DJ.ผีเพี้ยน

          หลังจากที่รู้ว่าเมรี่เป็นคนพาดีเจทัตไปส่งที่ห้อง ฉันก็รีบบอกเรื่องนี้ให้เจมส์รู้ เขาก็ไม่รู้ที่อยู่ของเมรี่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่บ้านซะด้วย พอฉันโทรไปถามพ่อกับแม่ของเมรี่พวกเขาบอกว่าเมรี่จะเดินทางไปเที่ยวที่อเมริกาสักพัก

 

"แย่แล้ว"

 

"แย่สิถ้าเมรี่หนีไปต่างประเทศก็ตามหาตัวยากน่ะสิ"

 

"แล้วจะทำยังไง"

 

"รีบติดต่อเมรี่ให้ได้"

 

          พูดน่ะมันง่ายแต่ทำนี่สิตอนนี้เมรี่ปิดเครื่องหมดเลยแล้วจะติดได้ยังไง อยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครรู้แม้แต่พ่อแม่ยังไม่รู้เลยหรือว่าเขาช่วยลูกสาวปิดเป็นความลับก็ไม่รู้นะ

 

"ต้องรู้ตัวแน่ๆ ว่าต้องถูกสงสัย"

 

"นายจะมัวพูดทำไมเนี่ย รีบคิดสิว่าจะทำยังไงต่อไป"

 

"ก็กำลังคิดอยู่นี่ไง"

 

"ฉันว่าเราบอกเรื่องนี้กับทุกคนเถอะ"

 

"เอางั้นเหรอ"

 

"ก็ใช่น่ะสิ"

 

          ตอนนี้ไม่มีทางเลือกเจมส์ก็เลยต้องยอมลอกเรื่องนี้ให้ทุกคนรู้ เอาล่ะตอนนี้ทุกคนไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ แต่ก็มีหลักฐานเป็นกำไลของเมรี่ที่เหมือนกับกำไลของคนที่พาดีเจทัตเข้าห้องมากๆ ตอนแรกทุกคนยังไม่เชื่อ แต่เมื่อติดต่อเมรี่ไม่ได้ทำให้ทุกคนเชื่อว่าเมรี่ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่ๆ

 

"แล้วจะทำยังไง" พี่วรรณเริ่มถาม

 

"เราต้องหาทางติดต่อเมรี่ให้ได้หรือไม่ก็...." เจมส์พูดจบก็หันมาทางฉัน

 

"นายหมายความว่าไปที่บ้านเมรี่เหรอ"

 

"ใช่"

 

          และแล้วเราก็มาที่บ้านพักของเมรี่ เจ้าของบ้านบอกว่าเมรี่เพิ่งย้ายออกไปเมื่อวาน ไปหาพ่อแม่ของเมรี่พวกเขาก็ไม่อยู่ที่บ้านแล้วคนแถวนั้นบอกว่าไปเที่ยวกันทั้งครอบครัว

 

          เพราะทำอะไรไม่ได้เจมส์จึงบอกเรื่องนี้กับตำรวจแล้วให้พวกเขาจัดการต่อไป วันนี้จัดวิทยุตามปกติ ก็ยังมีคนโทรเข้ามาพอสมควรแต่ไม่ค่อยเยอะสักเท่าไหร่ 

 

           เวลาตีสาม....

 

"รีบกลับบ้านเถอะ" พี่วรรณพูดอย่างหวาดระแวง

 

"มีอะไร" ฉันถาม

 

"ก็ตอนนั้นที่เจอทัตก็เวลานี้นี่แหละ"

 

          ฉันไม่เคยเจอดีเจทัตสักทีก็เลยไม่ค่อยกลัวสักเท่าไหร่....

 

"อ้าวพี่นัทหยุดเดินทำไมครับ" เจมส์ถาม

 

"นั่นสิ" ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน

 

"ทะ...."

 

"ทัต!!!" พี่วรรณพูดต่ออย่างดัง

 

"ไม่ต้องกลัวหรอก ผมจะมาขอบคุณและขออโหสิ"

 

"อโหสิ" ทุกคนพูดพร้อมกัน ยกเว้นเจมส์เพราะเขาเพิ่งมาอยู่ที่นี่

 

          เช้าวันต่อมา...

 

          คดีของดีเจทัตเรียบร้อยไปตั้งแต่เมื่อคืน เมรี่ถูกตำรวจจับก่อนที่จะได้ขึ้นเครื่อง เหตุที่ทำให้มีการฆาตกรรมคือเรื่องชู้สาว ดีเจทัตใช้เงินของเมรี่เพื่อเลี้ยงผู้หญิงคนอื่น ฉันนึกแล้วเชียวว่าต้องเกิดเรื่องแบบนี้

 

"เบลล่า"

 

"นายเจมส์"

 

"พรุ่งนี้วันเกิด ซื้อของขวัญให้ด้วยนะครับ"

 

"จะมาบอกฉันทำไมยะ"

 

"ก็อยากได้ของขวัญ"

 

          ฉันไม่ค่อยซื้อของขวัญให้ใครง่ายๆ หรอกนะยะ แต่กล้าขอฉันก็กล้าซื้อให้ย่ะ

 

 

          หลายวันผ่านไป

 

"กลับมาอีกครั้งกับช่วงบอกรักผ่านคลื่นนะครับ เอาล่ะครับสายแรกของเรา..." นั่นไม่ใช่เสียงเจมส์เลยนะ เสียงพี่นัทนี่นาแล้วเจมส์หายไปไหน

 

"พี่วรรณแล้วเจมส์ล่ะ"

 

"ไม่รู้เหมือนกัน"

 

          ฉันเดินไปชงกาแฟคนเดียว อยู่ๆ ก็มีคนโทรเข้ามา นี่มันเป็นเบอร์ของคลื่นนี้นี่นาโทรมาทำไม มีอะไรด่วนหรือเปล่า ฉันกดรับสายอย่างไม่แน่ใจ

 

"เบลล่าอยู่ในสายแล้วใช่มั้ย"

 

"ค่ะ" ฉันตอบแบบงงๆ

 

"เบลล่านี่เราเจมส์เองนะ ตั้งแต่เราทำงานด้วยกันเรารู้สึกดีกับเบลล่ามากๆ เลยตอนแรกที่รู้ว่าเธอทำงานอยู่ในคลื่นนี้ฉันก็รีบมาสมัครเลย ฉันรักเธอนะแล้วเธอล่ะ"

 

          ฉันอึ้งไปสักพัก...ก่อนจะตอบ....

 

"เอ่อ..."

 

"เบลล่าครับตอบเลย" เสียงพี่นัทก็รีบเร่งให้ฉันตอบซะเหลือเกิน

 

"ฉันจะรับรักนายถ้ามาหาฉันภายในห้านาที"

 

          ไม่นานหลังจากนั้น เพิ่งแค่....

 

 

"มาแล้วครับ ว่าไงล่ะ"

 

"...."

 

"เธอรักฉันมั้ย"

 

"ก็มาถึงแล้วนี่ไม่รักได้ไง"

 

          ฉันยิ้มให้เจมส์ เจมส์ก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน ตอนนี้เรายังไม่ได้วางสายเหมือนกันทั้งคู่.....

 

          แล้วยังจัดรายการต่อหรือเปล่า...