พันธนาการหัวใจ
9.4
เขียนโดย Chapond
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.
45 ตอน
637 วิจารณ์
119.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
29) ปกป้องคนที่รัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตุบ
ป๊อปปี้ที่ถูกล่ามโซ่ไว้ก็ถูกลูกน้องพ่อฟางถีบเข้าไปในห้องอีกห้องหนึ่ง จากนั้นก็โยนจินนี่เข้าไปใน
ห้องจนป๊อปปี้รับแทบไม่ทัน
“จินนี่ๆ”ป๊อปปี้พยายามเรียกจินนี่ให้ตื่น
“อ้ะ ป๊อปปี้”จินนี่ตื่นขึ้นแล้วโผกอดเพื่อนชายแน่นด้วยความกลัว ป๊อปปี้กอดตอบเพื่อนสาว
“อยู่ในนี้ล่ะมึง ใช้เวลาที่เหลืออยู่อันน้อยนิดของพวกมึงซะก่อนที่จะตายในวันพรุ่งนี้”ลูกน้องพ่อฟาง
เยาะ
“หรือบางทีอาจจะเป็นวันตายของพวกมึงก็ได้”ป๊อปปี้พูด
“ล่ามโซ่ขนาดนี้ยังจะปากดีนะมึง”ลูกน้องพ่อฟางตบป๊อปปี้จนปากที่แตกไว้อยู่แล้วมีเลือดออกมาอีก
“ไอ้ชั่ว อย่าทำอะไรป๊อปปี้นะ”จินนี่ตบลูกน้องพ่อฟาง
“ฤทธิ์เยอะนักนะอีนี่”ลูกน้องพ่อฟางตบจินนี่ล้มลงไปก่อนจะจิกหัวจินนี่ขึ้นมา
“จะว่าไปนังนี่มันก็สวยนะ มาเป็นเมียพี่มั้ยน้อง พี่จะได้พูดกับนายพี่ไว้ชีวิตน้องน่ะ”ลูกน้องพ่อฟาง
พูด
“เลวเหมือนกันทั้งนายทั้งลูกน้อง ชั้นไม่ยอมหรอก ชั้นยอมตายดีกว่าจะเป็นเมียพวกแก”จินนี่ว่าจึง
โดนตบคว่ำจนจินนี่สลบไปแล้ว
“พูดดีๆไม่ชอบชอบให้ใช้กำลัง”ลูกน้องพ่อฟางพูด
“มึงทำเพื่อนกูทำไม”ป๊อปปี้เดือดจัดพุ่งเข้าไปทำร้ายลูกน้องพ่อฟางแต่ก็โดนอัดจนหมอบ
“อย่ามาอวดดี ดูสภาพตัวเองก่อนเถอะ”ลูกน้องพ่ฟางพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“นี่ผมต้องตายจริงๆแล้วหรอครับพ่อ แม่”ป๊อปปี้พึมพำกับตัวเองแล้วมองท้องฟ้าตอนกลางคืนนอก
หน้าต่าง
“ทั้งเกาะนี้เป็นของพ่อฟางเลยหรอ ทำไมไม่มีคนเลยล่ะ”โทโมะพูดเมื่อเดินตามฟางที่ลัดเลาะไป
ตามทางเพื่อมาหน้าเกาะ
“ฟางว่า น่าจะเป็นเกาะส่วนตัวพ่อนะคะ เลยไม่มีชาวบ้านแบบนี้”ฟางพูดก่อนทั้ง3คนต้องรีบมุดไป
ตามพงหญ้าหลบเมื่อเห็นลูกน้องพ่อฟางเดินพูดคุยกันมาทางนี้
“แม่งเมียใหม่นายโครตเด็ดว่ะ เสียดายแม่งไม่น่าทรยศนายเลย เสียดายของว่ะ”ลูกน้องคนแรกพูด
“เอาน่า กูเห็นมีอีกคนเว่ยขาวๆแจ่มๆเหมือนกัน แต่แม่งอีกนี่ฤทธิ์เยอะไม่ยอมลูกพี่เลยถูกขังไว้ที่
ห้องเก็บของกับไอ้หนุ่มนั่น”ลูกน้องคนที่2พูด
“งั้นก็รีบฆ่าไอ้หนุ่มนั่นให้ตายๆไปเลยเถอะ นัง2คนนั่นจะได้เป็นของพวกเรา5555”ลูกน้องทั้ง2คน
พูดออย่างสะใจ เมื่อพวกนั้นไปกันหมด ฟาง โทโมะ แก้วก็ออกมาจากที่ซ่อน
“ความจริงคือคุณพ่อเป็นคนจับตัวพวกพี่ป๊อปปี้มาจริงๆด้วย”ฟางอึ้ง
“ใจเย็นๆนะฟาง ตอนนี้พวกหาทางช่วยพวกนั้นกันก่อนเถอะ”โทโมะพูด ก่อนจะเดินลัดเลาะเข้าไป
จนถึงบริเวณด้านหลังบ้าน
“ดีนะที่พ่อของฟางเอาลูกน้องมาไม่เยอะมาก”แก้วพูดหลังจากจับมัดลูกน้องที่เฝ้าประตูด้านหลังให้
สลบไปคนนึง
“เดี๋ยวฟางจะเข้าไปช่วยพี่ป๊อปปี้กับจินนี่ที่ห้องเก็บของ ฝากแก้วกับโทโมะดูต้นทางด้วยนะคะ”ฟาง
พูดก่อนจะย่องเข้าไปในบ้านแล้วพบลูกน้องคนหนึ่งเฝ้าหน้าห้องเก็บของชั้นล่าง โทโมะจึงจัดการตบ
ด้วยด้ามปืนที่พกมาจนสลบแล้วแก้วก็จับมัดไว้เพื่อความปลอดภัย
แกรกๆ
ฟางไขกุญแจเข้าไปในห้องเก็บของ ก็พบ2ร่างที่นอนอยู่ไม่ห่างกัน ด้วยี่ห้องไม่มีไฟจึงทำให้ฟาง
มองเห็นได้จากแสงไฟด้านนนอก
“พี่ป๊อปปี้”ฟางเรียกชื่อป๊อปปี้เบาๆ จนร่างนึงที่เหมือนะนั่งหลับอยู่ขยับไปมา
“ฟางง”ป๊อปปี้เรียกชื่อฟาง ฟางรีบวิ่งไปหาทันที
“ฟางอยู่นี่แล้วค่ะ ฟางมาช่วยพี่แล้ว”ฟางดีใจที่เจอป๊อปปี้ก่อนน้ำตาจะไหลออกมาเมื่อเห็นสภาพ
ชายหนุ่มที่ถูกซ้อมจนสะบักสะบอมหน้าตามีแต่รอยฟกช้ำและเลือด
“มาช่วยพี่ทำไม ถ้าฟางเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
“คนบ้า ทำไมพูดแบบนี้ ถ้าฟางมีชีวิตอยู่โดยไม่มีพี่ ฟางก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน”ฟางพูดทั้งน้ำตา
“อย่าร้องเลยฟาง ขอโทษนะที่ทำฟางร้องไห้น่ะ”ป๊อปปี้พูด
“มาค่ะ เดี๋ยวฟางจะช่วยพี่ให้ออกไปนะ”ฟางปาดน้ำตาก่อนจะพยายามเอากุญแจปลดล๊อคโซ่ที่เธอ
เอามาจากตัวลูกน้องด้านนอก
กริ๊ก
เสียงกุญแจปลดล๊อคมือป๊อปปี้เป็นอิสระก่อนทั้งคู่จะช่วยกันปลดล๊อคโซ่ให้กับจินนี่
“จินนี่ๆ”ป๊อปปี้พยายามเรียกเพื่อนสาว
“อ๊ะ ป๊อปปี้”จินนี่ตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้เป็นอิสระแล้ว
“ไปกันเถอะ ฟางมาช่วยพวกเราแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพยุงเอาจินนี่ออกไป ตู่ๆโทโมะก็เข้ามาพร้อม
กับแก้วที่ทั้งคู่ช่วยกันพยุงลูกน้องที่เฝ้าประตูไว้เข้ามาด้วย
“มีอะไรน่ะ”ป๊อปปี้ถาม
“พวกนั้นมาน่ะ หลบก่อน”โทโมะบอก ก่อนที่ทุกคนจะหลบในห้องเก็บของตามเดิม
“ว่าไง ของที่สั่งให้เตรียมครบมั้ย”เสียงพ่อฟางพูดขึ้นจากด้านนอก
“ดีมาก งั้นชั้นจะขอเข้าไปดูมันซักหน่อยว่ามันเป็นยังไง”พ่อฟางพูดก่อนจะเดินไขประตูเข้ามาใน
ห้องเก็บของ โทโมะ แก้ว ฟาง ตกใจรีบหาที่หลบหลังพวกตู้เก่าๆทันที ส่วนจินนี่และป๊อปปี้ก็ทำทีว่า
โดนล่ามโซ่ตามเดิม
“ไง ยังมีชีวิตรอดมาอยู่นิ นึกว่าจะช้ำในตายซะละ”พ่อฟางเดินเข้ามาเยาะเย้ยป๊อปปี้
“คนอย่างผมมันตายยาก พวกเลวๆทำอะไรไว้ผมก็รอดมาได้เสมอ”ป๊อปปี้ตอกกลับไป จึงโดนพ่อ
ฟางชกหน้าไปอีกที
“ดี ตายยากนักใช่มั้ย กูก็อยากจะรู้ ว่าถ้ามึงโดนโยนลงทะเลไปน่ะ มึงยังจะรอดอยู่มั้ย”พ่อฟางพูด
เสียงดังทำให้ฟางตกใจเพราะพ่อของเธอกำลังะฆ่าคนที่เธอรัก
“แล้วถ้าผมตายไปคุณอาไม่กลัวฟางจะเสียใจหรอครับ”ป๊อปปี้พูดขึ้น
“ยัยฟางมันยังเด็ก แรกๆก็ร้องไห้ แต่พอเจออะไรใหม่ๆเดี๋ยวก็ลืมไปเอง อย่าสำคุญตัวผิดคิดว่าลูก
ชั้นจะรักแกมากขนาดนั้นเลย”พ่อฟางเยาะ
“แทนที่จะทำให้ลูกสมหวังในความรักแต่ต้องมาฆ่าคนรักของลูกตัวเอง เลวที่สุด”จินนี่ว่า
เพี้ยะ
“อย่ามาปากดีกับชั้นนะ แกด้วยเหมือนกันที่จะต้องไปเป็นผีเฝ้าทะเลเหมือนไอ้ป๊อปมัน”พ่อฟาง
ตวาดจินนี่
“แต่ฟางไม่ยอมให้คุณพ่อฆ่าใครตายทั้งนั้น”ฟางที่ทนไม่ไหวโผล่ออกมาจากที่ซ่อนพูดขึ้น
“ฟาง นี่แกมาที่นี่ได้ยังไง”พ่อฟางตกใจ
“ฟางจะมาได้ไงมันไม่สำคัญหรอกค่ะ แต่นี่คุณพ่อทำได้ยังไงคะ โกงบริษัทคุณลุงแล้วยังจะฆ่าลูก
คุณลุงอีก นั่นเพื่อนรักคุณพ่อนะคะ”ฟางพูดพลางกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล ทำไมพ่อเธอเป็นแบบนี้นะ
“นี่แกคงโดนพวกมันปั่นหัวอีกล่ะสิ ฟางอย่าไปเชื่อพวกมัน ไอ้พวกนี้จะฆ่าพ่อฟางก็เห็น”พ่อฟางรีบ
พูดก่อนจะเดินไปแตะตัวฟาง
“แต่เท่าที่ฟางเห็นตอนนี้คุณพ่อก็หายแล้วนิคะ แล้วยังะทรมานพวกเค้าอีกทำไม”ฟางพูด
“ฟาง ถ้าพ่อไม่ทำพวกนี้ก็จะมาทำร้ายพวกเรานะลูก พ่อรักลูกนะ”พ่อฟางพยายามเดินมาแตะไหล่
ฟาง แต่ฟางสะบัดตัวออกแล้วถอยหนีมาอยู่ข้างๆป๊อปปี้
“คุณพ่อรักตัวเองมากกว่า คุณพ่อรักเงินทองและชื่อเสียงมากกว่าอย่าโกหกฟางเลยค่ะ”ฟางพูด
ก่อนที่น้ำตาที่กลั้นไว้จะไหลออกมา
“นี่แกเป็นลูกชั้นนะ แกต้องอยู่ข้างชั้นสิ แกลืมไปแล้วรึไงว่ามันเคยทำลายชีวิตแกน่ะ”พ่อฟางว่า
“เค้าเคยทำลายชีวิตฟางก็จริง แต่เค้าเป็นคนที่ฟางรัก ฟางจะไม่ยอมให้คุณพ่อฆ่าพี่ป๊อปปี้หรอก
ค่ะ”ฟางพูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น
“แกจะไปรักมันทำไม มานี่”พ่อฟางโมโหกระฟางออกมาจากป๊อปปี้
“ไม่ ฟางจะอยู่กับพี่ป๊อปปี้”ฟางดิ้นไปมา พ่อฟางโมโหจัดตบหน้าลูกสาวจนล้มคว่ำ
“ฟาง”จินนี่และป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางโดนตบ
“นี่มันเกินไปแล้วนะ ฟางเป็นลูกคุณอานะ”ป๊อปปี้เข้าไปหาฟางพร้อมกับหันไปว่าพ่อฟาง
“อ้อ หรอ แล้วยังไง ถ้าลูกมันไม่รักดี เห็นผัวมันดีกว่าพ่อแล้วจะเลี้ยงมันไปทำไม มันก็แค่ก้อนเนื้อ
ร้ายๆที่ต้องตัดทิ้งแค่เท่านั้น”พ่อฟางพูดเสียงเหี้ยมทำเอาป๊อปปี้อึ้งแล้วรีบประคองกอดฟางไว้แนบ
ตัวเองแน่น
“คะ คุณพ่อ”ฟางอึ้งก่อนจะร้องไห้ออกมา ไม่คิดว่าพ่อสุดที่รักของเธอจะพูดแบบนี้
“ดี ในเมื่อเห็นผัวดีกว่าพ่องั้นก็ตายตามผัวแกไปเลยแล้วกัน”พ่อฟางพูดก่อนจะเดินออกจากห้องเก็บ
ของไป แล้วปิดประตูเสียงดัง ปัง
พิมไปเกลียดพ่อฟางไป เลวมากกก 55อย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ