รักสุดฤทธิ์

แค่รัก(เก่า)12

“แล้วเดี๋ยวน้องกลับไงละเนี่ย…เย็นมากแล้ว…”

“อ่อ…ผมคงต้องโบกรถด้านหลังมอมั้งครับ…”

“แล้วน้องพักอยู่ที่ไหน…...”

“ผม….พักกับเพื่อน...แถวร้าน คาเฟมาย…อะ”

“อืม…อ่อ…พอดีพี่ติดประชุมคณะด้วยสิ…ไม่งั้นไปส่งได้สบายเลย”

“ไม่เป็นไรเลยครับ…ผมกลับเองได้…”

ผมพูดลางพยุงตัวขึ้น…เพื่อจะลุกไปหยิบกระเป๋า...แต่เสียงไลน์ผมเด้งขึ้นมาชะก่อน…เป็นไลน์ที่ผมไม่คุ้นเลย…

“มึง….เป็นไงบ้าง…อ่อ…อยู่ไหนว่ะ..”

“อ่อ…คุณเป็นเพื่อนผมเหรอ…ผมขอโทษทีที่จำคุณไม่ได้”

“กู…ถามว่ามึงอยู่ไหน!!”

“ผมอยู่ห้องพยาบาล…อ่อ…ตกลงคุณเป็นใครเหรอครับ…”

“งั้น…มึงรอตรงนั้น…เดี๋ยวกูไปรับ”

“ดะ…เดี๋ยว….” ผมไม่เข้าใจเลยว่า…เค้ามีเบอร์ผมได้ยังไง…ละที่สำคัญเค้าเป็นใคร…การที่เค้ารุกผมแบบนี้…แสดงว่า…เค้าคงรู้จักผมพอสมควร…

“อ่อ…เดี๋ยวเพื่อนผมเค้าจะมารับแล้ว…ผมขอตัวก่อนนะครับ…”

“แล้วอย่าลืมทำความสะอาดแผล…เช็ดแผล..ด้วยล่ะ….”

“ครับ”

ผมรอประมาณ สิบนาทีก็ยังไม่เห็นมีใครมา…ผมจึงทำท่าจะเดินกลับไปแต่…

“มารอ…สามีคนไหนว่ะ…ไอ้ปอ”

“ลม!!!”

“ตกใจไรว่ะ…ผิดหวังรึไงที่เจอกู” คนตรงหน้าผมตอนนี้…ดูเงียบและเศร้ามาก…มือที่พันผ้าก็อชไว้…ตอนนี้เริ่มมีเลือดจาง ๆ ซึมออกมาแล้ว

“เปล่า…ผมแค่ไม่คิดว่าจะเจอคุณ”

“อ่อ…มือมึงเป็นไงบ้าง…จะ…เจ็บรึเปล่า”

“ไม่เป็นไรหรอก…แค่ผมไม่ได้ลงแข่งวาดรูปแล้ว…ความจริงผมก็ไม่ควรวาดมันด้วยซ้ำ…ถ้าคุณไม่มีไรแล้ว…ผมขอตัว”

“เดี๋ยว!!!...อ่อ…กูไปส่ง…” ผมดันหลังมันให้เดินเข้าไปตรงที่รถผมจอดอยู่…แต่มันไม่ยอมเข้าไปสักที…ผมจึง…

“มึงจะเข้าไปดีๆ หรือจะต้องให้กูถีบมึงเข้าไป…ห๊ะ!!!”

“มะ..ไม่ต้อง….”

ผมจนปัญญาที่จะขัดมันแล้ว…เพราะยิ่งผมพูด…มันยิ่งทำให้ลมโมโห…

“อ่อ…ลมจะพาผมไปไหน…ทางนี้ไม่ใช่บ้านผมนะ…ละ..ลม”

“เงียบ!!!...อย่าพูดมาก…กูแค่อยากพามึงไปซื้อข้าวกิน…กูหิว!!!”

“แล้วก็ไม่บอก…ปล่อยให้โวยวายอยู่ได้…อ่อ…ลม…ใช่คนที่ไลน์ไปหา…ผมเมื่อตอนเย็นรึเปล่า…” ผมตกใจที่มันถามและไม่คิดว่ามันจะนึกว่าเป็นผม…

“บ้า!!!....กูไม่เล่นไลน์…เล่นเฟส…มึงก็รู้…”

“งั้น…ก็…ขอโทษนะครับ…ผมแค่ลองถามดู…แค่นั้น”

“อะ…ถึงแล้ว…ลงไป…เร็วๆ”

“เห้ย!!...แต่นี้มัน…ไม่ใช่ร้านอาหาร…ละ…ลม…พามาที่นี่ทำไม” ผมมองหน้าไอ้ปอที่ตอนนี้โวยวายผม…เมื่อเห็นว่าผมพามันมาที่…สวนน้ำแห่งหนึ่ง…ผมรู้ว่าปอมันชอบมาที่นี่…แต่มันไม่ได้มาเล่นน้ำหรอกครับ…มันมาเพื่อถ่ายรูปต่างหาก…ผมต่างหาก…

“ลม…ปอ…ว่าเรากลับกันดีกว่านะ…อย่าทำแบบนี้เลย…”

“หมับ!!!...กู…คิดถึงมึง…อยากให้มึงกลับมาคบกู…กลับมารักกูเหมือนเดิม…ได้ไหมว่ะ…”

“ลม!!!”

“กู…ขอโทษที่ทำให้มึงเจ็บ…ขอโทษที่ทำให้มึงต้องไม่ได้ลงแข่ง…กูขอโทษ”

“เก็บคำขอโทษไว้เถอะ…ผมไม่เคยโกรธคุณ…และผมจำได้เสมอว่าคุณเกลียดผม…คุณไม่ควรอยู่…ไม่ควรเอาใจ…ไม่ควรทำดีกับคนที่คุณเกลียด…อ่อ…ทุกอย่างระหว่างเรา…ผมไม่ต้องการมันแล้ว…”

“แต่กู…ต้องการ…และ….กูต้องได้!!!!”

..................จบตอนแล้วค่ะ........ตอนต่อไปจะเป็นยังไง....^^มาลุ้นกันต่อนะค่ะ