พรหมรักลวงใจ
เขียนโดย 
อโณทัย
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.44 น.
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2557 22.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟาง"เขาคว้าแขนเธอเอาไว้
"มีอะไรอีกล่ะคะ"ฟางถามแต่ไม่ยอมหันมามอง
"ฉันตกลงกับแบมไปแล้วว่าจะเป็นแค่เพื่อน"
"เหรอคะ"ฟางยังคงทำเฉยเมย
"อืม เชื่อใจฉันนะ ฟาง"ป๊อปปี้จับตัวหญิงสาวให้หันมามองเขา
"ถ้าคุณภาณุไม่ได้นอกใจฟาง ฟางก็จะรัก จะเป็นภรรยาที่ดีของคุณ"
ฟางบอกอย่างจริงจัง
"น่ารักที่สุด"ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะดึงตัวฟางมากอด
"อรุณสวัสดิ์"โทโมะเอ่ยทักทายเมื่อเห็นแก้วเดินมา
"ค่ะ"แก้วยิ้มๆก่อนจะหันไปรดน้ำต้นกุหลาบ
"พ่อให้มาชวนเธอไปทานข้าวเช้าด้วยกัน"
"ฝากขอบคุณด้วยนะคะแต่ไม่ดีกว่า แก้วว่าแก้วกินกับพวกคนงานดีกว่า"
แก้วว่า
"อย่าเสียมารยาทสิ"โทโมะว่า
"เอ่อ...ถ้างั้นก็ได้ค่ะ"แก้วยอมตกลง เขาจึงยิ้มออกมาแล้วพาแก้วเดินไป
"คุณโทโมะ แก้ว"ฟางยิ้มให้ทั้งสองทันที
"สวัสดีครับคุณฟาง"โทโมะยิ้มรับ
"ค่ะ แก้วมาทานข้าวด้วยก็ดีฟางจะได้มีเพื่อน"
"คุณฟางก็พูดไป"แก้วพูด
"ไป...แก้ว"ฟางพาแก้วไปนั่งด้วยกัน
"สองคนนี้สนิทกันดีเนอะ"ป๊อปปี้บอกโทโมะ
"ก็ว่างั้น"โทโมะมองสองสาวก่อนจะอมยิ้ม
"ทุกคนคะ"เฟย์วิ่งมาหน้าตาตื่น
"เฟย์ มีอะไรรึเปล่า"โทโมะถาม
"คือ แม่ค่ะ แม่หายตัวไป แต่เฟย์เจอจดหมายฉบับนี้"เฟย์รีบส่งให้ป๊อปปี้อ่าน
เขาหยิบเปิดอ่าน ก่อนจะทำหน้าเครียด
"ว่าไงคะ คุณภาณุ"ฟางรีบถาม
"ที่แม่หนีไปคงเป็นเพราะน้อยใจพ่อ"ป๊อปปี้บอก
"อะไร ตาป๊อป แกอย่ามาโบ้ยความผิดให้ฉันนะ"เคนตะเดินลงมากับพิมรีบพูด
"หรือมันไม่จริงล่ะครับพ่อ"ป๊อปปี้ว่า
"พี่ป๊อปใจเย็นๆ"เฟย์บอก
"แม่หายไปนะเฟย์ ยังจะให้พี่ใจเย็นอีกเหรอ"
"อ้าว..นี่คุณจินนี่หายไปเหรอคะ"พิมแอบดีใจ
"ใช่ เธอมีส่วนรู้เห็นอะไรรึเปล่าเนี่ย"เฟย์ไม่ไว้ใจพิมเลย
"พิมจะไปรู้อะไรล่ะคะ"พิมว่า
"งั้นเดี๋ยวโมะจะออกไปตามหาแม่แถวๆไร่ของเราดู"
"แก้วไปด้วยค่ะ"แล้วแก้วก็ออกไปกับโทโมะ
"ฟางไปด้วย"ฟางกำลังจะไป แต่ป๊อปปี้ดึงเอาไว้
"เธอไปกับฉัน"เขาบอกก่อนจะพาเธอออกไป เฟย์มองผู้เป็นพ่ออย่างผิดหวัง
แก้วเดินไปที่ไร่เพื่อดูงานแทนพี่ชายทั้งสองคน
"คุณเคนว่าคุณจินจะหนีไปไหนคะ"พิมถาม
"เหอะ..คงจะอยากเรียกร้องความสนใจ"เคนตะว่า
"นั่นสินะคะ หรือไม่ก็มีชู้"พิมใสร้ายจินนี่
"ปล่อยไปเถอะ พิมพาฉันออกไปสูดอากาศหน่อย"
"ได้ค่ะ"พิมรีบพาเคนตะไปทันที
"แฮ่กๆ...แก้วหาทั่วไร่แล้ว ไม่มีเลยค่ะ"แก้ววิ่งมาบอกโทโมะ
"จริงเหรอ ฉันก็หาตรงท้ายไร่แล้วไม่เจอ"
"คุณป๊อปโทรมาบอกว่าจะเข้ากรุงเทพนะคะ"
"ห๊ะ...."โทโมะงงว่าป๊อปปี้จะไปทำไม
"คือ คุณป๊อปบอกว่าเผื่อคุณจินนี่จะกลับไปอยู่บ้านเดิม"
"จริงสินะ"โทโมะลืมคิดไป
"แล้วก็คุณฝากให้คุณดูแลงานที่ไร่แทนคุณป๊อปไปก่อนค่ะ"แก้วบอก
"อืม ขอบใจเธอมากนะที่บอก"
"ค่ะ"แก้วยิ้ม
"เธอเนี่ยน่ารักนะ ยิ้มที่ดูมีเสน่ห์เลย ฉันเชื่อว่าเธอต้องมีแฟนเร็วๆนี้แน่"
"เฮ้อ..."แก้วถอนหายใจคนที่เธออยากให้เป็นแฟนคือเขาคนเดียวเท่านั้นแหละ
"เป็นอะไรไปน่ะ"โทโมะถาม
"เปล่าค่ะ"แก้วรีบกลับมาทำตัวปกติ
"เป็นห่วงแม่จัง"โทโมะนั่งลงที่พื้นหญ้าอย่างกลุ้มๆ
"อย่าเครียดนะคะ แก้วเชื่อว่าคุณจินนี่จะต้องกลับมาค่ะ"แก้วให้กำลังใจ
"อืม ฉันก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้น"
"อย่ากลุ้มเลยนะคะ เดี๋ยวหมดหล่อกันพอดี"
"ฮ่าๆโอเคๆเธอนี่น่ารักจริงๆ"โทโมะหัวเราะออกมาได้ แก้วหน้าแดงเมื่อถูกเขา
ชม เขาจะรับรู้บ้างไหมนะว่าเขาทำให้เราหวั่นไหวได้มากขนาดนี้
อัพแล้ว เม้นต์ด้วยๆๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
