สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!
9.7
เขียนโดย TKda
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.
35 ตอน
1013 วิจารณ์
58.18K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) ผิดพลาด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ทำไมทำหน้าตกใจอย่างนั้นละ ไม่คิดถึงพวกชั้นหรอ"ทีเจพูดเเล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ไม่ต่างอะไรจากกวิน ในขณะที่แก้วเเละฟางกำลังมองหาทางหนีทีไล่
"พี่มาได้ยังไงค่ะ"ฟางถาม โถ่ใจดีสู้เสือมากเพื่อชั้น จะไปถามทำไม T^T เเต่ชั้นเองก็อยากรู้เหมือกันว่ามาได้ยังไง
"เธอนี่ถามอะไรโง่ๆนะ"กวินว่า ชั้นพึ่งเคยโดนด่าเเบบนี้ครั้งเเรกนี่แหละ ฟางคิดใจใน
"พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไงค่ะ!"ฟางพูดด้วยสายตาที่ดูไม่ค่อยพอใจนัก ยัยฟางยัยเย็นดิ ชั้นรู้ว่าเเกไม่ชินกับคำนี้เหมือนชั้น T^T
"หึๆๆๆ"กวินหัวเราะในลำคออย่างสระใจ
"ชั้นขอโทษนะ ฟาง แก้ว"เนยเเละเเจมเดินออกมาจากด้านหลังของทีเจเเละกวินก่อนจะกล่าวขอโทษเเล้วก้มหน้า
"อย่าบอกนะว่าเธอ.."แก้วเเละฟางพูดพร้อมมองแจมเเละเนยด้วยสายตาที่ผิดหวัง
"ใช่ ยัยสองคนนี้หักหลังเธอ เหมือนตอนที่พวกเธอหักหลังพวกชั้นไงละ แผนทั้งหมดที่เธอได้ยินจากปากยัยสองคนนี่ มันคือแผนของชั้นเอง"กวินพูดเเล้วยิ้มอย่างชัยชนะ
"ทำไมละเนยเเจม ไหนเธอบอกว่าชอบพี่กวินกับพี่ทีเจ ไหนเธอบอกว่าจะทำให้การต่อสู้นี้มันเสมอกันไงละ!"ฟางพูดด้วยความโกรธ แหงละฟางไม่ชอบคนโกหกนิ ชั้นได้เเต่เอามือเเตะบ่าฟางเพื่อให้ใจเย็นลง
"ขอโทษ...ขอโทษเพราะชั้นกับเเจมชอบพี่ทีเจกับพี่กวินไงละชั้นถึงต้องทพแบบนี้"เนยพูดเเล้วก้มหน้า
"ชั้นไม่เข้าใจ!"ฟางพูด ฟางจ๋า ใจเย็นๆก่อนตอนนี้เราอยู่ในสถานะที่เหมือนจะไม่สมควรพูดอะไร
"ชั้นยอมทรยศโรงเรียนเพราะพี่กวินบอกว่าถ้าโรงเรียนเขาชะนะเขาจะคบกับชั้นเเละพี่ทีเจเองก็จะคบกับเเจม"เนยพูด
"ไม่จริง.."แก้วพูดเเล้วมือที่จับบ่าฟางก็ล่วงลงมา
"ชั้นจำเป็นต้องทำตามเเผยที่พี่กวินคิดไว้โดยการเข้าหาเธอเเละหาทางให้เธอออกมาในคืนนี้ คืนก่อนวันตันสิน"เนยสารถาพออกมา
"..."แก้วเเละฟางต่างก็เงียบ
"เธอไม่มีทางหนีเเล้ว มากับพวกเราซะดีๆ"ทีเจพูดเเล้วยิ้มอย่างมีชัยชนะ
"..."
ฟึ่บ
เเละในตอนนั้น จู่ๆ คนนึงก็ปรากฏตัวขึ้นเเล้วจับ แจม กับเนยมายืนฝั่งเดียวกับชั้นเเละฟาง
"คราวหน้าระวังหลังด้วยล่ะกัน"
"พี่ป๊อปO_O!"ฟางมองคนที่ตอนนี้ยืนอยู่ข้างเธอพร้อมจับเเขนเนยเเละเเจมอยู่
"เดี๋นสเรามีเคียร์เเน่!"ป๊อปปี้หันมาพูดกับฟางก่อนจะทำหน้าดุๆ จนฟางต้องก้มหัวรับผิด
"ส่วนเธอ เธอนี่มันสร้างเรื่องได้ตลอดเวลาจริงๆ"ป๊อปปี้หันมาเอ็ดฟาง อ้าวเเล้วกัน T^T
"T^T"
"ไม่ต้องมาทำหน้าเเบบนั้น"ป๊อปปี้พูด
โหดอ่ะ T^T
"แก!!"กวินตวาดเสียงดัง
"ไง ชั้นคือเเคชเชอร์"ป๊อปปี้พูด วะ ว่าไงนะ
"ห๊ะ"ฟางพุดเเล้วหันหน้ามามองป๊อปปี้
"อย่ามามั่วนิ่ม! เเคชเชอร์โรงเรียนแก ไม่ใช่แก แกเป็นองครักษ์!"ทีเจพุด
"เออ เเล้วไงว่ะ เเค่เกิดอยากเป็นตอนนี้"ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย
"ทำไมอยากเป็นอะ"ฟางหันมาถามเบาๆ
"-_-"ป๊อปปี้มองหน้าฟางด้วยสายตาที่ว่า มาถามอะไรตอนนี้ ฟางจึงก้มหน้ารับทันที
"แกทำผิดกติกา!"ทีเจพูด
"หรอว่ะผิดยังไง ฝ่ายแกเองมีเเคชเชอร์ตั้งสี่คน เเล้วแกเองก็ยังมาทำตัวเป็นเเคชเชอร์มาตามตัวฟางเอง! เเล้วแกเองพูดไม่ใช่หรือไงไอ้กวิน ว่าไม่สนใจกติตาเวรนั่นเเล้ว"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองไปที่กวินเเละทีเจที่ยืนกำหมัดอยู่
"แก!! ไอ้.."ทีเจพูดอย่างไม่มีอะไรจะเถียง
"เธอสองคนนี้น่าสมเพชชะมัด พวกมันสองคนเเค่หลอกใช้เธอ"ป๊อปปี้พูด ฟางตีไปทีหนึง
"พูดเเรงไปนะบางที"ฟางพูดเบาๆเมื่อเห็นเนเเละเเจมหน้าเสียลงไป ป๊อปปี้จึงทำหน้าดุใส่ฟางเองเองก็ก้มหน้าอีกตามเคย
"ยังไงโรงเรียนแกก็ต้องแพ้!"กวินพูด
"เดี๋ยวก็รู้ว่ะ นี่ชั้นโทรไปบอกไอ้โทโมะเเล้ว ฟางพาพวกนี้ออกไปจากที่นี่ซะ"ป๊อปปี้หันมาสั้งฟาง
"แกคนเดียวจะสู้อะไรชั้นได้ ชั้นไม่เหมือนคนอื่นที่แกเคยล้มมาได้หรอกนะ"กวินพูด
"เลิกเห่าเหอะว่ะ หนวกหู"ป๊อปปี้ว่า บางทีพี่ป๊อปปี้ก็โหดพอๆกับพี่เคนตะเลยอ่ะ
"แก!.."
"นี่ยืนซื่อบื้ออยู่ได้ รีบไปได้เเล้ว ไม่ได้ยืนที่ชั้นสั่งหรอ!"ป๊อปปี้หันมาตวาดแก้วเเละฟางที่จับเนยเเละเเจมอยู่
"ว่าใครซื้อบื้ออะพี่ป๊อป"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้
"เอ่อ..ว่าแก้ว รีบไปได้เเล้วฟาง"ป๊อปปี้พูด
เหมือนมีอะไรที่ชั้นยังไม่รู้ พี่ป๊อปเหมือนจะดูกลัวฟางแปลก เเต่ช่งเถอะสิ้นสุดคำพี่ป๊อปชั้นเเละฟางก็พาเเจมเเละเนยวิ่งออกมาจากตรงนั้นตามที่พี่ป๊อปปี้สั่งเเต่ถึงตอนนี้ เราจะไปที่ไหนกันดี ตอนนี้มันเหมือนมืดแปดด้านยังไงไม่รู้ ชั้นได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้เเล้วก็วิ่งมา จนมาปรากฏอยู่ต่อหน้าชั้น
"นี่กี่ครั้งเเล้ว"เจ้าของร่างนั้นถาม ชั้นได้เเต่จ้อวมองด้วงตาสีดำเข้มเเสนคุ้นเคยในความืด
"ขอโทษค่ะ"ชั้นได้เเต่ขอโทษไป ดูเหมือฟางเนยเเละเเจมจะถอยห่างออกไป
"เธอเอาเเต่พูดคำว่าขอโทษ! รู้งั้ยว่ามันน่าหงุดหงิดเเค่ไหน!"โทโมะขึ้นเสียงใส่แก้ว สีหน้าบ่งบอกถึงความโกรธอย่างชัดเจนทั้งทีปกติเขาจะไม่ยอมเเสดงสีหน้าอะไรออกมาเลยสักครั้ง ฟาง เนย เเละเเจม มองพวกเราด้วยสีหน้าตกใจ
"..."
"เธอจะทำให้ชั้นครั้งตาย แก้ว!"โทโมะตวาด
"พี่เป็นห่วงชั้นด้วยหรอ พี่ห่วงชั้นจริงๆ หรือว่ากลัวโรงเรียนพี่จะเเพ้"แก้วพูดเพราะรู้ดีว่านี่มันเป็นคำถามที่โง่เเละไม่สมควรถามในสถาณการณ์เเบบนี้
"ชั้นกลัวว่าโรงเรียนชั้นจะเเพ้ พอใจหรือยัง!"คำตอบของพี่โทโมะทำเอาชั้นเเทบหยุดหายใจไปชั่วขณะชั้นพูดอะไรไม่ออกได้เเต่ยืนนิ่งอยู่กลับที่
"พี่ป๊อปปี้กำลังสู้อยู่ในสวนสารธณะ รีบไปช่วยเธอค่ะ"ฟางพุดเพื่อแก้ไขสถาณะการณ์ตอนนี้ที่กำลังย่ำเเย่ เมื่อโทโมะได้ยินเเค่นั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในสวนสาธรณะทันที
"แก้ว.."ฟางพูดเเล้วดึงแก้วมากอดปลอบ
คำถามนั้นที่ชั้นถามออกไป คำตอบที่ทำร้ายจิตใจชั้น ชั้นไม่น่าถามเเบบนั้นออกไปเลย
"..."
"ในเมื่อเราก็อยู่กับดัมมี่ของโรงเรียนพี่กวิน เราก็ยังทำตามเเผนได้นี่นา"ฟางพูดก่อนจะผละออกจากแก้ว แก้วเงยหน้าขึ้นมายิ้ม
ตึก..ตึก...
เสียงเหมือนฝีเท้าคนที่กำลังวิ่งมาทางนี้
"ถ้ายังอยากจะให้เสมอ รีบไปเถอะก่อนที่พวกนั้นจะมาจับตัวเรา"เเจมพูดก่อนจะวิ่งมาพร้อมเนยฉุดมือแก้วเเละฟางให้วิ่งตามเธอไป ไม่เเน่พี่กวินอาจจะส่งคนมาตามเราก็ได้
"ตอนนี้พ่อกับเเม่ชั้นไปต่างประเทศบ้านชั้นเลยไม่มีใครอนู่ คืนนี้พวกเราไปนอนบ้านชั้นก่อนเถอะ"แก้วพูดก่อนจะโบกเรียกเเท๊กซี่ที่ผ่านมาได้จังกวะพอดีก่อนที่เราจะรีบขึ้นเเท๊กซี่อย่างรวดเร็ว
ถึงเเม้ว่าจะหนีจากเหตุการณ์นั้นมาได้ชั้นเองก็เป็นห่วงพี่โทโมะกับพี่ป๊อปปี้ไม่น้อย พวกเค้าจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ
ช่างเป็นค่ำคืนที่ผ่านไปอย่างทรมานเหลือเกิน...
______________________________________________________________________________
ขอโทษที่มาอัพเรื่องนี้ดึกน้าาาาา
เม้นกันเยอะๆน้าาาาา
ขอบคุณทุกตอมเม้นน้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ