Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)

ฉันนั่งกับยุยข้างสระน้ำด้วยเนื้อตัวเปียกไปหมด ฉันกำลังจะหยิบโทรศัพท์โทรหาเคน(ดีนะที่มันเป็นรุ่นกันน้ำ)แต่มีผู้ชาย 4คน มาล้อมเราไว้
"ไงยุยจังมาเล่นน้ำเหรอ"ช.1
"ถ้าจะเล่นก็ถอดเสื้อสิ"ช.2
"อู้ฮู้~บราสีชมพูซะด้วยสิ"ช.3 พูดพร้อมมองด้วยสายตาหื่นกระหาย เพราะเสื้อของยุยมันสีขาว(เสื้อพละ)เลยสามารถเห็นข้างในได้ แต่เสื้อฉันมันสีเขียวแก่เลยไม่เห็นและไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิง
"มองอะไรนักหนาว่ะ!!! ไอ้โรคจิต!!!!"นั้นไงหลุดปากไปแล้วสิเรา
"เฮ้ย!!หมอนี่ใครว่ะ กล้าซ่ากับเรา"ช.4
"รู้ไหมพวกเราเป็นใคร!!"ช.2
"ขนาดตัวเองยังไม่รู้เลยแล้วฉันจะรู้เรอะ!!ความจำเสื่อมหรือว่า...อ้อ!!แก่แล้วนี่เอง"ฉันลุกขึ้นตะโกนใส่หน้าไอ้บ้านี่อย่างเหลืออด
"ไอ้เปี๊ยกนี้!!เฮ้ย สั่งสอนมันหน่อยดีกว่า!!"พูดจบมันทั้งสี่วิ่งเข้ามาทางฉัน
ฟิ้ว~ตุบ!!!
"อ้ากกก!!"ฉันเหวี่ยงคนที่หนึ่งลงพื้นแล้วเตะเข้าที่หว่างขามัน
"ยุยหลบไปไกลๆก่อนนะ!!"รีบบอกก่อนจะหลบหมัดด้วยความไวสูง(ขอบคุณอาจารย์ที่สอนมาดีค่าาT_T)
"จะ จะเรียกคนมาช่วยนะ!!อ๊ายยย!!"ยุยถูกฉันเหวี่ยงให้ห่างจากการเตะของมัน
"เกือบไป"ยุยกลัวจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งมองตัวสั่นดูแล้วน่าสงสารจัง
พลั่กก!!
"โอ้ยย!!"ฉันถูกต่อยที่ปาก
"มีแค่นี้เองเหรอ"ช.3 พูดพร้อมจะเข้ามาเตะอีกแต่โดนฉันเอาหัวโขกใส่จมูกเต็มๆ(เคยมีคนบอกว่าฉันหัวแข็งน่ะ)
"ไอ้บ้านี้!!!!"
พลั่กก!!!
ฉันเตะเป้ามันจนตกน้ำ รู้สึกว่าเหนื่อยสุดเลยหายใจไม่ทันแล้วT_T ไอ้หน้าตัวเมีย ทำร้ายผู้หญิง(เอ่อ เธอแต่งชายอยู่นะ
 -_-)
"คนสุดท้ายล่ะ อ๊ากก!!"ฉันโดนไม้ตีเข้าที่หัว หน่อยแน่ โกรธจริงๆแล้วนะ(ตะกี้ยังไม่จริงเหรอ=_=)
"ไป!!ตาย!!ซะ!!"แย่งไม้มา
ตุ้บบ!!!
"อ๊าาาก!!!"
ตุบ!!
ฉันฟาดจนมันสลบไป โอยย เจ็บมากๆเลย อ่ะT_T
"ยุยเป็นอะไรไหม"นั่งลงข้างยุย
"ทะ ทะ ทีก้า!!! คะ คะ คุณ เลือดออก!!"ยุยมองบาดแผลจากการต่อย เตะ และไม้ฟาดอย่างวิตก และกลัว
"ไม่เป็นไรหรอก"แต่ครั้งนี้ร่างกายแข็งแรงสินะ ตัวถึงไม่ปล่อยแสงเก็บอารมณ์เพราะกลัวตรงนี้ล่ะโอยยตาลาย
"อึก ทะ ทีก้าา ฮืออๆ"ยุยกอดฉันพร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก
เวลาผ่านไปนานจนเราแยกกันยุยขอลากลับบ้านก่อนส่วนฉันทำแผลเรียบร้อยแล้วล่ะ
"ตามที่เคนบอกมุคุโร่อยู่นี่สินะ"ฉันมาถึงห้องมืดๆห้องหนึ่ง แล้วเลื่อนประตูออก
"ขออนุญาติ....อ๊ะ!!!!"
"อุ้ย!!ตายแล้วใครค่านั้นนะ"สิ่งที่ฉันเห็นคือหญิงสาวผมสีน้ำตาลแดง ใส่ชุดนักเรียนแต่ปลดกระดุมออกหมด กำลังคร่อมมุคุโร่อยู่
"มีธุระอะไรเหรอครับ"เขาพลักหญิงคนนั้นออกแล้วถามฉัน
"........."พะ พูดไม่ออก ไม่มีเสียง เสียงฉันหายไปทันที(ก็ไปหาเสียงสิ^ ^)
"คุฟุฟุ ..มาเรียออกไปได้แล้ว"
"ค่าา ไปนะจ๊ะหนุ่มน้อย~ จุ๊บ~"เธอพูดเสร็จแล้วหันมาส่งจูบให้ฉัน แต่ทำไมถึงเจ็บล่ะเพราะบาดแผล หรือเพราะมุคุโร่? โอ้ยย สับสนจริงๆ
"คุฟุฟุ คุณไม่ใช่คนโรงเรียนนี้สินะ"เขาว่าพร้อมเดินมาใกล้
"แผลนี้อะไร?อ้อ คนที่ชอบมาก่อเรื่องที่นี่คือคุณสินะ หนุ่มน้อย?"ดีจริงมุคุโร่ก็ดูไม่ออก
"มะ ไม่ใช่นะ คะ ครับ"หาเสียงเจอแล้ว
"อ้อ พูดได้นี่ครับ คึหึหึ"
"ขอโทษ ทะ ทะ ที่รบกวน ละ ลาก่อน"ฉันกำลังจะเดินหนีแต่ถูกเขาดึงคอเสื้อเอาไว้ก่อน
"จะไปไหนครับ คนที่เอาแต่ก่อเรื่องชกต่อย ต้องเป็นคุณแน่ๆใชไหม"
"ปล่อยนะ!!!"ฉันกระชากตัวกลับแล้วรีบวิ่งหนีแต่...
"หยุดเดี๋ยวนี้!!"
ฟุบ!!
"!!!!!!"
"!!!!!"
เขาดึงผมฉันไว้กะจะให้หยุดแต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นวิก แล้ววิกก็หลุดจนเผยให้เห็นเส้นผมเงา ดำยาวสบัดหลุดออกจากวิก และสาวน้อยก็ล้มลงไป
"คะ คุณ......นา.....ริ?"ชายหนุ่มตกใจมาก เพราะหนุ่มน้อยที่เขาดึงผมกลายเป็นสาวน้อยนาริจังซะแล้ว
"อึก....อูยย"ตอนล้มดันเอาหลังที่โดนฟาดลงเจ็บจนจะตายอยู่แล้ว
"คุณมาทำอะไร ที่นี้? มาได้ไง? แล้วแผลอะไรน่ะ"ผมงงมากๆเลยแต่แผลนั้น เฮ้อทำไมผมถึงต้องห่วงด้วยนะ ตัวเองทำเองแท้ๆ ผมเอื้อมมือไปหวังดึงเธอขึ้นแต่...
เพียะ!!
"อย่ามาแตะฉันนะ!!!"เธอตบมือผมทิ้ง
"คุฟุฟุ เป็นอะไรครับ ลุกเองยังไม่ได้ยังจะเก่งอยู่อีก"โกรธอะไรอีกล่ะยัยตัวแสบ
"เรื่องของฉัน!!!ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของนาย!!"ทำไมฉันต้องโกรธด้วยเนี้ยT_T
"เลิกตะโกนได้แล้วน่ะ เป็นอะไรเนี้ย"ผมงงจะบ้าตายแล้ว
"ฉันมาดูว่าที่มาโรงเรียนแล้วกลับดึกนายทำอะไร หึ!! ที่แท้มาอยู่สนุกกับสาวๆสินะ!!"เกี่ยวอะไรกับฉันเนี้ย ฉันลุกขึ้นแต่เซ มุคุโร่จะมาช่วย แต่ฉันจับเก้าอี้และยืนเองได้แล้วล่ะ
"คุณกำลังเข้าใจผิด"เอ่อ ทำไมต้องอธิบายล่ะ
"ฉันไม่ฟังแล้ว!!!"
"!!!!!!"แย่แล้วตาเธอเริ่มเรืองแสงอีกแล้ว ทำไงดี
"อีตาบ้า บ้า!! บ้า!! บะ....!!!!"ผมรีบวิ่งเข้าไปประกบจูบเธออย่างรวดเร็ว และแสงเธอค่อยๆดับลง แต่ผม หยุดจูบไม่ได้ แล้วทำไมผมต้องจูบด้วย ฟาดให้สลบยังดีกว่า ผมหยุดไม่ได้แล้วมันช่าง หวาน นิ่มและร้อนจนเหมือนลิ้นผมกำลังระลาย
"....."ฉันถูกจูบอย่างนานและรุนแรงเหมือนเดิมทำไมถึงทำอย่างนี้กับฉันนะ แต่ว่าฉันรู้สึกชอบมัน บ้าน่า ไม่เอาหมอนี่ต้องเจ้าชู้แน่ๆเลย โอยยย ไม่ไหวแล้ว
ตุบ!!
ร่างบางทรุดลงกับพื้นหากแต่ร่างสูงยังไม่ยอมหยุด
"อึก อ๋าย ไอ ไอ้ ออก"หายใจไม่ออก
"อืม"ผมหยุดจูบได้แล้ว ผมมองเธอแล้วพูดว่า
"ผู้หญิงเมื้อกี้น่ะ ไม่ใช่ผู้หญิงนะครับ"
"ห๋า?????"
"เขาเป็นสายลับของผมที่กำลังแต่งหญิง เขาต้องทดสอบว่าใช่ได้ไหมเลยมาลงที่ผมอย่างนั้นล่ะ "ผมอธิบายยืดยาวจนจบ
"จริงเหรอ?"ยังไม่เชื่อหรอก
"คุฟุฟุ เข้ามาสิ มาเรีย"เขาเรียกคนเมื่อกี้ที่เห็นเข้ามา
"ครับท่านมุคุโร่"แต่คนที่เข้ามาคือชายหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงตาสีอัมพัน เดินเข้ามาและมองมาที่ฉัน
"เอ่อ หนุ่มน้อย?"เขาพูดกับฉันด้วยเสียงประหลาดใจ
"คุฟุฟุ ไม่ใช่หนุ่มแล้วครับ"
"นั้นสิ อืม สาวน้อยเหรอ"
หมับ!!
"เฮือก!!!"เขาเดินมาแล้วจับที่หน้าอกของฉัน
"ok ผู้หญิงสินะ"
"อะ อะ อะ"ฉัน
"ว้าว น่ารักจังเลย ผม มิรัยนะ"เขายื่นมือมาดึงฉันขึ้น (เนียนเลยนะนายน่ะ)
"คือ ฉะ ฉะ ฉันนาริค่ะ"หล่อจังเลย
"-_-" 
"อึยย!!"
"อึ๋ย!!"
เราสองคนรู้สึกเย็นวาบที่กลางหลัง พอหันไปมองก็เห็นมุคุโรแพ่รังสีน่ากลัว บนหน้าเขาเหมือนกับมีคำเขียนไว้ว่าเดี๋ยวตายซะหรอก อยู่
"เอ่อ ผมไปดีกว่า นะ"
"นะ นั้นสินะบาย"
"นาริจังบ๊ายบายนะ"เขารีบวิ่งออกไปด้วยความเร็วสูง
"เขาน่ารักจังนะ"ฉันหันไปยิ้มให้เขา
"ก็งั้นๆนะครับ"
"อืม.ฉันไปล่ะ อ๊ะ!!"
ฟิ้ว~แปะ
รูปที่ถ่ายเมื่อเช้าที่ยัดใส่เสื้อปลิวออกไป และมุคุโร่ก็จับมันได้แล้ว....
"คึหึหึ นี่อะไรครับ-`_´-"
"อะ เอ่อคือ"ตายคราวตายมาถึงแล้ว
"คุณทำอะไรน่ะ?"
"เอ่อ ลองเดาสิ"ขออย่างเข้าใจผิดนะ
"คึหึหึ ผมว่าอย่างคุณเคนคงไม่เอาหรอก นี้มันการบังคับชัดๆ"
"รู้ได้ไงอ่ะ"เย้ ดีจังเลย
"เพราะขวดยาหยอดตาอยู่ข้างๆ แล้วเท่าที่ดูเหมือนคุณจะเกาะเขามากกว่า"จริงนั้นและฉันเกาะอย่างกับปลาหมึกแน่ะ
"ว้าวนายเก่งจัง"
"ดูง่ายมากครับ"จิคุสะคงจะดูออกแต่ยอมให้มาอยู่แล้วสินะ ไม่สิจิคุสะอาจจะอยู่ในแผนตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
"คุฟุฟุ ว่าแต่แผลนั้นมันอะไรน่ะครับ?"
"เอ่อ คือ..."
                -------โปรดติดตามตอนต่อไป-------