คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)
9.2
12) มีลูกกันเถอะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 12 มีลูกกันเถอะ ที่บ้าน “กลับมาแล้วหรอค่ะ ?”พี่สวยถาม “ครับ/ค่ะ”โทโมะกับแก้วตอบพี่สวย “ให้เตรียมอาหารเย็นเลยมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถามต่อ “ยังไม่ต้องหรอกครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไป ในห้องนอน “แก้วอยากมีลูกมั้ย ?”โทโมะถาม “ถามอะไรเนี้ย ?”แก้วถามกลับ “ก็เราแต่งงานกันมาตั้งนานแล้ว ไม่อยากมีลูกเหมือนฟางเขาบ้างหรอ ?”โทโมะถามต่อ “ถามทำไม ?”แก้วถามต่อ “โมะอยากกินแก้ว”โทโมะตอบ “ไอ้บ้า”แก้วพูดพร้อมกับตีโทโมะ “ไม่อยากมีลูกหรอ ?”โทโมะถามด้วยสีหน้าออดอ้อน “ไอ้อยากก็อยากแต่...” “แต่อะไร ?”โทโมะถาม “แก้วยังไม่พร้อม”แก้วพุด “น่านะๆๆๆ”โทโมะอ้อน “ไอ้บ้า ไม่เอาปล่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับตีแขนโทโมะ “น่านะ น้องปางจะได้มีน้องไง”โทโมะพูด โทโมะไม่รอให้แก้วตอบรีบประจบปากหญิงสาวโดยทันที เป็นจูบที่อ่อนหวานแต่ทว่าแฝงไปด้วยความอ่อนโยน หลังจากนั้นก็ค่อยๆเลื่อต่ำลงมาจนมาหยุดอยู่ที่ซอกคอของหญิงสาว แล้วก็ต่ำลงไปเรื่อยๆ...จากนั้นก็(คิดเอาเองจ้า) หลังจากกิจกรรมรักของทั้งสองเสร็จสิ้นไปรอบที่ 1 “อีกรอบได้มั้ยแก้ว ?”โทโมะถาม “ไม่ได้ ปล่อยได้แล้วครั้งเดียวก็พอแล้ว”แก้วพูด “ครั้งเดียวจะไปมีลูกได้ไง ?”โทโมะพูด “ไม่ต้องมาเลย ปล่อยได้ เฮ้ยยย!”แก้วพูดพร้อมกับกำลังจะลุกแต่โดนโทโมะฉุดลงมาก่อน “ไม่ปล่อยให้รอดหรอก”โทโมะพูดพร้อมกับขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เริ่มกิจกรรมรักครั้ง 2 และสามต่อไปจนกระทั่ง 22.00 “ให้จัดอาหารมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถาม “ไม่ต้องครับ”โทโมะตะโกนกลับออกมาในขณะที่กำลังทำกิจกรรมรักกับแก้วอยู่ “ค่ะๆ”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินไปจากหน้าห้องของโทโมะและแก้ว และกิจกรรมรักครั้งสุดท้ายก็จบลง “ทำไมไม่ให้ตั้งโต๊ะอ่ะ ฉันหิวนะ”แก้วพูด “มีแรงหรือไงกัน ?”โทโมะถาม “เอ่อออออ >///<”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ จะมีแรงได้ไง ก็เขาเล่นทำกิจกรรมตั้งแต่ 1 ทุ่มยัน 4 ทุ่มเลยเนี้ย มีแรงพูดก็บุญแล้วพ่อคุณ เช้าวันต่อมา “ไหวมั้ย ?”โทโมะถามแก้ว “อืมมม โอ้ย!”แก้วพูดพร้อมกับจะลุกขึ้นแต่ดันเจ็บที่ตรงนั้นขึ้นมาเฉยๆ “ไม่ต้องไปทำงานหรอก เหมือนจะไม่ไหวนะ”โทโมะพูด “แต่ว่า...” “ไม่มีแต่ นอนเฉยๆเลย”โทโมะพูด “ฉันอยากอาบน้ำ”แก้วพูด “จ๊ะๆ เดี๋ยวพาไป”โทโมะพูดพร้อมกับพยุงแก้ว “ห้ามคิดเกินเลยนะ”แก้วพูด “รู้แล้ววว”โทโมะพูด จากนั้น “พี่สวย แก้วไม่ไปทำงานนะครับ ไม่สบาย ฝากดูแลด้วยนะครับ”โทโมะพูด “ได้ค่ะ”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินเข้าครัวไปเพื่อไปทำอาหารให้แก้ว ทางด้านแก้ว “ทำไม มันเจ็บแบบนี้นะ”แก้วพูด ทางด้านโทโมะ “พี่โทโมะค่ะ เย็นนี้ไปห้องเกลหน่อยได้มั้ยค่ะ ?”เกลพูด “เอ่ออ แก้วไม่สบายน่ะครับ พี่ต้องกลับไปดูแก้ว”โทโมะพูด “นะค่ะๆ เกลไม่สบายใจจริงๆ เกลกลัวว่าขโมยมันจะกลับมาอีก เมื่อวานห้องเกลดูเหมือนจะมีคนรื้อด้วยอ่ะ”เกลพูด “ครับ ผมบอกแก้วก่อนนะครับ”โทโมะพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์เพื่อโทร.ไปหาแก้ว แต่โทร.ไปไม่ติด “ส่งข้อความแทนแล้วกัน”โทโมะพูด ทางด้านแก้ว ‘วันนี้กลับบ้านเย็นหน่อยนะ ไปอยู่เป็นเพื่อนเกลน่ะ บ้านเกลโดนขโมยขึ้น พักผ่อนเยอะๆนะที่รัก’ ข้อความจากโทโมะ “หึ! เมียนอนอยู่บ้านแท้ๆ แต่ช่างเถอะน้องเขาคงโดนโจรปล้นจริงๆ”แก้วพูดกับตัวเองหลังจากเห็นข้อความจากโทโมะ ทางด้านโทโมะหลังจากเลิกงาน ที่ห้องเกล “นั่งก่อนนะค่ะ”เกลพูด สักพักเกลก็กลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มคือน้ำส้ม แต่ผสมยานอนหลับโดยที่โทโมะไม่รู้เรื่องก็ได้ดื่มไปเต็มๆหมดแก้วเลย เมื่อโทโมะสลบเกลก็ถอดเสื้อโทโมะ จับโทโมะมาวางไว้ที่เตียงพร้อมกับถ่ายรูปไว้ให้เหมือนว่ามีอะไรกัน จากนั้นก็ใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทางด้านแก้วที่พยายามโทร.ไปหาโทโมะแต่โทโมะก็ไม่ยอมรับสาย จนถึงเวลา ตี 3 “ยังไม่นอนหรอแก้ว ?”โทโมะถามแก้วที่กำลังนั่งเล่นโน้ตบุ๊คอยู่ที่เตียง “ถ้าหลับก็ไม่รู้สิว่านายกลับมาตอนไหน”แก้วพูด “ผมขอโทษ พอดีว่าผมเผลอหลับไปน่ะ”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลลงที่เตียงข้างๆแก้ว “เผลอหลับหรือไปทำอะไรกับเกลมากันแน่”แก้วพูด “เอ่อออ... ผมเผลอหลับไปจริงๆนะ”โทโมะพูด “ได้ฉันจะเชื่อนาย ว่านายเผลอหลับไป ถ้าฉันรู้ว่านายไม่ได้เผลอหลับไปนะ นายโดนตัดให้เป็ดกินแน่ๆ”แก้วพูดพร้อมกับออกจากห้องไป “หึงโหดอ่ะ”โทโมะบ่นคนเดียว เช้าวันต่อมา “แก้ว ยังไม่หายงอนอีกหรอ ?”โทโมะถามแก้ว “ใครงอน ฉันไม่ได้งอนซะหน่อย”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นรถไป ที่บริษัท “แก้วอ่า อย่าทำหน้าบึ้งดิ ขอโทษนะๆๆๆ”โทโมะพูด “ดีกันนะ”โทโมะพูดพร้อมกับยื่นนิ้วก้อยไปให้แก้วเป็นเชิงขอคืนดี “ฉันไม่ได้งอนนาย จะมาดีกันทำไม ?”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นลิฟต์ไป “ไม่เชื่ออ่ะ แก้วไม่ได้งอนอะไร ทำไมทำหน้าบึ้งใส่โทโมะตลอดเลย แถมเมื่อคืนก็นอนหันหลังให้ด้วย จะกอดก็ไม่ได้กอด”โทโมะพูดพร้อมทำหน้างอนๆแก้มป่องให้แก้ว “เอาเป็นว่าไม่ได้งอนก็แล้วกัน หยุดทำหน้าแบบนั้นนะ เนี้ยหรอ ? คุณชายไร้หัวใจ ที่ใครเขาพูดกัน ไม่เห็นเหมือนเลย เหมือนคุณชายปัญญาอ่อนมากกว่า”แก้วพูด “โทโมะเปลี่ยนไปก็เพราะแก้วแหละ แก้วทำให้โทโมะมีหัวใจอีกครั้งนะ”โทโมะพูดพร้อมกับ ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้แก้ว ทำให้แก้วถึงกับหน้าแดง “ไม่เชื่อ”แก้วพูดพร้อมกับเดินออกจากลิฟต์มา “หายงอนนะคนดี”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วไว้ “บอกว่าไม่ได้งอนไง”แก้วพูด “งั้นแก้วก็ต้องบอกก่อนว่า แก้วยกโทษให้โทโมะ”โทโมะพูด “ก็ได้ๆ แก้วยกโทษให้โทโมะ”แก้วพูด “งั้นไปทำงานแล้วนะ ตอนกลางวันไปกินข้าวด้วยกันนะ คุณภรรยา”โทโมะพูดแล้วเดินไปอย่างอารมณ์ดี ที่โต๊ะทำงานของแก้ว “กล่องอะไรเนี้ย ?”แก้วพูดพร้อมกับเปิดกล่องดู “นี่มันนน....”แก้วที่เห็นของในกล่องก็ถึงกับตาโต
..................................................เอาแล้วๆ ใกล้จะดราม่าแล้วจ้าาา อิอิบอกไว้ก่อนๆ จะได้ทำใจกัน ^^เม้น + โหวตให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าจ้า
..................................................เอาแล้วๆ ใกล้จะดราม่าแล้วจ้าาา อิอิบอกไว้ก่อนๆ จะได้ทำใจกัน ^^เม้น + โหวตให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ