Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)

7.9

เขียนโดย นาริจัง

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.

  22 chapter
  11 วิจารณ์
  33.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) เรื่องวุ่นๆในโรงเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันนั่งกับยุยข้างสระน้ำด้วยเนื้อตัวเปียกไปหมด ฉันกำลังจะหยิบโทรศัพท์โทรหาเคน(ดีนะที่มันเป็นรุ่นกันน้ำ)แต่มีผู้ชาย 4คน มาล้อมเราไว้

"ไงยุยจังมาเล่นน้ำเหรอ"ช.1

"ถ้าจะเล่นก็ถอดเสื้อสิ"ช.2

"อู้ฮู้~บราสีชมพูซะด้วยสิ"ช.3 พูดพร้อมมองด้วยสายตาหื่นกระหาย เพราะเสื้อของยุยมันสีขาว(เสื้อพละ)เลยสามารถเห็นข้างในได้ แต่เสื้อฉันมันสีเขียวแก่เลยไม่เห็นและไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิง

"มองอะไรนักหนาว่ะ!!! ไอ้โรคจิต!!!!"นั้นไงหลุดปากไปแล้วสิเรา

"เฮ้ย!!หมอนี่ใครว่ะ กล้าซ่ากับเรา"ช.4

"รู้ไหมพวกเราเป็นใคร!!"ช.2

"ขนาดตัวเองยังไม่รู้เลยแล้วฉันจะรู้เรอะ!!ความจำเสื่อมหรือว่า...อ้อ!!แก่แล้วนี่เอง"ฉันลุกขึ้นตะโกนใส่หน้าไอ้บ้านี่อย่างเหลืออด

"ไอ้เปี๊ยกนี้!!เฮ้ย สั่งสอนมันหน่อยดีกว่า!!"พูดจบมันทั้งสี่วิ่งเข้ามาทางฉัน

ฟิ้ว~ตุบ!!!

"อ้ากกก!!"ฉันเหวี่ยงคนที่หนึ่งลงพื้นแล้วเตะเข้าที่หว่างขามัน

"ยุยหลบไปไกลๆก่อนนะ!!"รีบบอกก่อนจะหลบหมัดด้วยความไวสูง(ขอบคุณอาจารย์ที่สอนมาดีค่าาT_T)

"จะ จะเรียกคนมาช่วยนะ!!อ๊ายยย!!"ยุยถูกฉันเหวี่ยงให้ห่างจากการเตะของมัน

"เกือบไป"ยุยกลัวจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งมองตัวสั่นดูแล้วน่าสงสารจัง

พลั่กก!!

"โอ้ยย!!"ฉันถูกต่อยที่ปาก

"มีแค่นี้เองเหรอ"ช.3 พูดพร้อมจะเข้ามาเตะอีกแต่โดนฉันเอาหัวโขกใส่จมูกเต็มๆ(เคยมีคนบอกว่าฉันหัวแข็งน่ะ)

"ไอ้บ้านี้!!!!"

พลั่กก!!!

ฉันเตะเป้ามันจนตกน้ำ รู้สึกว่าเหนื่อยสุดเลยหายใจไม่ทันแล้วT_T ไอ้หน้าตัวเมีย ทำร้ายผู้หญิง(เอ่อ เธอแต่งชายอยู่นะ

 -_-)

"คนสุดท้ายล่ะ อ๊ากก!!"ฉันโดนไม้ตีเข้าที่หัว หน่อยแน่ โกรธจริงๆแล้วนะ(ตะกี้ยังไม่จริงเหรอ=_=)

"ไป!!ตาย!!ซะ!!"แย่งไม้มา

ตุ้บบ!!!

"อ๊าาาก!!!"

ตุบ!!

ฉันฟาดจนมันสลบไป โอยย เจ็บมากๆเลย อ่ะT_T

"ยุยเป็นอะไรไหม"นั่งลงข้างยุย

"ทะ ทะ ทีก้า!!! คะ คะ คุณ เลือดออก!!"ยุยมองบาดแผลจากการต่อย เตะ และไม้ฟาดอย่างวิตก และกลัว

"ไม่เป็นไรหรอก"แต่ครั้งนี้ร่างกายแข็งแรงสินะ ตัวถึงไม่ปล่อยแสงเก็บอารมณ์เพราะกลัวตรงนี้ล่ะโอยยตาลาย

"อึก ทะ ทีก้าา ฮืออๆ"ยุยกอดฉันพร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก

เวลาผ่านไปนานจนเราแยกกันยุยขอลากลับบ้านก่อนส่วนฉันทำแผลเรียบร้อยแล้วล่ะ

"ตามที่เคนบอกมุคุโร่อยู่นี่สินะ"ฉันมาถึงห้องมืดๆห้องหนึ่ง แล้วเลื่อนประตูออก

"ขออนุญาติ....อ๊ะ!!!!"

"อุ้ย!!ตายแล้วใครค่านั้นนะ"สิ่งที่ฉันเห็นคือหญิงสาวผมสีน้ำตาลแดง ใส่ชุดนักเรียนแต่ปลดกระดุมออกหมด กำลังคร่อมมุคุโร่อยู่

"มีธุระอะไรเหรอครับ"เขาพลักหญิงคนนั้นออกแล้วถามฉัน

"........."พะ พูดไม่ออก ไม่มีเสียง เสียงฉันหายไปทันที(ก็ไปหาเสียงสิ^ ^)

"คุฟุฟุ ..มาเรียออกไปได้แล้ว"

"ค่าา ไปนะจ๊ะหนุ่มน้อย~ จุ๊บ~"เธอพูดเสร็จแล้วหันมาส่งจูบให้ฉัน แต่ทำไมถึงเจ็บล่ะเพราะบาดแผล หรือเพราะมุคุโร่? โอ้ยย สับสนจริงๆ

"คุฟุฟุ คุณไม่ใช่คนโรงเรียนนี้สินะ"เขาว่าพร้อมเดินมาใกล้

"แผลนี้อะไร?อ้อ คนที่ชอบมาก่อเรื่องที่นี่คือคุณสินะ หนุ่มน้อย?"ดีจริงมุคุโร่ก็ดูไม่ออก

"มะ ไม่ใช่นะ คะ ครับ"หาเสียงเจอแล้ว

"อ้อ พูดได้นี่ครับ คึหึหึ"

"ขอโทษ ทะ ทะ ที่รบกวน ละ ลาก่อน"ฉันกำลังจะเดินหนีแต่ถูกเขาดึงคอเสื้อเอาไว้ก่อน

"จะไปไหนครับ คนที่เอาแต่ก่อเรื่องชกต่อย ต้องเป็นคุณแน่ๆใชไหม"

"ปล่อยนะ!!!"ฉันกระชากตัวกลับแล้วรีบวิ่งหนีแต่...

"หยุดเดี๋ยวนี้!!"

ฟุบ!!

"!!!!!!"

"!!!!!"

เขาดึงผมฉันไว้กะจะให้หยุดแต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นวิก แล้ววิกก็หลุดจนเผยให้เห็นเส้นผมเงา ดำยาวสบัดหลุดออกจากวิก และสาวน้อยก็ล้มลงไป

"คะ คุณ......นา.....ริ?"ชายหนุ่มตกใจมาก เพราะหนุ่มน้อยที่เขาดึงผมกลายเป็นสาวน้อยนาริจังซะแล้ว

"อึก....อูยย"ตอนล้มดันเอาหลังที่โดนฟาดลงเจ็บจนจะตายอยู่แล้ว

"คุณมาทำอะไร ที่นี้? มาได้ไง? แล้วแผลอะไรน่ะ"ผมงงมากๆเลยแต่แผลนั้น เฮ้อทำไมผมถึงต้องห่วงด้วยนะ ตัวเองทำเองแท้ๆ ผมเอื้อมมือไปหวังดึงเธอขึ้นแต่...

เพียะ!!

"อย่ามาแตะฉันนะ!!!"เธอตบมือผมทิ้ง

"คุฟุฟุ เป็นอะไรครับ ลุกเองยังไม่ได้ยังจะเก่งอยู่อีก"โกรธอะไรอีกล่ะยัยตัวแสบ

"เรื่องของฉัน!!!ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของนาย!!"ทำไมฉันต้องโกรธด้วยเนี้ยT_T

"เลิกตะโกนได้แล้วน่ะ เป็นอะไรเนี้ย"ผมงงจะบ้าตายแล้ว

"ฉันมาดูว่าที่มาโรงเรียนแล้วกลับดึกนายทำอะไร หึ!! ที่แท้มาอยู่สนุกกับสาวๆสินะ!!"เกี่ยวอะไรกับฉันเนี้ย ฉันลุกขึ้นแต่เซ มุคุโร่จะมาช่วย แต่ฉันจับเก้าอี้และยืนเองได้แล้วล่ะ

"คุณกำลังเข้าใจผิด"เอ่อ ทำไมต้องอธิบายล่ะ

"ฉันไม่ฟังแล้ว!!!"

"!!!!!!"แย่แล้วตาเธอเริ่มเรืองแสงอีกแล้ว ทำไงดี

"อีตาบ้า บ้า!! บ้า!! บะ....!!!!"ผมรีบวิ่งเข้าไปประกบจูบเธออย่างรวดเร็ว และแสงเธอค่อยๆดับลง แต่ผม หยุดจูบไม่ได้ แล้วทำไมผมต้องจูบด้วย ฟาดให้สลบยังดีกว่า ผมหยุดไม่ได้แล้วมันช่าง หวาน นิ่มและร้อนจนเหมือนลิ้นผมกำลังระลาย

"....."ฉันถูกจูบอย่างนานและรุนแรงเหมือนเดิมทำไมถึงทำอย่างนี้กับฉันนะ แต่ว่าฉันรู้สึกชอบมัน บ้าน่า ไม่เอาหมอนี่ต้องเจ้าชู้แน่ๆเลย โอยยย ไม่ไหวแล้ว

ตุบ!!

ร่างบางทรุดลงกับพื้นหากแต่ร่างสูงยังไม่ยอมหยุด

"อึก อ๋าย ไอ ไอ้ ออก"หายใจไม่ออก

"อืม"ผมหยุดจูบได้แล้ว ผมมองเธอแล้วพูดว่า

"ผู้หญิงเมื้อกี้น่ะ ไม่ใช่ผู้หญิงนะครับ"

"ห๋า?????"

"เขาเป็นสายลับของผมที่กำลังแต่งหญิง เขาต้องทดสอบว่าใช่ได้ไหมเลยมาลงที่ผมอย่างนั้นล่ะ "ผมอธิบายยืดยาวจนจบ

"จริงเหรอ?"ยังไม่เชื่อหรอก

"คุฟุฟุ เข้ามาสิ มาเรีย"เขาเรียกคนเมื่อกี้ที่เห็นเข้ามา

"ครับท่านมุคุโร่"แต่คนที่เข้ามาคือชายหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงตาสีอัมพัน เดินเข้ามาและมองมาที่ฉัน

"เอ่อ หนุ่มน้อย?"เขาพูดกับฉันด้วยเสียงประหลาดใจ

"คุฟุฟุ ไม่ใช่หนุ่มแล้วครับ"

"นั้นสิ อืม สาวน้อยเหรอ"

หมับ!!

"เฮือก!!!"เขาเดินมาแล้วจับที่หน้าอกของฉัน

"ok ผู้หญิงสินะ"

"อะ อะ อะ"ฉัน

"ว้าว น่ารักจังเลย ผม มิรัยนะ"เขายื่นมือมาดึงฉันขึ้น (เนียนเลยนะนายน่ะ)

"คือ ฉะ ฉะ ฉันนาริค่ะ"หล่อจังเลย

"-_-" 

"อึยย!!"

"อึ๋ย!!"

เราสองคนรู้สึกเย็นวาบที่กลางหลัง พอหันไปมองก็เห็นมุคุโรแพ่รังสีน่ากลัว บนหน้าเขาเหมือนกับมีคำเขียนไว้ว่าเดี๋ยวตายซะหรอก อยู่

"เอ่อ ผมไปดีกว่า นะ"

"นะ นั้นสินะบาย"

"นาริจังบ๊ายบายนะ"เขารีบวิ่งออกไปด้วยความเร็วสูง

"เขาน่ารักจังนะ"ฉันหันไปยิ้มให้เขา

"ก็งั้นๆนะครับ"

"อืม.ฉันไปล่ะ อ๊ะ!!"

ฟิ้ว~แปะ

รูปที่ถ่ายเมื่อเช้าที่ยัดใส่เสื้อปลิวออกไป และมุคุโร่ก็จับมันได้แล้ว....

"คึหึหึ นี่อะไรครับ-`_´-"

"อะ เอ่อคือ"ตายคราวตายมาถึงแล้ว

"คุณทำอะไรน่ะ?"

"เอ่อ ลองเดาสิ"ขออย่างเข้าใจผิดนะ

"คึหึหึ ผมว่าอย่างคุณเคนคงไม่เอาหรอก นี้มันการบังคับชัดๆ"

"รู้ได้ไงอ่ะ"เย้ ดีจังเลย

"เพราะขวดยาหยอดตาอยู่ข้างๆ แล้วเท่าที่ดูเหมือนคุณจะเกาะเขามากกว่า"จริงนั้นและฉันเกาะอย่างกับปลาหมึกแน่ะ

"ว้าวนายเก่งจัง"

"ดูง่ายมากครับ"จิคุสะคงจะดูออกแต่ยอมให้มาอยู่แล้วสินะ ไม่สิจิคุสะอาจจะอยู่ในแผนตั้งแต่แรกแล้วล่ะ

"คุฟุฟุ ว่าแต่แผลนั้นมันอะไรน่ะครับ?"

"เอ่อ คือ..."

                -------โปรดติดตามตอนต่อไป-------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา