พันธนาการหัวใจ

 

 

 

 

 

“โทรติดมั้ยฟาง”แม่ของฟางถาม

 

“ไม่มีคนรับค่ะ ทำไงดี”ฟางร้อนรน

 

“แม่คะ เฟย์โทรเข้าบ้านเราไปก็ไม่มีคนรับเลยค่ะ”เฟย์พูด

 

“เอาไงดี หรือเราจะลองเสี่ยงไปที่บ้านดูล่ะ”เขื่อนเสนอความเห็น

 

“แต่ถ้าเราไป แล้วแม่กับน้องปาล์มล่ะ”ฟางคิด

 

 

“อ้อ เอางี้ เฟย์จะโทรหาพี่โทโมะกับแก้วแล้วพวกพี่ก็ไปที่บ้านเรา ส่วนพี่เขื่อน เฟย์จะอยู่ที่นี่ดูและ

แม่กับปาล์ม”เฟย์พูด

 

“ก็ได้ งั้นเอาตามนี้”ฟางตกลงแล้วซักพักโทโมะและแก้วก็มาที่บ้านสวน

 

 

 

“ใจเย็นๆก่อนนะคะฟาง บางทีอาจจะไม่มีอะไรก็ได้”แก้วปลอบฟางขณะที่นั่งรถมาด้วยกัน

 

“เดี๋ยวพี่จะจอดรถด้านนอกเหมือนเดิมนะแล้วเราค่อยเข้าไปในบ้าน”โทโมะพูดก่อนจะจอดรถ แล้ว

ทั้ง3คนก็เดินเข้ามาในบ้าน น่าแปลก ทำไมบ้านช่องถึงเงียบแบบนี้

 

 

“ทำไม เงียบแบบนี้ล่ะ คุณพ่อ”ฟางพูดก่อนจะวิ่งขึ้นไปด้านบนห้องนอนพ่อของเธอก็พบแต่ความ

ว่างเปล่า

 

“คุณพ่อคะ คุณพ่ออยู่ไหนคะ”ฟางตะโกนเรียกพ่อเธอทั่วห้องแต่ก็ไม่เจอใคร

 

“ฟางคะดูนี่”แก้ววิ่งเอาซองยากล่อมประสาทมาให้ฟางดู และยาระงับประสาท

 

“หรือว่าคุณพ่อจะหายแล้ว แล้วพวกพี่ป๊อปปี้ไปไหนล่ะ”ฟางพูดก่อนจะวิ่งมาที่ห้องอีกห้องที่ติดกัน

พบว่ามันไม่มีใคร ฟางเดินหาจนทั่ว

 

 

“ฟาง นี่มันอะไรน่ะ”โทโมะเอานาฬิกาที่หล่นอยู่ในห้องฟางให้ฟางดู

 

“นี่มันนาฬิกาของพี่ป๊อปปี้นิ ทำไมมันเป็นรอยร้าวแบบนี้”ฟางตกใจเมื่อดูที่หน้าปัดนาฬิกาพบว่ามัน

แตกร้าวเหมือนถูกอะไรตีอย่างแรง

 

 

“นี่มันเลือดนิ”แก้วเอามือแตะหยดเลือดที่พื้นขึ้นมา ทั้ง3คนมองหน้ากัน

 

“ฟางจะโทรแจ้งตำรวจ บางที แคทอาจจะจับตัวพี่ป๊อปกับคุณพ่อไป”ฟางเดินมาจากชั้นบนแล้วพูด

ก่อนสายตาจะไปสะดุดที่ลานจอดรถ ฟางเดินเข้าไปทันที

 

 

“มีอะไรหรอฟาง”โทโมะถาม

 

“รถของคุณพ่อหายไปค่ะ”ฟางพูด เพราะตั้งแต่พ่อเธอป่วย พ่อเธอจะไม่ใช่รถตัวเองอีกเลย

 

“บางทีแคทอาจะขับรถของพ่อฟางไปก็ได้นะ”แก้วพูด

 

 

“เอ๊ะ นี่มันรถที่คุณพ่อซื้อให้แคทนี่คะ ฟางจำได้ว่า แคทจะขับคันนี้ประจำ แทบไม่แตะรถคุณพ่อเลย

แต่นี่รถของแคทยังอยู่ แต่รถคุณพ่อหายไป”ฟางพูดแล้วนิ่งคิด ก่อนจะวิ่งกลับขึ้นไปบนบ้านโทโมะ

กับแก้วรีบวิ่งขึ้นไปตาม

 

 

ขลุกขลักๆ

 

 

ฟางรื้อค้นของในห้องำงานพ่อเธอทันที

 

“มีอะไรหรอฟาง”โทโมะถาม

 

“หายไปจริงๆด้วย”ฟางอึ้ง

 

“อะไร อะไรหายไปหรอ”แก้วถาม

 

 

“ในลิ้นชักนี้จะมีกุญแจรถของคุณพ่อ เงินจำนวนหนึ่ง กุญแจบ้านพักที่เกาะ แล้วก็ปืน ฟางเคยเปิด

เจอตอนมาเล่นที่ห้องทำงานคุณพ่อ คุณพ่อเลยสั่งไม่ให้ฟางเปิดมันอีก คุณพ่อบอกว่าบ้านพักหลังนี้

ขนาดคุณแม่ยังไม่รู้ว่าคุณพ่อซื้อไว้ คุณพ่อกะจะเก็บไว้เวลาไปพักผ่อน”ฟางพูด มันเป็นไปได้ว่าพ่อ

ของเธอจะหายดีแล้ว

 

 

“แล้วเราจะทำยังไงดี บอกข่าวให้ทางพวกเฟย์รู้มั้ย”แก้วพูด

 

“ค่ะ แต่ตอนนี้ ฟางต้องไปหาคุณพ่อที่เกาะนั่น”ฟางพูด

 

 

 

ซ่า

 

 

น้ำถูกสาดลงใส่ป๊อปปี้ จินนี่และแคทที่ถูกจับมัดไว้ด้วยกัน

 

“แก พาพวกชั้นมาที่นี่ทำไม”แคทว่าทันทีที่ถูกปลุก

 

“ก็พาเมียทรยศกับครอบครัวมาฮันนีมูนไงจ้ะ”พ่อฟางยิ้มเยาะ

 

“ฮันนีมูนบ้าบออะไรของแก”แคทพูดแล้วถุยน้ำลายใส่หน้าพ่อฟางที่ยื่นเข้ามาใกล้หน้าตัวเอง จน

โดนตบคว่ำ ก็จะถูกจิกหัวให้ลุกขึ้นแยกออกมาจากจินนี่และป๊อปปี้

 

“ดูสิ รอบๆนี้มีแต่ทะเลสวยจะออก มันสวยจนจะเป็นหลุมฝังศพให้พวกแกยังไงล่ะ”พ่อฟางพูดก่อน

จะผลักแคทล้มลงอีกทีป๊อปปี้พยายามขยับตัวไปหาพี่สาว

 

 

“จะได้จบๆซักทีได้พวกจิระคุณมันจะได้เหลือแค่ชื่อ”พ่อฟางพูดอย่างสะใจ ป๊อปปี้โกรธจัดลุกขึ้น

แล้วชนพ่อฟางจนล้มทั้งๆที่ตัวเองถูกมัดอยู่

 

“ฤทธิ์เยอะนักนะมึง”พ่อฟางโมโหจึงตบป๊อปปี้ด้วยด้ามปืน

 

 

“กรี๊ดด ป๊อปปี้”แคทขยับตัวเองไปหาน้องชายทันที

 

 

“ผมสงสารฟางจริงๆที่มีพ่อชั่วๆแบบคุณ”ป๊อปปี้พูดขึ้นจึงโดนพ่อฟางตบด้วยด้ามปืนอีกครั้ง

 

“มึงมันก็เลวไม่ต่างจากกูนั่นล่ะ หลอกให้ลูกกูรักหัวปักหัวปำแล้วก็ข่มขืนลูกกูแล้วอัดคลิปประจาน

มึงมันก็แค่ไอ้เด็กเลวๆคนนึงนั่นล่ะ”พ่อฟางว่า

 

 

“ผมยอมรับว่าผมเลวกับฟางไว้มาก แต่ผมก็ยังมีความเป็นคนยังสำนึกแล้วพยายามเป็นคนดีให้ฟาง

แต่คุณอาน่ะเค้าเรียกว่าเลวเข้าขั้นจนติดเป็นสันดานแล้ว ที่โกงได้แม้กระทั่งธุรกิจของเพื่อนรักแล้ว

ส่งคนไปฆ่าลูกๆของเค้าอีก แล้งตอนนี้ก็คิดจะมาฆ่าครอบครัวเพื่อนรักทั้งตระกูล”ป๊อปปี้ตวาดใส่พ่อ

ฟาง จึงโดนตบไปอีกครั้ง

 

 

“เพราะพวกมึงมันมาทำลายครอบครัวกูก่อนไง กูเลยต้องจัดการพวกมึงแบบนี้”พ่อฟางว่า

 

“พวกเราแค่ต้องการของที่เคยเป็นของจิระคุณคืนมาจากไอ้พวกเลวๆที่ชุบมือเปิบไป”แคทว่า จึงโดน

ตบไปอีกที

 

 

“เลว ทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิง ตบผู้หญิงแบบนี้คุณมันหน้าตัวเมีย”ป๊อปปี้ตะคอกด่าพ่อฟาง

 

“หน้าตัวเมียใช่มั้ย”พ่อฟางชกป๊อปปี้จนคว่ำก่อนจะเดินไปกระทืบป๊อปปี้ซ้ำจนตัวงอแล้วสำลักเลือด

ออกมา

 

 

“ฮือ ป๊อปปี้”จินนี่พยายามคลานมาดูอาการ

 

 

“ก็ได้ กูไม่ทำร้ายพี่มึงก็ได้ งั้นกูจะจัดการมึงก่อนคนแรก ส่วนพี่มึงกับเพื่อนมึงกูกับลูกน้องกูจะเก็บ

เอาไว้บำเรอพวกกูก่อน พวกกูเบื่อเมื่อไหร่ก็จะฆ่าทิ้งตามมึงไปเองล่ะไม่ต้องห่วง5555”พ่อฟาง

หัวเราะอย่างสะใจ

 

 

“ไอ้ชั่ว”ป๊อปปี้ด่าพ่อฟาง เมื่อเห็นลูกน้องพ่อฟางกำลังจะเอาจินนี่และแคทไป

 

 

“ปล่อยพี่กับเพื่อนกู”ป๊อปปี้ใช้แรงทั้งหมดที่เหลือลุกขึ้นไปกระแทกลูกน้องที่กำลังจับตัวจินนี่และ

แคทไป จนแคทและจินนี่ล้มลง แต่ด้วยแคทที่ยังเจ็บไปตามร่างกายอยู่เลยลุกไม่ไหว จินนี่จึงลุก

แล้วใช้เท้าที่ไม่ได้โดนมัดเตะลูกน้องพ่อฟางจนล้ม

 

 

ผลัวะ

 

 

 

พ่อฟางตบจินนี่ด้วยด้ามปืนจนสลบล้มลงไป

 

“จินนี่”แคทและป๊อปปี้ตะโกนเรียกจินนี่อย่างตกใจ

 

 

“ฤทธิ์เยอะเหมือนแม่มันไม่มีผิด ดีไม่อยากสบายๆไม่ต้องเจ็บตัวไม่ชอบ งั้นก็ตายๆไปพร้อมไอ้

ป๊อปปี้ไปเลย เห้ย จับตัวไอ้ป๊อปปี้กับนั่งเด็กนี่ไปขังไว้ที่ห้องเก็บของ แล้วล่ามโซ่พวกมันไว้”พ่อฟาง

สั่งลูกน้องให้จับตัวป๊อปปี้และจินนี่ไป

 

 

“ป๊อปปี้ จินนี่ ฮืออ”แคทร้องเรียกน้องชายและเพื่อนรักทั้งน้ำตา

 

“ส่วนมึง มานี่”พ่อฟางจิกหัวแคทให้ลุกขึ้นแล้วโยนแคทลงไปบนเตียงห้องนอนอีกห้องหนึ่ง

 

“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว แกจะทำอะไรน้องกับเพื่อนชั้น”แคทว่า

 

 

“ห่วงคนอื่นทำไม เอาตัวเองให้รอดดีกว่ามั้ยห้ะ”พ่อฟางว่าก่อนจะตบแคทอีกครั้งแล้วกระชากชุด

สวยของแคทออก

 

 

“ไหนๆก็มาฮันนี่มูนกันแล้ว งั้นก็ขอใช้เมียให้คุ้มหน่อยละกัน”พ่อฟางพูดก่อนจะซุกไซร้ไปตามคอ

ขาวๆของแคท

 

 

“ไม่นะ กรี๊ดดดดดดดด”แคทร้องด้วยความกลัว

 

 

 

 

 

“เกาะนี่สินะ โทโมะจอดเรือไว้ท้ายเกาะนะ”ฟางพูดเมื่อโทโมะขับเรือมาถึงก่อนจะพากันไปจอดที่

ท้ายเกาะ

 

“ทำไมล่ะฟางเราไม่จอดไว้ด้านหน้าล่ะ”แก้วถาม

 

 

“ตอนนี้ฟางไม่รู้ว่าจะเป็นแคทหรือคุณพ่เองที่จับตัวพี่ป๊อปปี้มาที่นี่เพื่อความปลอดภัยเราจอดเรือไว้ที่

นี่ดีกว่า โชดดีจัง ที่ยังมีสัญญาณอยู่ เดี๋ยวฟางโทรหาเฟย์ก่อนนะ เผื่อจะได้ส่งคนมาช่วยพวกเราอีก

ที”ฟางพูดแล้วลงจากเรือไปโทรศัพท์ แก้วกำลังจะลงไปแต่โทโมะคว้าแขนแก้วไว้

 

 

 

“มีอะไรหรอคะพี่โทโมะ”แก้วถาม

 

“เอานี่ไว้ป้องกันตัว จำตอนเด็กๆที่พ่อกับแม่พี่เคยพาพวกเราไปที่สนามยิงปืนได้ใช่มั้ย”โทโมะพูด

ก่อนจะยัดปืนกระบอกเล็กใส่มือแก้ว แก้วพยักหน้า ก่อนโมะจะหันหลังไปหยิบปืนอีกกระบอกในลิ้น

ชัก

 

 

“พี่โทโมะ”แก้วกอดโทโมะจากด้านหลังแน่น ชายหนุ่มนิ่งยอมให้แก้วกอดก่อนจะพลิกตัวไปกอด

 

“ไม่ต้องกลัว พวกเราทั้งหมดจะต้องไม่เป็นอะไร”โทโมะก้มลงจูบแก้วก่อนจะถอนจูบออกมาแล้วพูด

กับแก้วเพื่อให้แก้วไม่กลัว

 

ฟางจะช่วยพี่ป๊อปปี้ได้มั้ยมาดูกัน ขอเม้นกับโหวตเยอะๆด้วยน้าา