Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)
เขียนโดย 
นาริจัง
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) เพื่อนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พ่อค่ะ แม่เราใช่มนุษย์ไหมค่ะ?"สาวน้อยวัย5ขวบ ถามพ่อตัวเองอย่างสงสัย
"ทำไมล่ะลูก"ผู้เป็นพ่อถามอย่างสงสัย
"ก็แม่เราน่ะสวยมาก บางครั้งผมก็มีแสง อยากกับนางฟ้าแน่ะ"สาวน้อยบอกมาด้วยรอยยิ้มที่สดใส.........หากแต่ใบหน้าของพ่อกลับเศร้า.หมอง
"นาริ..."
"ค่ะ คุณพ่อ~"สาวน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา
"แม่เราน่ะ อยู่ได้ไม่นานแล้วนะ อย่าถามเลยว่าทำไม"
"แม่จะไปไหนค่ะ?"เด็กน้อยถามอย่างสงสัย
"นั้นสินะ เดียวลูกก็รู้เองล่ะ"ใบหน้าของผู้เป็นพ่อเศร้าหมองมากขึ้น จนติดตาเธอเลย
"อืม..พ่อ...ค่ะ"
ร่างบางตื่นอย่างงัวเงีย
"!!!!"อะไรกันฉันถูกมัดได้ไง มะ มุคุโร่มาอยู่เตียงเดียวกับฉันได้ไง
"ตื่นแล้วเหรอครับ"
"เกิดอะไรขึ้นมัดฉันทำไม!!"
"คุฟุฟุ คุณอยากรู้จริงๆเหรอ?"
"เอ่อ ..."เอาไงดีอยาก ก็อยาก แต่ดูแล้วไม่ดีกว่า
"ช่างเถอะผมก็อยากลืม ว่าแต่คุณน่ะ"
"อะไร"
"อย่าลืม มารับผิดชอบผมด้วยนะ"
"!!!!"เอาแล้วไงฉันต้องไปสู่ขอมันกับใครเนี้ย
มุคุโรแก้มัดฉัน จากนั้นก็แต่งตัวแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว
"ถูกทิ้ง อีกแล้วสิเรา"เบื่อจังไปอีกล่ะ อยากตามไปด้วยจัง..ตามไป?อิอิ มีแผนแล้วโทรหาเคนกับจิคุสะดีกว่า
ไม่นานพวกเขาก็มา
"มาแล้ว!!!"
"ดีจ้า เคน จิคุสะgood morning"
"เรียกมาขอให้คุ้มนะ"
"คุ้มแน่!!แล้วของล่ะ"
"นี่ไง ชุดนักเรียนชาย วิกผมสั้น"
"ขอบใจนะ"สาวน้อยยิ้มอย่างดีใจ
"จะทำอะไรน่ะ"
"ปลอมตัวไปโรงเรียนของนายไง"
O_o
-_-
"ไม่ให้ไป"
"ไม่อย่างเด็ดขาด!!!"
"น่าน๊าา"
"ไม่"
"ชิ ว่าแล้วเชียวงั้นแผนสอง"สาวน้อยเอาน้ำยาหยอดตาหยดใส่ตา แล้วดึงเคนมาคร่อมเธอไว้ ทันใดนั้นก็มีเสียงชัตเตอร์ดังขึ้นหลายครั้งจนนับไม่ได้
"เสร็จแล้ว"ว่าพร้อมผลักเขาออก
"ทำอะไรน่ะ!!!"
"ก็นี่ไง"ยิ้มแล้วส่งรูปให้ ในรูปคือเคนที่คร่อมนาริไว้ใบหน้าของเธอคลอด้วยน้ำตา
"เห้ย!!!"เขารีบฉีกรูปทิ้ง
"ฉีกไปเถอะฉันซ่อนกล้องไว้ทั่ว ว่าไงให้ฉันไปหรือจะให้ฉันกระจายข่าวบนเว็บ(แอบโหดนะเธอ)
"หน็อย!!!!"เขาสบถอย่างหัวเสียแล้วหันไปถามจิคุสะ
"เอาไงจิคุสะ"
"เฮ้อ... คงต้องให้ไปสินะ"
"เย้!!!อ้อพวกนายกินข้าวยัง?"สาวน้อยยิ้มแล้วถามอย่างอ่อนโยน
"ยังสิฟ่ะ!!"
"ยัง"
"งั้นดีเลยฉันทำเผื่อไว้น่ะ"
2หนุ่มนั่งกินข้าวระหว่างรอสาวน้อยเปลี่ยนชุดพลางคิดไป ตะกี้ใช่คนเดียวกันหรือเปล่าเนี้ย
"เสร็จแล้วจ้า"
"เห้ย!!"
"!!!"
สาวน้อย(เปลี่ยนล่ะกัน)หนุ่มน้อยตาสีฟ้าน้ำทะเล กับผมสั้นทรงเดียวกันจิคุสะแต่สีดำ ถ้านับเป็นชายก็หล่อมากเลยทีเดียว
"ไปหรือยัง?"
"อะ เออ ไปกันได้แล้ว!!"
"อืม"
ณ โรงเรียนโกคุโย(แบบปรับปรุงแล้วน่ะนะ)
"งั้นแยกตรงนี้นะบาย"
"อย่าก่อเรื่องนะไปล่ะ"
แยกกันแล้วเอาล่ะเดินเล่นดีกว่า
สามชั่วโมงผ่านไป
"555สนุกจัง"เดินเล่นซะทั่วเลยแต่ดีนะที่ไม่มีใครจับได้ ถ้าดูจากจดหมายรักพวกนี้นะ(สาวๆเห็นแล้วเขียนมาให้) ไปดาดฟ้าดีกว่า
"ลั้ลลา~"ชายหนุ่มเดินมาจนถึงดาดฟ้า
"เอ ใครน่ะ"สาวน้อยผมสีทองเป็นประกายกำลังยืนอยู่นอกรั่วกั้นระหว่างระเบียง
"หยุดนะ!!"จะฆ่าตัวตายนี่
"ใครค่ะ?"สาวน้อยผมทองดวงตาสีเขียวที่มีคราบน้ำตาหันมาถามเสียงสั่นๆ
"ใจเย็นๆก่อนนะ!!!เป็นอะไรบอกฉัน...ผมได้นะ!!"
"ไม่ค่ะคุณไม่เข้าใจ้หรอก!!!!"
"ผมจะทำความเข้าใจมันเอง!!!"
"ผู้ชายจะเข้าใจอะไรพวกหลอกลวง!!!!ชอบแกล้งคนที่อ่อนแอกว่า!!!"
"ผมเข้าใจดี!!!กลับเข้ามาเถอะ!!!"เข้าใจสิก็ฉันไม่ใช่ผู้ชาย
"พอที!!!ฉันไม่อยู่แล้ว!!!"สาวน้อยปล่อยมือจากราวแล้วกำลังจะร่วงลงไป
"ไม่นะ!!!"
หมับ!!!
ชายหนุ่ม(หรือสาว?)จับข้อมือเธอไว้อย่างหวุดหวิด
"ปล่อยเถอะค่ะ!!!ขอร้อง!!"
"จะบ้าเหรอ!!ไม่คิดรึไงว่ามีคนช่วยได้!!!"
"ใครจะช่วยได้ค่ะ!!!!"
"มีผมคนนึงล่ะ!!!"
"คุณจะทำอะไรได้!!!"
"ปกป้องคุณ!!!!"
"......" สาวน้อยถึงกับนิ่งเงียบเพราะไม่มีใครเคยพูดแบบนี้มาก่อน
"ให้โอกาศผมเถอะขอร้องล่ะ"
"ฉันเชื่อคุณได้ใช่ไหม?"สาวน้อยเริ่มร้องไห้
"ได้แน่นอน!!!100%"
"งั้น...คุณชื่ออะไรล่ะ?"
"อะ เอ่อทีก้า!!"ชื่อนี้ล่ะ
"งั้นทีก้า ช่วยฉันด้วยนะค่ะ"ว่าพร้อมร้องไห้ออกมา
"อืม ครับผม^_^"เอาล่ะดึงไม่ขึ้นเลย(ลองดึงมานานแล้ว)เอาไงดีฉันมองลงไปข้างล่าง สระว่ายน้ำนี่
"สระว่ายน้ำด้านล่างลึกเท่าไร!!!"
"อะ เอ่อสัก สิบเมตรค่ะ"
ดีล่ะมันอยู่ใกล้ตึกคงลงพอดี
"นี้ไม่ว่ายังไงห้ามปล่อยมือนะ!!!"
"ค่ะ?!!!!"
ฟิ้ว~
"กรี๊ดดดดด!!!!!"สาวผมทองกรีดร้องอย่างตกใจที่เขาโดดลงไป
ตู้มม!!
ลงน้ำพอดีเลยเราสองคนว่ายน้ำเขาฝั่งด้วยกัน
"ถึงแล้ว!!^_^"
"บ้าดีเดือดจริงๆ!!เดี๋ยวก็ตายหรอกค่ะ"สาวผมทองพูดพร้อมมองไปทั่วร่างกายเขาเพื่อหาบาดแผลแต่ก็ไม่มี
"ก็บอกแล้วไงว่าจะปกป้องน่ะ"หันมายิ้มให้สาวน้อย
"ขะ ขอบคุณค่ะคุณทีก้า"
"แล้วเธอล่ะชื่ออะไร?"
"ยุย...โมโมมิยะ ยุย ค่ะ"
"อื้ม เป็นเพื่อนกันนะยุย"
"ค่ะทีก้าซัง!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
