คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

9.2

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.18 น.

  21 session
  406 วิจารณ์
  63.58K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) มีลูกกันเถอะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 12 มีลูกกันเถอะ
ที่บ้าน
“กลับมาแล้วหรอค่ะ ?”พี่สวยถาม
“ครับ/ค่ะ”โทโมะกับแก้วตอบพี่สวย
“ให้เตรียมอาหารเย็นเลยมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถามต่อ
“ยังไม่ต้องหรอกครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
ในห้องนอน
“แก้วอยากมีลูกมั้ย ?”โทโมะถาม
“ถามอะไรเนี้ย ?”แก้วถามกลับ
“ก็เราแต่งงานกันมาตั้งนานแล้ว ไม่อยากมีลูกเหมือนฟางเขาบ้างหรอ ?”โทโมะถามต่อ
“ถามทำไม ?”แก้วถามต่อ
โมะอยากกินแก้ว”โทโมะตอบ
“ไอ้บ้า”แก้วพูดพร้อมกับตีโทโมะ
“ไม่อยากมีลูกหรอ ?”โทโมะถามด้วยสีหน้าออดอ้อน
“ไอ้อยากก็อยากแต่...”
“แต่อะไร ?”โทโมะถาม
“แก้วยังไม่พร้อม”แก้วพุด
“น่านะๆๆๆ”โทโมะอ้อน
“ไอ้บ้า ไม่เอาปล่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับตีแขนโทโมะ
“น่านะ น้องปางจะได้มีน้องไง”โทโมะพูด
โทโมะไม่รอให้แก้วตอบรีบประจบปากหญิงสาวโดยทันที
เป็นจูบที่อ่อนหวานแต่ทว่าแฝงไปด้วยความอ่อนโยน
หลังจากนั้นก็ค่อยๆเลื่อต่ำลงมาจนมาหยุดอยู่ที่ซอกคอของหญิงสาว
แล้วก็ต่ำลงไปเรื่อยๆ...จากนั้นก็(คิดเอาเองจ้า)
หลังจากกิจกรรมรักของทั้งสองเสร็จสิ้นไปรอบที่ 1
“อีกรอบได้มั้ยแก้ว ?”โทโมะถาม
“ไม่ได้ ปล่อยได้แล้วครั้งเดียวก็พอแล้ว”แก้วพูด
“ครั้งเดียวจะไปมีลูกได้ไง ?”โทโมะพูด
“ไม่ต้องมาเลย ปล่อยได้ เฮ้ยยย!”แก้วพูดพร้อมกับกำลังจะลุกแต่โดนโทโมะฉุดลงมาก่อน
“ไม่ปล่อยให้รอดหรอก”โทโมะพูดพร้อมกับขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง
หลังจากนั้นก็เริ่มกิจกรรมรักครั้ง 2 และสามต่อไปจนกระทั่ง

22.00
“ให้จัดอาหารมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถาม
“ไม่ต้องครับ”โทโมะตะโกนกลับออกมาในขณะที่กำลังทำกิจกรรมรักกับแก้วอยู่
“ค่ะๆ”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินไปจากหน้าห้องของโทโมะและแก้ว
และกิจกรรมรักครั้งสุดท้ายก็จบลง
“ทำไมไม่ให้ตั้งโต๊ะอ่ะ ฉันหิวนะ”แก้วพูด
“มีแรงหรือไงกัน ?”โทโมะถาม
“เอ่อออออ >///<”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ
จะมีแรงได้ไง ก็เขาเล่นทำกิจกรรมตั้งแต่ 1 ทุ่มยัน 4 ทุ่มเลยเนี้ย
มีแรงพูดก็บุญแล้วพ่อคุณ
เช้าวันต่อมา
“ไหวมั้ย ?”โทโมะถามแก้ว
“อืมมม โอ้ย!”แก้วพูดพร้อมกับจะลุกขึ้นแต่ดันเจ็บที่ตรงนั้นขึ้นมาเฉยๆ
“ไม่ต้องไปทำงานหรอก เหมือนจะไม่ไหวนะ”โทโมะพูด
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่ นอนเฉยๆเลย”โทโมะพูด
“ฉันอยากอาบน้ำ”แก้วพูด
“จ๊ะๆ เดี๋ยวพาไป”โทโมะพูดพร้อมกับพยุงแก้ว
“ห้ามคิดเกินเลยนะ”แก้วพูด
“รู้แล้ววว”โทโมะพูด

จากนั้น
“พี่สวย แก้วไม่ไปทำงานนะครับ ไม่สบาย ฝากดูแลด้วยนะครับ”โทโมะพูด
“ได้ค่ะ”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินเข้าครัวไปเพื่อไปทำอาหารให้แก้ว

ทางด้านแก้ว
“ทำไม มันเจ็บแบบนี้นะ”แก้วพูด

ทางด้านโทโมะ
“พี่โทโมะค่ะ เย็นนี้ไปห้องเกลหน่อยได้มั้ยค่ะ ?”เกลพูด
“เอ่ออ แก้วไม่สบายน่ะครับ พี่ต้องกลับไปดูแก้ว”โทโมะพูด
“นะค่ะๆ เกลไม่สบายใจจริงๆ เกลกลัวว่าขโมยมันจะกลับมาอีก
เมื่อวานห้องเกลดูเหมือนจะมีคนรื้อด้วยอ่ะ”เกลพูด
“ครับ ผมบอกแก้วก่อนนะครับ”โทโมะพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์เพื่อโทร.ไปหาแก้ว
แต่โทร.ไปไม่ติด
“ส่งข้อความแทนแล้วกัน”โทโมะพูด
ทางด้านแก้ว
‘วันนี้กลับบ้านเย็นหน่อยนะ ไปอยู่เป็นเพื่อนเกลน่ะ
บ้านเกลโดนขโมยขึ้น พักผ่อนเยอะๆนะที่รัก’
ข้อความจากโทโมะ
“หึ! เมียนอนอยู่บ้านแท้ๆ  แต่ช่างเถอะน้องเขาคงโดนโจรปล้นจริงๆ”แก้วพูดกับตัวเองหลังจากเห็นข้อความจากโทโมะ
ทางด้านโทโมะหลังจากเลิกงาน
ที่ห้องเกล
“นั่งก่อนนะค่ะ”เกลพูด
สักพักเกลก็กลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มคือน้ำส้ม
แต่ผสมยานอนหลับโดยที่โทโมะไม่รู้เรื่องก็ได้ดื่มไปเต็มๆหมดแก้วเลย
เมื่อโทโมะสลบเกลก็ถอดเสื้อโทโมะ จับโทโมะมาวางไว้ที่เตียงพร้อมกับถ่ายรูปไว้ให้เหมือนว่ามีอะไรกัน
จากนั้นก็ใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทางด้านแก้วที่พยายามโทร.ไปหาโทโมะแต่โทโมะก็ไม่ยอมรับสาย
จนถึงเวลา ตี 3
“ยังไม่นอนหรอแก้ว ?”โทโมะถามแก้วที่กำลังนั่งเล่นโน้ตบุ๊คอยู่ที่เตียง
“ถ้าหลับก็ไม่รู้สิว่านายกลับมาตอนไหน”แก้วพูด
“ผมขอโทษ พอดีว่าผมเผลอหลับไปน่ะ”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลลงที่เตียงข้างๆแก้ว
“เผลอหลับหรือไปทำอะไรกับเกลมากันแน่”แก้วพูด
“เอ่อออ... ผมเผลอหลับไปจริงๆนะ”โทโมะพูด
“ได้ฉันจะเชื่อนาย ว่านายเผลอหลับไป ถ้าฉันรู้ว่านายไม่ได้เผลอหลับไปนะ
นายโดนตัดให้เป็ดกินแน่ๆ”แก้วพูดพร้อมกับออกจากห้องไป
“หึงโหดอ่ะ”โทโมะบ่นคนเดียว
เช้าวันต่อมา
“แก้ว ยังไม่หายงอนอีกหรอ ?”โทโมะถามแก้ว
“ใครงอน ฉันไม่ได้งอนซะหน่อย”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นรถไป
ที่บริษัท
“แก้วอ่า อย่าทำหน้าบึ้งดิ ขอโทษนะๆๆๆ”โทโมะพูด
“ดีกันนะ”โทโมะพูดพร้อมกับยื่นนิ้วก้อยไปให้แก้วเป็นเชิงขอคืนดี
“ฉันไม่ได้งอนนาย จะมาดีกันทำไม ?”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นลิฟต์ไป
“ไม่เชื่ออ่ะ แก้วไม่ได้งอนอะไร ทำไมทำหน้าบึ้งใส่โทโมะตลอดเลย
แถมเมื่อคืนก็นอนหันหลังให้ด้วย จะกอดก็ไม่ได้กอด”โทโมะพูดพร้อมทำหน้างอนๆแก้มป่องให้แก้ว
“เอาเป็นว่าไม่ได้งอนก็แล้วกัน หยุดทำหน้าแบบนั้นนะ เนี้ยหรอ ? คุณชายไร้หัวใจ
ที่ใครเขาพูดกัน ไม่เห็นเหมือนเลย เหมือนคุณชายปัญญาอ่อนมากกว่า”แก้วพูด
“โทโมะเปลี่ยนไปก็เพราะแก้วแหละ แก้วทำให้โทโมะมีหัวใจอีกครั้งนะ”โทโมะพูดพร้อมกับ
ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้แก้ว ทำให้แก้วถึงกับหน้าแดง
“ไม่เชื่อ”แก้วพูดพร้อมกับเดินออกจากลิฟต์มา

“หายงอนนะคนดี”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วไว้
“บอกว่าไม่ได้งอนไง”แก้วพูด
“งั้นแก้วก็ต้องบอกก่อนว่า แก้วยกโทษให้โทโมะ”โทโมะพูด
“ก็ได้ๆ แก้วยกโทษให้โทโมะ”แก้วพูด
“งั้นไปทำงานแล้วนะ ตอนกลางวันไปกินข้าวด้วยกันนะ คุณภรรยา”โทโมะพูดแล้วเดินไปอย่างอารมณ์ดี
ที่โต๊ะทำงานของแก้ว
“กล่องอะไรเนี้ย ?”แก้วพูดพร้อมกับเปิดกล่องดู
“นี่มันนน....”แก้วที่เห็นของในกล่องก็ถึงกับตาโต

 

..................................................
เอาแล้วๆ ใกล้จะดราม่าแล้วจ้าาา อิอิ
บอกไว้ก่อนๆ จะได้ทำใจกัน ^^
เม้น + โหวตให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าจ้า 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา