พันธนาการหัวใจ

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.

  45 ตอน
  637 วิจารณ์
  119.97K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) ปกป้องคนที่รัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

ตุบ

 

 

ป๊อปปี้ที่ถูกล่ามโซ่ไว้ก็ถูกลูกน้องพ่อฟางถีบเข้าไปในห้องอีกห้องหนึ่ง จากนั้นก็โยนจินนี่เข้าไปใน

ห้องจนป๊อปปี้รับแทบไม่ทัน

 

 

“จินนี่ๆ”ป๊อปปี้พยายามเรียกจินนี่ให้ตื่น

 

 

“อ้ะ ป๊อปปี้”จินนี่ตื่นขึ้นแล้วโผกอดเพื่อนชายแน่นด้วยความกลัว ป๊อปปี้กอดตอบเพื่อนสาว

 

“อยู่ในนี้ล่ะมึง ใช้เวลาที่เหลืออยู่อันน้อยนิดของพวกมึงซะก่อนที่จะตายในวันพรุ่งนี้”ลูกน้องพ่อฟาง

เยาะ

 

 

“หรือบางทีอาจจะเป็นวันตายของพวกมึงก็ได้”ป๊อปปี้พูด

 

“ล่ามโซ่ขนาดนี้ยังจะปากดีนะมึง”ลูกน้องพ่อฟางตบป๊อปปี้จนปากที่แตกไว้อยู่แล้วมีเลือดออกมาอีก

 

 

“ไอ้ชั่ว อย่าทำอะไรป๊อปปี้นะ”จินนี่ตบลูกน้องพ่อฟาง

 

“ฤทธิ์เยอะนักนะอีนี่”ลูกน้องพ่อฟางตบจินนี่ล้มลงไปก่อนจะจิกหัวจินนี่ขึ้นมา

 

“จะว่าไปนังนี่มันก็สวยนะ มาเป็นเมียพี่มั้ยน้อง พี่จะได้พูดกับนายพี่ไว้ชีวิตน้องน่ะ”ลูกน้องพ่อฟาง

พูด

 

 

“เลวเหมือนกันทั้งนายทั้งลูกน้อง ชั้นไม่ยอมหรอก ชั้นยอมตายดีกว่าจะเป็นเมียพวกแก”จินนี่ว่าจึง

โดนตบคว่ำจนจินนี่สลบไปแล้ว

 

“พูดดีๆไม่ชอบชอบให้ใช้กำลัง”ลูกน้องพ่อฟางพูด

 

“มึงทำเพื่อนกูทำไม”ป๊อปปี้เดือดจัดพุ่งเข้าไปทำร้ายลูกน้องพ่อฟางแต่ก็โดนอัดจนหมอบ

 

“อย่ามาอวดดี ดูสภาพตัวเองก่อนเถอะ”ลูกน้องพ่ฟางพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป

 

 

“นี่ผมต้องตายจริงๆแล้วหรอครับพ่อ แม่”ป๊อปปี้พึมพำกับตัวเองแล้วมองท้องฟ้าตอนกลางคืนนอก

หน้าต่าง

 

“ทั้งเกาะนี้เป็นของพ่อฟางเลยหรอ ทำไมไม่มีคนเลยล่ะ”โทโมะพูดเมื่อเดินตามฟางที่ลัดเลาะไป

ตามทางเพื่อมาหน้าเกาะ

 

“ฟางว่า น่าจะเป็นเกาะส่วนตัวพ่อนะคะ เลยไม่มีชาวบ้านแบบนี้”ฟางพูดก่อนทั้ง3คนต้องรีบมุดไป

ตามพงหญ้าหลบเมื่อเห็นลูกน้องพ่อฟางเดินพูดคุยกันมาทางนี้

 

 

“แม่งเมียใหม่นายโครตเด็ดว่ะ เสียดายแม่งไม่น่าทรยศนายเลย เสียดายของว่ะ”ลูกน้องคนแรกพูด

 

“เอาน่า กูเห็นมีอีกคนเว่ยขาวๆแจ่มๆเหมือนกัน แต่แม่งอีกนี่ฤทธิ์เยอะไม่ยอมลูกพี่เลยถูกขังไว้ที่

ห้องเก็บของกับไอ้หนุ่มนั่น”ลูกน้องคนที่2พูด

 

“งั้นก็รีบฆ่าไอ้หนุ่มนั่นให้ตายๆไปเลยเถอะ นัง2คนนั่นจะได้เป็นของพวกเรา5555”ลูกน้องทั้ง2คน

พูดออย่างสะใจ เมื่อพวกนั้นไปกันหมด ฟาง โทโมะ แก้วก็ออกมาจากที่ซ่อน

 

 

“ความจริงคือคุณพ่อเป็นคนจับตัวพวกพี่ป๊อปปี้มาจริงๆด้วย”ฟางอึ้ง

 

 

“ใจเย็นๆนะฟาง ตอนนี้พวกหาทางช่วยพวกนั้นกันก่อนเถอะ”โทโมะพูด ก่อนจะเดินลัดเลาะเข้าไป

จนถึงบริเวณด้านหลังบ้าน

 

 

“ดีนะที่พ่อของฟางเอาลูกน้องมาไม่เยอะมาก”แก้วพูดหลังจากจับมัดลูกน้องที่เฝ้าประตูด้านหลังให้

สลบไปคนนึง

 

 

“เดี๋ยวฟางจะเข้าไปช่วยพี่ป๊อปปี้กับจินนี่ที่ห้องเก็บของ ฝากแก้วกับโทโมะดูต้นทางด้วยนะคะ”ฟาง

พูดก่อนจะย่องเข้าไปในบ้านแล้วพบลูกน้องคนหนึ่งเฝ้าหน้าห้องเก็บของชั้นล่าง โทโมะจึงจัดการตบ

ด้วยด้ามปืนที่พกมาจนสลบแล้วแก้วก็จับมัดไว้เพื่อความปลอดภัย

 

 

แกรกๆ

 

 

ฟางไขกุญแจเข้าไปในห้องเก็บของ ก็พบ2ร่างที่นอนอยู่ไม่ห่างกัน ด้วยี่ห้องไม่มีไฟจึงทำให้ฟาง

มองเห็นได้จากแสงไฟด้านนนอก

 

 

“พี่ป๊อปปี้”ฟางเรียกชื่อป๊อปปี้เบาๆ จนร่างนึงที่เหมือนะนั่งหลับอยู่ขยับไปมา

 

“ฟางง”ป๊อปปี้เรียกชื่อฟาง ฟางรีบวิ่งไปหาทันที

 

“ฟางอยู่นี่แล้วค่ะ ฟางมาช่วยพี่แล้ว”ฟางดีใจที่เจอป๊อปปี้ก่อนน้ำตาจะไหลออกมาเมื่อเห็นสภาพ

ชายหนุ่มที่ถูกซ้อมจนสะบักสะบอมหน้าตามีแต่รอยฟกช้ำและเลือด

 

 

“มาช่วยพี่ทำไม ถ้าฟางเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

 

 

“คนบ้า ทำไมพูดแบบนี้ ถ้าฟางมีชีวิตอยู่โดยไม่มีพี่ ฟางก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน”ฟางพูดทั้งน้ำตา

 

“อย่าร้องเลยฟาง ขอโทษนะที่ทำฟางร้องไห้น่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

“มาค่ะ เดี๋ยวฟางจะช่วยพี่ให้ออกไปนะ”ฟางปาดน้ำตาก่อนจะพยายามเอากุญแจปลดล๊อคโซ่ที่เธอ

เอามาจากตัวลูกน้องด้านนอก

 

 

กริ๊ก

 

 

เสียงกุญแจปลดล๊อคมือป๊อปปี้เป็นอิสระก่อนทั้งคู่จะช่วยกันปลดล๊อคโซ่ให้กับจินนี่

 

“จินนี่ๆ”ป๊อปปี้พยายามเรียกเพื่อนสาว

 

“อ๊ะ ป๊อปปี้”จินนี่ตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้เป็นอิสระแล้ว

 

 

“ไปกันเถอะ ฟางมาช่วยพวกเราแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพยุงเอาจินนี่ออกไป ตู่ๆโทโมะก็เข้ามาพร้อม

กับแก้วที่ทั้งคู่ช่วยกันพยุงลูกน้องที่เฝ้าประตูไว้เข้ามาด้วย

 

 

“มีอะไรน่ะ”ป๊อปปี้ถาม

 

 

“พวกนั้นมาน่ะ หลบก่อน”โทโมะบอก ก่อนที่ทุกคนจะหลบในห้องเก็บของตามเดิม

 

“ว่าไง ของที่สั่งให้เตรียมครบมั้ย”เสียงพ่อฟางพูดขึ้นจากด้านนอก

 

 

“ดีมาก งั้นชั้นจะขอเข้าไปดูมันซักหน่อยว่ามันเป็นยังไง”พ่อฟางพูดก่อนจะเดินไขประตูเข้ามาใน

ห้องเก็บของ โทโมะ แก้ว ฟาง ตกใจรีบหาที่หลบหลังพวกตู้เก่าๆทันที ส่วนจินนี่และป๊อปปี้ก็ทำทีว่า

โดนล่ามโซ่ตามเดิม

 

 

“ไง ยังมีชีวิตรอดมาอยู่นิ นึกว่าจะช้ำในตายซะละ”พ่อฟางเดินเข้ามาเยาะเย้ยป๊อปปี้

 

 

“คนอย่างผมมันตายยาก พวกเลวๆทำอะไรไว้ผมก็รอดมาได้เสมอ”ป๊อปปี้ตอกกลับไป จึงโดนพ่อ

ฟางชกหน้าไปอีกที

 

“ดี ตายยากนักใช่มั้ย กูก็อยากจะรู้ ว่าถ้ามึงโดนโยนลงทะเลไปน่ะ มึงยังจะรอดอยู่มั้ย”พ่อฟางพูด

เสียงดังทำให้ฟางตกใจเพราะพ่อของเธอกำลังะฆ่าคนที่เธอรัก

 

“แล้วถ้าผมตายไปคุณอาไม่กลัวฟางจะเสียใจหรอครับ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

“ยัยฟางมันยังเด็ก แรกๆก็ร้องไห้ แต่พอเจออะไรใหม่ๆเดี๋ยวก็ลืมไปเอง อย่าสำคุญตัวผิดคิดว่าลูก

ชั้นจะรักแกมากขนาดนั้นเลย”พ่อฟางเยาะ

 

“แทนที่จะทำให้ลูกสมหวังในความรักแต่ต้องมาฆ่าคนรักของลูกตัวเอง เลวที่สุด”จินนี่ว่า

 

 

เพี้ยะ

 

 

“อย่ามาปากดีกับชั้นนะ แกด้วยเหมือนกันที่จะต้องไปเป็นผีเฝ้าทะเลเหมือนไอ้ป๊อปมัน”พ่อฟาง

ตวาดจินนี่

 

 

“แต่ฟางไม่ยอมให้คุณพ่อฆ่าใครตายทั้งนั้น”ฟางที่ทนไม่ไหวโผล่ออกมาจากที่ซ่อนพูดขึ้น

 

“ฟาง นี่แกมาที่นี่ได้ยังไง”พ่อฟางตกใจ

 

 

“ฟางจะมาได้ไงมันไม่สำคัญหรอกค่ะ แต่นี่คุณพ่อทำได้ยังไงคะ โกงบริษัทคุณลุงแล้วยังจะฆ่าลูก

คุณลุงอีก นั่นเพื่อนรักคุณพ่อนะคะ”ฟางพูดพลางกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล ทำไมพ่อเธอเป็นแบบนี้นะ

 

“นี่แกคงโดนพวกมันปั่นหัวอีกล่ะสิ ฟางอย่าไปเชื่อพวกมัน ไอ้พวกนี้จะฆ่าพ่อฟางก็เห็น”พ่อฟางรีบ

พูดก่อนจะเดินไปแตะตัวฟาง

 

“แต่เท่าที่ฟางเห็นตอนนี้คุณพ่อก็หายแล้วนิคะ แล้วยังะทรมานพวกเค้าอีกทำไม”ฟางพูด

 

“ฟาง ถ้าพ่อไม่ทำพวกนี้ก็จะมาทำร้ายพวกเรานะลูก พ่อรักลูกนะ”พ่อฟางพยายามเดินมาแตะไหล่

ฟาง แต่ฟางสะบัดตัวออกแล้วถอยหนีมาอยู่ข้างๆป๊อปปี้

 

 

“คุณพ่อรักตัวเองมากกว่า คุณพ่อรักเงินทองและชื่อเสียงมากกว่าอย่าโกหกฟางเลยค่ะ”ฟางพูด

ก่อนที่น้ำตาที่กลั้นไว้จะไหลออกมา

 

“นี่แกเป็นลูกชั้นนะ แกต้องอยู่ข้างชั้นสิ แกลืมไปแล้วรึไงว่ามันเคยทำลายชีวิตแกน่ะ”พ่อฟางว่า

 

“เค้าเคยทำลายชีวิตฟางก็จริง แต่เค้าเป็นคนที่ฟางรัก ฟางจะไม่ยอมให้คุณพ่อฆ่าพี่ป๊อปปี้หรอก

ค่ะ”ฟางพูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

“แกจะไปรักมันทำไม มานี่”พ่อฟางโมโหกระฟางออกมาจากป๊อปปี้

 

 

“ไม่ ฟางจะอยู่กับพี่ป๊อปปี้”ฟางดิ้นไปมา พ่อฟางโมโหจัดตบหน้าลูกสาวจนล้มคว่ำ

 

 

“ฟาง”จินนี่และป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางโดนตบ

 

 

“นี่มันเกินไปแล้วนะ ฟางเป็นลูกคุณอานะ”ป๊อปปี้เข้าไปหาฟางพร้อมกับหันไปว่าพ่อฟาง

 

 

“อ้อ หรอ แล้วยังไง ถ้าลูกมันไม่รักดี เห็นผัวมันดีกว่าพ่อแล้วจะเลี้ยงมันไปทำไม มันก็แค่ก้อนเนื้อ

ร้ายๆที่ต้องตัดทิ้งแค่เท่านั้น”พ่อฟางพูดเสียงเหี้ยมทำเอาป๊อปปี้อึ้งแล้วรีบประคองกอดฟางไว้แนบ

ตัวเองแน่น

 

 

“คะ คุณพ่อ”ฟางอึ้งก่อนจะร้องไห้ออกมา ไม่คิดว่าพ่อสุดที่รักของเธอจะพูดแบบนี้

 

“ดี ในเมื่อเห็นผัวดีกว่าพ่องั้นก็ตายตามผัวแกไปเลยแล้วกัน”พ่อฟางพูดก่อนจะเดินออกจากห้องเก็บ

ของไป แล้วปิดประตูเสียงดัง ปัง

 

 

 

พิมไปเกลียดพ่อฟางไป เลวมากกก 55อย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยน้า 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา