Secret... ความลับเฉพาะเธอ
เขียนโดย 
Lookpla
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.25 น.
แก้ไขเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตุบ!
เสียงไหล่ของฉันไปกระแทกกับตัวผู้หญิงคนนั้นจากแรงผลักของนายนั่น
"นี่!จะไปไหนย่ะ คิดจะหนีฉันหรอยัยเด็กบ้า!"
"ฉันไม่ได้จะหนี แต่เรื่องของเจ้ไว้ก่อนฉันต้องไปเคลียร์ับอีตาบ้านั่นก่อน!"
"ฉันไม่ให้ไป!!"
"นี่ปล่อยฉันนะ"
"วันนี้ฉันจะสั่งสอนเด็กอย่างเธอที่ปากมาก คิดจะมาเป็นศัตรูกับฉันงั้นหรอ เด็กน้อย"
"ศัตรูอะไรของเธอ มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นแหละที่คิดไปเองคนเดียว"
"นี่แกกล้าต่อปากต่อคำกับฉันหรอ"
เพี้ยะ!!
"นี่อะไรเนี่ย! ฉันแค่อธิบายให้ฟังเฉยๆยังไม่ได้ว่าอะไรเลย!"
"แกมันมากวนไม้กวนมือฉันก่อนทำไมล่ะ ฉันสั่งสอนแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ!"
เพี้ยะ
"อย่าคิดว่าตัวเองก็มีมือคนเดียว ฉันก็ตบคนเป็นจำไว้!"
"นี่!นี่แกนังเด็กบ้า!! ก็กล้าตบตอบฉันหรอ"
"หรือจะให้ฉันตบอีกข้างเธอถึงจะรู้ว่าฉันก็กล้า"
"หน็อย!! คิดว่าฉันจะปล่อยให้เด็กอย่างแกมาตอบโต้ฉันงั้นหรอ!!"
ผละ!
ตัวของฉันกระเด็นและล้มลงพื้นอย่างแรงเมือเจอแรงผลักของผู้หญิงตรงหน้า คนที่เดินไปมาเริ่มเข้ามา
รุมดูมากขึ้น
เพี้ยะ!
"ตบนี้คือที่แกเอาคืนฉันเมื่อกี้!"
ฉันถูกตบเข้าเต็มหน้าเต็มๆจนหน้าข้างซ้ายของฉันรู้สึกช้าหวาเมื่อโดนซ้ำกับเมื่อกี้เป็นครั้งที่2 ตอนนี้ผู้
หญิงคนนั้นคร่อมตัวของฉันและเตรียมจะฝาดฝ่ามือลงมาที่ฉันอีกรอบทำให้ฉันต้องหลัับตาปี้เพราะถูกแรง
กดทับไว้จะขยับตัวและลุกขึ้นตอบโต้ไม่ได้
"และสำหรับข้างนี้เพราะว่าฉัน...."
"หยุด!!!!"
เสียงผู้หญิงบนตัวของฉันยังพูดไม่ทันจบประโยคก็มีเสียงดังแซงขึ้นมาทำให้ทุกอย่างหยุดการ
เคลื่อนไหวโดยทันที
"คุณทำมากเกินไปหรือเปล่าหวาย!"
"ก็นังเด็กนี่มันมากวนอารมณ์หวายก่อนนี้คะ"
เมื่อลุกขึ้นเธอก็เดินเข้าไปเกาะแขนของโทดมะและพูดขึ้น
"แต่คุณก็ไม่ควรที่จะทำรุนแรงขนาดนี้ นี่มันห้างของผมนะไว้หน้าผมบ้างสิ! และนี่ก็คนของผม!"
เขาพูดแล้วเดินมาดึงให้ฉันลุกขึ้นพร้อมกับมองสภาพร่างกายที่ยับเยินของฉันไปด้วย
"ก็คุณอนุญาตหวายแล้ว"
"แล้วยังไง ผมอนุญาตแล้วแปลว่าคุณต้องทำความรุนแรงกับคนของผมขนาดนี้เลยหรอ"
"ก็นังเด็กนี่มัน ..."
"ผมไม่ต้องการคำแก้ตัวของคุณไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้คุณกลับไปก่อน!"
"คุณต้องไปส่งหวาย เพราะหวายไม่ได้เอารถมา"
"คุณยังจะเรียกร้องอะไรจากผมอีกหรอ"
"แต่!"
"เราเป็นแค่เพื่อนกัน ขอตัวนะ ผมต้องพาคนของผมไปพักก่อน"
"ฝากไว้ก่อนเถอะ แล้วฉันจะมาเอาคืนกับเธอแน่!!"
เป็นแค่คำกระซิบที่เธอเดินมาใกล้ฉัน
"ไปได้แล้ว ยัยก่อแต่เรื่อง!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
