DJ.ผีเพี้ยน

          ช่วงนี้เป็นช่วงพัก...

          เพราะรับปากจะปิดเรื่องที่เจมส์ช่วยตำรวจสืบคดีนี้ก็เลยต้องปิดเรื่องนี้ให้เป็นความลับที่สุด เอาล่ะ...ฉันต้องสนใจเรื่องงานแล้วนะ เนื่องจากเมื่อวานมีดีเจทัต (หรือเปล่าก็ไม่รู้) โทรเข้ามาทำให้เรตตติ้งไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่

"เอ่อ...พี่วรรณดูไม่ค่อยสดใสเลยนะคะ"

"เมื่อคืนพี่อดนอน"

          ไม่บอกก็รู้แล้ว ฉันไม่ได้สนใจอะไรมากนักเดินเข้าไปทำงานต่อ...ปกติเวลานี้ยังไม่ค่อยมีใครมาทำงานมากนักหรอก

          อยู่ๆ พี่นัทก็เรียกประชุมอย่างด่วนด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง....

"มีอะไรถึงต้องเรียกพวกเรามาคะ" เมรี่ถามด้วยความสงสัยสุดขีด

"พี่ว่าช่วงที่เคยมีดีเจทัตเราอย่าตัดออกเลยนะ"

"ทำไมคะ" เมรี่ถามอีกครั้ง

"ไม่เจอแบบพี่ก็ไม่เข้าใจหรอก"

          ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่พี่นัทบอกสักเท่าไหร่แต่ฉันก็ไม่ได้แย้งอะไร ทางที่ดีน่าจะรีบบอกเจมส์มากกว่า พอฉันโทรไปบอกเขาก็แปลกใจนิดหน่อยที่อยู่ๆ ก็ไม่ตัดออกไปแต่ก็ยุ่งเรื่องคดี (ซะเมื่อไหร่ล่ะ) เขาจะเข้ามาที่นี่อีกไม่กี่นาทีนี้แล้ว

"กรี๊ดดดดด!!"

          นี่เป็นเสียงเมรี่นี่นาฉันรีบวิ่งไปตามเสียง เกิดอะไรขึ้นเนี่ยพอฉันวิ่งไปถึงที่เกิดเหตุก็ สภาพแบบเละเทะไปหมด แถมเมรี่ยังพูดซ้ำซ้ำมาว่าเป็นผีดีเจทัตอีกต่างหาก

"จะบ้าเหรออย่าล้อเล่นนะ" ฉันพูดอย่างหัวเสีย

"ฉันจะล้อเล่นทำไมล่ะ เมื่อกี้ฉันเห็นดีเจทัตจริงๆ เขาบอกว่าถ้าตัดช่วงที่มีเขาออกไปเขาจะฆ่าทุกคน"

          ฉันคิดตามที่เมรี่พูดหรือว่าที่พี่วรรณอดนอนและพี่นัทที่ไม่ตัดช่วงที่มีดีเจทัตออกจะเป็นเพราะโดนแบบนี้มาแล้ว

"เกิดอะไรขึ้น" เจมส์ที่เพิ่งมาถึงถามด้วยความตกใจ

"ก็เมรี่น่ะสิบอกว่าเห็นผีดีเจทัต"

"จะเป็นไปได้ยังไง"

"มันเป็นไปแล้ว"

          หลังจากนั้น...

          ทุกคนก็ลงมติว่าให้เมรี่ลาพักร้อนสักหนึ่งเดือนเพราะตอนนี้เธอกลัวมากๆ จนไม่เป็นอันได้ทำอะไรแล้ว และวันนี้ดีเจเจมส์ก็ต้องรับช่วงต่ออีกตามเคยอาจเป็นเพราะยังมีช่วงเก่าอยู่ทำให้คนฟังเริ่มลดน้อยลง

"พี่ว่าปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ได้แล้วนะ" อยู่ๆ พี่นัทก็พูดออกมา

"แล้วจะทำยังไงดีเจทัตก็น่ากลัวซะขนาดนี้" พี่วรรณถาม

"เราต้องรู้ว่าเขาต้องการอะไร"

"เขาต้องการให้เราจับคนที่ฆ่าเขาหรือเปล่าคะ" ฉันเสนอความคิดเห็นซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย

          และแล้วการตามหาตัวฆาตกรก็เริ่มขึ้น เริ่มจากคืนที่ดีเจทัตตายมีใครบ้างที่ไม่ได้อยู่ในงานนอกจากฉันก็ไม่มี ส่วนคนที่อยู่ในงานและอาสาพาดีเจทัตไปส่งบ้านก็มีพี่วรรณ เมรี่ พี่นัท สามคนนี้เท่านั้น เมรี่อาสาพาไปส่งที่หน้าคอนโดแต่หลังจากนั้นก็พากันกลับบ้านพร้อมกัน

          น่ากลุ้มใจจริงๆ ที่ไม่รู้ว่าจะสงสัยใครดี...

"เธอน่าจะสงสัยคนที่มีเรื่องกับดีเจทัตบ่อยๆ นะ" อยู่ๆ เจมส์ก็ออกความเห็น

"คนที่มีเรื่องกับดีเจทัตก็มีเมรี่กับพี่วรรณ แต่กับพี่วรรณดีเจทัตเขาก็คอยง้อตลอดเลยนะ ส่วนเมรี่เคยทะเลาะกันถึงขั้นไม่ยอมมองหน้ากันเลยนะตอนนี้ไม่รู้ว่าดีกันหรือยัง"

          เจมส์ทำท่าคิดหนัก...

          ฉันนั่งมึนหัว....

"กาแฟร้อนๆ จ๊ะทั้งสองคน"

"ขอบคุณค่ะพี่วรรณ"

"ขอบคุณครับ"

          หลังจากได้กินกาแฟแล้วฉันก็เสนอให้ไปดูกล้องวงจรปิดในวันที่เกิดเหตุอีกครั้ง...

          ในนั้นรู้แค่ว่ามีผู้หญิงมาส่งถึงห้อง พอเดินออกมาก็มีผ้าคลุมหัวมิดชิด แต่เหมือนจะมีกำไลข้อมือสีดำด้วยนะ ของแบบนี้คงทิ้งไปแล้วล่ะมั้ง

          สุดท้ายก็ไม่ได้เรื่องอะไรเลย....

"นี่กำไลของใคร" เจมส์เจอกำไลที่ทางเข้าพอดี

"อ้าวนี่เป็นกำไลของเมรี่" พี่วรรณตอบ

          ไม่จริง!!!