อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 13 ให้อภัยฉันได้มั้ย ?
“ไม่สายไปหรอกแก้ว”
“ฟาง”แก้วเรียก
“แก้วเองก็รักพี่เขาอยู่ แก้วไม่รู้หรอกว่าช่วงเวลาก่อนหน้านี้มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ?
ฟางอยากให้แก้วรู้ไว้ว่าพี่เขาพร้อมที่จะดูแลแก้วแล้ว ให้โอกาสพี่เขาหน่อยไม่ได้หรอ ?”ฟางถาม
“ไม่ได้หรอกฟาง คนแบบนั้นสมควรได้รับการชดใช้”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“แต่...”
“ไม่ต้องแล้วฟาง พี่ทำกับแก้วเขาไว้เยอะมันสมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนี้”โทโมะพูด
‘ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ...’
“แปปนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไปที่ระเบียงเพื่อคุยโทรศัพท์
“แก้ว แกให้อภัยพี่เขาเหอะ”เฟย์พูด
“ฮ่าๆๆ”แก้วขำ
“แกขำอะไร ?”ฟางถาม
“พวกแกคิดว่าฉันโกรธพี่เขาจริงๆหรอ ?”แก้วถาม
“ก็ใช่น่ะ...นี้หรือว่าแก ?”ฟางถาม
“อ่าหะ”แก้วตอบ
“acting โอเว่อร์นะแก”เฟย์พูด
“นิดนึง”แก้วตอบ
“ทำไปทำไมเนี้ย ?”เฟย์ถาม
“ก็แค่อยากรู้ว่าพี่เขารักฉันจริงมั้ย ? เพราะแค่ฉันเห็นหน้าพี่เขาฉันก็อภัยให้ไปแล้ว”แก้วพูด
“แล้วไอ้เหตุการณ์ก่อนหน้านี้มันคืออะไร ?
ฉันพึ่งบอกเรื่องราวแกไปไม่ใช่หรอ ? แล้วฉันก็ออกมาซื้อของกิน”แก้วถาม
“ก็แกน่ะ...”
“เอ่ออ...ไม่มีอะไรหรอกแก้ว เดี๋ยวฉันไปคุยกับเฟย์ก่อนนะ”ฟางพูดแล้วดึงเฟย์ไป
“ทำไมอ่ะพี่ฟาง ?”เฟย์ถาม
“ก็เฟย์อยากให้แก้วเสียใจหรือไง ที่รู้ว่าตัวเองแท้งน่ะ”ฟางถาม
“ก็ไม่อ่ะ อ๋อออ...เข้าใจแล้วๆ ไม่พูดแล้วๆ”เฟย์พูด
ทางด้านโทโมะ
“ว่าไงสิงห์”โทโมะถาม
(คือว่าตอนนี้ที่บริษัทของเรา มีลูกค้ารายใหญ่เขามาดูงานที่บริษัทน่ะครับ)สิงห์พูด
“แล้ว ?”โทโมะถามต่อ
(ลูกค้ารายนี้ก็คือคนของเสี่ยเม้งน่ะครับ)สิงห์ตอบ
“เสี่ยเม้ง คนที่ฆ่าพ่อฉันน่ะหรอ ?”โทโมะถาม
(ครับ คุณภัทร(อาของโทโมะ)เขาอาสารับหน้าแทน)สิงห์ตอบ
“ไม่ได้นะ แกห้ามให้อาภัทรคุยกับเขาเด็ดขาดไม่งั้นทั้งบริษัทและไร่ของเราตกอยู่ในน้ำมือของเสี่ยเม้งแน่”โทโมะตะโกนอออกมา
(ครับ แต่จะมีการประชุมในอีก 2 – 3 วันข้างหน้าแล้วนะครับ)สิงห์พูด
“แกไปบอกทุกคนว่าขอเลื่อนไปก่อน เป็นอาทิตย์หน้า ฉันจะพยายามเคลียร์ทุกอย่างแล้วกลับไปประชุม”โทโมะพูด
(ได้ครับ)สิงห์พูดแล้ววางสายไป
ในห้อง
“เป็นไรว่ะ หน้าเครียดๆ”ป็อปปี้ถาม
“อ๋อ..ป่าวๆ”โทโมะพูดแล้วเดินไปนั่งข้างแก้ว
“ทำไมยังไม่กลับไปอีก ?”แก้วถาม
“พี่จะกลับก็ต่อเมื่อแก้วกลับบ้านกับพี่”โทโมะพูด
“ไม่มีทาง”แก้วพูด
“ให้อภัยพี่ไม่ได้หรอ ? แก้ว พี่ขอโทษที่ทำร้ายแก้ว
พี่ขอโทษพี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่รักแก้วจริงๆนะ แก้วไม่รอยู่พี่ตามหาแก้วแทบพลิกแผ่นดินหาเลย
พี่ทรมานมากนะเวลาที่พี่ไม่เจอแก้ว ไม่ได้เห็นรอยยิ้มแก้ว ไม่ได้ยินเสียงแก้ว”โทโมะพูด
“พี่อาจจะทำผิดไปจริงๆ พี่ขอโทษถ้าพี่ไม่คิดจะแก้แค้นพี่คงไม่เสียแก้วไป”โทโมะพูดทั้งน้ำตา
“พี่.....”โทโมะจะพูดต่อแต่...
“พอแล้ว แก้วไม่อยากฟัง”แก้วพูด
“แต่...”
“แก้วอภัยให้พี่ก็ได้ พี่ห้ามทำให้แก้วเสียใจอีกนะ ถ้าพี่ทำให้แก้วเสียใจอีก
แก้วจะหนีพี่ไปไกลๆๆๆๆเลย”แก้วพูดทั้งน้ำตา
“จริงนะ ขอบคุณมากแก้ว ขอบคุณจริงๆ”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้ว
“หวังว่าคงไม่มีอุปสรรคอีกแล้วนะ”เฟย์พูด
“นั้นสิ ลุ้นคู่นี้แทบตาย”ฟางพูดเสริม

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“เฟย์ไม่เป็นไรแล้ว นี้ไง!เฟย์ยังยิ้มได้เลย”เฟย์พูดพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณมากนะเฟย์ที่เข้าใจพี่ เราเป็นพี่น้องกันนะ”เขื่อนตอบ
“ค่ะ ต่อจากนี้เราเลิกกัน เรามาเป็นพี่น้องกันดีกว่านะ”เฟย์พูดพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณมาก น้องสาว”เขื่อนพูดแล้ววิ่งออกจากบ้านไป


writer talk ;
เมื่อกี้นั่งแต่งนิยายเรื่องนี้อยู่ดีดี พอกลับไปอ่านตอนที่แต่งไปล่าสุด
ดันน้ำตาซึมเว้ยเฮ้ย! ถ้าอยากรู้ว่าตอนอะไรที่มันทำให้คนเขียนน้ำตาแทบไหล
ก็คงต้องรอต่อไป มันมันอีกนานนนนเลยล่ะ เป็นอะไรที่แบบว่าซึ้งอ่ะ
อิอิ ^^