึ่กกก.."
เอ่อ...จะว่าไงดี ก็เเกล้งมันซะขนาดนั้น ให้เจอหน้าตรงๆคงอดขำไม่อยู่เเน่(-///-)

"ตั้งเเต่...ผมไปเรียน ฮื่ออออ..พี่เนากิ ก็...ไม่ไปหาผม...เลย ฮื่ออ" เอ้า !ร้องไห้ใหญ่เลย 

"เอาตรงๆนะ คนที่ชอบเอาของวุ่นไปซ่อน คนที่เเกล้งวุ่นน่ะ พี่เอง...ถ้าให้พี่ไปเจอหน้าวุ่น พี่ก็หลุดขำออกมาสิเเล้ววุ่นก็จะรู้ดิว่าพี่เป็นคนเเกล้ง(-////-)" ในที่สุดผมก็บอกความจริงออกไป !

ตุ้บบ..

"เอ๊า...ชกพี่ทำไม" ผมลูบหน้าอกตัวเอง ก็วุ่นมันชกผมอ่ะถึงจะไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ก็เถอะ (-.,-) เเรงไปไหนหมดไอ้วุ่น!? (วุ่น:ก็หมดไปกับมึงไง!!)(เนากิ:อ่าวหรอ..อิอิ)

"เเกล้งผมทำไม ฮึ่ก.." มันทำท่าเหมือนจะหยุดร้องไห้เเล้วเเต่หน้ายังเเดงอยู่

"ก็หมั่นไส้"

ตุ้บบ

"ผมไปทำอะไรให้พี่เนากิ ฮึ่ก!"

"ก็อยากไปทำตัวน่ารักใส่คนอื่นทำไมอ่ะ"

"(-/////-) ไม่ได้ทำซะหน่อย"

"ไม่ได้ทำที่ไหน ก็ทำอยู่นี่ไง"

ฟอดดดดด ><
ผมหอมเเก้มมันไปหนึ่งที มันเขินจนหน้าเเดงขึ้นไปอีก โอ๊ะ...ลืมไปข้างล่างผมยังเชื่อมกับวุ่นอยู่...หึหึ

สวบบ!!

"อ๊ะ! อ๊าาาา" เสียงไอ้วุ่นร้องสะดุ้ง เมื่อผมโยกสะโพกขึ้นลง 
วุ่นมันเเอ่นตัวรับ ผมก็กระเเทกขึ้นลงอยู่อย่างนั้น...

"อื้อ..อื้อออ พี่เนากิ ผม...ผมจะ"

"พร้อมกันนะครับ"

"อ๊าาา อ๊าาา อ๊ะ...!!"

ผมเองก็ใกล้มากเเล้ว....

"อ๊ะ วุ่นพี่จะ..."
ผมลุกขึ้นกอดวุ่นเเล้วฉีดน้ำอุ่นๆเข้าไปในตัวมัน
อ่าาา.... 

วุ่นมันซบหน้าลงบนอกกว้างของผมเเล้วหลับไป
........... ผมนอนเพื่อพักเหนื่อยซักพักนึงก่อนจะค่อยๆยกตัววุ่นขึ้นจากตัวผมในขณะที่มันหลับอยู่
น้ำที่ผมฉีดใส่เข้าไปไหลออกมาจากช่องรัก (-//-)ของวุ่น...

เมื่อผมยกตัวมันขึ้นเเล้วเอามานอนลงข้างๆ 
ผมทำความสะอาดตรงนั้นให้มัน ผมมีประโยคสุดท้ายที่จะพูดในค่ำคืนนี้...

"พี่รักวุ่นนะ"