Secret... ความลับเฉพาะเธอ

9.6

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.25 น.

  20 ตอน
  191 วิจารณ์
  34.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

   ฉันถูกดึงตามขึ้นมาชั้นบนสุดของห้างที่เดิม ห้องเดิมกับที่ฉันมาตอนแรก เลขาที่นั่งทำงานอยู่หน้าห้องต้องลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจปนอึ้งที่เห็นเจ้านายของเขากับฉันเดินเข้ามาอย่างไวบวกกับหน้าตาของฉันที่ตอนนี้เป็นไงบ้างก็ไม่รู้

   "ห้ามใครเข้าพบผมตอนนี้!"

   เขาสั่งเลขาที่หน้าห้องแล้วลากฉันเข้าห้องทำงาน

   "ทำอะไรไป รู้ตัวมั๊ย!"

   เมื่อเข้ามาในห้องเขาก็ตวาดใส่ฉันทันที

   "ฉันทำอะไร ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย อยู่แฟนนายก็มาตบฉัน"

   "หวายไม่ใช่แฟนฉัน!"

   "แล้วไง ยังไงคนผิดมันก็คือตัวนายนั่นแหละ!"

   "ทำไมฉันต้องผิด เธอ2คนมีเรื่องด้วกันเอง"

   "และก่อนที่นายจะเดินออกไปจากตรงนั้น นายพูดอะไรทิ้งท้ายไว้ล่ะ!"

   "ฉันไม่คิดว่าพวกเธอ2คนจะเลือดร้อนกันขนาดนั้น ดีนะที่พนักงานมาตามฉันไปห้าม ไม่งั้นเธอจะเป็นยังไง"

   "ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะนายนั่นแหละ!!!"

   เพี้ยะ

   "เกิดมาฉันยังไม่เคยถูกตบและยังไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับฉันเหมือนนาย นายเป็นคนแรกที่ชอบพูดดูถูกฉันว่าฉัน ต่อไปฉันจะไม่อยู่กับนายอีกต่อไปแล้ว!!"

     ฉันตบเขาไป1ทีและวิ่งออกมาจากห้องอย่างรวดเร็ว

   "คุณคะคุณ"

   เลขาหน้าห้องเห็นก็เรียกแต่ฉันไม่สนใจ

   

 

   ...โทโมะ...

   "คุณโทโมะคะ...."

  " คุณออกไปก่อน ผมอยากอยู่คนเดียว"

   ผมบอกกับเลขาหน้าห้อง

   เรื่องยัยเด็กบ้านั่น ทำไมเธอถึงต้องทำให้ผมรู้สึกผิดตลอดเลยเวลาที่ทำร้ายเธอด้วยการกระทำหรือคำพูดก็ดี ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นความผิดของเธอแต่เมื่อเธอพูดมาเมื่อกี้เป็นผมผมก็ไม่อยากอยู่กับคนใจร้ายที่คอยแต่จะทำร้ายผมหรอก

   ติ๊ด..ติ๊ด...ติ๊ด..

   "ครับ"

   "อืม โมะวันนี้พี่กลับมาถึงกรุงเทพแล้วนะ พี่ว่าจะแวะเข้าไปรับหลานสาวของพี่ซะหน่อย ตั้งแต่มายังไม่ได้เจอกันเลย"

   "คะ..ครับ  นี่พี่กลับมาถึงแล้วหรอครับ"

   "ใช่ งานเสร็จก่อนกำหนดน่ะ เลยรีบกลับมา"

   "แล้วทำไมพี่ไม่โทรหาเธอล่ะ"

   "ว่าจะเซอร์ไพร์ซน่ะ ว่าแต่แก้วอยู่ที่นั่นหรือเปล่า?"

   "เปล่าครับ "

   "อ๋อๆงั้นดีเลย เย็นนี้โมะว่างมั๊ยพี่ว่าจะเลีร้ยงขอบคุณน่ะ"

   "....."

   "โทโมะ"

   "คะ..ครับ ว่างครับแล้วเย็นนี้เจอกันนะครับ"

   ติ๊ด

   ปัง!

   "ดะ...เดี๋ยวค่ะ คุณโทโมะจะไปไหนคะ??"

   "เย็นนี้ผมไม่เข้าแล้วนะครับ"

   ผมบอกกับเลขาหน้าห้องไปแล้วรีบวิ่งตามหาใครบ้างคนซึ้งหน้าจะยังไปไหนได้ไม่ไกล

 


 

   

   

   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา