รอ...วันที่เธอจะรักกัน
เขียนโดย 
Kzlovepf
วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
29) ไม่ใจอ่อนง่ายๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟาง: คิดเหรอว่าให้ทุกคนช่วยแล้วฟางจะใจอ่อน ฟางจะไม่โง่อีกแล้ว
พ่อฟาง: ฟางลูก ฟางเปิดประตูหน่อย
ฟาง: มีอะไรคะพ่อ
พ่อฟาง: ให้พี่เขาอยู่ห้องนี้นะ
ฟาง: ไม่คะ
พ่อฟาง: นี่คือคำสั่ง พ่อไม่เคยบังคับอะไรฟางเลยนะ เรื่องแต่นี้ คงจะได้นะ
ฟาง: พ่อคะ ห้องอื่นก็มีตั้งเยอะ ทำไม ต้องมานอน
ป็อบ: ผมว่า ผมกลับไปอยู่ โรงแรมดีกว่าครับ
พ่อฟาง: เอากระเป๋ามาป็อบ (ถือกระเป๋าป็อบปี้แล้วก็เข้าไปในห้องฟาง)
ฟาง: ทำไมพ่อทำแบบนี้ละคะ ทำไม ไม่มีใครเห็นใจฟางบ้างเลย
พ่อฟาง: แล้ว ฟางละ เห็นใจ พี่เขาบ้างมั้ย
ฟาง: คะ ได้คะ ฟางผิดเอง
ป็อบ: ฟางพี่ขอโทษนะ ที่ทำให้ฟางโกรธ
ฟาง: ไม่จำเป็นหรอกคะ
เมื่อเข้ามาในห้อง ป็อบปี้ก็เก็บเสื้อผ้า แล้วก็ของใช้ส่วนตัวไว้ในห้องน้ำ แล้วก็เห็นฟางกำลัง เอาหมอนมาวางที่พื้น
ป็อบ: ฟางทำอะไร
ฟาง: ฉันจะนอนตรงนี้
ป็อบ: นอนตรงนี้ได้ยังไง ฟางท้องอยู่นะ นอนที่พื้นไม่ได้ พี่นอนเอง
ฟาง: ไม่เป็นไร หรอกคะ ถ้าเกิดคุณป็อบปี้ นอนที่พื้นแล้วทุกคนมาเห็น ฉันก็โดนด่าสิคะ
ป็อบ: ฟาง ฟางเลิกพูดจา ประชด ประชัน พี่สักทีได้มั่ย พี่ขอร้อง
ฟาง: หลีก ฉันจะออกไปข้างนอก
ป็อบ: พี่ท้อเหลือเกินฟาง
ฟาง: ถ้าคุณท้อ คุณก็เลิกทำสิ มันง่ายจะตาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
