พรหมรักลวงใจ
8.3
เขียนโดย อโณทัย
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.44 น.
40 ตอน
105 วิจารณ์
60.15K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2557 22.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ทำไมเราจะต้องพักที่นี่ก่อนด้วยล่ะคะ"ฟางถามด้วยความสงสัย เธอไม่เข้าใจ
ว่าทำไมเขาถึงไม่ขับรถเข้ากรุงเทพเลย
"เธอจะให้ฉันเหนื่อยตายรึไง กรุงเทพมันไกลมากนะ"
"จริงด้วย"ฟางลืมไป ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างๆฟาง
"เราก็นอนที่โรงแรมนี้ไปคืนนึงก่อน แล้วพรุ่งนี้ถึงจะเดินทางต่อ"
"ค่ะ"ฟางเดินไปเก็บข้าวของให้ป๊อปปี้
"งั้นเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"เขาบอก
"เร็วๆนะคะ ฟางก็อยากอาบเหมือนกัน ฟางร้อน"
"ร้อนก็มาอาบด้วยกันมา"ป๊อปปี้อุ้มร่างบางขึ้น
"ไม่เอานะคะ"ฟางรีบพูดทันที
"แค่อาบน้ำด้วยกัน ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"
"คุณภาณุอาบก่อนดีกว่าค่ะ"ฟางถูกชายหนุ่มอุ้มไปที่ห้องน้ำ
"อีกหน่อยเราก็เป็นสามีภรรยากันล่ะ ไม่ต้องอายหรอก"
"ฟางยังไม่พร้อมค่ะ"ฟางบอกเขาตรงๆ
"ไม่พร้อมอะไรยัยบ้า แค่อาบน้ำด้วยกัน จะต้องพร้อมไม่พร้อมด้วยเหรอ"
เขาหัวเราะขำเธอนิดๆ
"ฟางเป็นผู้หญิงนะคะ"ฟางบอกหน้าแดง
"เธอไปรอก่อนล่ะกัน ไม่อาบก็ไม่อาบ"
"ไม่ใช่ไม่อาบค่ะ แต่จะอาบทีหลังคุณ"ฟางว่า
"อ่าๆ"ป๊อปปี้เดินเข้าไปอาบน้ำ
"คุณภาณุคะ"ฟางเคาะประตูเรียกเขา เมื่อเห็นเขาหายไปในห้องน้ำนานมาก
"หืม....อะไร"เสียงเขาดังออกมา
"เปล่าค่ะ ฉันก็นึกว่าคุณเป็นอะไร"
"อะไร เป็นห่วงฉันเหรอ"ป๊อปปี้เปิดประตูออกมา
"ฟางคิดว่าไปแอบหลับในห้องน้ำ"
"จะบ้ารึไง"ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆ
"งั้นฟางไปอาบบ้างนะคะ"ฟางกำลังจะเดินแต่ถูกมือใหญ่ดึงไว้
"ขับรถมาเหนื่อยๆขอให้ฉันได้ชื่นใจเล็กๆน้อยๆบ้างสิ"ป๊อปปี้ค่อยๆดันตัว
ฟางให้นอนลงบนเตียง
"อะ...อะไรคะ"
"เธอกลัวฉันมากเหรอ ฟาง"เขามองสบตาหญิงสาวนิ่ง
"คุณภาณุ ปล่อยฟางเถอะนะคะ"
"ไม่"ป๊อปปี้ล็อคตัวเธอเอาไว้ไม่ให้เธอหนีก่อนจะเริ่มไซร้ซอกคอเธอช้าๆ
"คุณภาณุ ปล่อยฟาง"ฟางขัดขืนทันที
"อย่ามาเล่นตัวเลย ฉันรู้น่าว่าเธอเคยมาแล้ว"
"คุณพูดอะไรน่ะ"ฟางใช้แรงทั้งหมดผลักเขาออกทันที
"พูดความจริงไง เธอก็คงเหมือนน้องสาวของเธอ คงเละไม่ต่างกัน"
ป๊อปปี้ดูถูก ฟางนิ่งน้ำตาซึมเสียใจ
"ทำไมคุณพูดแบบนี้ ฮึก...นี่คุณคบกับฉันแค่ให้ฉันเป็นที่ระบายใช่ไหม"
"ไม่ใช่นะ ฟาง มันจะไปกันใหญ่แล้ว"ป๊อปปี้รีบพูด
"แล้วมันยังไงล่ะคะ ฮือ..."ฟางร้องไห้ไม่หยุด
"มันไม่มีอะไรทั้งนั้น โอเค....ฉันขอโทษ"
"ฮึก....ฮือ...ไม่เป็นอะไรค่ะ"เธอพูด
"เลิกร้องไห้ได้แล้ว"ป๊อปปี้ดึงฟางมากอด
"ปล่อยค่ะ ฟางอยากอยู่คนเดียว"
"ฟาง..."เขาอยากจะอยู่กับเธอแต่ดูจากท่าทางแล้ว หญิงสาวคงจะยังโกรธ
เขาอยู่ เขาเลยปล่อยเธอแล้วเดินออกไปจากห้องพัก
ที่ไร่กุหลาบจิระคุณ
"คิดถึงพี่ป๊อปฉันเลย"เฟย์มองดวงดาวบนท้องฟ้าก่อนจะถอนหายใจออกมา
"คิดถึงทำไม มีธามอยู่ด้วยทั้งคน"ธามไทยิ้มให้แฟนสาว
"มันคนละแบบกันนะ"เฟย์ว่าหน้ามุ่ยๆ
"อ่ะ...ธามล้อเล่นน่า อยากให้เฟย์ยิ้มได้นะ"
"รักธามที่สุด"สองหนุ่มสาวยืนกอดกันท่ามกลางแสงจันทร์
"เหอะ..."เขื่อนที่บังเอิญมาเห็นเข้า เขามองภาพตรงหน้าด้วยความปวดใจ
อย่างที่สุด
อัพแล้ว
ว่าทำไมเขาถึงไม่ขับรถเข้ากรุงเทพเลย
"เธอจะให้ฉันเหนื่อยตายรึไง กรุงเทพมันไกลมากนะ"
"จริงด้วย"ฟางลืมไป ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างๆฟาง
"เราก็นอนที่โรงแรมนี้ไปคืนนึงก่อน แล้วพรุ่งนี้ถึงจะเดินทางต่อ"
"ค่ะ"ฟางเดินไปเก็บข้าวของให้ป๊อปปี้
"งั้นเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"เขาบอก
"เร็วๆนะคะ ฟางก็อยากอาบเหมือนกัน ฟางร้อน"
"ร้อนก็มาอาบด้วยกันมา"ป๊อปปี้อุ้มร่างบางขึ้น
"ไม่เอานะคะ"ฟางรีบพูดทันที
"แค่อาบน้ำด้วยกัน ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"
"คุณภาณุอาบก่อนดีกว่าค่ะ"ฟางถูกชายหนุ่มอุ้มไปที่ห้องน้ำ
"อีกหน่อยเราก็เป็นสามีภรรยากันล่ะ ไม่ต้องอายหรอก"
"ฟางยังไม่พร้อมค่ะ"ฟางบอกเขาตรงๆ
"ไม่พร้อมอะไรยัยบ้า แค่อาบน้ำด้วยกัน จะต้องพร้อมไม่พร้อมด้วยเหรอ"
เขาหัวเราะขำเธอนิดๆ
"ฟางเป็นผู้หญิงนะคะ"ฟางบอกหน้าแดง
"เธอไปรอก่อนล่ะกัน ไม่อาบก็ไม่อาบ"
"ไม่ใช่ไม่อาบค่ะ แต่จะอาบทีหลังคุณ"ฟางว่า
"อ่าๆ"ป๊อปปี้เดินเข้าไปอาบน้ำ
"คุณภาณุคะ"ฟางเคาะประตูเรียกเขา เมื่อเห็นเขาหายไปในห้องน้ำนานมาก
"หืม....อะไร"เสียงเขาดังออกมา
"เปล่าค่ะ ฉันก็นึกว่าคุณเป็นอะไร"
"อะไร เป็นห่วงฉันเหรอ"ป๊อปปี้เปิดประตูออกมา
"ฟางคิดว่าไปแอบหลับในห้องน้ำ"
"จะบ้ารึไง"ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆ
"งั้นฟางไปอาบบ้างนะคะ"ฟางกำลังจะเดินแต่ถูกมือใหญ่ดึงไว้
"ขับรถมาเหนื่อยๆขอให้ฉันได้ชื่นใจเล็กๆน้อยๆบ้างสิ"ป๊อปปี้ค่อยๆดันตัว
ฟางให้นอนลงบนเตียง
"อะ...อะไรคะ"
"เธอกลัวฉันมากเหรอ ฟาง"เขามองสบตาหญิงสาวนิ่ง
"คุณภาณุ ปล่อยฟางเถอะนะคะ"
"ไม่"ป๊อปปี้ล็อคตัวเธอเอาไว้ไม่ให้เธอหนีก่อนจะเริ่มไซร้ซอกคอเธอช้าๆ
"คุณภาณุ ปล่อยฟาง"ฟางขัดขืนทันที
"อย่ามาเล่นตัวเลย ฉันรู้น่าว่าเธอเคยมาแล้ว"
"คุณพูดอะไรน่ะ"ฟางใช้แรงทั้งหมดผลักเขาออกทันที
"พูดความจริงไง เธอก็คงเหมือนน้องสาวของเธอ คงเละไม่ต่างกัน"
ป๊อปปี้ดูถูก ฟางนิ่งน้ำตาซึมเสียใจ
"ทำไมคุณพูดแบบนี้ ฮึก...นี่คุณคบกับฉันแค่ให้ฉันเป็นที่ระบายใช่ไหม"
"ไม่ใช่นะ ฟาง มันจะไปกันใหญ่แล้ว"ป๊อปปี้รีบพูด
"แล้วมันยังไงล่ะคะ ฮือ..."ฟางร้องไห้ไม่หยุด
"มันไม่มีอะไรทั้งนั้น โอเค....ฉันขอโทษ"
"ฮึก....ฮือ...ไม่เป็นอะไรค่ะ"เธอพูด
"เลิกร้องไห้ได้แล้ว"ป๊อปปี้ดึงฟางมากอด
"ปล่อยค่ะ ฟางอยากอยู่คนเดียว"
"ฟาง..."เขาอยากจะอยู่กับเธอแต่ดูจากท่าทางแล้ว หญิงสาวคงจะยังโกรธ
เขาอยู่ เขาเลยปล่อยเธอแล้วเดินออกไปจากห้องพัก
ที่ไร่กุหลาบจิระคุณ
"คิดถึงพี่ป๊อปฉันเลย"เฟย์มองดวงดาวบนท้องฟ้าก่อนจะถอนหายใจออกมา
"คิดถึงทำไม มีธามอยู่ด้วยทั้งคน"ธามไทยิ้มให้แฟนสาว
"มันคนละแบบกันนะ"เฟย์ว่าหน้ามุ่ยๆ
"อ่ะ...ธามล้อเล่นน่า อยากให้เฟย์ยิ้มได้นะ"
"รักธามที่สุด"สองหนุ่มสาวยืนกอดกันท่ามกลางแสงจันทร์
"เหอะ..."เขื่อนที่บังเอิญมาเห็นเข้า เขามองภาพตรงหน้าด้วยความปวดใจ
อย่างที่สุด
อัพแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ