รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ยัยเตี้ยวันนี้ไม่ไปไหนใช่ป่ะ”กั้งถามฟางที่นั่งตรวจเอกสารอยู่

 

 

“ช่วยเรียกชั้นดีๆหน่อยได้มั้ยวันหลังน่ะ ทีหลังเรียกแบบนี้อีกชั้นจะหักเงินเดือน”ฟางว่า

 

 

 

“หักก็หักไปดิ พี่โทโมะเค้าดูชั้นอยู่ ไม่ใช่เธอ555”กั้งเยาะ

 

 

“นี่จะมาแค่หาเรื่องแค่นี้ใช่มั้ย งั้นออกไปเลยชั้นจะทำงาน”ฟางว่า

 

 

“เปล่าหาเรื่อง ว่าจะชวนไปเที่ยวน่ะ แต่ทำงานอยู่ก็ไม่เป็นไร ไปล่ะ”กั้งพูดแล้วจะเดินหนี ฟางรีบรั้ง

แชนไว้ทันที

 

 

 

“เอ่อ จริงๆแล้ว ชั้นก็นั่งทำงานมาตั้งนานละ พี่ขนมจีนไปส่งคุณปู่ที่โรงพยาบาล พี่โทโมะออกไป

บริษัท ฟ้าไปหาโซ่ งั้นเราไปเที่ยวกันเถอะ”ฟางพูดยิ้มๆแล้วรีบคว้ากระเป๋าใบโปรดไปทันที

 

 

 

“ไวมากกก คอยดูชั้นจะฟ้องพี่ขนมจีนกับพี่โทโมะว่าเธออู้”กั้งว่า

 

 

“ชั้นเอางานไปทำด้วย ว่าไม่ได้”ฟางพูดแล้วเดินนำกั้งไป กั้งส่ายหน้าขำก่อนจะขับรถพาฟางไปเดิน

ซื้อของกัน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ระวังหน่อยสิคุณกำลังท้องกำลังไส้นะ เดี๋ยวก็แท้งหรอก”เสียงชายคนหนึ่งพูดกับภรรยาของเขา

ทำให้กั้งและฟางหันไปมองทันที

 

 

 

“คุณลูกดิ้นด้วยล่ะ ชั้นว่าลูกต้องชอบแน่ๆที่เรามาซื้อของให้แบบนี้”ฝ่ายหญิงพูดก่อนะเดินหัวเราะไป

กับสามี

 

 

“เค้าโชคดีกันจังเลยเนาะ ที่มีครอบครัวอบอุ่นแบบนั้น”ฟางมองแล้วพูดเศร้าๆ

 

 

“นี่อย่าคิดมากสิ คิดแบบนี้ตลอดเลยนะเธอน่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้วนะฟาง”กั้งพูด

 

 

 

“แต่ชั้นสงสารเค้านิ เค้ากำลังจะเกิดมาเป็นลูกชั้นแต่ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้กับเค้า เค้าไม่ควรจะมา

เกี่ยวอะไรกับเรื่องชั่วร้ายของผู้ใหญ่แบบนี้เลย ฮึก ฮือ”ฟางพูดแล้วร้องไห้ออกมากั้งเห็นแล้วรีบพา

ฟางไปนั่ง

 

 

 

“อย่าร้องสิฟาง เอางี้มั้ย เดี๋ยวเราไปซื้อของแล้วเราไปทำบุญให้เค้ากัน เธอจะไปสบายใจ แต่ชั้นไป

เข้าห้องน้ำแปป”กั้งปลอบใจฟางก่อนจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ฟางเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาซับน้ำตา

 

 

 

“ร้องไห้ทำไมน่ะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาทักเมื่อเห็นว่าฟางนั่งร้องไห้อยู่

 

 

 

“ไม่มีอะไรค่ะ ชั้นขอตัว”ฟางพูดแล้วจะเดินหนีแต่ป๊อปปี้รั้งแขนไว้

 

 

 

“บอกมาสิว่าเธอเป็นอะไร”ป๊อปปี้พูดแล้วไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

“ชั้นจะเป็นอะไรก็เรื่องของชั้น ปล่อยชั้นนะคะ ชั้นจะไปแล้ว”ฟางพยายามสะบัดมืออกเดินหนีแต่

ป๊อปปี้ไม่ปล่อยง่ายๆ

 

 

 

“ปล่อยยัยเตี้ยเดี๋ยวนี้นะ”กั้งเดินเข้ามาโวยวายจะเอาเรื่องป๊อปปี้ทันที

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

โบว์วิ่งเอาแฟ้มมาฟาดกั้งอย่างแรง

 

 

 

 

“อย่าทำร้ายบอสนะไอ้นักเลง”โบว์ว่ากั้งทันที

 

 

 

“น้องสาวเป็นพวกเดียวกับมันงั้นหรอ”กั้งมองโบว์ก็ตกใจ

 

 

 

 

“ใช่ ทีนี้ออกห่างบอสเลยนะ ทั้งนายทั้งลูกน้องเลย”โบว์รีบพูดและกันกั้งและฟางออกห่าง

 

 

 

“เออ ใช่ เค้าไล่แล้ว เตี้ยเราไปทำธุระของเราเถอะ อยู่แถวนี้ละหงุดหงิด”กั้งพูดแล้วลากฟางไปซื้อ

ของทันที ป๊อปปี้สงสัยว่าทำไมฟางถึงไปซื้อของที่แผนกเด็กเล็กก็เดินตามไปทันที

 

 

 

 

“เดี๋ยวเราไปวัดกันเลยเนาะ”ฟางพูดแล้วขึ้นรถไปกับกั้ง ป๊อปปี้ที่แอบตามก็รีบขึ้นรถไปพร้อมโบว์

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“มาทำบุญบ่อยแบบนี้ดีนะโยม จะได้ช่วยให้เด็กกลับมาเกิดเป็นลูกโยมได้อีกครั้งนะ”หลวงพ่อพูด

หลังจากที่ฟางมาถวายสังฆทานแล้ว มองดูฟางที่ชอบใส่ของลงไปมักจะเป็นพวกของเล่นเด็กและ

เสื้อผ้าเด็กเล็ก

 

 

 

“ถ้าเป็นไปได้ฟางเองอยากให้เค้าไปเกิดเป็นลูกของคนที่พร้อมกว่าฟาง ฟางอาจจะยังไม่ดีพอ เค้า

เลยต้องไปแบบนี้”ฟางพูดเศร้าๆ

 

 

 

“อย่าโทษตัวเองเลยนะโยมทุกอย่างล้วนเป็นไปตามกรรม โยมอาจจะมีกรรมที่ต้องชดใช้ แต่เชื่อสิ

ว่าโยมจะต้องได้เค้ากลับมาเป็นลูกอีกแน่นอน”หลวงพ่อพูดก่อนที่ฟางจะเดินออกไปพร้อมกั้ง

 

 

 

“เดี๋ยวมานะ เหมือนลืมกระเป๋าตังไว้อ่ะ”ฟางพูดแล้วเดินกลับข้าไป

 

 

 

 

“อ่ะ”ป๊อปปี้ยื่กนะเป๋าตังให้ฟาง ฟางตกใจ

 

 

 

“มะ มาได้ยังไงน่ะ”ฟางตกใจจะวิ่งหนีแต่ป๊อปปี้ล๊อกตัวไว้ได้แล้วดึงฟางไปที่รถตัวเอง

 

 

 

“เอ้า หายไปไหนของเค้านะ”กั้งเดินตามมาหาฟางแล้วแปลกใจที่ไม่เห็นฟางก่อนจะสะดุดที่โบว์

กำลังเสี่ยงเซียมซีอยู่

 

 

 

 

“ใบ25 ชะตาจะได้พบประสบคู่ ผิดหูผิดทางจากไม่กลายเป็นใช่ จากไม่รักแปรเปลี่ยนเป็นรัก อะไร

เนี่ย”โบว์อ่านละส่ายหน้าก่อนจะหันไปเจอกั้งที่นั่งยิ้มตรงหน้า

 

 

“คู่ของน้องสาวนี่อาจะเป็นพี่ก็ได้ใครจะไปรู้”กั้งพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

“แหวะ ต่อให้เหลือนายคนเดียวบนโลกนะ ชั้นขอลาบวชดีกว่าคู่กับนาย”โบว์ว่า

 

 

 

“ระวังนะจ้ะเกลียดอะไรได้อย่างนั้นพี่รออยู่ เอ้าไปไหนล่ะๆ”กั้งพูดแล้วตามโบว์ไปก่อนจะลากโบว์ไป

ให้อาหารปลาด้วยกัน

 

 

 

 

“บอกมานะ ทำไมถึงถวายสังฆทานเป็นของแบบนั้น เธอทำบุญให้ใครฟาง”ป๊อปปี้ถามเมื่อลากฟาง

มานั่งในรถตัวเอง

 

 

 

“ระ เรื่องของชั้น ถ้าไม่มีอะไรชั้นจะไปล่ะ”ฟางพูดแต่ป๊อปปี้ขืนตัวฟางไว้

 

 

 

“ไม่บอกชั้นก็ไม่ปล่อย บอกมา”ป๊อปปี้ขู่

 

 

 

“จะมาสนใจอะไรเล่า ชั้นบอกแล้วไงว่ากลับไปดูลูกดูเมียคุณซะคุณภานุ”ฟางว่า

 

 

 

 

“แล้วเธอมันไม่ใช่เมียชั้นรึไงเล่า”ป๊อปปี้โพล่งว่าฟาง ทำให้ฟางนิ่ง เพราะมันคือความจริง

 

 

 

 

“อย่าพูดแบบนี้อีก เพราะถ้าแก้วได้ยินเค้าจะเสียใจ”ฟางพูดหลังจากเงียบมานาน

 

 

 

 

“แล้วอีกอย่าง ถึงบอกอะไรไปมันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว อย่าถามเรื่องนี้อีก”ฟางพูดแล้วเปิดประตูรถ

ออกไปเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดีจังเลยเนาะป๊อปไม่ได้มาออกงานการกุศลนานแล้วน่ะ”แก้วพูดแล้วมองดูวิวของป่าชายเลนที่พวก

เขามาร่วมงานกัน

 

 

 

“แม่แก้วครับ กั้มพ์ขอไปนั่งตรงนั้นนะครับ”กั้มพ์พูดก่อนจะวิ่งไปชนกับมด

 

 

"โอ๊ยย เดินไม่ดุตามาตาเรือ จะรีบไปไหนเนี่ย"มดโวยวาย

 

 

 

"กั้มพ์ขอโทษครับน้ามด กั้มพ์ไม่ได้ตั้งใจ"กั้มพ์ไหว้ขอโทษมด

 

 

 

“แกชนชั้นหรอ นี่แน่ะๆ”มดที่โมโหร้ายก็ฟาดที่กั้มพ์อย่างแรงหลายๆที

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว เด็กไม่เห็นจะโวยวายทำไม ทำไมไม่ให้อภัยเด็กล่ะ”โทโมะรั้งมือมดไว้ไม่ให้ตีกั้มพ์

 

 

 

“ฮือๆ คุณอาใจดีด้วยกั้มพ์ด้วย”กั้มพ์ร้องไห้จ้า โทโมะจึงอุ้มกั้มพ์มาแล้วเช็ดน้ำตากั้มพ์

 

 

 

“ทำอะไรน่ะมด นี่หลานเธอนะ”แก้วเดินเข้ามาเอาเรื่องพร้อมมายด์

 

 

 

 

“หลานชั้นแต่ดันมีพวกเลือดชั่วของมาเฟียชั้นไม่รับมันเป็นหลานหรอก”มดว่าแล้วเหล่มองโทโมะที่

อุ้มกั้มพ์

 

 

 

“มด หยุดพูด”แก้วโมโหรีบว่า

 

 

 

”ทำเป็นบอกว่าลูกป๊อปปี้ๆที่จริงแล้วน่ะ เป็นลูก”มดจะว่า แก้วตกใจตบหน้ามดหันทันที

 

 

 

 

“แก นังแก้ว ฝากไว้ก่อนเถอะ”มดคาดโทษแล้วมองไปที่โทโมะแบบพาลๆก่อนจะเดินไป

 

 

“ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยลูกชั้นไว้”แก้วพูดแล้วเอากั้มพ์มาจากอ้อมกอดโทโมะเพื่ออุ้มเอง

 

 

“อย่าเห็นชั้นเป็นคนอื่นคนไกลเลยนะแก้วอย่างน้อย”โทโมะจะพยายามพูดแต่แก้วเดินหนี

 

 

 

 

“เราไม่มีเรื่องต้องคุยกันแล้วค่ะ ไปเถอะเดี๋ยวงานจะเริ่มแล้ว”แก้วพูดแล้วอุ้มกั้มพ์หนี โทโมะมอง

ตามอย่างอ่อนใจ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ฟางทอดมองดูการปลูกป่าชายเลนแล้วนึกถึงเมื่อก่อนที่เธอเคยมาที่นี่กับป๊อปปี้

 

 

 

“อย่าทำหน้าแบบนี้สิ เดี๋ยวไม่สวยนะ”ตูนเดินเอาน้ำดื่มมาให้ฟาง ฟางรับมันมาดื่ม

 

 

 

“ไม่ได้มาตั้งนานแล้วนะที่นี่เนี่ย”ฟางมองออกไปเศร้าๆตูนมองก่อนจะเอาหมวกที่ไปขอจากขนมจีน

มาสวมให้ฟาง

 

 

 

“แดดมันร้อนนะ สวมทับไว้ดีกว่า เดี๋ยวไม่สวยๆ”ตูนพูดจบก็ยิ้มให้กับฟางก่อนจะพูดคุยกันสักพัก

 

 

“โว้ว เสน่ห์ แรงแบบนี้มิน่าล่ะถึงได้ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน แหม มังกรดำนี่เลือกเจ้านายถูกนะครับ

เอาผู้หญิงมาเป็นหัวหน้าเพื่อใช้ดูด”ทีเจเดินเข้ามาพูดแล้วเหล่มองตูนที่เป็นลูกชายนายธนาคารใหญ่

 

 

 

 

“อย่ามาพูดแบบนี้นะคะคุณทีเจ ที่ชั้นมากับเค้าเพราะเป็นเพื่อนกัน เราคบกันบริสุทธ์ใจไม่ใช่หวังผล

ประโยชน์เหมือนกันพวกคุณ”ฟางพูดแล้วจ้องไปที่ทีเจอย่างไม่เกรงกลัว

 

 

 

 

“แหมๆ ผมล่ะอยากจะให้คุณมาเป็นเพื่อนผมจังเลย คงจะเป็นเพื่อสนิทกันมากแน่ๆ เพราะเราเองก็

เคยดองกันมาก่อน ว่ามั้ย เรื่องคุณกับบอสของผม”ทีเจเยาะ

 

 

 

 

“อย่ามาพูดพล่อยๆนะ”ฟางว่า

 

 

 

 

“หรือว่ามันไม่จริง สนิทกันร้อนแรงขนาดนั้น”ทีเจเยาะฟางไม่หยุดก่อนจะเอามือไปลูบไล้ตามแขน

ฟาง

 

 

 

 

“เห้ย เลิกลวนลามทั้งการกระทำทั้งคำพูดฟางได้แล้ว ถ้าแกแตะต้องฟางอีกชั้นจะบอกพ่อว่าไม่

ให้การสนับสนุนเดอะ ซันแน่”ตูนดึงฟางออกห่างแล้วว่า

 

 

 

 

“โอ้โห ปกป้องกันด้วย แหม ผมล่ะอยากเป็น1ในตัวเลือกคุณจริงๆเลยเลดี้แห่งมังกรดำ”ทีเจเยาะ

 

 

 

“มาทางไหนก็ไปทางนั้นเลย เลวๆแบบพวกคุณน่ะอยู่ลอยหน้าลอยตาแบบนี้ไม่ได้นานหรอก”ฟาง

พูดก่อนจะเดินหนีทีเจไป มดมองเหตุการณ์ที่ทีเจให้ความสำคัญกับฟางมากก็ไม่พอใจ

 

 

 

“เห็นทีแกกับชั้นจะอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้วล่ะนังฟาง”มดคาดโทษฟางแล้วก่อนจะคิดแผนการ

 

 

 

“เดี๋ยวเสร็จแล้วเจ้าของงานเค้าชวนพวกเราพักที่รีสอร์ทที่ปราณบุรีนะ ดีเลย พี่จะได้แช่น้ำอุ่นสบายๆ

ร้อนทั้งวันละ”ขนมจีนพูดเมื่อเอาโบชัวที่พักมาให้ฟางอ่านในร่ม ฟางมองผ่านแล้วถอนหายใจเมื่อ

ตลอดเวลาที่ทำกิจกรรมป๊อปปี้ แก้วและกั้มพ์ทำกิจกรรมด้วยเป็นดูเป็นครอบครัวสุขสันต์มากจนฟาง

รู้สึกน้อยใจลึก

 

 

 

 

 

“นายบอกว่าชั้นเป็นเมียนายแต่นายก็ยังทำร้ายจิตใจชั้น”ฟางพูดเศร้าๆเมื่อเห็นพวกนักข่าวรุมถ่าย

ภาพป๊อปปี้ แก้วและกั้มพ์

 

 

 

 

 

“ไม่เอาสิทำหน้าบูดแบบนี้ เอๆได้ข่าวว่ามีสปาด้วยนะ ชอบเข้าสปาไม่ใช่หรอเราน่ะ”ตูนเดินมาขยี้ผม

ฟางแล้วพูด

 

 

 

 

“จริงอ่ะ ดีเลยๆเมื่อยตัวมากเลย อยากไปเข้าสปาจัง ไปกันเถอะๆ”ฟางรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วดึงมือตูน

ไปด้วยกัน

 

 

 

 

“มองเค้าบ่อยแบบนี้หึงล่ะสิ”แก้วพูดลอยๆเมื่อมายด์อุ้มกั้มพ์ไป

 

 

“พูดเรื่องอะไรแก้ว ไร้สาระ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรับโบชัวที่พักมาจากโบว์

 

 

 

 

“หลอกอะไรหลอกได้ แต่ไม่เท่าหลอกหัวใจตัวเองนะ”โซ่พูดเมื่อเดินออกมาจากร้านกาแฟที่ตัวเอง

หนีไปนั่งกับฟ้ามา

 

 

 

 

“ชั้นแต่งงานกับแก้วแล้ว ชั้นจะไปมองใครอื่นได้ที่ไหนล่ะ”ป๊อปปี้เถียงแล้วเดินไป โซ่ส่ายหน้าช้าๆ

แล้วเดินตามไปที่รถ

 

 

 

 

“เตรียมพวกมือดีของเราให้พร้อมนะ เพราะเดี๋ยวหัวหน้ามังกรดำจะเหลือแค่ชื่อ”ทีเจพูดขณะที่มอง

ฟางขึ้นรถไป

 

 

 

“ชั้นว่าถ้าจะกำจัดมันนะ เราต้องระวังคนของเราให้ดีๆล่ะ”มดพูดแล้วมองไปที่พวกป๊อปปี้

 

 

 

“หึ ถ้ามาขวางก็ฆ่ามันซะสิ ทุกอย่างจะได้เป็นของเรา แล้วนายพ่อจะได้เห็นชั้นในสายตาไม่ใช้ไอ้

ลูกนอกคอกอย่างมัน”ทีเจพูดแล้วมองไปที่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

มาดูกัน ป๊อปปี้รึว่าฟางใครจะโดนลอบทำร้ายก่อนกัน อยากรู้เป็นไงเม้นกับโหวตนะจ้ะ