คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)
13) นี้มันอะไรกัน ?? / เธอหายไปไหน ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 13 นี้มันอะไรกัน ?? / เธอหายไปไหน ?
“นี่มันนน....รูปบ้าอะไรกัน”แก้วพูดพร้อมกับหยิบรูปขึ้นมาดู
เป็นรูปที่เกลกับโทโมะนอนอยู่บนเตียงเดียวกันในสภาพที่เปลือยทั้งคู่
“นี่หรอที่นายบอกว่านายเผลอหลับไป อ๋อ..เผลอหลับไปเพราะหมดแรงใช่มั้ย ?”แก้วพูดพร้อมกับน้ำที่เอ่อล้น
ตอนกลางวัน
“ที่รัก ไปกินข้าวกัน อ้าว! ไปไหนแล้วเนี้ย ?”โทโมะที่กำลังจะมาชวนแก้วไปกินข้าวก็ต้องตกใจเพราะแก้วไม่ได้อยู่ที่โต๊ะทำงาน
ที่ร้านอาหาร
“แก้ว ทำไมไม่รอโทโมะ”โทโมะถาม
“แก้วรีบน่ะ”แก้วพูด
“เดี๋ยวจะไปไหน ? โทโมะพึ่งมาเองนะ”โทโมะพูดพร้อมกับจับข้อมือแก้วไว้
“ไปห้องน้ำ จะตามไปหรือไง ?”แก้วถาม
“แก้วเป็นอะไรอ่ะ งอนโทโมะหรอ ? ทำไมพยายามหลบหน้าโทโมะตลอดเลย”โทโมะพูด
“ป่าว ปล่อยได้ยัง จะราดแล้ว”แก้วพูด
“ก็ได้ๆ”หลังจากนั้นโทโมะก็ปล่อยมือแก้วไป
ตกเย็น
“แก้วเป็นอะไร เงียบเลย”โทโมะถามแก้ว
“ฉันง่วงๆอ่ะ”แก้วพูดพร้อมกับหลับตาลง
‘นายกำลังนอกใจฉันหรือป่าว โทโมะ’แก้วคิดในใจ
ถึงบ้าน
“นั้นกล่องอะไรน่ะ ?”โทโมะถามเมื่อเห็นว่าแก้วถือกล่องมาตั้งแต่อยู่ที่ทำงานแล้ว
“ไม่มีอะไรอ่ะ”แก้วพูดพร้อมกับเอากล่องซ่อนไว้ข้างหลัง
“เดี๋ยวผมมานะ”โทโมะพูดพร้อมกับขึ้นรถไป
ในห้อง
“นายจะโกหกฉันหรือป่าว ?”แก้วพูด
“นายจะนอกใจฉันหรือป่าว โทโมะ”แก้วพูดพร้อมกับมองภาพในมือตัวเอง
“ฟาง ฉันคงต้องพึ่งเธอ”แก้วพูดพร้อมกับกดโทรศัพท์โทร.ไปหาฟาง
สักพัก
“ดีนะ บ้านฉันไม่ไกลจากแก ไม่งั้นนะตายแน่ฉัน”ฟางพูดพร้อมกับนั่งลงที่เตียงของแก้ว
“ทำไมถึงให้ฉันมาที่ห้องนอนล่ะ ?”ฟางพูด
“เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ฉันอยากให้แกรู้แค่คนเดียว”แก้วพูด
“โอเคๆ แล้วเรื่องอะไรล่ะ ?”ฟางถาม
“เรื่องนี้”แก้วพูดพร้อมกับยื่นกล่องใส่รูปให้ฟางดู
“นี้มัน....”ฟางที่เห็นถึงกับตาโต
“แกบอกเขาหรือยัง ?”ฟางถาม
“ฉันยังไม่ได้บอกเขา”แก้วพูดพร้อมกับนั่งข้างๆฟาง
“บ้านยัยนี้อยู่ไหน ฉันจะไปฆ่ามัน”ฟางพูด
“ฟาง ใจเย็นๆสิ”แก้วพูด
“แกจะให้ฉันใจเย็นได้ไง โทโมะเป็นสามีแกนะ”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงโมโห
“แกไม่คิดจะบอกสามีแกเลยหรือไง ถ้าแกไม่บอกฉันจะบอกเขาเอง”ฟางพูด
“ฉันกลัวคำตอบของเขาฟาง ฉันกลัว”แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้น
“แก้ว แกต้องเข้มแข็งนะ แกจะร้องไห้ไม่ได้ ถ้าวันนี้แกไม่รู้
วันต่อไปถ้าเรื่องมันใหญ่กว่านี้แกจะทำใจรับมันได้หรอ ?”ฟางพูดพร้อมกับกอดแก้ว
“ฟาง ฉันยังไม่พร้อม”แก้วพูด
“ตอนนี้เรื่องมันแค่นี้ ต่อไปถ้ายัยบ้านั้นท้องล่ะ มันไม่ใหญ่ไปกว่านี้หรอ ?”ฟางพูด
“ฟางงงงงงง ทำไมฉันมันโชคร้ายอย่างนี้
รักใครคนคนนั้นกำร้ายจิตใจฉันตลอด
พอฉันให้โอกาสก็กลับมาทำให้ฉันช้ำใจมากกว่า ฉันไม่อยากรักใครแล้วฟาง
ไม่อยากรักใครอีกแล้ว”แก้วพูด
“แก้วว อ้าวฟาง”โทโมะพูดพร้อมกับอุ้มลูกหมาตัวสีขาวเข้ามาด้วย
“แก้วร้องไห้ทำไม ? ใครทำเธอ”โทโมะพูดพร้อมกับวางน้องหมาลงบนพื้น
“จะใครทำถ้าไม่ใช่นาย”ฟางพูด
“ฉัน ฉันทำอะไร ?”โทโมะถาม
“ก็นี้ไงที่นายทำ”แก้วพูดพร้อมกับโยนรูปภาพใส่หน้าโทโมะ
“แก้ว...ฉันไม่ได้...”โทโมะกำลังจะพูด
“ถ้านายไม่ได้ทำ แล้วทำไมภาพมันถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ?
นายจะบอกว่าเกลวางยาสลบแล้วจัดฉากเหมือนในละครงั้นสิ”แก้วพูด
“ใช่!”โทโมะตอบ
“นายเห็นฉันโง่มากงั้นหรอ ? ฉันไม่น่ารักนายเลย
ฉันรักใคร คนคนนั้นก็ทำให้ฉันเสียใจตลอด
นายเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ทำไมๆ”แก้วพูดพร้อมกับทรุดตัวลงกับพื้น
“แก้วฟังฉันก่อน”โทโมะพูดพร้อมกับกำลังจะเดินเข้าไปหาแก้ว
“อย่าแตะต้องเพื่อนฉัน”ฟางพูดพร้อมกับเข้ามาขวางโทโมะ
“ฟางงง แก้วฟังฉันก่อน”โทโมะพูด
“ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัว”แก้วพูดทั้งน้ำตา
“งั้นฟางเธอมากับฉันเดี๋ยวนี้”โทโมะพูดพร้อมกับดึงแขนฟางมา
“แก้วเธออย่าพึ่งไปไหน รอฉันก่อนแล้วฉันจะกลับมาพร้อมคำอธิบาย”โทโมะพูดแล้วเดินไป
คอนโดเกล
“เธอรอฉันอยู่ข้างนอกทางที่ดีอัดเทปไว้เลย”โทโมะพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องไป
“พี่โทโมะ”เกลพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ
“เกลทำแบบนี้ทำไม ?”โทโมะถาม
“ทำอะไรค่ะ ?”เกลถาม
“เกลส่งรูปบ้าๆไปทำไม ? รู้มั้ย ? แก้วเข้าใจผิดหมด”โทโมะพูด
“ส่งรูปอะไรค่ะ ?”เกลถาม
“นี้ไง วันนั้นเกลวางยาสลบพี่ใช่มั้ย ?”โทโมะถาม
“เกล...”
“เกลทำแบบนี้ทำไม ? พี่มาที่นี้ก็เพราะว่าเกลบอกว่าห้องโดนโจรปล้น พี่เลยมาอยู่เป็นเพื่อน”โทโมะพูด
“ก็เพราะเกลรักพี่ไง รักมานานแล้ว ทำไมพี่ไม่หันมามองเกลบ้าง
เกลทำแบบนั้นเพราะเกลอยากให้พี่เลิกกับมันไวไว”เกลพูด
“พี่ไม่มีวันเลิกรักแก้วได้”โทโมะพูด
“ทำไม นังทอมนั้นมันดีกว่าเกลตรงไหน พี่ถึงเลิกรักมันไม่ได้”เกลถาม
“เพราะเขาไม่มีนิสัยที่ต่ำทรามแบบนี้ไง รู้ไว้ซะ! อย่ามายุ่งกับครอบครัวพี่อีก
ถ้าเกลเข้ามายุ่งอีก อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน”โทโมะพูดแล้วเดินออกไป
“ตราบใดที่ฉันยังไม่ตาย ฉันก็จะแย่งพี่มาจากมัน”เกลพูด
บนรถ
“เอ่อ..นาย”
“อะไร ?”โทโมะถาม
“ฉันขอโทษนะ ที่เข้าใจนายผิด”ฟางพูด
“ช่างมันเถอะ เธอไม่ใช่คนที่ฉันอยากให้เข้าใจถูก”โทโมะพูด
“หึ! ว่าแต่แทนที่นายจะพาฉันมาทำไมนายไม่พาแก้วมาแทน”ฟางพูด
“เออว่ะ...ฉันลืมคิด โง่จริงๆเลย
ทำไมเธอไม่บอกฉันให้ไวกว่านี้”โทโมะพูดอย่างหัวเสีย
เมื่อมาถึงที่บ้าน
“แก้วๆ”ฟางเรียก
“แก้วๆ แก้วหายไปไหน ?”ฟางตะโกนเรียก
“พี่สวยแก้วล่ะค่ะ”ฟางถาม
“อ้าวว ไม่ได้ไปกับคุณๆหรอค่ะ ? เห็นเดินไปพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่เลย”พี่สวยพูด
“ห๊า!”โทโมะกับฟางตะโกนพร้อมกัน
“เธอไม่ได้บอกหรอครับว่าไปไหน ?”โทโมะถาม
“ไม่ค่ะ พี่สวยถามไปก็ไม่ตอบ”พี่สวยพูด
“ตอบแค่ว่า ไปพักผ่อนน่ะค่ะ”พี่สวยพูด
“เดี๋ยวฟางโทร.หาพี่เฟย์ก่อนนะ”ฟางพูดพร้อมกับโทร.พี่เฟย์
“เดี๋ยวฉันโทร.หาแก้วก่อนนะ”โทโมะพูดแล้วพยายามตืดต่อหาแก้ว
“ฉันโทร.หาพี่เฟย์แล้ว พี่เฟย์บอกแก้วไม่ได้ไปหาพี่เฟย์”ฟางพูด
“ฉันโทร.หาแก้วไม่ติดเลย”โทโมะพูด
ทางด้านแก้ว
บนรถตู้
“พี่สาวคะ ร้องไห้ทำไมค่ะ ?”เด็กสาวพูดขึ้น
“เอ่อออ...ไม่มีอะไรค่ะ พี่ฟังเพลงเศร้าอยู่อ่ะค่ะ”แก้วตอบพร้อมกับเหม่อออกนอกหน้าต่างไป
“หนูนาไปยุ่งอะไรกับพี่เขาลูก ขอโทษด้วยนะค่ะ”หญิงสาววัยกลางคนพูดขึ้น
ด้านหน้าคนขับ
“พี่ๆ พี่เป็นไรไป พี่ๆ อย่าหลับนะ”คนที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างแก้วกับคนขับพูดขึ้น
“เฮ้ยยย! รถสิบล้อข้างหน้าๆ”คนที่นั่งอยู่เบาะหน้าสุดรองจากเบาะคนขับพูด
เอี๊ยดดดดด ! โครมมมมม !
ทางด้านโทโมะ
‘ไม่มีเธอ ก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว’
“แก้วๆ แก้วโทร.มา ฮัลโหล!”
‘คุณโทโมะใช่มั้ยครับ ?’
“ครับ คุณเป็นใครมายุ่งอะไรกับภรรยาผม
แล้วภรรยาผมอยู่ไหน ?”โทโมะพูดกับปลายสาย
‘ใจเย็นๆนะครับ ภรรยาคุณน่ะอยู่โรงพยาบาลนะครับ เธอเกิดอุบัติเหตุ
ตอนนี้อยู่ห้องไอซียู ผมเห็นว่ามันเป็นเบอร์ที่ไม่ได้รับเลยโทร.มาน่ะครับ’ปลายสายพูด
“แก้วอญู่ห้องไอซียูหรอ แล้วโรงพยาบาลไหนครับ ?
เธอเป็นอะไรมากมั้ย ?”โทโมะถามอย่างลนลาน
‘อยู่ที่ xxxx’
สักพักที่โรงพยาบาล xxxx
“แก้วๆ แก้วอยู่ไหน แก้ว”โทโมะตะโกนถาม
“นี่โทโมะ ที่นี้มันโรงพยาบาลนะ ไม่ใช่ตลาดสด ตะโกนทำไม ?”ป็อปปี้พูด
“ก็ฉันเป็นห่วงแก้วนี่น่า ขอโทษนะครับ คนที่เกิดอุบัติเหตุล่าสุดอยู่ไหนครับ ?”
“ทางด้านนู่นค่ะ”พยายาบอลพูดพร้อมกับชี้ไปทางที่มีคนอยู่เยอะแยะ
หน้าห้อง ไอซียู
“แก้วๆ แก้วอย่าเป็นอะไรไปนะ แก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับเดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องไอซียู
สักพักหมอก็ออกมา
“ใครเป็นญาติคุณจริญญาครับ ?”หมอถาม
“ผมครับๆ ภรรยาผมเป็นไงบ้างครับหมอ ?”โทโมะถาม
“ตอนที่เกิดอุบัติเหตุเธอนั่งข้างหน้าสุดเลยโดยผลกระทบไปด้วย
ดีนะครับที่ส่งมาโรงพยาบาลไว ถ้าช้ากว่านี้คงไม่รอด
ตอนนี้หมอยังรับประกันไม่ได้นะครับว่าเธอจะปลอดภัยมากน้อยแค่ไหน ?
เพราะดูเหมือนเธอจะไม่อยากตื่นสักเท่าไหร่ เหมือนอยากหลับตลอดไป
แล้วตอนที่เกิดอุบัติเหตุหัวเธอโดนกระแทกอย่างรุนแรง ถ้าเธอฟื้นอาจจะสูญเสียความทรงจำก็ได้นะครับ”หมอพูด
“แล้วอีกนานมั้ย กว่าเธอจะฟื้น”ฟางถาม
“อันนี้หมอก็ตอบไม่ได้นะครับ โอกาสฟื้นมีแค่ 30 % โอกาสไม่ฟื้นเป็นเจ้าหญิงนิทรามีประมาณ 20 %”หมอพูด
“แล้วอีก 50 % ล่ะครับ ?”ป็อปปี้ถาม
“อีก 50% เธออาจจะไม่ฟื้นหรือเสียชีวิตน่ะครับ หมอคิดว่าควรเผื่อใจไว้นะครับ”หมอพูด
“หมอขอตัวนะครับ”หมอพูดแล้วเดินไป
จากนั้นไม่นานร่างของแก้วที่หมดสติก็ถูกเคลื่อนย้ายออกมาพาไปยังห้องพิเศษ
“แก้ว ตื่นขึ้นมาสิ ตื่นมาหาฉันสิ”ฟางพูด
“แก้วแกจะขี้เซาไม่ได้นะ แกไม่ใช่คนขี้เซานะแก้ว”ฟางพูดทั้งน้ำตา
“แก้ว ฮือๆๆๆ แก้วแกตื่นขึ้นมาสิ”ฟางพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไม่มีทีท่าว่าจะไหล
.................................................................
ที่มาอัพเพราะไม่อยากให้ค้าง
อยากให้ดราม่ากันไวไว ฮ่าๆๆๆ
มีเรื่องจะฝากด้วยนะ ใครที่เล่น facebook
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=208194429247489&set=a.208194279247504.48825.131189916947941&type=1&ref=nf
ช่วยโหวตเม้นแชร์ให้ป๊าม๊าด้วยนะ อยู่อันดับที่ 2 แล้ววว
ปิดโหวตพรุ่งนี้ตอนเที่ยงนะ ช่วยกันหน่อย
ที่ 1 อยู่ใกล้แค่เอื้อม ^^ ถ้าเราช่วยกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ