รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เร็วๆเข้าฟ้า พี่โทโมะ เดี๋ยวก็สายหรอก”ฟางที่หันไปบอกโทโมะและฟ้าชนชองเตรียมไปทำบุญให้

กราฟส่วนตัวเองก็เอาของขึ้นรถกับกั้งแล้วมาถึงที่วัด

 

 

 

“เลเตี้ย เอ้ย เลดี้ครับ อย่าเดินสบายครับ ถังสังคทานยังมีนะครับๆ”กั้งบ่นเมื่อลงมาถึงรถแล้วตัวเอง

กลับถือของคนเดียว

 

 

 

“ย่ะ นายไปตามหลวงพ่อเร็ว จะได้รีบทำบุญแล้วไปที่หลุมศพของกราฟกัน”ฟางพูดแล้วก็เดินนำทุก

คนไปทำบุญให้กราฟ

 

 

 

“วันนี้มีคนมาทำบุญเยอะหรอครับหลวงพ่อ”โทโมะถามหลวงพ่อเพราะสังเกตจากถังสังคทานที่อยู่

ก่อนหน้าพวกเขา

 

 

 

“เปล่านี่โยม มีกลุ่มโยมกับกลุ่มครอบครัวก่อนหน้านี้เอง”หลวงพ่อตอบก่อนที่ทุกคนจะขอตัวเดินไป

ที่หลุมศพของกราฟที่กั้งและฟางขอมุมหนึ่งของวัดเก็บอัฐิกราฟไว้

 

 

 

 

“ตายล่ะพี่ลืมมือถือไว้ในรถเดี๋ยวพี่มานะ”โทโมะพูดแล้วเดินย้อนกลับมาที่รถ

 

 

 

“แม่แก้วฮะ กั้มพ์อยากไปให้อาหารปลาที่สระ”เสียงของกั้มพ์คุยกับแม่ทำให้โทโมะชะงักก่อนจะ

เดินไปตามเสียง

 

 

 

“ได้สิครับแต่เราต้องรอคุณพ่อก่อนนะ ให้คุณพ่อไหว้เพื่อนคุณพ่อเสร็จก่อนเนาะ”แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่”โทโมะพูดขึ้นเมื่อเห็นแก้วและกั้มพ์นั่งใต้ต้นไม้ใหญ่

 

 

 

“อ้ะ คุณอาใจดีทำไมมาอยู่นี่ล่ะครับ”กั้มพ์พูดอย่างดีใจ

 

 

 

“อะไรกันครับกั้มพ์ คุณอาใจดี”แก้วมองหน้าลูกชายแล้วไม่เข้าใจ

 

 

 

“ก็คุณอาคนนี้ไงฮะที่เป็นคนซื้อรองเท้าคู่ใหม่ให้กับกั้มพ์แทยอันเก่าที่ขาดไปฮะ”กั้มพ์พูดแล้วลุก

จากตักแก้วเดินไปสวัสดีโทโมะอย่างนอบน้อมจนโทโมะอดเอ็นดูไม่ได้

 

 

 

“งั้นถ้าไม่เป็นอะไรที่ต้องติดค้างต่อกัน เท่าไหร่คะค่าร้องเท้า ชั้นจะจ่ายคืนให้”แก้วพูดแล้วล้วงเอา

กระเป๋าตังค์

 

 

 

 

“เอะอะๆก็เอาเงินฟาดหัวนะครับเดอะ ซัน สมแล้วที่เป็นนักธุรกิจ ทำอะไรเพื่อตัวเองจนลืมไปว่าเคย

มีหัวใจอยู่”โทโมะพูดแล้วเบือนหน้าหนีไม่มองแก้วตอนที่พูดประโยคหลังสุด

 

 

 

“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะพวกเราไม่ได้เห็นแก่ตัวนะ อย่ามาหาเรื่องป่ะ”แก้วพูด

 

 

“ไม่ได้หาเรื่องแค่ดูตามจริงถึงเรื่องของเดอะ ซัน”โทโมะพูด

 

 

 

“อย่างตัวเองดีตายล่ะ เป็นพวกมาเฟีย ดีแต่ใช้กำลังและอำนาจมืด”แก้วแขวะกลับก่อนจะจูงมือกั้มท์

เดินหนีโทโมะไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางเดินไปตามทางแล้วสะดุดจะล้มเพราะส้นสูงหัวเข็มของเธอเหยียบเข้าร่องน้ำแคบๆ

 

 

 

“เธอนี่น้า รู้ว่าวัดน่ะมันมีร่องน้ำเยอะ แต่ก็ยังใส่ส้นสูงหัวเข็มมาอีก หัวเบ้อะ”กั้งหันกลับไปมองฟาง

 

 

 

“นี่ชั้นเป็นเจ้านาย นายนะกั้งพูดกับชั้นดีๆหน่อยสิยะ”ฟางโวยวายก่อนจะพยายมเอารองเท้าออกมา

 

 

 

“เจ้านายละไง แต่ชั้นเป็นน้องพี่กราฟจบป่ะ ห้ามเถียง มานี่ม้ะ”กั้งพูดก่อนจะให้ฟางถือช่อดอกไม้

แล้วตัวเองก้มลงถอดรองเท้าให้ฟาง ป๊อปปี้ที่เดินมากับมายด์ก็เห็นเข้า

 

 

 

“นี่ถือว่าเป็นการพลอดรักของเจ้านายสาวกับบอดี้การ์ดหนุ่มรึเปล่ายะ”มายด์แขวะทันที

 

 

 

“นี่ ถ้าไม่รู้อะไรอย่ามาพูดหาเรื่องกันดีกว่านะ”ฟางพูดแล้วมองมายด์ที่ทำท่าเชิดๆใส่กั้งและฟาง

 

 

 

“นักข่าวเม้าท์กันกระจายว่าเดี๋ยวไปกับคุณไทม์ ไปกับแบงค์ ไปกับตูน เหอะ เลดี้มังกรดำนี่เสน่ห์แรง

จริง จริ๊ง”มายด์ว่า

 

 

 

“ข่าวก็แค่ข่าว พวกเค้าก็เป็นเพื่อนชั้นทั้งนั้นล่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

“จ้ะ เพื่อนจ้ะ นี่ อย่าทำเป็นเล่นตัวหน่อยเลยน่ะ หน้าข่าวสังคมเค้าลือกันให้แซ่ดว่าเธอน่ะไม่ยอม

ลงเอยกับหนุ่มๆที่มาจีบเพราะว่าเธอน่ะกะจะกินบอดี้การ์ดหนุ่มของเธอไว้เองล่ะสิ”มายด์ว่า

 

 

 

“นี่ยัยเก้งก้าง ชั้นเนี่ยชอบยัยนี่ทำไม เหอะ ชอบยัยนี่ฟ้าผ่าพอดีไม่รู้อะไรอย่ามาพูดดีหน่อยเลย อ๋อ

รึว่าอิจฉาที่ยัยเตี้ยเนี่ยเป็นคนที่พี่ชั้นรัก ไม่ใช่เธอ”กั้งตอกกลับมายด์อย่างเจ็บแสบ

 

 

 

 

“แก หึ กราฟน่ะเลือกรักคนผิด ถ้าเค้าไม่รักเธอ กราฟคงไม่เป็นแบบนี้ เธอมันตัวซวย”มายด์ว่าแล้ว

วิ่งหนีไป

 

 

 

 

“หึ สมน้ำหน้าปากดีนัก”กั้งหัวเราะเยาะฟางหมั่นไส้จึงตีแขนกั้งไปทีนึงตามความสนิทสนม ป๊อปปี้

มองแล้วหน้าตึง

 

 

 

“ชอบจริงๆเลยนะ ใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นน่ะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆแล้วเดินไปทันที

 

 

“โห หมอนั่นเค้าหึงเธอรึเปล่าเนี่ยเตี้ย”กั้งมองตามป๊อปปี้ไปแล้วพูด

 

 

 

“ไร้สาระน่า เค้าแต่งงานมีลูกมีเมียแล้วนะ ไปหากราฟเถอะ”ฟางพูดแล้วเดินไปกับกั้งก่อนจะชะงัก

เมื่อเห็นมายด์เอาดอกทานตะวันดอกหนึ่งวางไว้โดยที่ดอกทานตะวันนั้นผูกโบว์สีฟ้า ทำให้กั้งนิ่ง

มองมายด์

 

 

 

 

 

“นี่เจ้าของดอกทานตะวันโบว์ฟ้านี่คือเธอหรอกหรอยัยเก้งก้าง”กั้งพูดทำให้มายด์หันขวับไปแล้วรีบ

เช็ดน้ำตาก่อนจะลุกขึ้นเดินหนี ฟางรีบเดินตามไปติดๆ

 

 

 

 

“มายด์เดี๋ยวก่อนสิมายด์”ฟางเดินไปแล้วจับที่แขนมายด์แต่มายด์สะบัดออก

 

 

 

“ไม่ต้องมาจับชั้น ชั้นมาแปปเดียวเดี๋ยวชั้นก็ไป”มายด์พูดแล้วเดินหนี

 

 

 

“เธอรักกราฟขนาดนี้ทำไมตอนที่เค้าอยู่เธอถึงไม่บอกกราฟ เธอถึงไม่ทำดีกับเค้า”ฟางถาม

 

 

 

“มันจะไปมีประโยชน์อะไร ความต้องการของเดอะ ซันคือความยิ่งใหญ่ พระอาทิตย์ไม่มีอยู่บนโลกนี้

ได้2ดวงหรอกนะ”มายด์พูด

 

 

 

 

“แต่ถ้าเธอ ไม่สิพวกเดอะ ซันทุกคนเลิกอยากได้ในอำนาจพวกนี้ เธออาจจะไม่ต้องเสียกราฟไป

นะ”ฟางพูด

 

 

 

“ไม่ว่าจะเลิกหรือไม่ยังไงเค้าก็ไม่รักชั้น จำไว้เค้ารักเธอไม่ใช่ชั้น”มายด์พูดแล้วเดินจ้ำๆหนีไป

 

 

 

“พูดได้ดีนิ หึ คงอาลัยอาวรณ์ไอ้กราฟมากล่ะสินะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาพูด

 

 

 

“นี่เค้าเป็นคนของชั้น เป็นเหมือนเพื่อนที่รู้ใจชั้น เค้าจากไปมีหรอชั้นจะไม่เสียใจ นี่คุณคงจะดีใจล่ะสิ

ที่กำจัดคนในมังกรดำได้ทีละคนๆ แต่ขอบอกไว้เลยนะว่าชั้นจะไม่มีวันให้พวกเดอะ ซันมาทำร้าย

พวกเราซ้ำ2ได้หรอก”ฟางพูด

 

 

 

 

“ในวงการนี้เธอยังอ่อนแออยู่มากนัก”ป๊อปปี้พูดขึ้น ฟางเงยหน้ามองป๊อปปี้ไม่เข้าใจ

 

 

 

“ระวังตัวไว้ดีๆล่ะ เพราะต่อไปนี้มันคือของจริง”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

“นี่นายจะทำร้ายชั้นจริงๆหรอ ป๊อปปี้”ฟางพูดขึ้นและเรียกชื่อจริงหลังจากไม่ได้เรียกชื่อนั้นมานาน

แสนนาน ป๊อปปี้หยุดเดินแล้วนิ่งไม่พูดอะไรก่อนจะก้าวเดินต่อไปทันที

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวป๊อปจะเข้าบริษัทต่อเลยใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวแก้วกับกั้มพ์นั่งแท็กซี่นะ”แก้วพูดขณะเดินไปที่รถกับ

ป๊อปปี้เพราะเห็นมายด์และป๊อปปี้จะเข้าบริษัทต่อ

 

 

 

“เอ้า ทำไมล่ะแก้วเดี๋ยวไปส่งก็ได้นะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“แก้วอยากพาลูกไปเที่ยวกันน่ะ ไม่อยากกวนป๊อปหรอก”แก้วพูดอย่างเกรงใจป๊อปปี้มองแก้วและ

กั้มพ์นิดนึงก่อนจะลูบผมแก้วอย่างอ่อนโยน

 

 

 

“แน่ะ อย่าคิดมากอีกสิ เราแต่งงานกันแล้วนะ ลูกของแก้วก็เหมือนลูกของป๊อปนั่นล่ะ”ป๊อปปี้พูดเป็น

จังหวะเดียวกับที่โทโมะเดินไปที่รถแล้วได้ยินก็รีบก้มเพื่อแอบฟัง

 

 

 

 

“แต่ ที่มดกับทีเจพูดมันก็จริงนะป๊อป ยิ่งโต เด็กยิ่งหน้าเหมือนพ่อ เด็กหน้าไม่เหมือนป๊อปเลยสัก

นิด”แก้วกังวล

 

 

 

“หรือจะบอกพ่อเด็กจริงๆเลยล่ะ ตอนีน้เค้าก็อยู่ที่นี่ด้วยนิ”ป๊อปปี้พูดแล้วหันหลังจะกลับไปแก้วรีบรั้ง

 

 

 

“ไม่นะป๊อป ป๊อปอย่าไป ป๊อปเองก็รู้ไม่ใช่หรอว่าพวกนั้นจะต้องเล่นงานเราแน่ ถ้าเราไปยุ่งกับพวก

เค้า หรือไม่ก็เล่นงานจนถึงแก่ชีวิต”แก้วพูด ทำให้โทโมะแปลกใจ นอกจากพวกเดอะ ซันแล้วยังมี

ใครอีกที่อยู่เบื้องหลังนี้

 

 

 

 

“แก้ว ป๊อปรู้นะว่าทำไมแก้วถึงเลือกป๊อปแทนที่จะอยู่กับเค้า อย่าเครียดเลยนะป๊อปรู้ดีว่าทำไม เรา

แต่งงานกันแล้ว เวลาที่ภรรยาเครียดคนเป็นสาทียังไงก็ต้องช่วยดูแลนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม แก้วเห็น

ป๊อปปี้ก็ซึมลงไป

 

 

 

“แล้วเรื่องของป๊อปปี้กับฟางล่ะจะทำยังไง”แก้วถามต่อ

 

 

 

“มันไม่มีวันที่จะเป็นไปได้หรอกแก้ว เพราะยัยนั่นน่ะเกลียดป๊อปจะตาย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“แล้วป๊อปล่ะ เกลียดฟางรึเปล่า”แก้วหันไปถาม

 

 

 

“ไปตามกั้มพ์ดีกว่า มายด์พาไปซื้อไปติมนานแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกไปกับแก้ว โทโมะมอง

ตามไปก่อนจะออกมาจากที่ซ่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมเงียบตลอดทางล่ะคะพี่โทโมะ มีอะไรรึเปล่า”ฟางถามเมื่ออยู่บนรถแล้วเห็นโทโมะนั่งเงียบ

เหมือนคิดอะไรบางอย่าง

 

 

“พี่ว่าเหมือนเรารู้จักเดอะ ซันไม่ดีพอนะ”โทโมะพูด

 

 

 

“นี่พี่หมายความว่าไงน่ะ”กั้งถาม

 

 

 

“นั่นน่ะสิคะ พวกเค้าก็เป็นพวกนักธุรกิจที่ต้องการแต่อำนาจและก็ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกคนอื่นว่าเค้า

จะเจ็บแค่ไหน”ฟางพูดเสียงแข็ง

 

 

 

“แต่พี่ว่าเหมือนเรารู้จักพวกเค้าแค่ด้านเดียว พี่ว่าเดอะ ซันมีอะไรที่เราไม่รู้จักอีกเยอะ”โทโมะพูด

ก่อนที่รถจะจอดลงที่บ้าน จู่ๆโทโมะก็ไปที่รถแล้วขับออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

“วันนี้กั้มพ์อยากกินไอติมครับ แม่แก้วพากั้มพ์ไปนะ”กั้มพ์ขอร้องแก้วเมื่อมาถึงห้าง

 

 

“เอาสิครับ เดี๋ยวแม่พาไปกินเนาะ แล้วเราไปซื้อตั๋วหนังกันก่อนมั้ย”แก้วพูดก่อนจะพากั้มพ์ไปซื้อตัว

หนังก่อนไปกินไอติม

 

 

 

“อ๊ะ คุณอาใจดี”กั้มพ์ทักเมื่อเห็นโทโมะเดินตรงมาที่แก้วและเขา

 

 

 

 

“คุณมาทำอะไรที่นี่”แก้วถาม

 

 

 

“ผมได้ยินเรื่องที่คุณคุยกับป๊อปปี้ที่วัดเรื่องของกั้มพ์”โทโมะเปิดประเด็น แก้วอึ้งแต่ต้องทำสีหน้า

เป็นปกติ

 

 

 

“แล้วไงคะ ได้ยินว่ายังไงหรอคะ”แก้วถาม

 

 

“กั้มพ์ไม่ใช่ลูกของป๊อปปี้ใช่มั้ย”โทโมะพูดทำให้แก้วนิ่งเงียบไม่พูด

 

 

 

“ชั้นแต่งงานกับป๊อปปี้แล้ว กั้มพ์ก็ต้องเป็นลูกของชั้นกับป๊อปปี้สิจะเป็นลูกใครไปได้”แก้วพูด

 

 

 

“ถ้าเกิดว่ากั้มพ์เป็นลูกผม”โทโมะพูดแก้วรีบจูงมือกั้มพ์ที่แกะอมยิ้มอยู่เดินหนีไปทันที

 

 

 

 

 

“ใช่มั้ยแก้ว กั้มพ์คือลูกของผมใช่มั้ย”โทโมะพยายามจะเดินไปหาแก้วแล้วพูด

 

 

 

“อย่าพูดเรื่องนี้อีก กั้มพ์เป็นลูกของชั้นกับป๊อปปี้ไม่ใช่ลูกของคุณ เลิกเหลวไหลได้แล้ว ถ้ายังตาม

มาอีกชั้นจะเรียก รปภ.มาจับคุณแน่ๆ ข้อหาเป็นโรคจิตตามคนอื่น”แก้วพูดแล้วอุ้มกั้มพ์เดินหนีโทโมะ

ไปทันที

 

 

 

 

 

ก่อนจะหวานเราต้องไม่เข้าใจกันก่อนสิ ตอนหน้าเฟย์จะกลับมาแล้วนะ เดี๋ยวตอนหน้าจะใส่

ให้ครบทุกคู่เลย แต่ต้องเม้นกับโหวตเยอะๆนะๆ