รักอลเวงของฉันและเธอ

8.4

เขียนโดย nookna

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 00.13 น.

  5 session
  42 วิจารณ์
  10.82K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
แม่ : ใครอ่ะคยองเท แฟนลูกหรอทำไมแม่ไม่เคยเห็น
คยองเท : อ...เอ่ออ ค...คือ
แก้ว : ใช่คะหนูเป็นแฟนคยองเทเรารักกันมากเลยนะคะ นี่เราก็เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศด้วยกัน (ไหนบอก
ไร้สาระไงคะม๊า) ( เอาเหอะแกล้งแม่เนี่ยสนุกที่สุด )
แม่ : โอ๊ยยชั้นจะเป็นลม คยองเททำไมทำอย่างนี้มหาลับยังเรียนไม่จบไปมีแฟนไปเที่ยวกันถึงต่างประเทศแล้ว
หรอ
แม่ทำท่าจะเป็นลมจริงๆอ่าาชั้นเป็นลูกที่เลวมากเลยใช่มั้ยเนี่ย ไม่ได้การล่ะชั้นต้องบอกความจริง แต่ทันใดนั้น
เองแม่ก็แทรกขึ้นมาก่อน
แม่ : แล้วเธอล่ะเป็นใคร? มาจากไหน? พ่อแม่ทำงานอะไร?เป็นคนที่ไหน
แก้ว : (นี่แม่ชั้นจริงๆใช่มั้ยเนี่ยย) ชื่อแก้วคะ เป็นคนกรุงเทพส่วนแม่ก็กำลังยืนคุยด้วยอยู่
แม่ : เอ๊ะ ยัยแก้วใช่มั้ยลูก
แก้ว : ก็แก้วสิคะแม่ แค่นี้ก็จำลูกสาวตัวเองไม่ได้
พูดจบก็วิ่งเข้าไปกอดแม่ แม่ลูกกอดกันกลมเพราะไม่ได้เจอกันตั้ง7ปีก็คิดถึงกันเป็นธรรมดา
แก้ว : ว่าแต่คนที่จะมาเป็นแฟนคยองเทก็ต้องระวังตัวเหมือนกันนะเนี่ย เพราะว่าแม่สามีดุ โอ๊ยยแก้วเจ็บนะคะ
แม่ (แม่ตีที่แขนเบาๆ )
แม่ : ก็น้องลูกอ่ะหล่อก็ต้องระวังผู้หญิงที่จะมาจับบ้างอะไรบ้างสิ มาเหนื่อยๆไปพักผ่อนก่อนไปแม่ให้แม่บ้านทำ
ความสะอาดรอลูกทุกวันๆลูกก็ไม่กลับมาสักที
แก้ว : ก็กลับมาแล้วนี่ไงคะ (หญิงสาวเข้าไปกอดแขนแม่แบบอ้อนๆ)
แม่ : ไปๆๆคยองเทพาพี่เค้าไปขึ้นห้อง
คยองเท : ครับๆๆแม่
หลังจากคุยกับแม่เสร็จคยองเทก็พาชั้นมาที่ห้อง หลังจากที่ไม่มีบทพูดอยู่นานคยองเทก็พูดข้นมา
คยองเท : พี่แก้วไปเที่ยวกันเหอะวันนี้
แก้ว : วันนี้หรอพี่เหนื่อยว่ะ พรุ่งนี้เช้าเหอะ โอเคป้ะ น้องชายย
คยองเท : ^^' โอเคครับพี่สาว รีบอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวกันน้าาา อย่าช้าล่ะผมหิว
น้องชายรีบวิ่งออกไปเพราะรู้ทันว่าชั้นจะต้องด่าเรื่องที่ว่าชั้นอาบน้ำช้าา ไม่ช้าสักหน่อยแค่ครึ่งชั่วโมงเองว่าแต่
นี่ก็เบื่อเหมือนกันนะเนี่ย พรุ่งนี้จะเที่ยวให้หายเบื่อไปเลยยย
...บ้านโทโมะ แบม...
... : ไม่เอาคะ แบมไม่ไปไหนทั้งนั้นแบมจะเรียนที่นี่ไม่ไปต่อไหนเด็ดขาดคะ
แม่แบม : ทำไมถึงอยากเรียนที่นี่นักนะ ติดเพื่อนหรอออ
แบม : ป่าวนะคะ แบมอยากอยู่ที่นี่อ่ะ แม่คิดดูสิคะ พี่โทโมะก็ไม่อยู่แม่ก็เหงาแย่สิคะถ้าแบมไป
... : ใครว่าพี่ไม่อยู่กันเล๊า
แบม : พี่โทโมะกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ (เข้าไปกอดพี่ชาย)
โทโมะ : น้องสาวพี่โตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย กลับมาเมื่อกี้เองเห็นเราโวยวายเสียงดังลั่นบ้านเลยย
แบม : ก็แม่สิคะพี่โมะ
โทโมะ : : ) แม่ครับน้องไม่อยากไปก็อย่าไปบังคับเลยนะครับ ให้เรียนที่นี่แหละดีแล้ว ผมหวง
แม่โทโมะ แบม : อ่ะๆๆยอมก็ได้ (แล้วแม่ก็เดินออกไป)
แบม : พี่โทโมะพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะ
โทโมะ : รู้เหตุผมแหละชอบเที่ยวนี่เองแม่ถึงอยากให้ไปเรียนต่อที่นู้นนอ่ะ
แบม : สรุปนี่จะไม่ไปใช่ป่ะ
โทโมะ : ไปสิน้องชวนทั้งที
แบม : โอเคคคคะเดี๋ยวแบมจะมาปลุกนะ ฝันดีคะพี่ชาย จุ๊บบ(เดินไปหอมแก้มพี่ชาย)
....................เม้นวันละนิด จิตแจ่มใสนะคะ....................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา