รักสุดฤทธิ์

กลรัก 2

........บ้านปอ.........

“อ่อ...กูไม่ค่อยได้ทำกับข้าว...ตะ..ตั้งแต่..ที่เรา...อ่อ..”

“ช่างมันเถอะ...ไม่ว่ารสชาติมันจะเป็นยังไง...ปอกินได้เสมอ...”

“ตะ..แต่...มันอาจจะไม่อร่อยนะ...”

“ไม่อร่อยก็จะกิน….อย่ามัวพูดมากเลย....มาทานกันดีกว่า...”

 “อ่อ...มะ..มีแต่ไข่เหรอ...”

“อืม..ใช่มีแต่ไช่....ก็แม่งบ้านมึงมีไรให้กูทำได้บ้างล่ะ...นอกจากไข่”

“นั่นสินะ...ลม...อะ...”

“นี่มึงทำไรเนี่ย...ไอ้ปอ...ไม่เอา...กูไม่...”

“อยู่นิ่ง ๆ ...แค่เนี่ย...เสร็จแล้ว...” ผมมองบนหัวผมที่ตอนนี้มีกิ๊ฟสีแดงติดอยู่....

“กูไม่ใช่ตุ๊ด....”

“ติดเพื่อไม่ให้ผมเข้าตาต่างหาก...ลมชอบปล่อยให้ผมมันเข้าตาอยู่เรื่อยเลย...”

“ก็ไม่มีคนตัดให้กูนิ...มึงก็รู้กูไม่ชอบเข้าร้านตัดผม...”

“ถ้ามือไม่เจ็บ...ปอตัดให้ได้สบายเลย....”

“อ่อ...แล้วมึงกินข้าวได้ป่ะ..เจ็บมือไม่ใช่เหรอ..”

“ดะ...ได้...ปอกินได้สิ..ก็มืออีกข้างหนึ่งไง....”

“พรึ่บ!!!...มากูป้อนมึงเอง....”

“ละ...ลม...” ปอรั้งเอวผมให้ไปนั่งบนตัก....แล้วป้อนข้าวผม...

“นิ่ง ๆ ดิว่ะ...ทำไมต้องสั่น...”

“อ่อ...ก็...ปอไม่ชินนิ...”

“งั้นแบบนี้...ชินยัง...” ลมเอี้ยวตัวเองมาข้างหน้าผม....ผมใช้มือรั้งเอวผมให้อยู่นบตักเหมือนเดิม...หน้าของปอตอนนี้..มันชนกับจมูกของผม....

หลงจากทานข้าวเสร็จ...ผมก็จูงมือไอ้ปอมาที่ห้องอีกห้องหนึ่ง....

“ อ่อ...นี่มึงยังเก็บรูปกูไว้อีกเหรอว่ะ...แม่งเยอะชิบ...”

“ก็เก็บไว้วาดส่งประกวดอะ....แต่คงจะไม่ได้วาดแล้ว...”

“ไอ้ปอ...กู....เห็นใส้เดือนตรงนั้น..มะ...มึงไปเอาไม้กวาดมาเขี่ยนมันหน่อยดิว่ะ....เร็ว!!”

“อะ ๆๆๆ …รอแป็บนึง...”

ความจริงตรงนี้ไม่มีใส้เดือนหรอกครับ...ผมแค่อยากเอาผลงานของมันที่วาดแล้ว..ส่งเข้าประกวด...ผมหยตัดสินใจหยิบรูกบนสุดที่มันติดไว้...เป็นรุปตอนที่ผมหันหลังให้กับทะเลตอนเย็น ๆ ดวงอาทิตย์ที่ใกล้ตกมันช่วยขับให้ภาพดูมีมิติ ยิ่งขึ้น...ยิ่งไอ้ปอมันวาดลายเส้นได้ละเอียดมาก...มันยิ่งสวยมาก....ผมรีบม้วน ๆ แล้วใส่กระเป๋าทันที...

“มาแล้ว...ไม่กวาดมาแล้ว...ไหนละลม...ไส้เดือนมันอยู่ตรงไหน..”

“อ่อ...เมื่อกี้มันคลานเข้าไปในห้องครัวแล้ว....”

“เหรอ....งั้นเดี๋ยวปอตามไปดูที่ห้องครัว…”

“มะ...ไม่ต้อง...กูว่ามึงมาสอนกูตัดลมดีกว่า...แม่งติ่มตากูจนจะเหล่แล้วเนี่ยยย”

“5555…เพิ่งรู้เหรอ...อาจจะเหล่แล้วก็ได้นะ....”

“มึง...กล้าล้อกุเหรอไอ้ปอ…..”

“ล้อตรงไหน...พูดความจริง...5555”

“หึ...หึ... มานี่เลย...” ผมไล่จับมันจนมันวิ่งหานเข้าไปในห้องนอน...อาจจะด้วยความรีบทำให้มันเผลอสะดุดขาเก้าอี้ตรงโต๊ะแป้ง....ผมจึงรีบคว้าเอวมันไว้....แต่มันคงตกใจจึงล้มลงบนที่นอน

“จุ๊บ!!!...เห้ย!!!.....”

“อ่อ...ปะ...ปอ..มะ...ไม่ได้ตั้งใจนะ...”

“แต่กูตั้งใจ....และก็อยากให้มึงรู้ด้วยคว่ากูตั้งใจอยากให้มึง....สัมผัสกูแค่ไหน...” ผมดันตัวมันให้ชิดกับที่นอนแล้วกดจูบลงไป...

“ละ...ลม...ยะ...อย่า...อืมมมม”

“กูคิดถึงมึง....แค่ไหน....กูไม่รู้...แต่กูรู้ว่าทุกครั้งที่กุเห็นหน้ามึง...กูโครตอยากกอดมึง”

“ละ..ลม..”ลมกอดผมแน่น….

“อยาก....จูบมึง” ลมกดรอยจูบให้หนักลงไปอีก....จนผมเกร็งไปหมด...

“ และกูก็อยาก....ทำแบบนี้กับมึง” ลมเกะกระดุมผมออกที่ละเม็ดแล้วไล้เลีย...จนผมอดไม่ได้ที่จะคราง...

.อือออ....ออออ...อ่า.....อือออออออออ...อืมม...ละ...ลม...”

“กูขอนะปอ....”

“ลม.....ปะ...ปอเจ็บ....โอ๊ย!!!...อืมมม....ออออ....อือออออ....ละ...ลม...ปอ...”

“ฮึก...ฮึก....ฮึบ....พรึ่บ....” ขาของไอ้ปอตอนนี้มันสั่นด้วยความเสียว...เมื่อผมรั้งให้ขามันชิดกับส่วนนั้นของผม...มันยิ่งสั่น...จนผมต้องเอื้อมมือไปประคองขามันไว้แล้วใช้นิ้ว...รัวเข้าไป....

“อะ...อ่า....อือออออออออ...อืมม...จะ...เจ็บ....ละ...ลม...อือ....อือ...อืมมมมม”

“เจ็บก็จับอยู่นิ่ง ๆ กูทำเอง...” ผมเห็นน้ำตามันไหล...เพราะความเจ็บผมจึงใช้ปากเลียน้ำตาเพื่อเช็ดให้มัน.

.”อ่อ....พะ...พอเถอะนะ...ละ..ลม..ปอ...ไม่ไหวแล้ว...มันอึดอัด...โอ๊ย!!!.”

“อีกนิดเดียวนะมึง....ฉึก...ฉึก....อะ...อ่า....เพิ่งอย่าขยับ...อะ...อ่า...อะ....อืมมมมมมมม...” ผมครางด้วยความเสียวเมื่อปอมันดันขั้นมาบนตัวผม...แล้วขยับเบา ๆ ...

“ไปพร้อมกันนะครับ…อืออออออ...อ่า....อืมมมมมมมม...อะ....อ่ออออออออ...”

หลังจากนั้นผมกับไปปอก็จูบกันอีกครั้ง....แล้วหลับไปด้วยอ้อมกอดแห่งรักที่มันกลับมาอยู่ที่เดิม...ที่ผมรออยู่...

 ............จบไปแล้วค่ะสำหรับคู้ปอกับลม...เหลืออีกสองคู่ยังไงมาลุ้นกันต่อนะค่ะ........^^