พรหมรักลวงใจ

8.3

เขียนโดย อโณทัย

วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.44 น.

  40 ตอน
  105 วิจารณ์
  60.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2557 22.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ทำไมเราจะต้องพักที่นี่ก่อนด้วยล่ะคะ"ฟางถามด้วยความสงสัย เธอไม่เข้าใจ

ว่าทำไมเขาถึงไม่ขับรถเข้ากรุงเทพเลย

 

"เธอจะให้ฉันเหนื่อยตายรึไง กรุงเทพมันไกลมากนะ"

 

"จริงด้วย"ฟางลืมไป ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างๆฟาง

 

"เราก็นอนที่โรงแรมนี้ไปคืนนึงก่อน แล้วพรุ่งนี้ถึงจะเดินทางต่อ"

 

"ค่ะ"ฟางเดินไปเก็บข้าวของให้ป๊อปปี้

 

"งั้นเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"เขาบอก

 

"เร็วๆนะคะ ฟางก็อยากอาบเหมือนกัน ฟางร้อน"

 

"ร้อนก็มาอาบด้วยกันมา"ป๊อปปี้อุ้มร่างบางขึ้น

 

"ไม่เอานะคะ"ฟางรีบพูดทันที

 

"แค่อาบน้ำด้วยกัน ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"

 

"คุณภาณุอาบก่อนดีกว่าค่ะ"ฟางถูกชายหนุ่มอุ้มไปที่ห้องน้ำ

 

"อีกหน่อยเราก็เป็นสามีภรรยากันล่ะ ไม่ต้องอายหรอก"

 

"ฟางยังไม่พร้อมค่ะ"ฟางบอกเขาตรงๆ

 

"ไม่พร้อมอะไรยัยบ้า แค่อาบน้ำด้วยกัน จะต้องพร้อมไม่พร้อมด้วยเหรอ"

เขาหัวเราะขำเธอนิดๆ

 

"ฟางเป็นผู้หญิงนะคะ"ฟางบอกหน้าแดง

 

"เธอไปรอก่อนล่ะกัน ไม่อาบก็ไม่อาบ"

 

"ไม่ใช่ไม่อาบค่ะ แต่จะอาบทีหลังคุณ"ฟางว่า

 

"อ่าๆ"ป๊อปปี้เดินเข้าไปอาบน้ำ

 

"คุณภาณุคะ"ฟางเคาะประตูเรียกเขา เมื่อเห็นเขาหายไปในห้องน้ำนานมาก

 

"หืม....อะไร"เสียงเขาดังออกมา

 

"เปล่าค่ะ ฉันก็นึกว่าคุณเป็นอะไร"

 

"อะไร เป็นห่วงฉันเหรอ"ป๊อปปี้เปิดประตูออกมา

 

"ฟางคิดว่าไปแอบหลับในห้องน้ำ"

 

"จะบ้ารึไง"ป๊อปปี้หัวเราะเบาๆ

 

"งั้นฟางไปอาบบ้างนะคะ"ฟางกำลังจะเดินแต่ถูกมือใหญ่ดึงไว้

 

"ขับรถมาเหนื่อยๆขอให้ฉันได้ชื่นใจเล็กๆน้อยๆบ้างสิ"ป๊อปปี้ค่อยๆดันตัว

ฟางให้นอนลงบนเตียง

 

"อะ...อะไรคะ"

 

"เธอกลัวฉันมากเหรอ ฟาง"เขามองสบตาหญิงสาวนิ่ง

 

"คุณภาณุ ปล่อยฟางเถอะนะคะ"

 

"ไม่"ป๊อปปี้ล็อคตัวเธอเอาไว้ไม่ให้เธอหนีก่อนจะเริ่มไซร้ซอกคอเธอช้าๆ

 

"คุณภาณุ ปล่อยฟาง"ฟางขัดขืนทันที

 

"อย่ามาเล่นตัวเลย ฉันรู้น่าว่าเธอเคยมาแล้ว"

 

"คุณพูดอะไรน่ะ"ฟางใช้แรงทั้งหมดผลักเขาออกทันที

 

"พูดความจริงไง เธอก็คงเหมือนน้องสาวของเธอ คงเละไม่ต่างกัน"

ป๊อปปี้ดูถูก ฟางนิ่งน้ำตาซึมเสียใจ

 

"ทำไมคุณพูดแบบนี้ ฮึก...นี่คุณคบกับฉันแค่ให้ฉันเป็นที่ระบายใช่ไหม"

 

"ไม่ใช่นะ ฟาง มันจะไปกันใหญ่แล้ว"ป๊อปปี้รีบพูด

 

"แล้วมันยังไงล่ะคะ ฮือ..."ฟางร้องไห้ไม่หยุด

 

"มันไม่มีอะไรทั้งนั้น โอเค....ฉันขอโทษ"

 

"ฮึก....ฮือ...ไม่เป็นอะไรค่ะ"เธอพูด

 

"เลิกร้องไห้ได้แล้ว"ป๊อปปี้ดึงฟางมากอด

 

"ปล่อยค่ะ ฟางอยากอยู่คนเดียว"

 

"ฟาง..."เขาอยากจะอยู่กับเธอแต่ดูจากท่าทางแล้ว หญิงสาวคงจะยังโกรธ

เขาอยู่ เขาเลยปล่อยเธอแล้วเดินออกไปจากห้องพัก

 

ที่ไร่กุหลาบจิระคุณ

"คิดถึงพี่ป๊อปฉันเลย"เฟย์มองดวงดาวบนท้องฟ้าก่อนจะถอนหายใจออกมา

 

"คิดถึงทำไม มีธามอยู่ด้วยทั้งคน"ธามไทยิ้มให้แฟนสาว

 

"มันคนละแบบกันนะ"เฟย์ว่าหน้ามุ่ยๆ

 

"อ่ะ...ธามล้อเล่นน่า อยากให้เฟย์ยิ้มได้นะ"

 

"รักธามที่สุด"สองหนุ่มสาวยืนกอดกันท่ามกลางแสงจันทร์

 

"เหอะ..."เขื่อนที่บังเอิญมาเห็นเข้า เขามองภาพตรงหน้าด้วยความปวดใจ

อย่างที่สุด

 

 

อัพแล้ว 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา