รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เร็วสิคะพี่โทโมะ เดี๋ยวก็สายหรอก”ฟางเรียกโทโมะที่กำลังเอาเสื้อสูทลงมาจากชั้นบนแล้วให้รีบลง

มา

 

 

 

“นี่ถามจริง กะอีกแค่ไปดูละครเวทีแค่นี้อ่ะ รีบร้อนไปทำไมเนี่ย แถมยังได้ที่วี ไอ พี อีก”กั้งที่ทาน

ผลไม้ข้างๆฟ้าก็พูดขึ้น

 

 

 

“ก็นี่น่ะเป็นละครเวทีชื่อดังของบอร์ดเวย์เลยนะ บ่นมากน่ากั้ง นายไปเตรียมรถออกเลยละกัน”ฟาง

พูดกั้งจึงเดินออกไป

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

ไลน์ของฟ้าดังขึ้น ฟ้ายิ้มออกเมื่อเห็นว่าเป็นใครส่งมา

 

 

 

 

“อะแฮ่ม หัวใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยนะจ้ะๆ”ฟางแซวฟ้าที่ยิ้มกับรูปที่โซ่ส่งรูปดอกกุหลาบที่เขา

ชวนฟ้าปลูกด้วยกันมาให้

 

 

 

 

“บ้า คุณฟางพูดอะไรก็ไม่รู้ เราน่ะเพื่อนกัน”ฟ้าพูดแล้วบิดตัวไปมาแก้เขิน

 

 

 

 

“เพื่อนกันฉันรักเธอรึเปล่าก็ไม่รู้ ฟ้า ชั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรเกี่ยวกับเรื่องของเธอกับโซ่หรอกนะ แต่ถ้าวัน

นั้นเธอเลือกจะคบกัยโซ่แล้วพี่เขื่อนละ เธอคิดพี่เขื่อนจะยอมหรอที่เห็นแฟนที่คบมาตั้งนานไปมีคน

อื่น”ฟางพูด

 

 

 

 

“แต่เราเลิกกันมาตั้งหลายปีแล้วนะคะ ละอีกอย่างพี่เขื่อนก็ต้องแต่งงานกับเฟย์อยู่ที่ เราจะฝืนอะไร

ไม่ได้หรอกค่ะ”ฟ้าพูด

 

 

 

“ชั้นเชื่อนะว่าโซ่เป็นคนดี ดีกว่าพี่ของเค้าแน่นอน”ฟางพูดแล้วซึมลงไป

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ กั้งบีบแตรแล้วเราไปดูละครกันเถอะ ไม่ต้องพูดอะไรละ”โทโมะเห็นฟางซึมก็เปลี่ยนเรื่อง

แล้วพาสาวๆขึ้นรถไปเพื่อไปที่โรงละคร

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนว่าไม่มาไงครับ”ทันทีที่ฟางลงรถมาแล้วจะเดินเข้างานมา ไทม์ นักธุรกิจด้านจิวเวอรี่ก็เดินมา

ทักฟาง

 

 

 

 

“ก็ละครเวทีเรื่องนี้ฟางอยากดูนี่คะ แล้วนี่พี่ไทม์มาคนเดียวหรอคะ”ฟางถามไทม์

 

 

 

 

“ครับ เค้าเชิญมาแถมเป็นบัตร วี ไอ พี ด้วยไม่ดูก็เสียดายแย่เลย”ไทม์พูดแล้วชูกบัตรให้ฟางดู ฟาง

ยิ้ม ก่อนที่นักข่าวจะวิ่งมาล้อมรอบไทม์และฟาง

 

 

 

“เอ๊ะๆ แบบนี้เค้าเรียกว่าควงกันมาดูละครรึเปล่าครับ”นักข่าวถาม

 

 

 

“จะนัดคงใช้คำนี้ไม่ถูกนะคะเพราะเรามารถคนละคัน แค่บังเอิญมาเจอกันมากกว่าค่ะ”ฟางตอบ

คำถามนักข่าว

 

 

 

 

“รู้สึกว่าจะออกงานคู่กับคุณฟางบ่อยแบบนี้ นี่เรียกว่าจีบคุณฟางรึเปล่าครับ”นักข่าวถามต่อ

 

 

 

 

“อันนี้ต้องถามเจ้าตัวนะครับว่าจะยอมให้ผมจีบรึเปล่า”ไทม์พูดแล้วหันไปยิ้มให้ฟาง นักข่าวรีบรัว

ชัตเตอร์ เป็นจังหวะเดียวกับ ป๊อปปี้เดินนำแก้งค์เดอะ ซันมาในงาน

 

 

 

 

 

 

“นั่นคุณป๊อปปี้นิ คุณป๊อปปี้ครับขอถ่ายรูปหน่อยครับ”นักข่าวคนหนึ่งพูดก่อนที่นักข่าวจำนวนหนึ่งจะ

ไปรุมที่พวกเดอะ ซัน

 

 

 

 

 

“ขอถ่ายแบ3คน พ่อ แม่ ลูกหน่อยครับ”นักข่าวพูดกับป๊อปปี้ แก้วและกั้มพ์ โทโมะยืนมองถาพนั้น

นิ่งไม่พูดอะไร แวบนึงแก้วหันไปเห็นโทโมะก็แอบซึม

 

 

 

 

“แหมๆควงกันออกงานแบบนี้นี่ตกลงเปิดตัวแล้วใช่มั้ยคะ”มดเดินเข้ามาพูดให้กับไทม์และฟาง

 

 

 

“แล้วเห็นว่ามาด้วยกันแบบนี้เรียกว่าอะไรล่ะคะ พี่ไทม์เราเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ”ฟางพูดจบก็

คล้องแขนไทม์แล้วเดินเข้าไปในโรงละครไป ป๊อปปี้มองนิ่งๆไม่แสดงความรู้สึกอะไร แต่ก็ไม่ละ

สายตาไปจากฟางเลย

 

 

 

 

“นั่นพี่เขื่อนนิ กั้ง ไปในงานเลยนะ เดี๋ยวฟ้าตามไป”ฟ้าพูดจบแล้วรีบหลบเขื่อนที่เดินเข้ามาในงาน

ก่อนจะวิ่งมาที่ลานจอดรถแล้วเจอกับโซ่ที่นั่งอยู่ในรถ

 

 

 

 

“อ้าว ว่าไง บังเอิญดีเนอะ”โซ่ที่ฟังเพลงอยู่ก็เอาหูฟังออกเมื่อเห็นว่าใครขึ้นรถมาก่อนจะทักฟ้า

 

 

 

 

“โซ่ไม่ไปดูละครใช่มั้ย งั้นดีเลย เราไปจากที่นี่กันเถอะ”ฟ้าพูดจบโซ่เหวอเล็กน้อยก่อนจะยอมขับรถ

ออกไปตามที่ฟ้าสั่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่งด้วยกันนี่นะพี่ไทม์”ฟางพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้เดินมาพร้อมกับครอบครัวของเขา ก็รีบรั้งให้ไทม์นั่ง

ข้างตัวเองโดยที่กั้งนั่งข้างๆอีกทีถัดจากโทโมะไป

 

 

 

 

“อุ้ยตาย นี่ควบ2ซะด้วย เสน่ห์แรงจริงๆเลดี้แห่งมังกรดำ”มดเยาะเมื่อนั่งข้างเก้าแของฟาง

 

 

 

“นายหึงงั้นหรอ”ทีเจหันไปมองป๊อปปี้ที่มองฟางตาไม่กระพริบ

 

 

 

“อย่ามาไร้สาระน่า”ป๊อปปี้พูดห้วนๆ

 

 

 

 

“เหอะ ทำอะไรน่ะก็นึกถึงลูกเมียไว้บ้างนะ เดี๋ยวจะน้อยใจเอาเพราะสามีสนใจแฟนเก่ามากกว่า”ทีเจ

เยาะ แก้วนิ่งเงียบแล้วเหล่ไปมองโทโมะที่นั่งมองดูละครเวทีไปสักพักก็เห็นกั้มพ์หลับอยู่ข้างมายด์

เลยปลีกตัวมาเข้าห้องน้ำเมื่อออกมาก็เห็นโทโมะยืนสูบบุหรี่ที่ระเบียงโรงละคร ภาพที่โทโมะจูบเธอ

ครั้งแรก็ฉายเข้ามาซ้ำอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“หนีมาสูบบุหรี่คนเดียวแบบนี้ทำไมล่ะคะ เดี๋ยวก็ไปดูละครไม่ทันหรอก”แก้วทำตัวเป็นปกติไปพูด

ด้วย

 

 

 

 

“เครียดนิ เมียกับลูกตั้งใจหลบหน้าตัวเอง ไม่มีอารมณ์ดูอะไรแล้วล่ะ”โทโมะพูดอย่างตัดพ้อแก้วฟัง

ก็นิ่งเงียบหน้าเสียไปทันทีก่อนจะยืนอยู่ข้างๆโทโมะไม่ไปไหน โทโมะเห็นแก้วยืนข้างๆก็บี้ก้นบุหรี่

ทิ้ง

 

 

 

 

 

“อย่าพูดแบบนี้อีกได้มั้ย”แก้วพูดขึ้น

 

 

 

“กั้มพ์คือลูกของผมใช่มั้ยแก้ว”โทโมะยังคงถามคำถามเดิมแก้วไม่ตอบจะเดินหนีแต่โทโมะกลับ

กอดแก้วไว้ไม่ปล่อยไปไหน

 

 

 

“อย่าทำแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นนะ”แก้วเตือนโทโมะ

 

 

 

 

“ไม่ตอบแสดงว่าใช่ใช่มั้ย ทำไมล่ะแก้ว ทั้งๆที่ตอนนั้นผมพร้อมที่จะรับผิดชอบและดูแลคุณ ทำไม

คุณถึงไม่เปิดโอกาสให้ผมเลย”โทโมะพูดขึ้นและไม่ยอมปล่อยแก้ว

 

 

 

 

“มันไม่มีประโยชน์หรอกโทโมะอย่าทำแบบนี้เลยอย่าทำให้ชั้นต้องรู้สึกอึดอัดใจแบบนี้”แก้วพูด

 

 

 

“คิดว่าผมเองก็ไม่อึดอัดรึไง ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้แต่ตอนนี้ขอได้มั้ย อย่าพึ่งหนีผมไปไหนเลย

แก้ว”โทโมะพูดแล้วซุกหน้าฝังลงที่หัวไหล่มนของแก้ว แก้วนิ่งเงียบไม่ดิ้นและไม่ไปไหน เหมือน

ยอมโทโมะในครั้งนี้

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางมานะคะพี่ไทม์”ฟางพูดแล้วเดินเลี่ยงออกไปเข้าห้องน้ำ ป๊อปปี้แอบมองนิดนึงก็แอบเดิน

ตามมา

 

 

 

“อ้าวเตี้ย ละครเลิกแล้วหรอ”กั้งที่นั่งดื่มกาแฟแล้วพูดคุยกับลูกน้องแก้งค์มังกรดำเห็นฟางเดินออก

มาก็ทักขึ้น

 

 

 

“เปล่าหรอก ว่าจะมาเข้าห้องน้ำน่ะ แล้วนี่ทำไมไม่เข้าไปดูละครด้วยกันล่ะ”ฟางถาม

 

 

 

“ไม่อ่ะ ไม่ใช่ทางชั้น เออ จะบอกว่า ห้องน้ำมันปิดนะเมื่อกี้ถ้าจะเข้าอ่ะเดินไปเข้าด้านหลังโน้น

อ่ะ”กั้งบอก ฟางพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำที่กั้งบอก เป็นจังหวะเดียวกับที่โบว์เดินออก

มาจากโรงละครเพื่อตามหาป๊อปปี้

 

 

 

“ออกมาเข้าห้องน้ำแล้วหายไปไหนนะ”โบว์มองตามหาป๊อปปี้แล้วไม่ดูทางทำให้สะดุดล้มหน้าคะมำ

ตรงหน้ากลุ่มกั้ง ทำให้ชุดเดรสของเธอเปิดให้เห็นขาอ่อน กั้งเห็นเข้าก็แทบพ่นกาแฟออกมา

 

 

 

“อี๋ สกปรก”โบว์ร้องเมื่อตัวเองถูกกั้งพ่นกาแฟใส่รีบลุกขึ้นมาว่ากั้งทันที

 

 

 

 

“ขอโทษๆ ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าจู่ๆก็มีของดีมาโชว์ให้ดูฟรีๆแบบนี้ ก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา”กั้งพูดแล้ว

มองโบว์ไม่กระพริบ

 

 

 

“กะ แก ไอ้ลามก พวกมาเฟียนี่ชอบคิดแต่เรื่องลวมลามทางความคิดกับพวกสาวๆแบบนี้ พ่อแม่ไม่รู้

จักสั่งสอนเลวที่สุด”โบว์ว่ากั้งเป็นชุด

 

 

 

 

“เฮ้ๆ น้องสาว พี่แค่แซวเล่นไหงด่าเป็นชุดแบบนี้ ระวังนะ ปากดีแบบนี้น่ะ ที่จัดการมาเยอะแล้ว แต่

จัดการกันบนเตียงนะ หึๆ”กั้งพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้โบว์

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

โบว์ตกใจตบกั้งหน้าหันทันที

 

 

 

“ไอ้พวกมาเฟียลามก หื่นกาม คิดแต่เรื่องแบบนี้ อี๋”โบว์พูดแล้วรีบเดินหนีกั้งไปทันที กั้งมองโบว์

แล้วยิ้มนิดนึงก่อนจะเอามือลูบที่แก้มที่โดนโบว์ตบเมื่อกี้

 

 

“โห ลูกพี่ โดนหญิงตบงี้โบราณเค้าว่าหญิงรักนะพี่”ลูกน้องมังกรดำแซวกั้งทันที

 

"แหม อย่าให้ได้เจออีกนะ พี่จะจัดทั้งแก้มซ้ายแก้มขวาเป็นค่าตบเลยคอยดู"กั้งพูดแล้วมองตาม

โบว์ไปแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลค่ะตูน อ๋อ วันนี้ฟางออกมาดูละครเวทีค่ะ”ฟางออกมาจากห้องน้ำแล้วรับโทรศัพท์ของตูนที๋

โทรมาหาเธอ โดยไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งเข้ามาในห้องน้ำแล้วแอบล๊อคประตูแล้ว

 

 

 

“ค่ะ แล้วแข่งรถเป็นยังไงบ้างคะ ชนะรึเปล่า ฮิฮิ โอเคค่ะ อาทิตย์หน้าเจอกันที่เมืองไทยค่ะ อย่าลืม

ของที่ฟางฝากซื้อนะ ฟางจะเอาไปฝากหลาน”ฟางคุยโทรศัพท์กับตูนสักพักแล้วก็วางสายแล้วเดิน

ออกไปแต่ถูกป๊อปปี้กระชากร่างบางเข้าไปในมุมชักโครกด้านในแล้วล๊อคกลอนทันที

 

 

 

 

“นี่คุณ อะไรของคุณเนี่ยปล่อยชั้นนะ”ฟางดิ้นและพยายามแกะมือออกจากมือหนาที่ล๊อคอยู่ของ

ป๊อปปี้ออก

 

 

 

“หึ มางานกับไอ้บอดี้การ์ดนั่น ดูละครกับผู้ชายอีกคน แล้วนี่ยังแอบมาโทรศัพท์หาผู้ชายอีกคน เธอ

นี่มันจอมยั่วผู้ชายจริงๆเลยนะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

“ทำไม ชั้นจะเป็นยังไงก็เรื่องของชั้น อย่างน้อยทุกคนก็ดีกว่าคุณละกัน”ฟางว่า

 

 

 

“ก็เลยอยากจะอ่อยเค้าแล้วเก็บไว้ในคอเล็กชั่นงั้นหรอ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

“บ้า พี่ไทม์ ตูน แล้วก็กั้งเราเป็นเพื่อนกันหมดนะ อย่าเอาตัวเองมารวมกับคนอื่นแบบนี้สิ เค้าไม่ได้

เลวเหมือนคุณทั้งหมดหรอกนะคุณภานุ”ฟางว่าแล้วก็ผลักป๊อปปี้ออกแต่ไม่เป็นผล

 

 

 

“เลว แต่เธอก็เคยเป็นเมียของคนเลวๆไม่ใช่รึไง ลืมรสชาตมันแล้วรึไงห้ะ”ป๊อปปี้ว่าฟางจึงดันตัวออก

แล้วตบหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

“อื้อออ”ฟางถูกป๊อปปี้ดึงมาจูบอย่างแรงแล้วดันตัวฟางนั่งลงที่ชักโครกก่อนจะใช้มือหนาลูบคลำไป

ทั่วตัวของฟาง

 

 

 

“ยะ อย่าทำแบบนี้ อื้ออ”ฟางขึ้นตัวออกมาแล้วพยายามพูดแต่ไม่เป็นผลเพราะถูกป๊อปปี้ดึงไปจูบอีก

ครั้ง

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว”ฟางใช้กำลังทั้งหมดผลักป๊อปปี้ออกก่อนจะก้มหน้าแล้วเอามือปิดหน้าตัวเองร้องไห้

ออกมา

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้ได้สติก็เรียกฟางแต่ฟางไม่หันจึงเอื้อมมือไปแตะตัว

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

ฟางเงยหน้าขึ้นแล้วตบป๊อปปี้อย่างแรง

 

 

 

 

“เลว ทำแบบนี้กับชั้นทำไม คุณมีลูกมีเมียแล้วนะ”ฟางพูดออกมาทั้งน้ำตา

 

 

 

“เอ่อ คือ ชั้น ชั้นก็แค่ไม่ชอบที่เธอทำตัวแบบนี้ นักข่าว และคนในแก้งค์จะว่าไงล่ะที่มีหัวหน้าชอบ

ยั่วผู้ชาย”ป๊อปปี้ไม่รู้จะพูดอะไรจึงพูดออกไปแบบนั้น ฟางได้ยินเข้าก็ยิ่งเสียใจแล้วผลักป๊อปปี้ก่อน

จะตบหน้าอีกครั้ง

 

 

 

“ชั้นจะเป็นยังไงก็เรื่องของชั้น เอาเวลาไปดูลูกดูเมียคุณซะ คุณภานุ ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น”ฟางพูด

ก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

“โธ่ โว้ย”ป๊อปปี้โมโหที่ฟางไม่ฟังจึงทุบผนังห้องน้ำเพื่อระบายอารมณ์

 

 

 

 

 

“ฮือๆ”ฟางเดินร้องไห้ออกมาและพยายามเช็ดปากจากร่องรอยที่ป๊อปปี้จูบเมื่อกี้ แต่ยิงถูกมันก็ยิ่งจำ

กับสิ่งที่ชายหนุ่มทำเมื่อกี้นี้ ฟางจะทรุดตัวร้องไห้ออกมา

 

 

 

“ฟาง ทำไมเป็นแบบนี้คะ ใครทำอะไรฟาง”ไทม์เดินออกมาตามหาฟางเห็นฟางนั่งร้องไห้ก็รีบเข้าไป

หา แล้วเอาผ้าเช็ดหน้ายื่นให้ฟาง

 

 

 

“มะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ไทม์ เราไปดูละครกันต่อเถอะนะคะ”ฟางเช็ดน้ำตาแล้วปรับสีหน้าให้เป็น

ปกติ ไทม์เห็นก็จับมือฟางไว้

 

 

 

“ไม่ต้องไปดูหรอกค่ะ ดูสิเครื่องสำอางเลอะหมดแล้ว มาเดี๋ยวพี่เช็ดหน้าให้นะ”ไทม์พูดแล้วเช็ดหน้า

ให้ฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

“ฮึก ฮือ”ฟางปล่อยน้ำตาออกมา คนอื่นช่างแสนดีกับเธอแต่ทำไมป๊อปปี้ถึงใจร้ายกับเธอแบบนี้นะ

 

 

 

“ฟาง เป็นอะไรคะ พี่เช็ดแรงไปหรอ ไม่ร้องนะๆ””ไทม์พูดแล้วปลอบฟาง ฟางจะโผเข้ากอดไทม์

ทันที เป็นจังหวะเดียวที่ป๊อปปี้ออกห้องน้ำมาเห็นฟางกับไทม์กอดกัน

 

 

 

 

“ฟางขออยู่ตรงนี้สักพักนะคะพี่ไทม์ ตอนนี้ฟางเหนื่อยเหลือเกิน”ฟางพูดออกมาเสียงสั่น

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะคะ พี่อยู่นี่แล้ว ไม่ร้องไห้นะฟาง”ไทม์พูดก่อนจะเอามือลูบหลังเพื่อปลอบฟาง

 

 

 

 

“สุดท้ายก็มีผู้ชายมารุมเอาใจตามเคย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปอีกทางทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟ้า ชอบมาแถวนี้หรอ”โซ่ถามเมื่อเห็นฟ้าชวนเขามานั่งที่ริมแม่น้ำไม่ไกลจากโรงละครแห่งนี้

 

 

 

“อื้อ ฟ้านะชอบมากเลยนะเวลานั่งดูพวกสายน้ำอ่ะ มันเหมือนกับเราน่ะหลุดมาอีกมิตินึงเลยนะ เงียบ

สงบ”ฟ้าพูดแล้วทอดมองสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆไป

 

 

 

แชะ

 

 

 

โซ่เอามือถือตัวเองออกมาถ่ายรูปฟ้าไว้

 

 

 

“อ๊าย แอบถ่ายหรอ เอามาดูเลยไม่สวยต้องลบนะ”ฟ้ารีบพูด

 

 

 

“น่ารักดีออก ดูสิ”โซ่เอารูปให้ดู ทำให้ฟ้ายิ้มด้วยความเขินก่อนจะหัวเราะกับโซ่ตรงนั้น

 

 

 

“เลิกกับพี่ไม่พอแล้วยังเอาคนอื่นมาในที่ของเรางั้นหรอฟ้า”เขื่อนพูดทำให้ฟ้าและโซ่หันไปมอง

ตกใจ

 

 

 

“พี่เขื่อนมาได้ไงน่ะ”ฟ้าถาม

 

 

 

“แอบตามเรามาไง ทำไมฟ้าทำกับพี่แบบนี้”เขื่อนถามอย่างน้อยใจ

 

 

 

“เราเลิกกันแล้วนะพี่เขื่อน ฟ้าจะทำอะไรก็ได้พี่เขื่อนไม่มีสิทธิว่า”ฟ้าพูด

 

 

 

“แต่พี่ยังรักฟ้าอยู่นะ”เขื่อนพูดแล้วเดินเข้าไปกระชากฟ้าจากโซ่ ฟ้าสะบัดมือออก

 

 

 

“เก็บคำว่ารักไว้ใช้กับเมียพี่เถอะค่ะ โน่นไง เค้ามาโน่นแล้ว ฟ้าขอตัว”ฟ้าพูดจบก็เดินจูงมือโซ่หนีไป

เขื่อนหันกลับไปมองรถมินิสีดำที่จอดแล้วเฟย์เดินลงมาในชุดเดินทาง นี่เฟย์ลงเครื่องมาก็มาหาเขา

งั้นหรอ

 

 

 

 

“ตามมาทำไมชั้นไม่อยากเจอหน้าเธอ”เขื่อนพูด

 

 

“พี่ไม่อยากเจอแต่พี่ทิ้งงานมาแบบนี้เนี่ยนะ นี่ดีที่เลขาพี่โทรหาเฟย์ เฟย์ลงเครื่องมาพอดีแล้วขับรถ

ตามหาพี่จนเจอรถพี่อยู่ที่นี่แล้วไม่คิดเลยนะคะว่าพี่จะแอบนัดมัน”เฟย์ว่า

 

 

“อย่าว่าฟ้าว่ามันนะนี่มันจะมากไปแล้วนะ ตามติดชั้นแบบนี้ รู้จักถึงเลขาชั้นเลยงั้นหรอ”เขื่อนโมโห

เข้าไปบีบไหล่เฟย์อย่างแรง

 

 

 

“พี่เขื่อน เฟย์ เจ็บ”เฟย์ร้องออกมาด้วยความเจ็บ

 

 

 

 

“เจ็บงั้นหรอ แต่มันไม่เท่ากับสิ่งที่เธอทำกับชั้น จำไว้ ชั้นเกลียดเธอเฟย์ เธอมันนางมารร้าย”เขื่อน

ว่าก่อนจะผลักเฟย์ล้มอย่างแรงแล้วเดินไปขึ้นรถทันที

 

 

 

“ถึงเฟย์จะร้ายพี่เฟย์ก็รักพี่คนเดียวนะ”เฟย์พูดออกมาเมื่อเขื่อนไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

“หลับสบายทั้งแม่ทั้งลูกเลย”ป๊อปปี้ส่งแก้วและกั้มพ์เข้าห้องนอนที่หลังจากกลับจากดูละครเวทีก็

หลับทันทีส่วนเขาก็ลงมาชั้นล่างเพื่อหาอะไรดื่ม

 

 

 

 

“มันแข็งแกร่งขนาดนี้สงสัยมันจะเป็นเสี้ยนหนามสำคัญของเราแล้วล่ะสิ”ทีเจพูดขึ้นดังมากจากห้อง

ทำงานป๊อปปี้ได้ยินจึงย่องไปแอบฟัง

 

 

“แต่เดี๋ยวนี้มันแข็งแกร่งขึ้นแล้วนะ หลังจากที่มันเข้าโรงบาลไปครั้งนั้น”มดพูด

 

 

 

“แล้วไง มันเข้าก็ปล่อยมันเข้าไปสิ รอบนี้จะไม่ให้ตายแค่ลูก ชั้นจะฆ่ามันให้ตายเองกับมือ”ทืเจพูด

แล้วหัวเราะออกมา

 

 

 

 

“ดี งั้นธุรกิจของมังกรดำเราก็จะได้ฮุบมันมาเป็นของเดอะซัน”มดพูดก่อนจะหัวเราะออกมา ป๊อปปี้

ได้ยินเข้าก็ตกใจ คิดถึงหน้าฟางขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

บอกก่อนนะว่าขอโท๊ดดดดด ที่ไม่ได้มาอัพ ช่วงนี้ยุ่งมากเลยพูดจริงๆ

 

 

แต่ขอเม้นกับโฟวตเรื่องนี้เหมือนเดิมนะ เม้นความเห็นอ่ะไม่ใช่ว่าเม้นให้อัพเพราะเราก็อัพ

อยู่แล้วเเค่ช้าหน่อยย ถือว่าให้กำลังใจคนแต่งฟิคละกัน