รักสุดฤทธิ์

กลรัก 2
........บ้านปอ.........
“อ่อ...กูไม่ค่อยได้ทำกับข้าว...ตะ..ตั้งแต่..ที่เรา...อ่อ..”
“ช่างมันเถอะ...ไม่ว่ารสชาติมันจะเป็นยังไง...ปอกินได้เสมอ...”
“ตะ..แต่...มันอาจจะไม่อร่อยนะ...”
“ไม่อร่อยก็จะกิน….อย่ามัวพูดมากเลย....มาทานกันดีกว่า...”
 “อ่อ...มะ..มีแต่ไข่เหรอ...”
“อืม..ใช่มีแต่ไช่....ก็แม่งบ้านมึงมีไรให้กูทำได้บ้างล่ะ...นอกจากไข่”
“นั่นสินะ...ลม...อะ...”
“นี่มึงทำไรเนี่ย...ไอ้ปอ...ไม่เอา...กูไม่...”
“อยู่นิ่ง ๆ ...แค่เนี่ย...เสร็จแล้ว...” ผมมองบนหัวผมที่ตอนนี้มีกิ๊ฟสีแดงติดอยู่....
“กูไม่ใช่ตุ๊ด....”
“ติดเพื่อไม่ให้ผมเข้าตาต่างหาก...ลมชอบปล่อยให้ผมมันเข้าตาอยู่เรื่อยเลย...”
“ก็ไม่มีคนตัดให้กูนิ...มึงก็รู้กูไม่ชอบเข้าร้านตัดผม...”
“ถ้ามือไม่เจ็บ...ปอตัดให้ได้สบายเลย....”
“อ่อ...แล้วมึงกินข้าวได้ป่ะ..เจ็บมือไม่ใช่เหรอ..”
“ดะ...ได้...ปอกินได้สิ..ก็มืออีกข้างหนึ่งไง....”
“พรึ่บ!!!...มากูป้อนมึงเอง....”
“ละ...ลม...” ปอรั้งเอวผมให้ไปนั่งบนตัก....แล้วป้อนข้าวผม...
“นิ่ง ๆ ดิว่ะ...ทำไมต้องสั่น...”
“อ่อ...ก็...ปอไม่ชินนิ...”
“งั้นแบบนี้...ชินยัง...” ลมเอี้ยวตัวเองมาข้างหน้าผม....ผมใช้มือรั้งเอวผมให้อยู่นบตักเหมือนเดิม...หน้าของปอตอนนี้..มันชนกับจมูกของผม....
หลงจากทานข้าวเสร็จ...ผมก็จูงมือไอ้ปอมาที่ห้องอีกห้องหนึ่ง....
“ อ่อ...นี่มึงยังเก็บรูปกูไว้อีกเหรอว่ะ...แม่งเยอะชิบ...”
“ก็เก็บไว้วาดส่งประกวดอะ....แต่คงจะไม่ได้วาดแล้ว...”
“ไอ้ปอ...กู....เห็นใส้เดือนตรงนั้น..มะ...มึงไปเอาไม้กวาดมาเขี่ยนมันหน่อยดิว่ะ....เร็ว!!”
“อะ ๆๆๆ …รอแป็บนึง...”
ความจริงตรงนี้ไม่มีใส้เดือนหรอกครับ...ผมแค่อยากเอาผลงานของมันที่วาดแล้ว..ส่งเข้าประกวด...ผมหยตัดสินใจหยิบรูกบนสุดที่มันติดไว้...เป็นรุปตอนที่ผมหันหลังให้กับทะเลตอนเย็น ๆ ดวงอาทิตย์ที่ใกล้ตกมันช่วยขับให้ภาพดูมีมิติ ยิ่งขึ้น...ยิ่งไอ้ปอมันวาดลายเส้นได้ละเอียดมาก...มันยิ่งสวยมาก....ผมรีบม้วน ๆ แล้วใส่กระเป๋าทันที...
“มาแล้ว...ไม่กวาดมาแล้ว...ไหนละลม...ไส้เดือนมันอยู่ตรงไหน..”
“อ่อ...เมื่อกี้มันคลานเข้าไปในห้องครัวแล้ว....”
“เหรอ....งั้นเดี๋ยวปอตามไปดูที่ห้องครัว…”
“มะ...ไม่ต้อง...กูว่ามึงมาสอนกูตัดลมดีกว่า...แม่งติ่มตากูจนจะเหล่แล้วเนี่ยยย”
“5555…เพิ่งรู้เหรอ...อาจจะเหล่แล้วก็ได้นะ....”
“มึง...กล้าล้อกุเหรอไอ้ปอ…..”
“ล้อตรงไหน...พูดความจริง...5555”
“หึ...หึ... มานี่เลย...” ผมไล่จับมันจนมันวิ่งหานเข้าไปในห้องนอน...อาจจะด้วยความรีบทำให้มันเผลอสะดุดขาเก้าอี้ตรงโต๊ะแป้ง....ผมจึงรีบคว้าเอวมันไว้....แต่มันคงตกใจจึงล้มลงบนที่นอน
“จุ๊บ!!!...เห้ย!!!.....”
“อ่อ...ปะ...ปอ..มะ...ไม่ได้ตั้งใจนะ...”
“แต่กูตั้งใจ....และก็อยากให้มึงรู้ด้วยคว่ากูตั้งใจอยากให้มึง....สัมผัสกูแค่ไหน...” ผมดันตัวมันให้ชิดกับที่นอนแล้วกดจูบลงไป...
“ละ...ลม...ยะ...อย่า...อืมมมม”
“กูคิดถึงมึง....แค่ไหน....กูไม่รู้...แต่กูรู้ว่าทุกครั้งที่กุเห็นหน้ามึง...กูโครตอยากกอดมึง”
“ละ..ลม..”ลมกอดผมแน่น….
“อยาก....จูบมึง” ลมกดรอยจูบให้หนักลงไปอีก....จนผมเกร็งไปหมด...
“ และกูก็อยาก....ทำแบบนี้กับมึง” ลมเกะกระดุมผมออกที่ละเม็ดแล้วไล้เลีย...จนผมอดไม่ได้ที่จะคราง...
.อือออ....ออออ...อ่า.....อือออออออออ...อืมม...ละ...ลม...”
“กูขอนะปอ....”
“ลม.....ปะ...ปอเจ็บ....โอ๊ย!!!...อืมมม....ออออ....อือออออ....ละ...ลม...ปอ...”
“ฮึก...ฮึก....ฮึบ....พรึ่บ....” ขาของไอ้ปอตอนนี้มันสั่นด้วยความเสียว...เมื่อผมรั้งให้ขามันชิดกับส่วนนั้นของผม...มันยิ่งสั่น...จนผมต้องเอื้อมมือไปประคองขามันไว้แล้วใช้นิ้ว...รัวเข้าไป....
“อะ...อ่า....อือออออออออ...อืมม...จะ...เจ็บ....ละ...ลม...อือ....อือ...อืมมมมม”
“เจ็บก็จับอยู่นิ่ง ๆ กูทำเอง...” ผมเห็นน้ำตามันไหล...เพราะความเจ็บผมจึงใช้ปากเลียน้ำตาเพื่อเช็ดให้มัน.
.”อ่อ....พะ...พอเถอะนะ...ละ..ลม..ปอ...ไม่ไหวแล้ว...มันอึดอัด...โอ๊ย!!!.”
“อีกนิดเดียวนะมึง....ฉึก...ฉึก....อะ...อ่า....เพิ่งอย่าขยับ...อะ...อ่า...อะ....อืมมมมมมมม...” ผมครางด้วยความเสียวเมื่อปอมันดันขั้นมาบนตัวผม...แล้วขยับเบา ๆ ...
“ไปพร้อมกันนะครับ…อืออออออ...อ่า....อืมมมมมมมม...อะ....อ่ออออออออ...”
หลังจากนั้นผมกับไปปอก็จูบกันอีกครั้ง....แล้วหลับไปด้วยอ้อมกอดแห่งรักที่มันกลับมาอยู่ที่เดิม...ที่ผมรออยู่...
 
 ............จบไปแล้วค่ะสำหรับคู้ปอกับลม...เหลืออีกสองคู่ยังไงมาลุ้นกันต่อนะค่ะ........^^