Hello soul mate

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.

  35 ตอน
  323 วิจารณ์
  73.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ตอนที่8 ไม่มีใครยอมใคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย อะไรคะเนี่ย”ฟางที่เปิดประตูบ้านเข้ามาก็ตกใจเมื่อเห็นธามไทยื่นช่อดอกกุหลาบสีแดงให้ฟาง

 

 

 

 

 

“วันนี้วันหยุด เราไปเที่ยวกันนะครับ”ธามไทพูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย รายนี้เค้าไม่ไปไหนหรอกน้อง เค้าน่ะต้องเฝ้าคาน”ป๊อปปี้ที่ไปวิ่งมากับโทโมะก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เก็บปากไว้แตกหน้าหนาวเถอะนายน่ะ”ฟางหันขวับไปว่าป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“นั่นแน่ฟาง อะไรยังไงๆ วันหยุดแท้ๆ น้องเค้ายังมาหาพร้อมกับช่อดอกไม้”แก้วออกมาเห็นเข้าก็รีบ

แซว

 

 

 

 

 

 

“เอ้าแก้ว เธอควรจะยินดีกับเพื่อนสิ ที่ได้ลงจากคานแล้วนะ”ป๊อปปี้ได้ทีรีบไปไปสมทบกับแก้วแซว

ฟาง

 

 

 

 

 

“นี่พวกนาย ว่างมากก็เข้าบ้านไปเลยนะ”ฟางรีบโวย

 

 

 

 

“อ๋อ จะได้ไปจู๋จี๋กับน้องเค้าสะดวกๆว่างั้น”แก้วแซว

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะทุกคน”แคทเดินเข้ามาทักทุกคนหน้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แคทมาแต่เช้าเลย ยังไม่อาบน้ำ แหะๆ”ป๊อปปี้เหวอเมื่อแคทมาหาถึงบ้านพลางเกาหัวแก้เขิน

ฟางเห็นก็ชะงัก

 

 

 

 

 

“มากันเยอะเลย เข้าไปในบ้านก่อนนะคะทุกคน”ฟางรีบชวนทุกคนเข้าไปในบ้านแทน

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะแคทไม่ถือหรอกเพราะป๊อปไปออกกำลังกายนิ งั้นไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวแคทแกะโจ้ก

ให้”แคทพูดระหว่างเดินเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

“ทานอะไรมารึยังธาม”ฟางรีบถามธามไท

 

 

 

 

“ทานมาแล้วครับ พี่ฟางยังไม่ได้ทานอะไรหรอครับ”ธามไทรีบถามฟางด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“มองดูเพื่อนมีคนมาจีบก็ชื่นใจเนาะว่ามั้ย”แก้วพูดขึ้นเมื่อเดินตามคู่ป๊อปปี้กับคู่ของฟาง

 

 

 

 

 

“นั่นน่ะสิ เพื่อนมีคนจีบเราก็แฮปปี้ แต่เธอล่ะ ไม่อยากมีคนมาจีบบ้างหรอ”โทโมะถาม

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ใครจะไปอยากมาคบคนอย่างชั้น สวยก็ไม่สวย หน้าก็ไม่แต่ง ปากร้าย ขี้เกียจ กินจุอีก”แก้ว

พูดถึงตัวเอง

 

 

 

 

 

“ก็แต่งสักนิด เงียบสักหน่อย เรื่องกินไม่ใช่ประเด็นแค่นี้ก็โอแล้วนิ”โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว ทั้ง

คู่สบตากันนิ่ง

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะครับที่ซื้อโจ้กมาให้ เอ่อ จริงๆไม่ต้องก็ได้ ลำบากแคทเปล่าๆ”ป๊อปปี้ที่อาบน้ำเสร็จก็

ออกมานั่งที่โต๊ะ

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรป๊อป นี่แคทมาเนี่ยไม่ได้มาซื้อโจ้กให้ป๊อปกินฟรีๆน้า”แคทพูดแล้วยื่นตั๋วละครเวทีให้

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“โอ้โห นั่นไงว่าละต้องไม่ได้กินฟรี”ป๊อปปี้หัวเราะแล้วรับบัตรมาดู

 

 

 

 

 

“ตอน3โมงมีละครเวทีการกุศลไปเป็นเพื่อนแคทหน่อยนะคะ”แคทรีบอ้อน ป๊อปปี้คิดถึงอดีตที่ฟาง

เคยชวนไปดูละครเวที

 

 

 

 

 

 

 

อะไรเนี่ย โตเป็นสาวแล้วยังจะดูอีกนะโฉมงามกับเจ้าชายอสูรน่ะป๊อปปี้พูดเมื่อฟางยื่นบัตรละครมา

ให้

 

 

 

 

นะๆ เป็นงานละครการกุศล ฟางได้บัตรมาจากเพื่อนในคณะ ไปดูเป็นเพื่อนตอนเย็นนี้หน่อยนะ

คะๆฟางรีบอ้อน

 

 

 

 

แต่งานเขียนแบบยังไม่เสร็จเลยอ่ะฟาง นี่ก็ต่อโมเดลอีกป๊อปปี้พูดแล้วโชวืงานที่ยังไม่เสร็จ

 

 

 

 

ก็ป๊อปอ่ะมัวแต่ไปเล่นรักบี้กับเพื่อนๆ ไม่เคลียร์งานให้เสร็จก่อนล่ะฟางบ่น

 

 

 

 

เอ้า ก็เพื่อนไม่ได้เจอกันนานมันกลับมาจากนอก ก็ถ้าทำคืนนี้เดี๋ยวเสร็จทันส่งพรุ่งนี้ล่ะน่าป๊อปปี้

พูดไม่สนใจฟาง

 

 

 

 

นี่ตกลงจะไปดูละครกับฟางสินะฟางพูด

 

 

 

ใช่ งานไม่เสร็จอ่ะป๊อปปี้ตอบ ฟางมองนิดนึงก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

ให้ไปรับมั้ย อ้าว ไปซะละป๊อปปี้หันไปสนใจงานแล้วหันกลับมาถามพบว่าฟางไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ยังฟังอยู่รึเปล่าเนี่ย”แคทเรียกป๊อปปี้ให้ได้สติ

 

 

 

“อ้อ จ้า แล้วไปดูเรื่องอะไรหรอ”ป๊อปปี้รีบถาม

 

 

 

 

“โฉมงานกับเจ้าชายอสูรค่ะ เป็นละครมิวสิคเคิล ไปน้าๆ”แคทอ้อน ป๊อปปี้ชะงักเพราะดันเป็นเรื่อง

เดียวกับที่ฟางเคยชวน

 

 

 

 

“ครับ เอางั้นก็ได้ครับ”ป๊อปปี้เห็นลูกอ้อนแคทก็รีบตกลง แคทดีใจหอมแก้มป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“นี่จะออกไปไหนกันคะเนี่ย”ฟางถามเมื่อนั่งอยู่กับธามไทแล้วแคทและป๊อปปี้เดินออกมา

 

 

 

 

 

 

“ก็จะไปดูละครเวทีโฉมงามกับเจ้าชายอสูรค่ะ เป็นละครเวทีการกุศลด้วยนะคะ”แคทพูดทำให้ฟาง

ชะงัก

 

 

 

 

 

“แหม ไม่ยักจะรู้ว่าใจบุญกับเค้าด้วยเนาะ”ฟางนึกถึงเมื่อก่อนแล้วพูดประชด

 

 

 

 

 

“พี่ฟางอยากดูมั้ยครับ ผมว่าจะชวนพี่ฟางไปดูเหมือนกัน”ธามไทพูดแล้วโชว์บัตรละครเวทีให้ฟาง

 

 

 

 

“ว้าว เรื่องนี้สมัยเรียนมหาลัยฟางชอบมากเลยค่ะ ฟางไปดูกับเพื่อนอยู่”ฟางพูด

 

 

 

 

“ครับ งั้นคราวนี้พี่ฟางสบายหน่อยนะครับเพราะที่นั่งที่ผมได้มาเป็นที่นั่งวีไอพี เป็นโซฟายกชั้นขึ้นมา

พี่ฟางจะได้ไม่ต้องเจ็บหลังแล้วยืดคอดูละคร”ธามไทพูด ทำให้ป๊อปปี้แอบเบ้ปาก

 

 

 

 

 

 

“ไปเถอะครับแคท เรารีบไปต่อแถวกับที่นั่งธรรมดาๆของเราเถอะ ไม่ได้สบายมากมายแต่ก็มีความ

สุข”ป๊อปปี้ที่นิ่งสักพักแล้วพูดขึ้นมาพลางโอบเอวแคท คำพูดที่แฝงไปด้วยความน้อยใจฟางที่เคย

ชอบว่าให้เขาปรับตัวมาเสมอๆ

 

 

 

 

 

“ไปเถอะธาม พี่อยากดูละครจะแย่อยู่แล้ว”ฟางพูดจบก็ดึงธามไทออกไปที่รถทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหม่ออีกแล้ว นี่เฟย์เครียดเรื่องงานหรอ เดี๋ยวแก่ไวนะ”จงเบถามเฟย์ที่มาทานข้าวที่ร้านตัวเองก็

เอาแต่เหม่อลอย

 

 

 

 

“ไม่เอาน้า เฟย์ไม่อยากแก่ โอปป้าอ่า”เฟย์ได้สติก็รีบพูดแล้วตักอาหารเข้าปาก

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ เห็นเฟย์ยิ้มพี่ก็ดีใจแล้วครับ เอาอะไรเพิ่มอีกมั้ยเดี๋ยวพี่จะไปบอกแม่ครัวทำให้”จงเบพูด

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะๆ แค่นี้ก็อิ่มแล้ว เดี๋ยวเฟย์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำหรอกนะคะ”เฟย์พูดแล้วเดินไปเข้า

ห้องน้ำ

 

 

 

 

 

“ว้ายอะไรเนี่ย”เมื่อออกมาจากห้องน้ำเฟย์ก็ถูกเขื่อนลากเข้าไปในห้องเก็บของ

 

 

 

 

“โอ้โห วันก่อนคน เมื่อวานคน วันนี้ก็พี่จงเบ เธอนี่เสน่ห์แรงดีเนาะ”เขื่อนล๊อคตัวแล้วพูดประชด

 

 

 

 

“แน่นอน เพราะตั้งแต่ชั้นออกมาจากคนเก่าที่มันแย่ๆแล้ว ก็มีหนุ่มๆมารุมล้อมใครๆก็อยากได้

ชั้น”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

“หนุ่มๆของเธอแต่ละคนเค้าคงชอบเนาะ ผู้หญิงมีราคีแล้วน่ะ”เขื่อนรีบว่า เฟย์หันขวับมามอง

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะ พี่ป๊อป แล้วก็โอปป้า เป็นคนดีพอที่จะมองข้ามเรื่องนี้ไป หลีก ชั้นจะไปหาโอปป้า”เฟย์ว่า

แล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

“อ้อ หรอ งั้น ไม่แคร์เรื่องมีราคีแล้ว งั้นก็ขอลองหน่อยละกัน”เขื่อนยิ้มเยาะก็ดึงฟางมาบดจูบอย่าง

ร้อนแรง โดยที่เฟย์ทุบอกกว้างและพยายามขัดขืนหนี แต่เขื่อนกลับผลักเฟย์ชิดกำแพงแล้วจูบไม่

ปล่อยก่อนจะบีบขยำอกสวยอย่างแรง

 

 

 

 

 

“หึ แค่นี้ทำเป็นอ่อนระทวยติดเครื่องไวดีจริง”เขื่อนถอนจูบแล้วออกมาพูดเยาะเย้ยเพราะตั้งใจจะ

แกล้งเฟย์

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว”เฟย์ผลักเขื่อนแล้วว่าก่อนจะตบหน้าแล้ววิ่งออกไป

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ นี่เกิดอะไรขึ้นเฟย์”จงเบตกใจเมื่อเห็นเฟย์วิ่งร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

“โอปป้า พาเฟย์กลับบ้านที เฟย์ไม่อยากอยู่ที่นี่ ฮือๆ”เฟย์โผเข้ากอดจงเบด้วยความกลัวแล้วร้องไห้

ออกมา จงเบตกใจรีบพาเฟย์ออกไปจากร้านตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

“เชอะ แค่นี้ทำเป็นร้องไห้อย่างไม่เคยโดนจูบ มากกว่านี้ก็เคยมาแล้ว”เขื่อนออกมาจากห้องเก็บของ

เห็นเฟย์กอดกับจงเบแล้วพากันออกไปนอกร้านก็ว่า ก่อนจะเดินออกไปจากร้านอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำอะไรน่ะ”โทโมะเรียกแก้วที่นอนตรงเปลใส่หูฟังดูหนังในไอแพตก็รีบเรียก

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นาย ชั้นตกใจหมด นี่มาดูด้วยกันมั้ย พระเอกกำลังจะจูบนางเอกเลย”แก้วพูดแล้วเอาหูฟังข้าง

นึงให้โทโมะใส่

 

 

 

 

 

 

“แก้วชอบดูหนังประเภทไหนหรอ”โทโมะนั่งดูหนังข้างแก้วแล้วถาม

 

 

 

“อ๋อ ดูได้ทุกแนวน่ะ ทำไมหรอ”แก้วถาม

 

 

 

 

 

“เย็นนี้ไปดูหนังกันป้ะ เหนมีหนังเข้าเรื่องนึงน่าสนดี แต่หาเพื่อนไปดูด้วยไม่ได้เลย”โทโมะพูด

 

 

 

 

“อะไรเนี่ย นี่จีบชั้นหรอยะ”แก้วหันไปถามโทโมะ

 

 

 

 

“บ้า ไปดูป้ะล่ะ เดี๋ยวเลี้ยงตั๋วหนัง”โทโมะพูดต่อ

 

 

 

 

“ว้าว ขอฟรีแบบนี้ไปอยู่แล้วล่ะ ไปเลยม้ะ เผื่อตั๋วเต็ม”แก้วเมื่อได้ยินว่าเลี้ยงตั๋วก็รีบตกลงก่อนจะวิ่ง

ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า โทโมะมองตามแก้วแล้วส่ายหน้าขำก่อนจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปดูหนังกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สนุกมากเลยว่ามั้ยป๊อป แคทอ่ะชอบตอนฉากที่เบลล์สารภาพรักกับเจ้าชายอสูรซึ้งมากเลย”แคท

พูดเมื่อออกมาจากโรงละครกับป๊อปปี้

 

 

 

 

“ดีเนาะ คงจะมีแค่ในนิทานเท่านั้นล่ะที่นางเอกจะตกหลุมรักพระเอกจากภายในไม่ใช่รูปลักษณ์

ภายนอก”ป๊อปปี้เดินพูดกับแคท ทำให้ยืนรอธามไทชะงักและนิ่งฟัง

 

 

 

 

“แหม นี่แอบน้อยใจความรักเปล่าเนี่ย”แคทแซว

 

 

 

 

“บ้า แต่ เอ่อ ก็มีบ้างล่ะ ก็คนมันเคยเจ็บมาก่อนนินา”ป๊อปปี้อึกอักแต่เจอสายตาของแคทจึงยอม

สารภาพ

 

 

 

 

 

 

“โอ๋ๆ ไม่เอาไม่เศร้านะ นี่ไม่ต้องเศร้า เดี๋ยวพาไปเล่นดนตรีแล้วร้องเพลงที่ร้าน”แคทโอบไหล่แล้ว

โอ๋ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“แหม นี่ก็ชงเข้าไปทำงานที่ร้านตลอด คร้าบ รู้แล้วคร้าบเดี๋ยวจะไปร้องเพลงแล้วคร้าบ”ป๊อปปี้ยิ้ม

ออกมาเมื่อเจอมุกของแคท ก่อนจะเดินออกไปจากโรงละครกับแคท

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาหลบอะไรตรงนี้ครับพี่ฟาง”ธามไทที่คุยกับเพื่อนเสร็จก็เดินมาทักฟาง

 

 

 

 

 

“ธาม ถามอะไรหน่อยสิ ถ้าเกิดเราคบกับแฟนแล้วมันผิดหรอที่เราต้องคบกันแล้วมองแต่เรื่อง

ภายนอก เช่นพวกนึกถึงอนาคต คิดถึงเพื่อนเวลาแฟนเราทำอะไรแย่ๆประมาณนี้”ฟางนิ่งสักพักก่อน

จะถาม

 

 

 

 

 

“ไม่นี่ครับ แต่การที่มองภายนอกไป ก็ไม่ดี แล้วการไม่แคร์อะไรเลย ก็ไม่ดี ผมว่า ถ้าจะคบกันใช่

ครับเรื่องความมันเป็นเรื่องของคน2คน แต่อย่าลืมว่าคน2คนเค้าไม่อยู่ด้วยกันบนโลก ดังนั้น เราควร

จะอยู่ในความพอดีไม่มากไป และก็ไม่น้อยไปครับ”ธามไทตอบฟางและอธิบายเหตุผล

 

 

 

 

 

“โอ้โห ละเอียดเป้ะ นี่ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าธามที่ดูเฮฮาร่าเริง จะเป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มาก

เลยนะ”ฟางชม

 

 

 

 

 

“แล้วเป็นผู้ใหญ่พอที่พี่ฟางจะรักได้มั้ยครับ”ธามไทกระแซะถามฟาง

 

 

 

 

 

“บ้า หิวละ ไปหาอะไรกินกันเถอะ”ฟางไม่ตอบก่อนจะเดินหนีธามไทยิ้มก่อนจะเดินตามฟางออกไป

 

 

 

 

 

 

 

ก็นะ คนใหม่ที่เข้าเค้าแสนดี กับคนเก่าที่ไม่ค่อยจะดูแล จะเป็นยังไงต้องติดตามกันน้า

 

 

วันนี้อัพดึกหน่อยน้า โทษที5555

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา