พันธนาการหัวใจ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.
แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) อย่าจากชั้นไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ทันทีที่ประตูปิดลงไป โทโมะกับแก้วก็รีบออกจากที่ซ่อนมาหาฟาง จินนี่และป๊อปปี้ทันที
“ฟาง ทำใจดีๆไว้นะ”แก้วเข้าไปปลอบ
“ฮึกๆ ฮือ คุณพ่อจะฆ่าฟาง ฟางเป็นลูกแท้ๆ ทำไมคุณพ่อถึงทำแบบนี้”ฟางร้องไห้สะอึกสะอื้น
“เมื่ออำนาจกับเงินทองมันมีเหนือทุกอย่างทำให้คนเห็นแก่ตัว แต่ไม่คิดเลยว่าถึงขั้นจะทำร้ายเลือด
เนื้อของตัวเองแบบนี้”จินนี่พูดแล้วเจ็บแค้นแทนฟางที่มีพ่อเลวๆแบบนั้น
“งั้นตอนนี้ เราหาทางหนีกันก่อนดีกว่า เดี๋ยวพวกพ่อฟางกลับมาแล้วจะยุ่งเอา”โทโมะพูดก่อนจะลุก
ขึ้นไปดูต้นทาง แล้วเปิดประตูให้ทุกคนออมา
“ดะ เดี๋ยวก่อน แล้วแคทล่ะ”จินนี่พูดขึ้น
“บางที พี่แคทอาจจะอยู่ด้านบนเดี๋ยวป๊อปจะขึ้นไปดูเอง จินนี่ฝากดูแลฟางด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะ
รีบขึ้นไปชั้นบนของบ้าน โชคดีที่ชั้นบนไม่มีใครเหลือแล้ว ป๊อปปี้เดินมาเรื่อยๆจนถึงห้องนอนของพ่อ
ฟาง
“ฮือๆ”เสียงของแคทร้องไห้ออกมาทำให้ป๊อปปี้รีบเข้าไปในห้อง แล้วต้องช้อค เมื่อเห็นสภาพพี่สาว
อยู่ใสภาพเปลือยเปล่า ถูกพ่อฟางข่มขืนอย่างทารุณ
“พี่แคท”ป๊อปปี้อึ้ง แล้วเดินเข้ามาหาพี่สาว
“อย่า อย่าทำอะไรชั้นเลย ชั้นกลัวแล้ว”แคทหวาดกลัวป๊อปปี้ที่เข้ามา ร้องไห้ออกมา
“นี่ป๊อปไงพี่แคท พี่แคทมองดีๆนี่ป๊อปปี้ น้องพี่นะ”ป๊อปปี้พูดออกมาเสียงสั่น
“ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ ฮืออ”แคทนึกก่อนจะโผเข้ากอดน้องชายแล้วร้องไห้ออกมา
“ไม่เป็นไรนะ ป๊อปอยู่นี่แล้วๆ”ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมาสงสารพี่สาว
“อย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ พี่ไม่เหลือใครอีกแล้วป๊อป ฮืออ”แคทร้องไห้สะอึกสะอื้น
“ป๊อปไม่ทิ้งพี่ไปไหนหรอก เรามีกันแค่2พี่น้องนิ พี่แคทใส่เสื้อผ้าเถอะนะ เดี๋ยวป๊อปจะพาพี่หนีไป
เอง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะให้แคทใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วก็อุ้มพี่สาวลงมา
“แคท”จินนี่อึ้งที่เห็นสภาพเพื่อนรักก่อนน้ำตาจะไหลออกมาด้วยความเจ็บแค้น
“รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวพวกนั้นจะกลับมาเจอพวกเรา”โทโมะพูดก่อนจะเดินนำทุกคนออกจากบ้านไป
แล้วลัดเลาะกลับไปในทางเดิมที่เคยมา
“เห้ย นั่นพวกมึงจะไปไหนน่ะ”เสียงลูกน้องพ่อฟางพูดขึ้น
“เห้ย พวกมันหนีออกมาได้”ลูกน้องอีกคนหนึ่งพูด ทุกคนตกใจรีบวิ่งหนีเข้าไปในป่าทันที
“มึงจะหนีไปไหน”เสียงลูกน้องพ่อฟางตะโกนไล่ทุกคนไป ทุกคนวิ่งหนีไปคิดชีวิต
ปัง ปัง
เสียงปืนยิงไล่หลังทุกคนมาติดๆ
“กรี๊ดดด”แคทร้องออกมาด้วยความกลัว ป๊อปปี้เห็นอาการกลัวก็รีบพาแคทหนีไปเร็วขึ้น
“ว้าย”แก้วต้องตกใจเมื่อเห็นว่ามีพวกลูกน้องพ่อฟางอีก3คนดักด้านหน้า
“ไม่รอดแน่พวกมึง”ลูกน้องคนหนึ่งชักปืนมาจะยิงแก้ว แต่โทโมะไวกว่าเอาปืนยิงลูกน้องคนนั้นล้ม
ลง ก่อนจะจูงมือแก้วหนีไปอีกทาง
“พี่ป๊อปรีบพาพี่แคทหนีไปค่ะ”ฟางรีบพูด ก่อนจะรีบวิ่งไป แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อมีลูกน้องโผล่มาดัก
จับตัวเธอไว้
“กรี้ดดด ปล่อยชั้นนะ”ฟางดิ้นโวยวาย
“ฟางงงง”ป๊อปปี้ตกใจ
ปัง
จินนี่ยิงปืนกะให้มันปล่อยตัวฟางแต่ไม่เป็นผล
“รีบไปก่อนเร็ว เดี๋ยวเรากลับมาช่วยฟางกัน”จินนี่พูด ก่อนจะบอกให้ป๊อปปี้รีบหนีไป
ปัง ปัง
เสียงปืนไล่หลังมาติด จนทุกคนวิ่งมาถึงท้ายเกาะ เสียงปืนที่ไล่เริ่มหายไป
“พวกนั้นคงไปกันหมดแล้วล่ะ”แก้วพูด
“งั้นฝากพี่แคทที ชั้นะไปช่วยฟาง”ป๊อปปี้ฝากแคทให้โทโมะอุ้มแล้วจะกลับไปที่เดิมกับจินนี่ แต่แล้ว
จินน็ล้มลง
“จินนี่”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นจินนี่ล้ม เมื่อไปประคองก็พบว่าจินนี่ถูกยิงเข้าที่ท้อง แต็ยังฝืนยิงสกัด
พวกนั้นแล้ววิ่งมากับพวกเรา
“จินนี่ อย่าเป็นอะไรนะ”ป๊อปปี้ตกใจ
“จินนี่ไม่เป็นอะไร ป๊อปปี้ไปช่วยฟางเถอะ”จินนี่พูดก่อนจะไอเป็นเลือดออกมา ป๊อปปี้ประคองกอด
จินนี่ไว้แน่น
“ไม่เอานะจินนี่ เดี๋ยวป๊อปจะพาจินนี่ไปหาหมอนะ”ป๊อปปี้พูดเสียงสั่น จินนี่ส่ายหน้าเพราะรู้ตัวเองดี
ว่าคงไม่รอด
“ไม่ต้องหรอกป๊อป จินนี่ดีใจนะที่ได้รู้จักป๊อปกับแคท ในชีวิตนี้ก็คงมีแค่พวกนาย2พี่น้องเท่านั้นล่ะที่
ดีกับชั้นรองจากแม่”จินนี่พูดก่อนจะไอเป็นเลือดอีกครั้ง
“ไม่เอาอย่าพูดสิจินนี่ อย่าทำแบบนี้”ป๊อปปี้อึ้งร้องไห้ออกมา
“ถ้าป๊อปปี้ช่วยฟางได้ฝากบอกด้วยนะว่าพี่คนนี้ขอโทษที่เคยทำร้ายฟาง แก้แค้นให้จินนี่กับแม่ด้วย
นะป๊อป”จินนี่พูดก่อนจะหลับตาลงแน่นิ่งไป
“จินนี่”ป๊อปปี้อึ้งร้องไห้กอดศพเพื่อนไว้แน่น แคทเห็นจินนี่ตายก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
“พี่ หมายความว่ายังไง”แก้วเอะใจกับคำพูดจินน็พูดขึ้น
“จินนี่เป็นลูกของไอ้ชั่วนั่น มันข่มขืนแม่จินนี่จนท้องแล้วคลอดจินนี่ออกมา แล้วก็ตามไปข่มขืนอีกแต่
แม่จินนี่ไม่ยอม เลยถูกมันจับฉีดยากล่อมประสาทให้คลุ้มคลั่ง ตกตึกลงมาตายไงละ”แคทพูดอย่าง
แค้นเคืองก่อนะกอดศพเพื่อนรักด้วยความเสียใจ
“ปล่อยนะ ช่วยด้วยย”ฟางดิ้นเมื่อถูกมัดไว้แล้วโวยวาย
“เงียบซักที หนวกหู”พ่อฟางตะคอกใส่
“คุณพ่อทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ ปล่อยฟางเถอะ”ฟางขอร้อง
“ปล่อยแกให้โง่สิ ขืนปล่อยแกไป แกก็เอาผัวแกมาฆ่าชั้นพอดีสิ”พ่อฟางว่า
“คุณพ่อ นี่ฟางเป็นลูกคุณพ่อนะคะ ฮืออ”ฟางร้องไห้ออกมา
“มึงกับกูขาดกันตั้งแต่มึงเห็นผัวดีกว่ากูแล้วล่ะ เห้ย จับยัยฟางมัดติดเสาด้านนอก กูเชื่อยังไงพวกมัน
ก็ยังอยู่บนเกาะนี้ มันต้องมาตามช่วยเมียมันแน่นอน”พ่อฟางตะโกนสั่งลูกน้องที่อึ้งและลังเลไม่กล้า
ทำเพราะ ฟางเป็นลูกของเจ้านายตัวเอง
“หรือพวกมึงอยากตายห้ะ”พ่อฟางชักปืนออกมาจะยิงทุกคนรีบพาตัวฟางไปมัดไว้ติดเสาด้านนอก
บ้าน
“ฮือๆ คุณแม่ คุณพ่อใจร้ายกับฟางเหลือเกิน”ฟางร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร เธอไม่นึกเลยว่าคน
ที่ได้ชื่อเป็นพ่อแท้ๆของเธอจะทำร้ายเธอได้ลงคอ ลูกน้องของพ่อฟางที่เฝ้าอยู่ก็มองด้วยความ
สงสารแต่จะช่วยก็คงไม่ได้เพราะกลัวพ่อฟางจะยิงเอา
“ฮือๆ”แคทที่เช็ดเลือดตามตัวศพของจินนี่เสร็จเรียบร้อยก็นำเธอวางไว้ที่ชายหาด เพื่อรอให้ตำรวจ
มารับศพไปประพิธีกรรมที่กรุงเทพ
“นี่ป๊อปจะไปไหนน่ะ”แคทหันไปหาน้องชายที่หยิบปืนเหน็บใส่กางเกงแล้วลุกขึ้น
“ผมจะไปช่วยฟาง”ป๊อปปี้บอก
“ไม่ได้นะ พี่ไม่ให้ป๊อปไป ถ้าป๊อปเป็นอะไรขึ้นมาล่ะแล้วพี่จะอยู่ยังไง พี่ไม่เหลือใครแล้วนะ”แคท
โวยวายเข้ามาขวาง
“ฟางเป็นอะไรขึ้นมาผมก็อยู่ไม่ได้เหมือนกันพี่แคท อย่างน้อยลูกของป๊อปก็ยังต้องการแม่นะ”ป๊อปปี้
พูด
“อะไรนะป๊อป หมายความว่ายังไง”แคทถามอย่างตกใจ
“ตอนผมข่มขืนฟางเมื่อ3ปีก่อน ฟางท้องกับผม จนมีลูกด้วยกัน”ป๊อปปี้พูด ทำเอาแคทอึ้ง
“ให้ผมไปช่วยเมียผมเถอะนะพี่แคท”ป๊อปปี้ขอร้อง
“ก็ได้ งั้นพี่ไปด้วย พี่ก็มีบัญชีแค้นเตรียมสะสางกับมันเหมือนกัน”แคทพูดก่อนจะกระชับปืนที่จับอยู่
แน่นแล้วเดินไปกับป๊อปปี้
ฟางโดนจับตัวไป ป๊อปปี้กับแคทจะตามไปช่วยทันรึเปล่าต้องมาดูกัน
อย่าลืมโหวตกับเม้นให้เราด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ