คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 12 มีลูกกันเถอะ
ที่บ้าน
“กลับมาแล้วหรอค่ะ ?”พี่สวยถาม
“ครับ/ค่ะ”โทโมะกับแก้วตอบพี่สวย
“ให้เตรียมอาหารเย็นเลยมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถามต่อ
“ยังไม่ต้องหรอกครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
ในห้องนอน
“แก้วอยากมีลูกมั้ย ?”โทโมะถาม
“ถามอะไรเนี้ย ?”แก้วถามกลับ
“ก็เราแต่งงานกันมาตั้งนานแล้ว ไม่อยากมีลูกเหมือนฟางเขาบ้างหรอ ?”โทโมะถามต่อ
“ถามทำไม ?”แก้วถามต่อ
“โมะอยากกินแก้ว”โทโมะตอบ
“ไอ้บ้า”แก้วพูดพร้อมกับตีโทโมะ
“ไม่อยากมีลูกหรอ ?”โทโมะถามด้วยสีหน้าออดอ้อน
“ไอ้อยากก็อยากแต่...”
“แต่อะไร ?”โทโมะถาม
“แก้วยังไม่พร้อม”แก้วพุด
“น่านะๆๆๆ”โทโมะอ้อน
“ไอ้บ้า ไม่เอาปล่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับตีแขนโทโมะ
“น่านะ น้องปางจะได้มีน้องไง”โทโมะพูด
โทโมะไม่รอให้แก้วตอบรีบประจบปากหญิงสาวโดยทันที
เป็นจูบที่อ่อนหวานแต่ทว่าแฝงไปด้วยความอ่อนโยน
หลังจากนั้นก็ค่อยๆเลื่อต่ำลงมาจนมาหยุดอยู่ที่ซอกคอของหญิงสาว
แล้วก็ต่ำลงไปเรื่อยๆ...จากนั้นก็(คิดเอาเองจ้า)
หลังจากกิจกรรมรักของทั้งสองเสร็จสิ้นไปรอบที่ 1
“อีกรอบได้มั้ยแก้ว ?”โทโมะถาม
“ไม่ได้ ปล่อยได้แล้วครั้งเดียวก็พอแล้ว”แก้วพูด
“ครั้งเดียวจะไปมีลูกได้ไง ?”โทโมะพูด
“ไม่ต้องมาเลย ปล่อยได้ เฮ้ยยย!”แก้วพูดพร้อมกับกำลังจะลุกแต่โดนโทโมะฉุดลงมาก่อน
“ไม่ปล่อยให้รอดหรอก”โทโมะพูดพร้อมกับขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง
หลังจากนั้นก็เริ่มกิจกรรมรักครั้ง 2 และสามต่อไปจนกระทั่ง

22.00
“ให้จัดอาหารมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถาม
“ไม่ต้องครับ”โทโมะตะโกนกลับออกมาในขณะที่กำลังทำกิจกรรมรักกับแก้วอยู่
“ค่ะๆ”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินไปจากหน้าห้องของโทโมะและแก้ว
และกิจกรรมรักครั้งสุดท้ายก็จบลง
“ทำไมไม่ให้ตั้งโต๊ะอ่ะ ฉันหิวนะ”แก้วพูด
“มีแรงหรือไงกัน ?”โทโมะถาม
“เอ่อออออ >///<”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ
จะมีแรงได้ไง ก็เขาเล่นทำกิจกรรมตั้งแต่ 1 ทุ่มยัน 4 ทุ่มเลยเนี้ย
มีแรงพูดก็บุญแล้วพ่อคุณ
เช้าวันต่อมา
“ไหวมั้ย ?”โทโมะถามแก้ว
“อืมมม โอ้ย!”แก้วพูดพร้อมกับจะลุกขึ้นแต่ดันเจ็บที่ตรงนั้นขึ้นมาเฉยๆ
“ไม่ต้องไปทำงานหรอก เหมือนจะไม่ไหวนะ”โทโมะพูด
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่ นอนเฉยๆเลย”โทโมะพูด
“ฉันอยากอาบน้ำ”แก้วพูด
“จ๊ะๆ เดี๋ยวพาไป”โทโมะพูดพร้อมกับพยุงแก้ว
“ห้ามคิดเกินเลยนะ”แก้วพูด
“รู้แล้ววว”โทโมะพูด

จากนั้น
“พี่สวย แก้วไม่ไปทำงานนะครับ ไม่สบาย ฝากดูแลด้วยนะครับ”โทโมะพูด
“ได้ค่ะ”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินเข้าครัวไปเพื่อไปทำอาหารให้แก้ว

ทางด้านแก้ว
“ทำไม มันเจ็บแบบนี้นะ”แก้วพูด

ทางด้านโทโมะ
“พี่โทโมะค่ะ เย็นนี้ไปห้องเกลหน่อยได้มั้ยค่ะ ?”เกลพูด
“เอ่ออ แก้วไม่สบายน่ะครับ พี่ต้องกลับไปดูแก้ว”โทโมะพูด
“นะค่ะๆ เกลไม่สบายใจจริงๆ เกลกลัวว่าขโมยมันจะกลับมาอีก
เมื่อวานห้องเกลดูเหมือนจะมีคนรื้อด้วยอ่ะ”เกลพูด
“ครับ ผมบอกแก้วก่อนนะครับ”โทโมะพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์เพื่อโทร.ไปหาแก้ว
แต่โทร.ไปไม่ติด
“ส่งข้อความแทนแล้วกัน”โทโมะพูด
ทางด้านแก้ว
‘วันนี้กลับบ้านเย็นหน่อยนะ ไปอยู่เป็นเพื่อนเกลน่ะ
บ้านเกลโดนขโมยขึ้น พักผ่อนเยอะๆนะที่รัก’
ข้อความจากโทโมะ
“หึ! เมียนอนอยู่บ้านแท้ๆ  แต่ช่างเถอะน้องเขาคงโดนโจรปล้นจริงๆ”แก้วพูดกับตัวเองหลังจากเห็นข้อความจากโทโมะ
ทางด้านโทโมะหลังจากเลิกงาน
ที่ห้องเกล
“นั่งก่อนนะค่ะ”เกลพูด
สักพักเกลก็กลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มคือน้ำส้ม
แต่ผสมยานอนหลับโดยที่โทโมะไม่รู้เรื่องก็ได้ดื่มไปเต็มๆหมดแก้วเลย
เมื่อโทโมะสลบเกลก็ถอดเสื้อโทโมะ จับโทโมะมาวางไว้ที่เตียงพร้อมกับถ่ายรูปไว้ให้เหมือนว่ามีอะไรกัน
จากนั้นก็ใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทางด้านแก้วที่พยายามโทร.ไปหาโทโมะแต่โทโมะก็ไม่ยอมรับสาย
จนถึงเวลา ตี 3
“ยังไม่นอนหรอแก้ว ?”โทโมะถามแก้วที่กำลังนั่งเล่นโน้ตบุ๊คอยู่ที่เตียง
“ถ้าหลับก็ไม่รู้สิว่านายกลับมาตอนไหน”แก้วพูด
“ผมขอโทษ พอดีว่าผมเผลอหลับไปน่ะ”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลลงที่เตียงข้างๆแก้ว
“เผลอหลับหรือไปทำอะไรกับเกลมากันแน่”แก้วพูด
“เอ่อออ... ผมเผลอหลับไปจริงๆนะ”โทโมะพูด
“ได้ฉันจะเชื่อนาย ว่านายเผลอหลับไป ถ้าฉันรู้ว่านายไม่ได้เผลอหลับไปนะ
นายโดนตัดให้เป็ดกินแน่ๆ”แก้วพูดพร้อมกับออกจากห้องไป
“หึงโหดอ่ะ”โทโมะบ่นคนเดียว
เช้าวันต่อมา
“แก้ว ยังไม่หายงอนอีกหรอ ?”โทโมะถามแก้ว
“ใครงอน ฉันไม่ได้งอนซะหน่อย”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นรถไป
ที่บริษัท
“แก้วอ่า อย่าทำหน้าบึ้งดิ ขอโทษนะๆๆๆ”โทโมะพูด
“ดีกันนะ”โทโมะพูดพร้อมกับยื่นนิ้วก้อยไปให้แก้วเป็นเชิงขอคืนดี
“ฉันไม่ได้งอนนาย จะมาดีกันทำไม ?”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นลิฟต์ไป
“ไม่เชื่ออ่ะ แก้วไม่ได้งอนอะไร ทำไมทำหน้าบึ้งใส่โทโมะตลอดเลย
แถมเมื่อคืนก็นอนหันหลังให้ด้วย จะกอดก็ไม่ได้กอด”โทโมะพูดพร้อมทำหน้างอนๆแก้มป่องให้แก้ว
“เอาเป็นว่าไม่ได้งอนก็แล้วกัน หยุดทำหน้าแบบนั้นนะ เนี้ยหรอ ? คุณชายไร้หัวใจ
ที่ใครเขาพูดกัน ไม่เห็นเหมือนเลย เหมือนคุณชายปัญญาอ่อนมากกว่า”แก้วพูด
“โทโมะเปลี่ยนไปก็เพราะแก้วแหละ แก้วทำให้โทโมะมีหัวใจอีกครั้งนะ”โทโมะพูดพร้อมกับ
ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้แก้ว ทำให้แก้วถึงกับหน้าแดง
“ไม่เชื่อ”แก้วพูดพร้อมกับเดินออกจากลิฟต์มา

“หายงอนนะคนดี”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วไว้
“บอกว่าไม่ได้งอนไง”แก้วพูด
“งั้นแก้วก็ต้องบอกก่อนว่า แก้วยกโทษให้โทโมะ”โทโมะพูด
“ก็ได้ๆ แก้วยกโทษให้โทโมะ”แก้วพูด
“งั้นไปทำงานแล้วนะ ตอนกลางวันไปกินข้าวด้วยกันนะ คุณภรรยา”โทโมะพูดแล้วเดินไปอย่างอารมณ์ดี
ที่โต๊ะทำงานของแก้ว
“กล่องอะไรเนี้ย ?”แก้วพูดพร้อมกับเปิดกล่องดู
“นี่มันนน....”แก้วที่เห็นของในกล่องก็ถึงกับตาโต

..................................................
เอาแล้วๆ ใกล้จะดราม่าแล้วจ้าาา อิอิ
บอกไว้ก่อนๆ จะได้ทำใจกัน ^^
เม้น + โหวตให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าจ้า