อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  94.79K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) แม่หรือลูก ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 12 แม่หรือลูก ?
“แกเชื่อหรอเฟย์ฟาง ไอ้บ้า ฉันไม่ใช่คนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นแบบนั้นนะ”แก้วพูดพร้อมกับขำ
“ก็แกแล่นทำตาแบบนั้นฉันก็นึกว่ามันจะจริงน่ะสิ”ฟางพูด
ทางด้านหนุ่มๆ
“แกบอกเรื่องน้องแพรวกับแก้วยัง ?”เขื่อนถาม
“ฉันลืมไปเลยว่ะ เดี๋ยวฉันมานะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
“แก้ว”โทโมะเรียก
“ว่า ?”แก้วถาม
“พี่มีอะไรจะบอก”โทโมะพูด
“เรื่อง ?”แก้วถาม
“ลูกสาวน้องสาวพี่ ตอนนี้แกอายุได้ 6 ขวบแล้ว
แกไม่มีพ่อและแม่พี่เลยรับแกมาเป็นลูกแทน พี่เลยมาบอกแก้ว”โทโมะพูด
“จริงหรอ ?แล้วแกล่ะ ?”แก้วถาม
“อยู่อังกฤษกับแม่พี่”โทโมะพูด
“อ๋ออ เด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่ชายแก้วด้วยใช่มั้ย ?”แก้วถาม
“แก้วจำได้หรอ ?”โทโมะถาม
“ป่าวหรอก เฟย์ฟางเล่าให้ฟังอ่ะ”แก้วตอบ
“แล้วทำไมน้องสองคนรู้ ?”โทโมะถามต่อ
“ก็ก่อนแก้วความจำเสื่อมแก้วเล่าให้ฟางฟัง”ฟางตอบ
“อ๋อออ”โทโมะพยักหน้าแป็นเชิงเข้าใจ
“เดี๋ยวแก้วไปซื้อของข้างนอกก่อนนะ”แก้วพูดแล้วเดินไปกับเฟย์ฟาง
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”เขื่อนพูดแล้วเดินไป
“ให้ฉันไปด้วยดิ”โทโมะพูด
“ไม่ต้องเลย พี่ทำกับข้าวกับพี่ป็อป”แก้วสั่ง
“ก็ได้ ดูแลเมียกะลูกฉันให้ดีดีนะเว้ยไอ้เขื่อน”โทโมะพูด
“ใครเมียพี่ ?”แก้วถาม
“ก็แก้วไง อิอิ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
“คนบ้า”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ
“มัวแต่เขินอยู่นั้นแหละ ไปได้แล้ว”เฟย์พูด
ที่ห้าง
“คุณเฟย์คุณฟาง”
“อ๊ะ!พี่จงเบ บังเอิญจังมาซื้อของหรอ ?”เฟย์ถาม
“ครับพี่มาซื้อของกับแฟน เดี๋ยวพี่แนะนำให้รู้จักนะ มินๆ”จงเบเรียก
“ว่าไง ?”มินถาม
“นี้เฟย์ฟางเพื่อนคนไข้ที่พี่รักษาอยู่ ส่วนนู่นแก้วคนไข้ของผม”จงเบพูด
“ส่วนนี้มินนะ เป็นแฟนของพี่เอง”จงเบพูด
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่มิน”เฟย์ฟางแก้วพูดพร้อมกัน
“เช่นกันนะพักอยู่ไหนเนี้ย ?”มินถาม
“อ๋อที่ xx/xxx ค่ะ”ฟางตอบ
“บ้านพวกน้องอยู่ห่างจากบ้านพี่ไปแค่ 2 หลังเอง บังเอิญจังนะ”มินพูด
“จริงหรอ ? บังเอิญจริงๆนะค่ะ ฮะๆ”เฟย์พูด
“งั้นพี่ไปซื้อของก่อนนะ บาย”จงเบพูดแล้วเดินไปกับมิน
“มีแฟนแล้วจริงๆด้วยอ่ะพี่ฟาง”เฟย์พูด
“เสียดายอ่าดิ”ฟางถาม
“ก็นะ..พี่เขาทั้งเป็นผู้ใหญ่ สุขุมพี่มินได้เป็นแฟนโชคดีชะมัดเลย”เฟย์พูด
“แหมๆ เดี๋ยวก็ฟ้องคนบนรถซะหรอก”แก้วพูด
“อย่านะๆ ซื้อของต่อดีกว่า”เฟย์พูดแล้วเดินไปซื้อของไปเรื่อยๆ

ผ่านไป 2 ชั่วโมง
“นี้ไปซื้อของหรือสร้างห้างเนี้ย ?”เขื่อนถาม
“อย่าบ่นสิ”เฟย์พูด
“ครับๆ”เขื่อนพูดแล้วขนของขึ้นรถไป
“อ๊ะ! แก้วลืมซื้อน้ำผักผลไม้อ่ะ เดี๋ยวไปซื้อก่อนนะ”แก้วพูด
“ให้ไปด้วยมั้ย ?”ฟางถาม
“ไม่ต้องหรอก แปปเดียวเอง”แก้วพูดแล้ววิ่งไป
“แก้ว อย่าวิ่งสิ”ฟางตะโกนบอกแต่แก้วไม่ฟัง
“ดื้อจริงๆ”ฟางบ่น
เอี๊ยดดด โครมมม!
“เสียงอะไรน่ะ ?”เฟย์ถามพอหันไปดูปรากฏว่าแก้วถูกรถชน
“พี่ฟาง พี่เขื่อนแก้วโดนรถชน”เฟย์บอก
“อะไรนะ ไหนเฟย์”ฟางถาม
“นู่นๆ พี่ฟางไปช่วยแก้วก่อนนะ เดี๋ยวเฟย์โทร.หาหมอปาร์คก่อน”เฟย์พูดแล้วรีบกดโทรศัพท์โทร.หาจงเบ
ที่โรงพยาบาล
“แก้วล่ะเฟย์ ?”โทโมะถาม
“อยู่ในห้องหมอกำลังช่วยอยู่”เฟย์ตอบทั้งน้ำตา
สักพัก
“หมอปาร์คแก้วล่ะ ?”เฟย์ถาม
“ตอนนี้แก้วและลูกอยู่ในขีดอันตรายพี่เลยออกมาถามเฟย์ว่าจะเลือกให้แม่หรือลูกรอด”จงเบถาม
“อะไรนะ ?”ทุกคนถาม
“ตอนนี้ไม่มีเวลาให้ตัดสินใจนานแล้วเฟย์ตอบพี่มา ว่าจะให้ใครรอดแก้วหรือลูก ?”จงเบถามย้ำ
“แก้วต้องรอด หมอช่วยแก้วด้วย”โทโมะบอก
“ครับ ผมจะพยายาม”จงเบบอกแล้วเดินเข้าห้องฉุกเฉินไป
สักพัก
“ตอนนี้แก้วปลอดภัยแล้ว ส่วนเด็กก็...ไปสบายแล้วนะครับ”จงเบบอก
“แก้วปลอดภัยแล้ว แก้วปลอดภัยแล้ว ขอบคุณพระเจ้า”โทโมะพูด
ในห้องพัก
“อืมมม”
“แก้วค่อยๆลุกนะ”ฟางบอกพร้อมพยุงแก้ว
“ขอบใจมากฟาง นี้ฉันเป็นอะไรไป ?”แก้วถาม
“แกถูกรถชนน่ะสิ”ฟางตอบ
“แก้วๆ แก้วเป็นไงบ้าง ?”โทโมะถาม
“พี่โทโมะ...”แก้วเรียก
“เจ็บตรงไหนมั้ย ? ปวดตรงไหนหรือป่าว ?”โทโมะถาม
“ไม่ต้องมาแตะต้องตัวฉัน!”แก้วตวาด
“แก้วว”โทโมเรียกด้วยเสียงอันแผ่วเบา
“พี่มาทำไม ? พี่ทำร้ายแก้วแค่นี้ยังไม่พอหรอ ?”แก้วถาม
“แก้วแกให้อภัยพี่เขาแล้วนะ”เฟย์พูด
“ให้อภัยหรอ ? ฉันเนี้ยนะ”แก้วถาม
“เฟย์ไปตามหมอมา”ฟางพูด
สักพัก
“พี่ว่าแก้วคงจำเรื่องราวในอดีตได้หมดแล้วล่ะ ความทรงจำก่อนหน้านี้ทั้งตอนที่แก้วท้องและคืนดีกับแฟนแก้วคงจำไม่ได้ เพราะความทรงจำที่กลับมามันทีแค่ตอนที่เธอถูกรถชนครั้งแรกเท่านั้น”จงเบบอก
“อะไรกัน ?”โทโมะพูดพร้อมทรุดลง
‘นี้สินะ! สิงที่ฉันต้องชดใช้มีความสุขแค่ไม่เท่าไหร่ ความทุกข์ก็มาหา
นี้สินะ! ความรู้สึกของแก้วตอนที่ฉันทำร้ายเธอ
นี้คือการรชดใช้ใช่มั้ย ?’โทโมะคิดในใจทั้งน้ำตา

“ไม่เป็นไร พี่โทโมะเดี๋ยวเฟย์ฟางจะช่วยเล่าให้แก้วฟัง”ฟางพูดพร้อมกับจะเดินไป
“ไม่ต้องหรอกฟาง มันถึงเวลาที่พี่ต้องชดใช้ในสิ่งที่พี่ก่อไว้แล้ว”โทโมะพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่ห้องของแก้ว
“เข้ามาทำไม ?”แก้วถาม
“เข้ามาดูแล”โทโมะตอบพร้อมนั่งลงข้างเตียง
“ไม่ต้องการ กลับบ้านพี่ไปซะ”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“พี่ขอโทษ”โทโมะพูด
“พูดง่ายนิ แค่คำสามคำพี่คิดว่ามันจะลบล้างความเสียใจของแก้วได้หรอ ?”แก้วถาม
“ไม่ได้”โทโมะตอบ
“ก็รู้นิ แล้วจะทำแบบนั้นทำไม ?”แก้วถาม
“พี่รู้มั้ย ? ว่าพี่เป็นรักครั้งแรกของแก้ว แต่รักครั้งแรกของแก้วมันกลับทำให้แก้วเจ็บปวดจนแทบจะตาย
ถ้าเป็นพี่พี่อยากมีรักครั้งต่อไปกับคนที่ทำให้พี่เสียใจมั้ย ?”แก้วถาม
“พี่ต้องการแก้แค้นแก้วแทนพี่ชาย แก้วผิดเองที่ยอมพี่ให้พี่แก้แค้นแล้วตัวเองต้องมาเสียใจแบบนี้”แก้วพูดทั้งน้ำตา
“แก้วคิดว่าถ้าแก้วยอม พี่อาจจะลดหย่อนความผิดพี่ชายแก้วได้ แต่นี้!ไม่เลย
พี่เลือกที่จะทำร้ายแก้ว”แก้วพูด
โทโมะได้แต่รับฟัง
“พี่เคยรู้ความรู้สึกแก้วบ้างมั้ย ? เวลาที่พี่ทำแก้ว แก้วทรมานแค่ไหน”แก้วถาม
“พี่ขอโทษ ตอนนี้พี่รู้แล้วว่าพี่รักแก้ว”โทโมะพูด
“รักหรอ ? มันสายไปแล้วมั้ง”แก้วพูด

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“จริงนะ ขอบคุณมากแก้ว ขอบคุณจริงๆ”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้ว
“หวังว่าคงไม่มีอุปสรรคอีกแล้วนะ”เฟย์พูด
“นั้นสิ ลุ้นคู่นี้แทบตาย”ฟางพูดเสริม


wtiter talk ;
ถ้าคุณคิดว่าอุปสรรคของป๊าม๊าหมดแล้ว
บอกได้เลยว่าคุณคิดผิดค่ะ อันนี้แค่เรียกน้ำย่อยเท่านั้น
ของจริงยังไม่มา และอาจจะมาในไม่ช้านี้แน่นอน !!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา