Secret... ความลับเฉพาะเธอ

 

    ตุบ!

 

 

   เสียงไหล่ของฉันไปกระแทกกับตัวผู้หญิงคนนั้นจากแรงผลักของนายนั่น

 

 

   "นี่!จะไปไหนย่ะ คิดจะหนีฉันหรอยัยเด็กบ้า!"

 

 

   "ฉันไม่ได้จะหนี แต่เรื่องของเจ้ไว้ก่อนฉันต้องไปเคลียร์ับอีตาบ้านั่นก่อน!"

 

 

   "ฉันไม่ให้ไป!!"

 

 

   "นี่ปล่อยฉันนะ"

 

 

   "วันนี้ฉันจะสั่งสอนเด็กอย่างเธอที่ปากมาก คิดจะมาเป็นศัตรูกับฉันงั้นหรอ เด็กน้อย"

 

 

   "ศัตรูอะไรของเธอ มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นแหละที่คิดไปเองคนเดียว"

 

 

   "นี่แกกล้าต่อปากต่อคำกับฉันหรอ"

 

 

   เพี้ยะ!!   

 

 

   "นี่อะไรเนี่ย! ฉันแค่อธิบายให้ฟังเฉยๆยังไม่ได้ว่าอะไรเลย!"

 

 

   "แกมันมากวนไม้กวนมือฉันก่อนทำไมล่ะ ฉันสั่งสอนแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ!"

 

 

   เพี้ยะ

 

 

   "อย่าคิดว่าตัวเองก็มีมือคนเดียว ฉันก็ตบคนเป็นจำไว้!"

 

 

   "นี่!นี่แกนังเด็กบ้า!!  ก็กล้าตบตอบฉันหรอ"

 

 

   "หรือจะให้ฉันตบอีกข้างเธอถึงจะรู้ว่าฉันก็กล้า"

 

 

   "หน็อย!! คิดว่าฉันจะปล่อยให้เด็กอย่างแกมาตอบโต้ฉันงั้นหรอ!!"

 

 

   ผละ!

 

 

   ตัวของฉันกระเด็นและล้มลงพื้นอย่างแรงเมือเจอแรงผลักของผู้หญิงตรงหน้า คนที่เดินไปมาเริ่มเข้ามา

 

รุมดูมากขึ้น   

 

 

   เพี้ยะ!

 

 

   "ตบนี้คือที่แกเอาคืนฉันเมื่อกี้!"

 

 

   ฉันถูกตบเข้าเต็มหน้าเต็มๆจนหน้าข้างซ้ายของฉันรู้สึกช้าหวาเมื่อโดนซ้ำกับเมื่อกี้เป็นครั้งที่2 ตอนนี้ผู้

 

หญิงคนนั้นคร่อมตัวของฉันและเตรียมจะฝาดฝ่ามือลงมาที่ฉันอีกรอบทำให้ฉันต้องหลัับตาปี้เพราะถูกแรง

 

กดทับไว้จะขยับตัวและลุกขึ้นตอบโต้ไม่ได้

 

 

   "และสำหรับข้างนี้เพราะว่าฉัน...."

 

 

   "หยุด!!!!"

 

 

   เสียงผู้หญิงบนตัวของฉันยังพูดไม่ทันจบประโยคก็มีเสียงดังแซงขึ้นมาทำให้ทุกอย่างหยุดการ

 

 

เคลื่อนไหวโดยทันที

 

 

   "คุณทำมากเกินไปหรือเปล่าหวาย!"

 

 

   "ก็นังเด็กนี่มันมากวนอารมณ์หวายก่อนนี้คะ"

 

 

   เมื่อลุกขึ้นเธอก็เดินเข้าไปเกาะแขนของโทดมะและพูดขึ้น

 

 

   "แต่คุณก็ไม่ควรที่จะทำรุนแรงขนาดนี้ นี่มันห้างของผมนะไว้หน้าผมบ้างสิ! และนี่ก็คนของผม!"

 

 

   เขาพูดแล้วเดินมาดึงให้ฉันลุกขึ้นพร้อมกับมองสภาพร่างกายที่ยับเยินของฉันไปด้วย

 

 

   "ก็คุณอนุญาตหวายแล้ว"

 

 

   "แล้วยังไง ผมอนุญาตแล้วแปลว่าคุณต้องทำความรุนแรงกับคนของผมขนาดนี้เลยหรอ"

 

 

   "ก็นังเด็กนี่มัน ..."

 

 

    "ผมไม่ต้องการคำแก้ตัวของคุณไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้คุณกลับไปก่อน!"

 

 

   "คุณต้องไปส่งหวาย เพราะหวายไม่ได้เอารถมา"

 

 

   "คุณยังจะเรียกร้องอะไรจากผมอีกหรอ"

 

 

   "แต่!"

 

 

   "เราเป็นแค่เพื่อนกัน ขอตัวนะ ผมต้องพาคนของผมไปพักก่อน"

 

 

   "ฝากไว้ก่อนเถอะ แล้วฉันจะมาเอาคืนกับเธอแน่!!"

 

 

   เป็นแค่คำกระซิบที่เธอเดินมาใกล้ฉัน

 

 

   "ไปได้แล้ว ยัยก่อแต่เรื่อง!"

 

 

 

 

---